Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
24-03-2008
De Here is mijn herder.
De Here is mijn herder.
TWEEDE PAASDAG
Iemand moet op een moment in de geschiedenis eens hebben bedacht dat we aan één paasdag niet genoeg hebben. Sindsdien hebben we er twee. Maar eigenlijk is dat nòg veel te weinig, want elke eerste dag van de week herinnert ons aan de opstanding van de Here Jezus, tweeënvijftig keer in het jaar. En ook dat is lang niet alles, want er mag in feite geen dag in ons leven voorbijgaan waarin we niet aan de Opgestane Here denken. De Hebreeënbrief eindigt daarmee: dat God de grote Herder van de schapen, Jezus, uit de doden heeft teruggebracht. Ps. 22, de Godverlatenheid, ligt in het verleden. Ps. 24, de komst van de Koning, zal straks worden vervuld.
11 Ik ben de goede herder. Een goede herder geeft zijn leven voor de schapen. 12 Een huurling, iemand die geen herder is, en die niet de eigenaar van de schapen is, laat de schapen in de steek en slaat op de vlucht zodra hij een wolf ziet aankomen. De wolf valt de kudde aan en jaagt de schapen uiteen; 13 de man is een huurling en de schapen kunnen hem niets schelen. 14 Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij, 15 zoals de Vader mij kent en ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen. 16 Maar ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapskooi komen. Ook die moet ik hoeden, ook zij zullen naar mijn stem luisteren: dan zal er één kudde zijn, met één herder. 17 De Vader heeft mij lief omdat ik mijn leven geef, om het ook weer terug te nemen. 18 Niemand neemt mijn leven, ik geef het zelf. Ik ben vrij om het te geven en om het weer terug te nemen dat is de opdracht die ik van mijn Vader heb gekregen.
Christus als Eersteling, vervolgens die van Christus zijn bij Zijn komst.
Christus als Eersteling, vervolgens die van Christus zijn bij Zijn komst.
TWEEDE PAASDAG
leven hier en nu. Wij die in Hem geloven, zijn immers met Hem opgestaan tot een nieuw leven. Hij was de Eerste die dood èn graf achter Zich liet, maar wij zijn mèt Hem gestorven en opgestaan. Hij is ons leven geworden en wij leven nu door het geloof in de Zoon van God, die ons heeft liefgehad en Zichzelf voor ons heeft overgegeven. Maar Christus' opstanding is ook de garantie van onze eigen lichamelijke opstanding uit de doden. Hij stond op als Eersteling, als eerste Vrucht van een grote oogst die nog moet worden binnengehaald.
1 Broeders en zusters, ik herinner u aan het evangelie dat ik u verkondigd heb, dat u ook hebt aangenomen, dat uw fundament is 2 en uw redding, als u tenminste vasthoudt aan de boodschap die ik u verkondigd heb. Anders bent u tevergeefs tot geloof gekomen. 3 Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven, heb ik op mijn beurt ook weer ontvangen: dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat, 4 dat hij is begraven en op de derde dag is opgewekt, zoals in de Schriften staat, 5 en dat hij is verschenen aan Kefas en vervolgens aan de twaalf leerlingen. 6 Daarna is hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders en zusters tegelijk, van wie er enkelen gestorven zijn, maar de meesten nu nog leven. 7 Vervolgens is hij aan Jakobus verschenen en daarna aan alle apostelen. 8 Pas op het laatst is hij ook aan mij verschenen, aan het misbaksel dat ik was. 9 Want ik ben de minste van de apostelen, ik ben de naam apostel niet waard omdat ik Gods gemeente heb vervolgd. 10 Alleen dankzij zijn genade ben ik wat ik ben. En zijn genade is bij mij niet zonder uitwerking gebleven. Integendeel, ik heb harder gezwoegd dan alle andere apostelen, niet op eigen kracht maar dankzij Gods genade. 11 Hoe dan ook, of zij het nu zijn of ik, wij verkondigen allemaal dezelfde boodschap, en door die boodschap bent u tot geloof gekomen.
12 Maar wanneer nu over Christus wordt verkondigd dat hij uit de dood is opgewekt, hoe kunnen sommigen van u dan zeggen dat de doden niet zullen opstaan? 13 Als de doden niet opstaan, is ook Christus niet opgewekt; 14 en als Christus niet is opgewekt, is onze verkondiging zonder inhoud en uw geloof zinloos. 15 Dan blijkt dat wij als getuigen van God over hem hebben gelogen, omdat we verklaard hebben dat hij Christus heeft opgewekt want als er geen doden worden opgewekt, dan kan hij dat niet hebben gedaan. 16 Wanneer de doden niet worden opgewekt, is ook Christus niet opgewekt. 17 Maar als Christus niet is opgewekt, is uw geloof nutteloos, bent u nog een gevangene van uw zonden 18 en worden de doden die Christus toebehoren niet gered. 19 Als wij alleen voor dit leven op Christus hopen, zijn wij de beklagenswaardigste mensen die er zijn.
20 Maar Christus is werkelijk uit de dood opgewekt, als de eerste van de gestorvenen. 21 Zoals de dood er is gekomen door een mens, zo is ook de opstanding uit de dood er gekomen door een mens. 22 Zoals wij door Adam allen sterven, zo zullen wij door Christus allen levend worden gemaakt. 23 Maar ieder op de voor hem bepaalde tijd: Christus als eerste en daarna, wanneer hij komt, zij die hem toebehoren. 24 En dan komt het einde en draagt hij het koningschap over aan God, de Vader, nadat hij alle heerschappij en elke macht en kracht vernietigd heeft. 25 Want hij moet koning zijn totdat God alle vijanden aan zijn voeten heeft gelegd. 26 De laatste vijand die vernietigd wordt is de dood, 27 want er staat: Hij heeft alles aan zijn voeten gelegd. Wanneer er alles staat, is dat natuurlijk uitgezonderd degene die alles aan hem onderwerpt. 28 En op het moment dat alles aan hem onderworpen is, zal de Zoon zichzelf onderwerpen aan hem die alles aan hem onderworpen heeft, opdat God over alles en allen zal regeren.
29 Wat denken zij die zich voor de doden laten dopen te bereiken? Als de doden toch niet worden opgewekt, waarom zouden zij zich dan voor hen laten dopen? 30 En waarom zouden wij ons voortdurend aan gevaren blootstellen? 31 Elke dag sterf ik opnieuw, broeders en zusters, zo waar als ik dankzij Christus Jezus, onze Heer, trots op u kan zijn. 32 In Efeze heb ik op leven en dood gevochten; wat zou ik daarmee hebben bereikt als ik geen hoop had? Wanneer de doden toch niet worden opgewekt, kunnen we maar beter zeggen: Laten we eten en drinken, want morgen sterven we. 33 Maar vergis u niet: slecht gezelschap bederft goede zeden. 34 Kom tot bezinning, zoals het u betaamt, en zondig niet langer. Sommigen van u hebben geen enkele kennis van God. U moest u schamen.
35 Nu zou iemand kunnen vragen: Maar hoe worden de doden opgewekt? Hoe zou hun lichaam eruit moeten zien? 36 Dwaas die u bent! Als u iets zaait, moet dat eerst sterven voordat het tot leven kan komen. 37 En wat u zaait heeft nog niet de vorm die het later krijgt; het is nog maar een naakte korrel, een graankorrel misschien of iets anders. 38 God geeft daaraan de vorm die hij heeft vastgesteld, en hij geeft elke zaadkorrel zijn eigen vorm. 39 Elk aards lichaam is anders; het lichaam van een mens is enig in zijn soort, dat van een dier eveneens, dat van een vogel ook, en ook dat van een vis. 40 Er zijn lichamen aan de hemel en lichamen op aarde, maar de schittering van een hemellichaam is anders dan die van een aards lichaam. 41 De zon heeft een andere schittering dan de maan, de maan weer een andere dan de sterren, en de sterren onderling verschillen ook in schittering. 42 Zo zal het ook zijn wanneer de doden opstaan. Wat in vergankelijke vorm wordt gezaaid, wordt in onvergankelijke vorm opgewekt, 43 wat onaanzienlijk en zwak is wanneer het wordt gezaaid, wordt met schittering en kracht opgewekt. 44 Er wordt een aards lichaam gezaaid, maar een geestelijk lichaam opgewekt. Wanneer er een aards lichaam is, is er ook een geestelijk lichaam. 45 Zo staat er ook geschreven: De eerste mens, Adam, werd een levend, aards wezen. Maar de laatste Adam werd een levendmakende geest. 46 Niet het geestelijke is er als eerste, maar het aardse; pas daarna komt het geestelijke. 47 De eerste mens kwam uit de aarde voort en was stoffelijk, de tweede mens is hemels. 48 Ieder stoffelijk mens is als de eerste mens, ieder hemels mens is als de tweede. 49 Zoals we nu de gestalte van de stoffelijke mens hebben, zo zullen we straks de gestalte van de hemelse mens hebben.
50 Wat ik bedoel, broeders en zusters, is dit: wat uit vlees en bloed bestaat kan geen deel hebben aan het koninkrijk van God; het vergankelijke krijgt geen deel aan de onvergankelijkheid. 51 Ik zal u een geheim onthullen: wij zullen niet allemaal eerst sterven toch zullen wij allemaal veranderd worden, 52 in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, wanneer de bazuin het einde inluidt. Wanneer de bazuin weerklinkt, zullen de doden worden opgewekt met een onvergankelijk lichaam en zullen ook wij veranderen. 53 Want het vergankelijke lichaam moet worden bekleed met het onvergankelijke, het sterfelijke lichaam met het onsterfelijke. 54 En wanneer dit vergankelijke lichaam is bekleed met het onvergankelijke, dit sterfelijke met het onsterfelijke, zal wat geschreven staat in vervulling gaan: De dood is opgeslokt en overwonnen. 55 Dood, waar is je overwinning? Dood, waar is je angel? 56 De angel van de dood is de zonde, en de zonde ontleent haar macht aan de wet. 57 Maar laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de overwinning geeft.
58 Kortom, geliefde broeders en zusters, wees standvastig en onwankelbaar en zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn
Het is ongelooflijk dat mensen met zo'n vraag tot de Here kunnen komen: 'Wiens vrouw zal ze in de opstanding zijn?' Maar Zijn antwoord is des te indrukwekkender. Wie zou ooit op het idee zijn gekomen om uit Ex. 3 te bewijzen dat God de God van de opstanding is? Welnu, als dat zo is, dan hebben we te doen met Hem die almachtig is - beseffen we dat? De Sadduceeën hadden daar geen benul van: zij zagen alles in het licht van deze wereld, van de tegenwoordige tijd en haar bestaansorde. Hebben wij het ook nodig om door de Here tot de orde te worden geroepen? Beseffen wij de kracht van God en het gezag van de Schrift?
18 Er kwamen enkele sadduceeën naar hem toe; volgens de sadduceeën is er geen opstanding uit de dood. Ze vroegen hem: 19 Meester, Mozes heeft ons het volgende voorgeschreven: Als iemand sterft en een vrouw achterlaat, maar geen kinderen, moet zijn broer die vrouw bij zich nemen en nakomelingen verwekken voor zijn broer. 20 Er waren eens zeven broers. De eerste nam een vrouw en stierf zonder nakomelingen; 21 de tweede nam haar tot vrouw, maar stierf ook zonder nakomelingen; en met de derde ging het net zo. 22 Geen van de zeven kreeg nakomelingen. Het laatst van allen stierf de vrouw. 23 Wiens vrouw zal ze dan zijn bij de opstanding, wanneer ze opstaan uit de dood? Alle zeven zijn ze immers met haar getrouwd geweest. 24 Jezus antwoordde: Dwaalt u niet? U kent blijkbaar de Schriften niet en evenmin de macht van God. 25 Want wanneer de mensen uit de dood opstaan, trouwen ze niet en worden ze niet uitgehuwelijkt, maar zijn ze als engelen in de hemel. 26 Wat betreft de opwekking van de doden, hebt u in het boek van Mozes in het gedeelte over de doornstruik niet gelezen dat God tegen hem zei: Ik ben de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jacob? 27 Hij is geen God van doden, maar van levenden; u dwaalt vreselijk!
28 Een van de schriftgeleerden die naar hen geluisterd had terwijl ze discussieerden, en gemerkt had dat hij hun correct had geantwoord, kwam dichterbij en vroeg: Wat is van alle geboden het belangrijkste gebod? 29 Jezus antwoordde: Het voornaamste is: Luister, Israël! De Heer, onze God, is de enige Heer; 30 heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. 31 Het op een na belangrijkste is dit: Heb uw naaste lief als uzelf. Er zijn geen geboden belangrijker dan deze. 32 De Schriftgeleerden zei tegen hem: Inderdaad, meester, wat u zegt is waar: hij alleen is God en er is geen andere god dan hij, 33 en hem liefhebben met heel ons hart en met heel ons inzicht en met heel onze kracht, en onze naaste liefhebben als onszelf betekent veel meer dan alle brandoffers en andere offers. 34 Jezus vond dat hij verstandig had geantwoord en zei tegen hem: U bent niet ver van het koninkrijk van God. En niemand durfde hem nog een vraag te stellen.
De Heer is waarlijk opgestaan! Dat opent heel nieuwe perspectieven. Christus' opstanding maakt alles zo anders. Op de nacht van Golgotha volgde de blijde morgen van Zijn verrijzenis, een morgen zonder wolken. De discipelen zochten de Levende nog bij de doden, maar Hij was niet meer in het graf. De dood kon Hem niet vasthouden. Hij was immers de grote Overwinnaar over dood en graf. De discipelen die Hem waren gevolgd tijdens Zijn leven op aarde, moesten dat leren geloven. Zij kenden de Schrift nog niet, dat Hij uit de doden moest opstaan.
1 Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, kwam Maria uit Magdala bij het graf. Ze zag dat de steen van de opening van het graf was weggehaald. 2 Ze liep snel terug naar Simon Petrus en de andere leerling, van wie Jezus veel hield, en zei: Ze hebben de Heer uit het graf weggehaald en we weten niet waar ze hem nu neergelegd hebben. 3 Petrus en de andere leerling gingen op weg naar het graf. 4 Ze liepen beiden snel, maar de andere leerling rende vooruit, sneller dan Petrus, en kwam als eerste bij het graf. 5 Hij boog zich voorover en zag de linnen doeken liggen, maar hij ging niet naar binnen. 6 Even later kwam Simon Petrus en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken, 7 en hij zag dat de doek die Jezus gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. 8 Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf gekomen was, het graf in. Hij zag het en geloofde. 9 Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan. 10 De leerlingen gingen terug naar huis.
11 Maria stond nog bij het graf en huilde. Huilend boog ze zich naar het graf, 12 en daar zag ze twee engelen in witte kleren zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van Jezus had gelegen. 13 Waarom huil je? vroegen ze haar. Ze zei: Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze hem hebben neergelegd. 14 Na deze woorden keek ze om en zag ze Jezus staan, maar ze wist niet dat het Jezus was. 15 Waarom huil je? vroeg Jezus. Wie zoek je? Maria dacht dat het de tuinman was en zei: Als u hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u hem hebt neergelegd, dan kan ik hem meenemen. 16 Jezus zei tegen haar: Maria! Ze draaide zich om en zei: Rabboeni! (Dat betekent meester.) 17 Houd me niet vast, zei Jezus. Ik ben nog niet opgestegen naar de Vader. Ga naar mijn broeders en zusters en zeg tegen hen dat ik opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is. 18 Maria uit Magdala ging naar de leerlingen en zei tegen hen: Ik heb de Heer gezien! En ze vertelde alles wat hij tegen haar gezegd had.
Verschijningen
19 Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: Ik wens jullie vrede! 20 Na deze woorden toonde hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen. 21 Nog eens zei Jezus: Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit. 22 Na deze woorden blies hij over hen heen en zei: Ontvang de heilige Geest. 23 Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet vergeven.
24 Een van de twaalf, Tomas (dat betekent tweeling), was er niet bij toen Jezus kwam. 25 Toen de andere leerlingen hem vertelden: Wij hebben de Heer gezien! zei hij: Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven. 26 Een week later waren de leerlingen weer bij elkaar en Tomas was er nu ook bij. Terwijl de deuren gesloten waren, kwam Jezus in hun midden staan. Ik wens jullie vrede! zei hij, 27 en daarna richtte hij zich tot Tomas: Leg je vingers hier en kijk naar mijn handen, en leg je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof. 28 Tomas antwoordde: Mijn Heer, mijn God! 29 Jezus zei tegen hem: Omdat je me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven.
30 Jezus heeft nog veel meer wondertekenen voor zijn leerlingen gedaan, die niet in dit boek staan, 31 maar deze zijn opgeschreven opdat u gelooft dat Jezus de Messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leeft door zijn naam.
Vandaag is het 'stille zaterdag', zoals we dat wel noemen. Geen officiële feestdag, en we zouden er eerlijk gezegd ook niet zo goed raad mee weten. Op vrijdag is de Heiland gestorven en in het graf gelegd. Op zondag, de eerste dag van de week, is Hij weer uit de dood opgestaan. De dag daartussenin was de sabbat, en díe hele dag bracht Hij door in het graf. De Bijbel zegt ons niets rechtstreeks over die korte periode. Maar als Hij tegen die ene moordenaar, hangend aan het kruis naast Hem, kon zeggen: 'Heden zult u met Mij in het Paradijs zijn' - dan betekent dat toch dat Hij daar óók zou zijn in de tegenwoordigheid van God. 'U bent bij Mij' - dat hield niet op toen Hij stierf. En we mogen zeggen: het houdt ook niet op voor christenen, als zij sterven.
Met de komst van Christus is in zekere zin de 'eindtijd' aangebroken. Het oordeel staat voor de deur. Het is alleen Gods lankmoedigheid dat de dag van de genade nog voortduurt. God wil niet dat sommigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen. Als de dag van het oordeel aanbreekt, is het te laat voor hen die onverzoend met God hun weg gaan. De straf staat vast en niemand kan eraan ontkomen. Niemand? Ja, gelukkig wel diegenen die schuilen achter het bloed van Christus en die weten dat Hij voor hen heeft betaald op het kruis van Golgotha. Zijn dood (dat is de 'doop' van vs. 50) schonk ons het leven.
Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou ik graag willen dat het al brandde! 50 Ik moet een doop ondergaan, en ik word hevig gekweld zolang die niet volbracht is. 51 Denken jullie dat ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde? Geenszins, zeg ik jullie, ik kom verdeeldheid brengen. 52 Vanaf heden zullen vijf in één huis verdeeld zijn: drie tegen twee en twee tegen drie. 53 De vader zal tegenover zijn zoon staan en de zoon tegenover zijn vader, de moeder tegenover haar dochter en de dochter tegenover haar moeder, de schoonmoeder tegenover haar schoondochter en de schoondochter tegenover haar schoonmoeder.
54 Tegen de menigte zei hij: Wanneer jullie een wolk zien opkomen in het westen, zeggen jullie meteen dat er regen op komst is, en dat is ook zo. 55 En wanneer jullie merken dat de wind uit het zuiden komt, zeggen jullie dat er hitte op komst is, en dat is ook zo. 56 Huichelaars! De aanblik van de aarde en de hemel kunnen jullie duiden, hoe kan het dan dat jullie deze tijd niet kunnen duiden? 57 Waarom bepalen jullie niet uit jezelf wat juist is? 58 Als je met je tegenstander op weg bent naar een hoge autoriteit, doe dan moeite om nog onderweg tot een vergelijk met hem te komen, anders sleept hij je voor de rechter, en de rechter zal je uitleveren aan de gerechtsdienaar, en die zal je in de gevangenis gooien. 59 Ik zeg je, dan kom je niet vrij voor je ook de laatste cent betaald hebt.
Een korte beschrijving van Jezus lijden. Wat Hij voor ons heeft gedaan. Vrijwillig. Wetend wat Hem te wachten stond.
Het bloed zweten
Het begon na het laatste avondmaal. Jezus ging met zijn discipelen naar de Olijfberg en bad daar de hele nacht. Tijdens het bidden bereidde Hij Zich voor op de gebeurtenissen van de volgende dag. Hij wist wat Hem wachtte en daardoor stond Hij onder grote psychische druk. Hij zweette bloed.
Dit is een bekend medisch verschijnsel en heet hematidrosis. Het komt soms voor, wanneer mensen onder zeer grote psychische spanning en extreme stress staan. Door de ernstige stress komen chemische deeltjes vrij, die de haarvaten in de zweetklieren afbreken. Hierdoor vinden daar kleine bloedingen plaats en komt het zweet er samen met het bloed vermengd uit. Er is sprake van een klein bloedverlies.
Hematidrosis heeft nog een ander effect op het lichaam. Het maakt de huid heel erg teer en gevoelig. De geseling van Jezus door de Romeinse soldaten was daarom nog eens extra pijnlijk.
Laat ons oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke voor Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods. (Hebreeën 2:12)
De geseling
De Romeinse geselingen stonden bekend om hun ontzettende wreedheid. Normaal bestonden deze uit negenendertig zweepslagen, maar vaak waren dat er meer. Dat hing ook af van de stemming van de soldaat die geselde.
De zweep die door de soldaat gebruikt werd bestond meestal uit gevlochten leren riemen, waarin ijzeren balletjes gevlochten waren. Wanneer de zweep de huid raakte, veroorzaakten de balletjes diepe blauwe plekken of kneuzingen.
De daaropvolgende slagen deden die blauwe plekken openbarsten. Aan de zweep zaten ook nog scherpe botsplinters, die diep in het vlees sneden. De rug werd zo aan flarden geslagen, dat de ruggengraat soms zelfs zichtbaar werd door de vreselijk diepe sneden. De geseling kon het hele gebied bestrijken van de schouders, over de rug, naar de billen en de achterkant van de bovenbenen.
Terwijl het geselen doorging verscheurden de slagen de onderliggende skeletspieren en lieten flarden bloedend vlees achter. De aderen werden blootgelegd, en zelfs spieren, pezen en ingewanden werden zichtbaar. Velen stierven door zo'n afranseling. Het slachtoffer leed in ieder geval ontzettend veel pijn en raakte in een hypovolemische shock. Dat betekent dat iemand aan de gevolgen van ernstig bloedverlies lijdt. Dit veroorzaakt vier dingen:
Ten eerste slaat het hart op hol om het bloed rond te pompen dat er niet is.
Ten tweede daalt de bloeddruk, wat flauwvallen of ineenstorten veroorzaakt.
Ten derde stoppen de nieren met de productie van urine om de overgebleven hoeveelheid bloed op peil te houden.
Ten vierde krijg je hevige dorst omdat het lichaam kermt om vocht vanwege al het verloren bloed.
Jezus was in zo'n hypovolemische shock toen Hij wankelde op weg naar Golgota en uiteindelijk in elkaar zakte en aan het kruis zei Hij: Ik heb dorst. Door de vreselijke gevolgen van de geseling is het zeker dat Jezus al in een zeer ernstige toestand verkeerde, voordat Hij gekruisigd werd.
Maar om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden.(Jesaja 53:5 )
De kruisiging
Jezus werd neergelegd. Zijn armen werden gespreid en aan het dwarshout vastgespijkerd. Het dwarshout was in dat stadium nog gescheiden van de staande balk, die permanent in de grond stond.
De Romeinen gebruikten nagels van dertien tot zeventien centimeter lang, met een scherpe punt. Ze werden door de polsen heen gedreven, een aantal centimeter onder de handpalm, zodat de hand goed bleef vastzitten. Wanneer de spijkers door de handpalmen zouden geslagen worden, zou de huid door het gewicht gaan scheuren en zou Jezus van het kruis zijn afgevallen.
De spijker ging door dat deel van de pols waar de mediane zenuwbaan loopt. Dat is de grootste zenuw die naar de hand loopt. Deze werd verbrijzeld door de spijker die er in geslagen werd.
De pijn die dit veroorzaakte is verschrikkelijk. Wanneer wij onze elleboog stoten en ons 'telefoonbotje' wordt geraakt is dat heel pijnlijk. Dat is een andere zenuw, de ultra-zenuw. Stel je voor dat je een tang neemt en die zenuw kapotknijpt. Dat effect is vergelijkbaar met wat Jezus voelde. De pijn was absoluut ondraaglijk. Er was eigenlijk geen woord in de taal om die pijn te beschrijven. Er is in die tijd een woord voor bedacht om de folterende pijn van de kruisiging te omschrijven. In het Engels kennen we het nog: excruciating.
Jezus werd na dit vastnagelen opgehesen en daarna kwam het dwarshout op zijn plaats aan de verticale paal. Daarna werden spijkers door de voeten van Jezus geslagen. Ook hier zijn de zenuwen in zijn voeten kapotgedrukt, wat een soortgelijke pijn heeft veroorzaakt.
Door het hangen aan het kruis zijn de armen van Jezus onmiddelijl uitgerekt en waarschijnlijk zo'n vijftien centimeter langer geworden. Tevens zijn beide schouders uit de kom geschoten.
Want God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven; zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. (Johannes 3:16 )
Zijn dood
Wanneer iemand in zo'n verticale positie hangt is de kruisiging in wezen een folterend trage dood door verstikking. De belasting van de spieren en het middenrif brengen de borst in de ademstand. Daardoor moest Jezus, om te kunnen ademen, zich met zijn voeten omhoog drukken. De spanning op de spieren van het bovenlichaam wordt daardoor een ogenblik minder. Maar door het opdrukken scheurt de spijker door de voet, om uiteindelijk vast te blijven zitten tegen de voetwortelbeentjes.
Nadat Jezus erin geslaagd was om uit te ademen, kon Hij zich weer ontspannen en een keer inademen. Opnieuw moest Hij zich opdrukken om uit te ademen, terwijl zijn bebloede rug langs het ruwe hout van het kruis schraapte. Dit ging door, meer dan drie uur lang, tot Hij volkomen uitgeput raakte en zich niet meer kon opdrukken om adem te halen.
Toen zijn ademhaling vertraagde, raakte Hij in een toestand die respiratoire zuurvergiftiging wordt genoemd. Het kooldioxide in het bloed wordt opgelost in koolzuur, waardoor de zuurgraad van het bloed stijgt. Dit leidt uiteindelijk tot een onregelmatige hartslag. Toen het hart van Jezus onregelmatig ging kloppen, wist Hij dat Hij op het punt stond om te sterven. Hij kon nog uitbrengen: 'Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest'. Vervolgens stierf Hij aan een hartstilstand.
Dit heeft Hij gedaan, dit is Zijn liefde. Hij stierf voor ons, zodat wij zouden leven.
En voor allen is Hij gestorven, opdat zij, die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem, die voor hen gestorven is en opgewekt. (2 Corinthe 5:15)
en stelt uw leden niet langer als wapenen der ongerechtigheid ten dienste van de zonde, maar stelt u ten dienste van God, als mensen, die dood zijn geweest, maar thans leven, en stelt uw leden als wapenen der gerechtigheid ten dienste van God. (Romeinen 6:13)
Het is eigenlijk merkwaardig dat wij over Goede Vrijdag spreken, hoewel deze dag toch speciaal in het teken staat van het lijden en sterven van Christus. Inderdaad, het evangelie van het kruis van Christus is Goed Nieuws voor ieder die gelooft. Maar realiseren wij ons wel wat Christus moest doormaken om deze Blijde Boodschap, die gebaseerd is op Zijn verzoenend sterven, mogelijk te maken? Hoewel Hij de beloofde Koning der Joden was, werd Hij als een misdadiger gespijkerd aan het kruishout. Dat had Jesaja trouwens al geprofeteerd: Hij is onder de misdadigers gerekend.
1 Toen liet Pilatus Jezus geselen. 2 De soldaten vlochten een kroon van doorntakken, zetten die op zijn hoofd en deden hem een purperen mantel aan. 3 Ze liepen naar hem toe en zeiden: Leve de koning van de Joden!, en ze sloegen hem in het gezicht. 4 Pilatus liep weer naar buiten en zei: Ik zal hem hier buiten aan u tonen om u duidelijk te maken dat ik geen enkel bewijs van zijn schuld heb gevonden. 5 Daarop kwam Jezus naar buiten, met de doornenkroon op en de purperen mantel aan. Hier is hij, de mens, zei Pilatus. 6 Maar toen de hogepriesters en de gerechtsdienaars hem zagen begonnen ze te schreeuwen: Kruisig hem, kruisig hem! Toen zei Pilatus: Neem hem dan maar mee en kruisig hem zelf, want ik zie niet waaraan hij schuldig is. 7 De Joden zeiden: Wij hebben een wet die zegt dat hij moet sterven, omdat hij zich de Zoon van God heeft genoemd. 8 Toen Pilatus dat hoorde werd hij erg bang. 9 Hij ging het pretorium weer in en vroeg aan Jezus: Waar komt u vandaan? Maar Jezus gaf geen antwoord. 10 Waarom zegt u niets tegen mij? vroeg Pilatus. Weet u dan niet dat ik de macht heb om u vrij te laten of u te kruisigen? 11 Jezus antwoordde: De enige macht die u over mij hebt, is u van boven gegeven. Daarom draagt degene die mij aan u uitgeleverd heeft de meeste schuld. 12 Vanaf dat moment wilde Pilatus hem vrijlaten. Maar de Joden riepen: Als u die man vrijlaat bent u geen vriend van de keizer, want iedereen die zichzelf tot koning uitroept pleegt verzet tegen de keizer. 13 Pilatus hoorde dat, liet Jezus naar buiten brengen en nam plaats op de rechterstoel op het zogeheten Mozaïekterras, in het Hebreeuws Gabbata. 14 Het was rond het middaguur op de voorbereidingsdag van Pesach. Pilatus zei tegen de Joden: Hier is hij, uw koning. 15 Meteen schreeuwden ze: Weg met hem, weg met hem, aan het kruis met hem! Pilatus vroeg: Moet ik uw koning kruisigen? Maar de hogepriesters antwoordden: Wij hebben geen andere koning dan de keizer! 16 Toen droeg Pilatus hem aan hen over om hem te laten kruisigen.
Jezus gekruisigd en begraven
Zij voerden Jezus weg; 17 hij droeg zelf het kruis naar de zogeheten Schedelplaats, in het Hebreeuws Golgota. 18 Daar kruisigden ze hem, met twee anderen, aan weerskanten één, en Jezus in het midden. 19 Pilatus had een inscriptie laten maken die op het kruis bevestigd werd. Er stond op Jezus uit Nazareth, koning van de Joden. 20 Het stond er in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks, en omdat de plek waar Jezus gekruisigd werd dicht bij de stad lag, werd deze inscriptie door veel Joden gelezen. 21 De hogepriesters van de Joden zeiden tegen Pilatus: U moet niet koning van de Joden schrijven, maar Deze man heeft beweerd: Ik ben de koning van de Joden. 22 Wat ik geschreven heb, dat heb ik geschreven, was het antwoord van Pilatus.
23 Nadat ze Jezus gekruisigd hadden, verdeelden de soldaten zijn kleren in vieren, voor iedere soldaat een deel. Maar zijn onderkleed was in één stuk geweven, van boven tot beneden. 24 Ze zeiden tegen elkaar: Laten we het niet scheuren, maar laten we loten wie het hebben mag. Zo ging in vervulling wat de Schrift zegt: Ze verdeelden mijn kleren onder elkaar en wierpen het lot om mijn gewaad. Dat is wat de soldaten deden.
25 Bij het kruis van Jezus stonden zijn moeder met haar zuster, Maria, de vrouw van Klopas, en Maria uit Magdala. 26 Toen Jezus zijn moeder zag staan, en bij haar de leerling van wie hij veel hield, zei hij tegen zijn moeder: Dat is uw zoon, 27 en daarna tegen de leerling: Dat is je moeder. Vanaf dat moment nam die leerling haar bij zich in huis.
28 Toen wist Jezus dat alles was volbracht, en om de Schrift geheel in vervulling te laten gaan zei hij: Ik heb dorst. 29 Er stond daar een vat zure wijn; ze staken er een majoraantak met een spons in en brachten die naar zijn mond. 30 Nadat Jezus ervan gedronken had zei hij: Het is volbracht. Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.
31 Het was voorbereidingsdag, en de Joden wilden voorkomen dat de lichamen op sabbat, en nog wel een bijzondere sabbat, aan het kruis zouden blijven hangen. Daarom vroegen ze Pilatus of de benen van de gekruisigden gebroken mochten worden en of ze de lichamen mochten meenemen. 32 Toen braken de soldaten de benen van de eerste die tegelijk met Jezus gekruisigd was, en ook die van de ander. 33 Vervolgens kwamen ze bij Jezus, maar ze zagen dat hij al gestorven was. Daarom braken ze zijn benen niet. 34 Maar een van de soldaten stak een lans in zijn zij en meteen vloeide er bloed en water uit. 35 Hiervan getuigt iemand die het zelf heeft gezien, en zijn getuigenis is betrouwbaar. Hij weet dat hij de waarheid spreekt en wil dat ook u gelooft. 36 Zo ging de Schrift in vervulling: Geen van zijn beenderen zal verbrijzeld worden. 37 Een andere schrifttekst zegt: Zij zullen hun blik richten op hem die ze hebben doorstoken.
38 Na deze gebeurtenissen vroeg Josef uit Arimatea die uit vrees voor de Joden in het geheim een leerling van Jezus was aan Pilatus of hij het lichaam van Jezus mocht meenemen. Pilatus gaf toestemming en Josef nam het lichaam mee. 39 Nikodemus, die destijds s nachts naar Jezus toe gegaan was, kwam ook; hij had een mengsel van mirre en aloë bij zich, wel honderd litra. 40 Ze wikkelden Jezus lichaam met de balsem in linnen, zoals gebruikelijk is bij een Joodse begrafenis. 41 Dicht bij de plaats waar Jezus gekruisigd was lag een olijfgaard, en daar was een nieuw graf, waarin nog nooit iemand begraven was. 42 Omdat het voor de Joden voorbereidingsdag was en dat graf dichtbij was, legden ze Jezus daarin.
Als het ons lukt om ons een beetje in te denken hoe de Heer Jezus Zich voelt, dan begrijpen we zijn ontroering. Hij houdt van zijn vrienden. Straks gaat Hij zijn leven geven voor hen. En ondertussen lijken ze nog steeds de meest eenvoudige lessen van discipelschap niet te begrijpen. Het allerergste is misschien nog wel dat één van hen Hem zal overleveren. Maar ook al is Hij ontroerd, toch heeft Hij de omstandigheden in de hand. Hij geeft Judas de opdracht: wat je doet, doe dat snel. Judas gaat 'terstond' naar buiten, staat er. En het was nacht.
21 Nadat hij dit gezegd had werd Jezus diepbedroefd, en hij verklaarde: Waarachtig, ik verzeker jullie: een van jullie zal mij verraden. 22 De leerlingen keken elkaar aan en vroegen zich af wie hij bedoelde. 23 Een van hen, de leerling van wie Jezus veel hield, lag naast hem aan tafel aan, 24 en Simon Petrus beduidde hem dat hij moest vragen wie Jezus bedoelde. 25 Hij boog zich dicht naar Jezus toe en vroeg: Wie, Heer? 26 Degene aan wie ik het stuk brood geef dat ik nu in de schaal doop, zei Jezus. Hij doopte een stuk brood in de schaal en gaf het aan Judas, de zoon van Simon Iskariot. 27 Op dat moment nam de duivel bezit van Judas. Jezus zei: Doe maar meteen wat je van plan bent. 28 Niemand aan tafel begreep waarom hij dit zei; 29 omdat Judas de kas beheerde, dachten sommigen dat Jezus bedoelde dat hij inkopen voor het feest moest doen, of dat hij iets aan de armen moest geven. 30 Judas nam het brood aan en ging meteen weg. Het was nacht.
Hij wist dat de Vader Hem alles in de handen had gegeven.
Hij wist dat de Vader Hem alles in de handen had gegeven.
Wat een enorme contrasten! Jezus wist dat zijn uur was gekomen, Jezus wist dat Judas Hem zou overleveren, en Hij wist dat de Vader Hem alles in handen had gegeven. Juist nu legt Hij ogenschijnlijk alles af. Wat Hij doen zal, is allesbepalend voor de voortgang van de wereldgeschiedenis, maar hier toont Hij Zich voor zijn discipelen als een knecht. Maar toch ook weer veel meer dan dat. Want tegen Petrus zegt Hij: 'Als Ik je niet was, heb je geen deel met Mij.' Wat de les van de voetwassing ook moge zijn, duidelijk is dat Jezus Zich vernedert, terwijl Hij alles in handen heeft.
1 Het was kort voor het pesachfeest. Jezus wist dat zijn tijd gekomen was en dat hij uit de wereld terug zou keren naar de Vader. Hij had de mensen die hem in de wereld toebehoorden lief, en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan. 2 Jezus en zijn leerlingen hielden een maaltijd. De duivel had intussen Judas, de zoon van Simon Iskariot, ertoe aangezet Jezus te verraden. 3 Jezus, die wist dat de Vader hem alle macht had gegeven, dat hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan, 4 stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om 5 en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen en droogde ze af met de doek die hij omgeslagen had. 6 Toen hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer? 7 Jezus antwoordde: Wat ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen. 8 O nee, zei Petrus, míjn voeten zult u niet wassen, nooit! Maar toen Jezus zei: Als ik ze niet mag wassen, kun je niet bij mij horen, 9 antwoordde hij: Heer, dan niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd! 10 Hierop zei Jezus: Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein maar niet allemaal. 11 Hij wist namelijk wie hem zou verraden, daarom zei hij dat ze niet allemaal rein waren.
Laat haar begaan; zij heeft dit bewaard voor de dag van mijn begrafenis.
Laat haar begaan; zij heeft dit bewaard voor de dag van mijn begrafenis.
In het huis van Marta, Maria en Lazarus was het vóór het Pascha al feest. Behalve de opgestane Lazarus was er nog een eregast: de Heer Jezus. Maria had eerder aan zijn voeten gezeten om naar Hem te luisteren. Ze had zich pas nog aan zijn voeten geworpen in haar verdriet - en Hij had haar broer teruggeroepen uit de dood. Nu staat ze aan zijn voeten om Hem te eren met kostbare mirre. De hebberige Judas schatte het op driehonderd daglonen. Zoveel geven om Hem - zij was een aanklacht voor zijn geweten. En ze had uitgerekend mirre meegenomen - heeft zij als een van de weinigen al iets begrepen en geloofd van zijn komende lijden en sterven? Jezus herkent en waardeert het in ieder geval - zoals Hij altijd ziet wat we Hem willen zeggen of geven.
Zes dagen voor Pesach ging Jezus naar Betanië, naar Lazarus die hij uit de dood had opgewekt. 2 Daar hield men ter ere van hem een maaltijd; Marta bediende, en Lazarus was een van de mensen die met hem aanlagen. 3 Maria nam een kruikje kostbare, zuivere nardusolie, zalfde de voeten van Jezus en droogde ze af met haar haar. De geur van de olie trok door het hele huis. 4 Judas Iskariot, een van de leerlingen, degene die hem zou uitleveren, vroeg: 5 Waarom is die olie niet voor driehonderd denarie verkocht om het geld aan de armen te geven? 6 Dat zei hij niet omdat hij zich om de armen bekommerde hij was een dief: hij beheerde de kas en stal eruit. 7 Maar Jezus zei: Laat haar, ze doet dit voor de dag van mijn begrafenis; 8 de armen zijn immers altijd bij jullie, maar ik niet.
9 Intussen hadden de Joden gehoord dat Jezus daar was en ze gingen in groten getale naar hem toe, niet alleen om hemzelf, maar ook om Lazarus te zien die hij uit de dood had opgewekt. 10 De hogepriesters beraamden intussen een plan om ook Lazarus te doden, 11 omdat hij er de oorzaak van was dat veel Joden bij Jezus kwamen en in hem gingen geloven.
Veel mensen geloofden in Jezus. Ze waren onder de indruk van Hij zei en deed. Niemand bleef er koud onder. Er waren maar twee mogelijkheden: of je hield van Hem, of je moest helemaal niets van Hem hebben. Voor de 'gelovigen' was Hij een enorme troost, steun en toeverlaat. Voor de 'ongelovigen' was Hij soms zelfs een bedreiging. In het bijzonder voor de geestelijke leiders. Zij belegden een vergadering om te overleggen wat zij zouden moeten doen om Hem de mond te snoeren. Wij weten wat ze uiteindelijk hebben gedaan. Ze hebben Hem gedood. In ons belang, zodat wij zouden leven.
45 Veel Joden die naar Maria toe gekomen waren en gezien hadden wat Jezus deed, kwamen tot geloof in hem. 46 Maar enkelen gingen naar de farizeeën om hun te vertellen wat Jezus gedaan had. 47 Daarop riepen de hogepriesters en de farizeeën het Sanhedrin bijeen: Wat moeten we doen? Deze man doet veel wondertekenen, 48 en als we hem zijn gang laten gaan, zal iedereen in hem gaan geloven. Straks grijpen de Romeinen in; dan zullen ze onze tempel en ons volk vernietigen. 49 Een van hen, Kajafas, die dat jaar hogepriester was, zei tegen de anderen: Jullie begrijpen het niet! 50 Besef toch dat het in jullie eigen belang is dat één man sterft voor het hele volk, zodat niet het hele volk verloren gaat. 51 Dat zei hij niet uit zichzelf: als hogepriester in dat jaar sprak hij de profetie dat Jezus zou sterven voor het volk, 52 en niet alleen voor het volk, maar ook om de verstrooide kinderen van God bijeen te brengen. 53 Vanaf die dag overlegden ze hoe ze hem zouden doden.
54 Jezus trad onder de Joden niet meer in het openbaar op, maar vertrok naar de omgeving van de woestijn, naar de stad Efraïm. Daar bleef hij met zijn leerlingen.
55 Het was kort voor Pesach, het Joodse paasfeest, en veel mensen uit de omgeving gingen al vóór het feest naar Jeruzalem om zich te reinigen. 56 Daar keken ze uit naar Jezus; ze stonden in de tempel en zeiden tegen elkaar: Wat denk je? Zou hij niet meer naar het feest komen? 57 De hogepriesters en de farizeeën hadden opdracht gegeven hem aan te geven als men wist waar hij was, zodat ze hem konden arresteren.
Een gelijkenis is een spiegel. De ongelovige Joodse leiders, die Hem dat verhaal hoorden vertellen, zagen steeds duidelijker hun eigen spiegelbeeld zichtbaar worden. Tot ze zelfs precies dat probeerden waarvan de gelijkenis zei dat ze het zouden doen: Jezus grijpen en doden, maar dat durfden ze nog niet. Maar er zit ook een prachtige belofte in deze gelijkenis: aan 'anderen' zal de wijngaard worden gegeven. Voor u en mij, voor ons zijn de rijkdommen van God in Christus, als we in de Zoon van God geloven. Wonderlijk is het in onze ogen.
1 Hij begon tegen hen te spreken in gelijkenissen: Een man legde een wijngaard aan en omheinde die. Hij groef een kuil voor de wijnpers en bouwde een uitkijktoren. Hij verpachtte de wijngaard aan wijnbouwers en ging op reis. 2 Na verloop van tijd stuurde hij een knecht naar de wijnbouwers om zijn deel van de opbrengst van hen te ontvangen; 3 maar ze grepen hem vast, mishandelden hem en stuurden hem met lege handen terug. 4 Daarna stuurde hij een andere knecht naar hen toe, die ze in het gezicht sloegen en vernederden. 5 Hij stuurde nog een derde, die ze doodden, en nog vele anderen; sommigen werden door de wijnbouwers mishandeld en anderen werden door hen gedood. 6 Ten slotte was alleen nog zijn geliefde zoon over; die stuurde hij als laatste naar hen toe, met de gedachte: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben. 7 Maar de wijnbouwers zeiden tegen elkaar: Dat is de erfgenaam. Kom op, laten we hem doden, dan is de erfenis van ons. 8 Ze grepen hem vast en doodden hem en gooiden zijn lichaam buiten de wijngaard. 9 Wat zal de eigenaar van de wijngaard daarna doen? Hij zal zelf komen om de wijnbouwers om te brengen en hij zal de wijngaard aan anderen geven. 10 Hebt u deze schrifttekst dan niet gelezen:
De steen die de bouwers afkeurden
is de hoeksteen geworden.
11 Dankzij de Heer is dit gebeurd,
wonderbaarlijk is het om te zien.
12 Daarop wilden ze hem gevangennemen, want ze wisten dat hij hen op het oog had bij het vertellen van deze gelijkenis, maar ze waren bang voor de reactie van de menigte. Dus lieten ze hem staan en gingen weg.
U is de verborgenheid van het koninkrijk van God gegeven.
U is de verborgenheid van het koninkrijk van God gegeven.
Jezus vertelde de gelijkenis niet omdat ze zo'n mooie illustratie bij zijn prediking vormde, maar om ervoor te zorgen dat alleen diegenen erdoor geraakt werden die daartoe door God waren bestemd. Gelukkig is een nieuw tijdperk aangebroken, waarin het evangelie voor de hele wereld is. Bij de uitleg van de gelijkenis hebben we mogelijk allerlei categorieën ongelovigen in gedachten. De genoemde oorzaken van onvruchtbaarheid kunnen echter in ieders leven voorkomen. Vooral de typering 'mensen van het ogenblik' doet sterk denken aan onze manier van tijdsbesteding: alles moet zo snel mogelijk, en voor diepgang is eigenlijk geen tijd meer. Goede aarde betekent diepe, zuivere aarde. Alleen daarin kan God vrucht bewerken
10 Toen hij weer alleen was met zijn volgelingen en met de twaalf, stelden ze hem vragen over de gelijkenissen. 11 Hij zei tegen hen: Aan jullie is het geheim van het koninkrijk van God onthuld; maar zij die buiten blijven staan, krijgen alles te horen in gelijkenissen, 12 opdat ze scherp zien, maar geen inzicht hebben, opdat ze goed horen, maar niets begrijpen, anders zouden ze zich bekeren en vergeving krijgen.
13 Hij zei tegen hen: Begrijpen jullie deze gelijkenis niet? Hoe zullen jullie alle andere gelijkenissen dan begrijpen? 14 De zaaier zaait het woord. 15 Sommigen zijn als het zaad dat op de weg valt: het woord wordt wel gezaaid, maar wanneer ze het gehoord hebben, komt meteen Satan om het woord weg te graaien dat in hen gezaaid is. 16 Anderen zijn als het zaad dat op rotsgrond is gezaaid: wanneer zij het woord hebben gehoord, nemen ze het meteen met vreugde in zich op, 17 maar in hen schiet het geen wortel, ze zijn te oppervlakkig, en als ze vanwege het woord worden beproefd of vervolgd, houden ze geen ogenblik stand. 18 Weer anderen zijn als het zaad dat tussen de distels is gezaaid: ze hebben het woord wel gehoord, 19 maar de zorgen om het dagelijks bestaan en de verleiding van de rijkdom en hun verlangens naar allerlei andere dingen komen ertussen en verstikken het woord, zodat het zonder vrucht blijft. 20 Maar er zijn ook mensen die zijn als het zaad dat op goede grond is gezaaid: zij horen het woord en aanvaarden het en dragen vrucht, sommigen dertigvoudig, anderen zestigvoudig en weer anderen honderdvoudig.
Overvloeien in kennis en alle inzicht, om te beproeven wat het
Overvloeien in kennis en alle inzicht, om te beproeven wat het
We mogen steeds weer proberen te ontdekken waar het op aankomt, wat het beste is. Niet wat ik het beste vind, maar wat de Heer het beste vindt. De beste keuze die een ongelovige kan maken, is te kiezen voor de Heer Jezus en Hem aan te nemen als zijn Heer en Heiland. Een christen wil graag weten wat de Heer van onze keuzes vindt. Elke dag moeten wij nieuwe keuzes maken. Laten wij ons steeds afvragen: 'Heer wat moet ik doen?' 'Wat is naar uw wil?' 'Wat zegt de Bijbel ervan?' Waarom doen we dat? Omdat we op de dag dat Christus terugkomt Hem recht in de ogen willen kijken.
1Van Paulus en Timoteüs, dienaren van Christus Jezus. Aan alle heiligen in Filippi die één zijn in Christus Jezus, en aan hun opzieners en dienaren. 2Genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus.
3Ik dank mijn God altijd wanneer ik aan u denk, 4telkens wanneer ik voor u allen bid. Dat doe ik vol vreugde, 5omdat u vanaf de eerste dag tot nu toe hebt bijgedragen aan de verspreiding van het evangelie. 6Ik ben ervan overtuigd dat hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voltooien op de dag van Christus Jezus.
7Het spreekt vanzelf dat ik zo over u denk, want u allen ligt me na aan het hart. U hebt immers allen deel aan de genade die mij geschonken is, of ik nu gevangenzit of de waarheid van het evangelie verdedig. 8God kan getuigen dat ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus. 9En ik bid dat uw liefde blijft groeien door inzicht en fijnzinnigheid, 10zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, 11vol van de vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.
Alles tot eer van God doen, is een hoge norm. Wij doen meestal de dingen die we prettig vinden of waarbij we zelf belang hebben. Christenen moeten zich telkens weer afvragen: is wat ik doe tot eer van God? In het te lezen stukje speelt niet alleen je eigen geweten een rol. Je moet je bij wat je doet ook afvragen of dat in het belang van anderen is. Die anderen zijn niet alleen onze geloofsgenoten, maar ook de ongelovigen. Paulus noemt nog een argument: opdat zij behouden worden. Hij stelt zichzelf tot voorbeeld. Niet omdat hij het zelf goed doet, maar omdat hij Christus navolgt. Ook wij mogen navolgers van Christus zijn.
1 Broeders en zusters, ik wil graag dat u weet dat onze voorouders allemaal door de wolk werden beschermd en allemaal door de zee trokken, 2 dat ze zich allemaal in de naam van Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee. 3 En ze aten allemaal hetzelfde geestelijke voedsel 4 en dronken allemaal dezelfde geestelijke drank. Ze dronken uit de geestelijke rots die hen volgde en die rots was Christus. 5 Toch wees God de meesten van hen af, want hij liet hen bezwijken in de woestijn.
6 Dit alles strekt ons tot voorbeeld: wij moeten niet uit zijn op het kwade, zoals zij. 7 Dien geen afgoden, zoals een deel van hen, over wie geschreven staat: Het volk ging zitten om te eten en te drinken en het stond op om te dansen. 8 Laten we geen ontucht plegen, zoals een aantal van hen, want daardoor stierven er op één dag drieëntwintigduizend. 9 En laten we Christus niet tarten, zoals anderen deden, want daardoor werden ze door slangen doodgebeten. 10 En kom niet in opstand, zoals weer anderen deden, want daardoor werden ze door de doodsengel vernietigd. 11 Wat hun overkomen is, moet ons tot voorbeeld strekken; het is geschreven om ons, voor wie de tijd ten einde loopt, te waarschuwen. 12 Laat daarom iedereen die denkt dat hij stevig overeind staat oppassen dat hij niet valt. 13 U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan.
14 Om deze reden moet u, geliefde broeders en zusters, u verre houden van afgodendienst. 15 Ik spreek tot verstandige mensen, dus u kunt wat ik nu zeg naar waarde schatten. 16 Maakt de beker waarvoor wij God loven en danken ons niet één met het bloed van Christus? Maakt het brood dat wij breken ons niet één met het lichaam van Christus? 17 Omdat het één brood is zijn wij, hoewel met velen, één lichaam, want wij hebben allen deel aan dat ene brood. 18 Kijkt u eens naar het volk van Israël. Hebben tempeldienaars die van de offers eten niet eveneens deel aan hetgeen geofferd wordt? 19 Wat wil ik met dit alles zeggen? Dat offervlees een bijzondere betekenis heeft? Of dat afgoden echt bestaan? 20 Dat niet, maar wel dat heidenen aan demonen offeren en niet aan God, en ik wil niet dat u één wordt met demonen. 21 U kunt niet drinken uit de beker van de Heer en ook uit die van demonen, u kunt niet deelnemen aan de maaltijd van de Heer en ook aan die van demonen. 22 Of willen we de Heer tergen? Zijn we soms sterker dan hij?
Het juiste gebruik van de vrijheid
23 U zegt: Alles is toegestaan. Zeker, maar niet alles is goed. Alles is toegestaan, maar niet alles is opbouwend. 24 Wees niet op uzelf gericht, maar op de ander. 25 U mag alles eten wat er in de vleeshal wordt verkocht; u hoeft niet omwille van uw geweten na te gaan waar het vandaan komt. 26 Immers: Van de Heer is de aarde en haar rijkdom. 27 Wanneer een ongelovige u uitnodigt om bij hem te komen eten en u neemt zijn uitnodiging aan, kunt u rustig alles eten wat u aangeboden wordt. Het is niet nodig dat u omwille van uw geweten vraagt waar het vandaan komt. 28 Maar wanneer iemand u erop wijst dat u vlees van offerdieren eet, laat het dan omwille van hem staan. Houd rekening met het geweten. 29 Ik bedoel nu niet uw eigen geweten, maar dat van die ander. Mijn vrijheid wordt door zijn geweten toch niet aangetast? 30 Er is toch niemand die kwaad van mij kan spreken om wat ik eet, als ik God maar voor mijn eten dank? 31 Dus of u nu eet of drinkt of iets anders doet, doe alles ter ere van God. 32 Geef geen aanstoot aan de Joden, aan andere volken of aan Gods gemeente. 33 Ikzelf doe dat ook niet. Ik wil iedereen ter wille zijn, in welk opzicht dan ook; ik zoek niet mijn eigen voordeel, maar dat van alle anderen, opdat ze worden gered.
Hij die het goede zaad zaait, is de Zoon des mensen.
Hij die het goede zaad zaait, is de Zoon des mensen.
In de wereld leven kinderen van God en mensen die in de macht van de duisternis zijn. Soms is het moeilijk om 'echt' en 'imitatie' van elkaar te onderscheiden. Maar uiteindelijk zal de Heer Jezus het onkruid scheiden van het goede gewas. Tot dat moment groeien gelovigen en ongelovigen naast elkaar op. Wij kunnen vaak moeilijk herkennen of iemand echt bij God hoort. Maar als het goed is, zal het goede zaad uiteindelijk herkenbaar worden en vrucht dragen. Eén ding is zeker: De Heer kent de zijnen. En na de terugkomst van Christus zal er duidelijkheid komen. Dan zullen de rechtvaardigen stralen als de zon in het koninkrijk van hun Vader.
36 Daarop stuurde hij de mensen weg en ging naar huis. Zijn leerlingen kwamen bij hem en vroegen: Wilt u ons de gelijkenis van het onkruid op de akker uitleggen? 37 Hij antwoordde hun: Hij die het goede zaad zaait is de Mensenzoon, 38 de akker is de wereld, het goede zaad dat zijn de kinderen van het koninkrijk; het onkruid dat zijn de kinderen van het kwaad, 39 de vijand die het zaait is de duivel, de oogst staat voor de voltooiing van deze wereld en de maaiers zijn de engelen. 40 Zoals het onkruid bijeengebonden wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: 41 de Mensenzoon zal zijn engelen eropuit sturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk allen die anderen ten val hebben gebracht en de wetten hebben verkracht bijeenbrengen 42 en hen in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. 43 Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!
De farizeeën waren bomen die slechte vruchten voortbrachten. Zij wezen de mensen, toen die de Heer Jezus een demon zagen uitdrijven, er niet op dat dit slechts in de kracht van de Heilige Geest mogelijk was. In plaats daarvan durfden deze geestelijke (mis)leiders te zeggen dat Jezus de demonen uitdreef door de duivel. Door zo te spreken lasterden zij de Heilige Geest. Let op dat er niet staat dat zij 'de zonde tegen de Heilige Geest' bedreven. Die aanduiding komt niet in de Bijbel voor, want elke zonde is een zonde tegen God, dus ook tegen God de Heilige Geest. Maar wie de werking van de Heilige Geest waarneemt en deze welbewust toeschrijft aan de duivel - en dat kan slechts een ongelovige doen - lastert de Geest, en dat is een onvergefelijke zonde.
22 Toen bracht men een blinde bij hem die bezeten was en niet kon spreken, en hij genas hem, zodat hij weer kon spreken en zien. 23 Alle omstanders stonden versteld en zeiden: Zou hij de Zoon van David zijn? 24 Maar de farizeeën die dit hoorden, zeiden tegen elkaar: Hij kan die demonen alleen maar uitdrijven dankzij Beëlzebul, de vorst der demonen. 25 Jezus wist wat ze dachten en zei tegen hen: Elk koninkrijk dat innerlijk verdeeld is wordt verwoest, en geen enkele stad of gemeenschap die innerlijk verdeeld is zal standhouden. 26 Als Satan Satan uitdrijft, keert hij zich tegen zichzelf. Hoe kan zijn koninkrijk dan standhouden? 27 En als ik inderdaad door Beëlzebul demonen uitdrijf, door wie drijven uw eigen mensen ze dan uit? Zij zullen dan ook uw rechters zijn! 28 Maar als ik door de Geest van God demonen uitdrijf, dan is het koninkrijk van God bij jullie gekomen. 29 Trouwens, hoe kan iemand het huis van een sterkere binnengaan en zijn inboedel roven, als hij die sterkere niet eerst heeft vastgebonden? Pas dan zal hij zijn huis kunnen leegroven. 30 Wie niet met mij is, is tegen mij, en wie niet met mij samenbrengt, drijft uiteen. 31 Daarom zeg ik u: elke zonde en elke godslastering kan de mensen worden vergeven, maar wie de Geest lastert kan niet worden vergeven. 32 En iedereen die iets ten nadele van de Mensenzoon zegt, zal worden vergeven. Maar wie kwaadspreekt van de heilige Geest zal niet worden vergeven, noch in deze wereld, noch in de komende.
33 Wanneer een boom goed is, dan zijn ook zijn vruchten goed. Is een boom daarentegen slecht, dan zijn ook zijn vruchten slecht. Want aan de vruchten herkent men de boom. 34 Addergebroed! Hoe kunt u iets goeds zeggen terwijl u zelf slecht bent? Waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over. 35 Een goed mens haalt uit zijn schatkamer met goede dingen het goede tevoorschijn, terwijl een slecht mens uit zijn schatkamer met slechte dingen het slechte tevoorschijn haalt. 36 Ik zeg u: van elk nutteloos woord dat mensen spreken, zullen ze op de dag van het oordeel rekenschap moeten afleggen. 37 Want op grond van je woorden zul je worden vrijgesproken, en op grond van je woorden zul je worden veroordeeld.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.