21-03-2008 om 17:25 geschreven door lucky  

Jezus’Lijden.

Een korte beschrijving van Jezus lijden. Wat Hij voor ons heeft gedaan. Vrijwillig. Wetend wat Hem te wachten stond.

Het bloed zweten

Het begon na het laatste avondmaal. Jezus ging met zijn discipelen naar de Olijfberg en bad daar de hele nacht. Tijdens het bidden bereidde Hij Zich voor op de gebeurtenissen van de volgende dag. Hij wist wat Hem wachtte en daardoor stond Hij onder grote psychische druk. Hij zweette bloed.

Dit is een bekend medisch verschijnsel en heet hematidrosis. Het komt soms voor, wanneer mensen onder zeer grote psychische spanning en extreme stress staan. Door de ernstige stress komen chemische deeltjes vrij, die de haarvaten in de zweetklieren afbreken. Hierdoor vinden daar kleine bloedingen plaats en komt het zweet er samen met het bloed vermengd uit. Er is sprake van een klein bloedverlies.

Hematidrosis heeft nog een ander effect op het lichaam. Het maakt de huid heel erg teer en gevoelig. De geseling van Jezus door de Romeinse soldaten was daarom nog eens extra pijnlijk.

Laat ons oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke voor Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods. (Hebreeën 2:12)

De geseling

De Romeinse geselingen stonden bekend om hun ontzettende wreedheid. Normaal bestonden deze uit negenendertig zweepslagen, maar vaak waren dat er meer. Dat hing ook af van de stemming van de soldaat die geselde.

De zweep die door de soldaat gebruikt werd bestond meestal uit gevlochten leren riemen, waarin ijzeren balletjes gevlochten waren. Wanneer de zweep de huid raakte, veroorzaakten de balletjes diepe blauwe plekken of kneuzingen.

De daaropvolgende slagen deden die blauwe plekken openbarsten. Aan de zweep zaten ook nog scherpe botsplinters, die diep in het vlees sneden. De rug werd zo aan flarden geslagen, dat de ruggengraat soms zelfs zichtbaar werd door de vreselijk diepe sneden. De geseling kon het hele gebied bestrijken van de schouders, over de rug, naar de billen en de achterkant van de bovenbenen.

Terwijl het geselen doorging verscheurden de slagen de onderliggende skeletspieren en lieten flarden bloedend vlees achter. De aderen werden blootgelegd, en zelfs spieren, pezen en ingewanden werden zichtbaar. Velen stierven door zo'n afranseling. Het slachtoffer leed in ieder geval ontzettend veel pijn en raakte in een hypovolemische shock. Dat betekent dat iemand aan de gevolgen van ernstig bloedverlies lijdt. Dit veroorzaakt vier dingen:

Ten eerste slaat het hart op hol om het bloed rond te pompen dat er niet is.

Ten tweede daalt de bloeddruk, wat flauwvallen of ineenstorten veroorzaakt.

Ten derde stoppen de nieren met de productie van urine om de overgebleven hoeveelheid bloed op peil te houden.

Ten vierde krijg je hevige dorst omdat het lichaam kermt om vocht vanwege al het verloren bloed.

Jezus was in zo'n hypovolemische shock toen Hij wankelde op weg naar Golgota en uiteindelijk in elkaar zakte en aan het kruis zei Hij: Ik heb dorst. Door de vreselijke gevolgen van de geseling is het zeker dat Jezus al in een zeer ernstige toestand verkeerde, voordat Hij gekruisigd werd.

Maar om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden.(Jesaja 53:5 )

De kruisiging

Jezus werd neergelegd. Zijn armen werden gespreid en aan het dwarshout vastgespijkerd. Het dwarshout was in dat stadium nog gescheiden van de staande balk, die permanent in de grond stond.

De Romeinen gebruikten nagels van dertien tot zeventien centimeter lang, met een scherpe punt. Ze werden door de polsen heen gedreven, een aantal centimeter onder de handpalm, zodat de hand goed bleef vastzitten. Wanneer de spijkers door de handpalmen zouden geslagen worden, zou de huid door het gewicht gaan scheuren en zou Jezus van het kruis zijn afgevallen.

De spijker ging door dat deel van de pols waar de mediane zenuwbaan loopt. Dat is de grootste zenuw die naar de hand loopt. Deze werd verbrijzeld door de spijker die er in geslagen werd.

De pijn die dit veroorzaakte is verschrikkelijk. Wanneer wij onze elleboog stoten en ons 'telefoonbotje' wordt geraakt is dat heel pijnlijk. Dat is een andere zenuw, de ultra-zenuw. Stel je voor dat je een tang neemt en die zenuw kapotknijpt. Dat effect is vergelijkbaar met wat Jezus voelde. De pijn was absoluut ondraaglijk.
Er was eigenlijk geen woord in de taal om die pijn te beschrijven. Er is in die tijd een woord voor bedacht om de folterende pijn van de kruisiging te omschrijven. In het Engels kennen we het nog: excruciating.

Jezus werd na dit vastnagelen opgehesen en daarna kwam het dwarshout op zijn plaats aan de verticale paal. Daarna werden spijkers door de voeten van Jezus geslagen. Ook hier zijn de zenuwen in zijn voeten kapotgedrukt, wat een soortgelijke pijn heeft veroorzaakt.

Door het hangen aan het kruis zijn de armen van Jezus onmiddelijl uitgerekt en waarschijnlijk zo'n vijftien centimeter langer geworden. Tevens zijn beide schouders uit de kom geschoten.

Want God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven; zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. (Johannes 3:16 )

Zijn dood

Wanneer iemand in zo'n verticale positie hangt is de kruisiging in wezen een folterend trage dood door verstikking. De belasting van de spieren en het middenrif brengen de borst in de ademstand. Daardoor moest Jezus, om te kunnen ademen, zich met zijn voeten omhoog drukken. De spanning op de spieren van het bovenlichaam wordt daardoor een ogenblik minder. Maar door het opdrukken scheurt de spijker door de voet, om uiteindelijk vast te blijven zitten tegen de voetwortelbeentjes.

Nadat Jezus erin geslaagd was om uit te ademen, kon Hij zich weer ontspannen en een keer inademen. Opnieuw moest Hij zich opdrukken om uit te ademen, terwijl zijn bebloede rug langs het ruwe hout van het kruis schraapte. Dit ging door, meer dan drie uur lang, tot Hij volkomen uitgeput raakte en zich niet meer kon opdrukken om adem te halen.

Toen zijn ademhaling vertraagde, raakte Hij in een toestand die respiratoire zuurvergiftiging wordt genoemd. Het kooldioxide in het bloed wordt opgelost in koolzuur, waardoor de zuurgraad van het bloed stijgt. Dit leidt uiteindelijk tot een onregelmatige hartslag. Toen het hart van Jezus onregelmatig ging kloppen, wist Hij dat Hij op het punt stond om te sterven. Hij kon nog uitbrengen: 'Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest'. Vervolgens stierf Hij aan een hartstilstand.

Dit heeft Hij gedaan, dit is Zijn liefde. Hij stierf voor ons, zodat wij zouden leven.

En voor allen is Hij gestorven, opdat zij, die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem, die voor hen gestorven is en opgewekt. (2 Corinthe 5:15)

en stelt uw leden niet langer als wapenen der ongerechtigheid ten dienste van de zonde, maar stelt u ten dienste van God, als mensen, die dood zijn geweest, maar thans leven, en stelt uw leden als wapenen der gerechtigheid ten dienste van God. (Romeinen 6:13)

Leef dan voor Hem!

21-03-2008 om 07:05 geschreven door lucky  

Moet ik uw Koning kruisigen?

GOEDE VRIJDAG

Het is eigenlijk merkwaardig dat wij over Goede Vrijdag spreken, hoewel deze dag toch speciaal in het teken staat van het lijden en sterven van Christus. Inderdaad, het evangelie van het kruis van Christus is Goed Nieuws voor ieder die gelooft. Maar realiseren wij ons wel wat Christus moest doormaken om deze Blijde Boodschap, die gebaseerd is op Zijn verzoenend sterven, mogelijk te maken? Hoewel Hij de beloofde Koning der Joden was, werd Hij als een misdadiger gespijkerd aan het kruishout. Dat had Jesaja trouwens al geprofeteerd: Hij is onder de misdadigers gerekend.

1 Toen liet Pilatus Jezus geselen. 2 De soldaten vlochten een kroon van doorntakken, zetten die op zijn hoofd en deden hem een purperen mantel aan. 3 Ze liepen naar hem toe en zeiden: ‘Leve de koning van de Joden!’, en ze sloegen hem in het gezicht. 4 Pilatus liep weer naar buiten en zei: ‘Ik zal hem hier buiten aan u tonen om u duidelijk te maken dat ik geen enkel bewijs van zijn schuld heb gevonden.’ 5 Daarop kwam Jezus naar buiten, met de doornenkroon op en de purperen mantel aan. ‘Hier is hij, de mens,’ zei Pilatus. 6 Maar toen de hogepriesters en de gerechtsdienaars hem zagen begonnen ze te schreeuwen: ‘Kruisig hem, kruisig hem!’ Toen zei Pilatus: ‘Neem hem dan maar mee en kruisig hem zelf, want ik zie niet waaraan hij schuldig is.’ 7 De Joden zeiden: ‘Wij hebben een wet die zegt dat hij moet sterven, omdat hij zich de Zoon van God heeft genoemd.’ 8 Toen Pilatus dat hoorde werd hij erg bang. 9 Hij ging het pretorium weer in en vroeg aan Jezus: ‘Waar komt u vandaan?’ Maar Jezus gaf geen antwoord. 10 ‘Waarom zegt u niets tegen mij?’ vroeg Pilatus. ‘Weet u dan niet dat ik de macht heb om u vrij te laten of u te kruisigen?’ 11 Jezus antwoordde: ‘De enige macht die u over mij hebt, is u van boven gegeven. Daarom draagt degene die mij aan u uitgeleverd heeft de meeste schuld.’ 12 Vanaf dat moment wilde Pilatus hem vrijlaten. Maar de Joden riepen: ‘Als u die man vrijlaat bent u geen vriend van de keizer, want iedereen die zichzelf tot koning uitroept pleegt verzet tegen de keizer.’ 13 Pilatus hoorde dat, liet Jezus naar buiten brengen en nam plaats op de rechterstoel op het zogeheten Mozaïekterras, in het Hebreeuws Gabbata. 14 Het was rond het middaguur op de voorbereidingsdag van Pesach. Pilatus zei tegen de Joden: ‘Hier is hij, uw koning.’ 15 Meteen schreeuwden ze: ‘Weg met hem, weg met hem, aan het kruis met hem!’ Pilatus vroeg: ‘Moet ik uw koning kruisigen?’ Maar de hogepriesters antwoordden: ‘Wij hebben geen andere koning dan de keizer!’ 16 Toen droeg Pilatus hem aan hen over om hem te laten kruisigen.

Jezus gekruisigd en begraven

Zij voerden Jezus weg; 17 hij droeg zelf het kruis naar de zogeheten Schedelplaats, in het Hebreeuws Golgota. 18 Daar kruisigden ze hem, met twee anderen, aan weerskanten één, en Jezus in het midden. 19 Pilatus had een inscriptie laten maken die op het kruis bevestigd werd. Er stond op ‘Jezus uit Nazareth, koning van de Joden’. 20 Het stond er in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks, en omdat de plek waar Jezus gekruisigd werd dicht bij de stad lag, werd deze inscriptie door veel Joden gelezen. 21 De hogepriesters van de Joden zeiden tegen Pilatus: ‘U moet niet “koning van de Joden” schrijven, maar “Deze man heeft beweerd: Ik ben de koning van de Joden”.’ 22 ‘Wat ik geschreven heb, dat heb ik geschreven,’ was het antwoord van Pilatus.

23 Nadat ze Jezus gekruisigd hadden, verdeelden de soldaten zijn kleren in vieren, voor iedere soldaat een deel. Maar zijn onderkleed was in één stuk geweven, van boven tot beneden. 24 Ze zeiden tegen elkaar: ‘Laten we het niet scheuren, maar laten we loten wie het hebben mag.’ Zo ging in vervulling wat de Schrift zegt: ‘Ze verdeelden mijn kleren onder elkaar en wierpen het lot om mijn gewaad.’ Dat is wat de soldaten deden.

25 Bij het kruis van Jezus stonden zijn moeder met haar zuster, Maria, de vrouw van Klopas, en Maria uit Magdala. 26 Toen Jezus zijn moeder zag staan, en bij haar de leerling van wie hij veel hield, zei hij tegen zijn moeder: ‘Dat is uw zoon,’ 27 en daarna tegen de leerling: ‘Dat is je moeder.’ Vanaf dat moment nam die leerling haar bij zich in huis.

28 Toen wist Jezus dat alles was volbracht, en om de Schrift geheel in vervulling te laten gaan zei hij: ‘Ik heb dorst.’ 29 Er stond daar een vat zure wijn; ze staken er een majoraantak met een spons in en brachten die naar zijn mond. 30 Nadat Jezus ervan gedronken had zei hij: ‘Het is volbracht.’ Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.

31 Het was voorbereidingsdag, en de Joden wilden voorkomen dat de lichamen op sabbat, en nog wel een bijzondere sabbat, aan het kruis zouden blijven hangen. Daarom vroegen ze Pilatus of de benen van de gekruisigden gebroken mochten worden en of ze de lichamen mochten meenemen. 32 Toen braken de soldaten de benen van de eerste die tegelijk met Jezus gekruisigd was, en ook die van de ander. 33 Vervolgens kwamen ze bij Jezus, maar ze zagen dat hij al gestorven was. Daarom braken ze zijn benen niet. 34 Maar een van de soldaten stak een lans in zijn zij en meteen vloeide er bloed en water uit. 35 Hiervan getuigt iemand die het zelf heeft gezien, en zijn getuigenis is betrouwbaar. Hij weet dat hij de waarheid spreekt en wil dat ook u gelooft. 36 Zo ging de Schrift in vervulling: ‘Geen van zijn beenderen zal verbrijzeld worden.’ 37 Een andere schrifttekst zegt: ‘Zij zullen hun blik richten op hem die ze hebben doorstoken.’

38 Na deze gebeurtenissen vroeg Josef uit Arimatea – die uit vrees voor de Joden in het geheim een leerling van Jezus was – aan Pilatus of hij het lichaam van Jezus mocht meenemen. Pilatus gaf toestemming en Josef nam het lichaam mee. 39 Nikodemus, die destijds ’s nachts naar Jezus toe gegaan was, kwam ook; hij had een mengsel van mirre en aloë bij zich, wel honderd litra. 40 Ze wikkelden Jezus’ lichaam met de balsem in linnen, zoals gebruikelijk is bij een Joodse begrafenis. 41 Dicht bij de plaats waar Jezus gekruisigd was lag een olijfgaard, en daar was een nieuw graf, waarin nog nooit iemand begraven was. 42 Omdat het voor de Joden voorbereidingsdag was en dat graf dichtbij was, legden ze Jezus daarin.

Joh:1-42

21-03-2008 om 06:24 geschreven door lucky  

Jezus werd ontroerd in de geest.

Als het ons lukt om ons een beetje in te denken hoe de Heer Jezus Zich voelt, dan begrijpen we zijn ontroering. Hij houdt van zijn vrienden. Straks gaat Hij zijn leven geven voor hen. En ondertussen lijken ze nog steeds de meest eenvoudige lessen van discipelschap niet te begrijpen. Het allerergste is misschien nog wel dat één van hen Hem zal overleveren. Maar ook al is Hij ontroerd, toch heeft Hij de omstandigheden in de hand. Hij geeft Judas de opdracht: wat je doet, doe dat snel. Judas gaat 'terstond' naar buiten, staat er. En het was nacht.

21 Nadat hij dit gezegd had werd Jezus diepbedroefd, en hij verklaarde: ‘Waarachtig, ik verzeker jullie: een van jullie zal mij verraden.’ 22 De leerlingen keken elkaar aan en vroegen zich af wie hij bedoelde. 23 Een van hen, de leerling van wie Jezus veel hield, lag naast hem aan tafel aan, 24 en Simon Petrus beduidde hem dat hij moest vragen wie Jezus bedoelde. 25 Hij boog zich dicht naar Jezus toe en vroeg: ‘Wie, Heer?’ 26 ‘Degene aan wie ik het stuk brood geef dat ik nu in de schaal doop,’ zei Jezus. Hij doopte een stuk brood in de schaal en gaf het aan Judas, de zoon van Simon Iskariot. 27 Op dat moment nam de duivel bezit van Judas. Jezus zei: ‘Doe maar meteen wat je van plan bent.’ 28 Niemand aan tafel begreep waarom hij dit zei; 29 omdat Judas de kas beheerde, dachten sommigen dat Jezus bedoelde dat hij inkopen voor het feest moest doen, of dat hij iets aan de armen moest geven. 30 Judas nam het brood aan en ging meteen weg. Het was nacht.

Joh:13.21-30

20-03-2008 om 06:14 geschreven door lucky  

Hij wist dat de Vader Hem alles in de handen had gegeven.

Wat een enorme contrasten! Jezus wist dat zijn uur was gekomen, Jezus wist dat Judas Hem zou overleveren, en Hij wist dat de Vader Hem alles in handen had gegeven. Juist nu legt Hij ogenschijnlijk alles af. Wat Hij doen zal, is allesbepalend voor de voortgang van de wereldgeschiedenis, maar hier toont Hij Zich voor zijn discipelen als een knecht. Maar toch ook weer veel meer dan dat. Want tegen Petrus zegt Hij: 'Als Ik je niet was, heb je geen deel met Mij.' Wat de les van de voetwassing ook moge zijn, duidelijk is dat Jezus Zich vernedert, terwijl Hij alles in handen heeft.

1 Het was kort voor het pesachfeest. Jezus wist dat zijn tijd gekomen was en dat hij uit de wereld terug zou keren naar de Vader. Hij had de mensen die hem in de wereld toebehoorden lief, en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan. 2 Jezus en zijn leerlingen hielden een maaltijd. De duivel had intussen Judas, de zoon van Simon Iskariot, ertoe aangezet Jezus te verraden. 3 Jezus, die wist dat de Vader hem alle macht had gegeven, dat hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan, 4 stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om 5 en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen en droogde ze af met de doek die hij omgeslagen had. 6 Toen hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’ 7 Jezus antwoordde: ‘Wat ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ 8 ‘O nee,’ zei Petrus, ‘míjn voeten zult u niet wassen, nooit!’ Maar toen Jezus zei: ‘Als ik ze niet mag wassen, kun je niet bij mij horen,’ 9 antwoordde hij: ‘Heer, dan niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd!’ 10 Hierop zei Jezus: ‘Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein – maar niet allemaal.’ 11 Hij wist namelijk wie hem zou verraden, daarom zei hij dat ze niet allemaal rein waren.

Joh:1-11

19-03-2008 om 07:04 geschreven door lucky  

Laat haar begaan; zij heeft dit bewaard voor de dag van mijn begrafenis.

In het huis van Marta, Maria en Lazarus was het vóór het Pascha al feest. Behalve de opgestane Lazarus was er nog een eregast: de Heer Jezus. Maria had eerder aan zijn voeten gezeten om naar Hem te luisteren. Ze had zich pas nog aan zijn voeten geworpen in haar verdriet - en Hij had haar broer teruggeroepen uit de dood. Nu staat ze aan zijn voeten om Hem te eren met kostbare mirre. De hebberige Judas schatte het op driehonderd daglonen. Zoveel geven om Hem - zij was een aanklacht voor zijn geweten. En ze had uitgerekend mirre meegenomen - heeft zij als een van de weinigen al iets begrepen en geloofd van zijn komende lijden en sterven? Jezus herkent en waardeert het in ieder geval - zoals Hij altijd ziet wat we Hem willen zeggen of geven.

Zes dagen voor Pesach ging Jezus naar Betanië, naar Lazarus die hij uit de dood had opgewekt. 2 Daar hield men ter ere van hem een maaltijd; Marta bediende, en Lazarus was een van de mensen die met hem aanlagen. 3 Maria nam een kruikje kostbare, zuivere nardusolie, zalfde de voeten van Jezus en droogde ze af met haar haar. De geur van de olie trok door het hele huis. 4 Judas Iskariot, een van de leerlingen, degene die hem zou uitleveren, vroeg: 5 ‘Waarom is die olie niet voor driehonderd denarie verkocht om het geld aan de armen te geven?’ 6 Dat zei hij niet omdat hij zich om de armen bekommerde – hij was een dief: hij beheerde de kas en stal eruit. 7 Maar Jezus zei: ‘Laat haar, ze doet dit voor de dag van mijn begrafenis; 8 de armen zijn immers altijd bij jullie, maar ik niet.’

9 Intussen hadden de Joden gehoord dat Jezus daar was en ze gingen in groten getale naar hem toe, niet alleen om hemzelf, maar ook om Lazarus te zien die hij uit de dood had opgewekt. 10 De hogepriesters beraamden intussen een plan om ook Lazarus te doden, 11 omdat hij er de oorzaak van was dat veel Joden bij Jezus kwamen en in hem gingen geloven.

Joh:1-11

18-03-2008 om 06:36 geschreven door lucky  

Wat doen wij? want deze mens doet vele tekenen.

Veel mensen geloofden in Jezus. Ze waren onder de indruk van Hij zei en deed. Niemand bleef er koud onder. Er waren maar twee mogelijkheden: of je hield van Hem, of je moest helemaal niets van Hem hebben. Voor de 'gelovigen' was Hij een enorme troost, steun en toeverlaat. Voor de 'ongelovigen' was Hij soms zelfs een bedreiging. In het bijzonder voor de geestelijke leiders. Zij belegden een vergadering om te overleggen wat zij zouden moeten doen om Hem de mond te snoeren. Wij weten wat ze uiteindelijk hebben gedaan. Ze hebben Hem gedood. In ons belang, zodat wij zouden leven.

45 Veel Joden die naar Maria toe gekomen waren en gezien hadden wat Jezus deed, kwamen tot geloof in hem. 46 Maar enkelen gingen naar de farizeeën om hun te vertellen wat Jezus gedaan had. 47 Daarop riepen de hogepriesters en de farizeeën het Sanhedrin bijeen: ‘Wat moeten we doen? Deze man doet veel wondertekenen, 48 en als we hem zijn gang laten gaan, zal iedereen in hem gaan geloven. Straks grijpen de Romeinen in; dan zullen ze onze tempel en ons volk vernietigen.’ 49 Een van hen, Kajafas, die dat jaar hogepriester was, zei tegen de anderen: ‘Jullie begrijpen het niet! 50 Besef toch dat het in jullie eigen belang is dat één man sterft voor het hele volk, zodat niet het hele volk verloren gaat.’ 51 Dat zei hij niet uit zichzelf: als hogepriester in dat jaar sprak hij de profetie dat Jezus zou sterven voor het volk, 52 en niet alleen voor het volk, maar ook om de verstrooide kinderen van God bijeen te brengen. 53 Vanaf die dag overlegden ze hoe ze hem zouden doden.

54 Jezus trad onder de Joden niet meer in het openbaar op, maar vertrok naar de omgeving van de woestijn, naar de stad Efraïm. Daar bleef hij met zijn leerlingen.

55 Het was kort voor Pesach, het Joodse paasfeest, en veel mensen uit de omgeving gingen al vóór het feest naar Jeruzalem om zich te reinigen. 56 Daar keken ze uit naar Jezus; ze stonden in de tempel en zeiden tegen elkaar: ‘Wat denk je? Zou hij niet meer naar het feest komen?’ 57 De hogepriesters en de farizeeën hadden opdracht gegeven hem aan te geven als men wist waar hij was, zodat ze hem konden arresteren.

Joh:45-57

17-03-2008 om 07:09 geschreven door lucky  

Nog één had hij, een geliefde zoon; hij zond hem.

Een gelijkenis is een spiegel. De ongelovige Joodse leiders, die Hem dat verhaal hoorden vertellen, zagen steeds duidelijker hun eigen spiegelbeeld zichtbaar worden. Tot ze zelfs precies dat probeerden waarvan de gelijkenis zei dat ze het zouden doen: Jezus grijpen en doden, maar dat durfden ze nog niet. Maar er zit ook een prachtige belofte in deze gelijkenis: aan 'anderen' zal de wijngaard worden gegeven. Voor u en mij, voor ons zijn de rijkdommen van God in Christus, als we in de Zoon van God geloven. Wonderlijk is het in onze ogen.

1 Hij begon tegen hen te spreken in gelijkenissen: ‘Een man legde een wijngaard aan en omheinde die. Hij groef een kuil voor de wijnpers en bouwde een uitkijktoren. Hij verpachtte de wijngaard aan wijnbouwers en ging op reis. 2 Na verloop van tijd stuurde hij een knecht naar de wijnbouwers om zijn deel van de opbrengst van hen te ontvangen; 3 maar ze grepen hem vast, mishandelden hem en stuurden hem met lege handen terug. 4 Daarna stuurde hij een andere knecht naar hen toe, die ze in het gezicht sloegen en vernederden. 5 Hij stuurde nog een derde, die ze doodden, en nog vele anderen; sommigen werden door de wijnbouwers mishandeld en anderen werden door hen gedood. 6 Ten slotte was alleen nog zijn geliefde zoon over; die stuurde hij als laatste naar hen toe, met de gedachte: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben. 7 Maar de wijnbouwers zeiden tegen elkaar: “Dat is de erfgenaam. Kom op, laten we hem doden, dan is de erfenis van ons.” 8 Ze grepen hem vast en doodden hem en gooiden zijn lichaam buiten de wijngaard. 9 Wat zal de eigenaar van de wijngaard daarna doen? Hij zal zelf komen om de wijnbouwers om te brengen en hij zal de wijngaard aan anderen geven. 10 Hebt u deze schrifttekst dan niet gelezen:

“De steen die de bouwers afkeurden

is de hoeksteen geworden.

11 Dankzij de Heer is dit gebeurd,

wonderbaarlijk is het om te zien.”’

12 Daarop wilden ze hem gevangennemen, want ze wisten dat hij hen op het oog had bij het vertellen van deze gelijkenis, maar ze waren bang voor de reactie van de menigte. Dus lieten ze hem staan en gingen weg.

Mar:1-12

16-03-2008 om 06:57 geschreven door lucky  

U is de verborgenheid van het koninkrijk van God gegeven.

Jezus vertelde de gelijkenis niet omdat ze zo'n mooie illustratie bij zijn prediking vormde, maar om ervoor te zorgen dat alleen diegenen erdoor geraakt werden die daartoe door God waren bestemd. Gelukkig is een nieuw tijdperk aangebroken, waarin het evangelie voor de hele wereld is. Bij de uitleg van de gelijkenis hebben we mogelijk allerlei categorieën ongelovigen in gedachten. De genoemde oorzaken van onvruchtbaarheid kunnen echter in ieders leven voorkomen. Vooral de typering 'mensen van het ogenblik' doet sterk denken aan onze manier van tijdsbesteding: alles moet zo snel mogelijk, en voor diepgang is eigenlijk geen tijd meer. Goede aarde betekent diepe, zuivere aarde. Alleen daarin kan God vrucht bewerken

10 Toen hij weer alleen was met zijn volgelingen en met de twaalf, stelden ze hem vragen over de gelijkenissen. 11 Hij zei tegen hen: ‘Aan jullie is het geheim van het koninkrijk van God onthuld; maar zij die buiten blijven staan, krijgen alles te horen in gelijkenissen, 12 “opdat ze scherp zien, maar geen inzicht hebben, opdat ze goed horen, maar niets begrijpen, anders zouden ze zich bekeren en vergeving krijgen.”’

13 Hij zei tegen hen: ‘Begrijpen jullie deze gelijkenis niet? Hoe zullen jullie alle andere gelijkenissen dan begrijpen? 14 De zaaier zaait het woord. 15 Sommigen zijn als het zaad dat op de weg valt: het woord wordt wel gezaaid, maar wanneer ze het gehoord hebben, komt meteen Satan om het woord weg te graaien dat in hen gezaaid is. 16 Anderen zijn als het zaad dat op rotsgrond is gezaaid: wanneer zij het woord hebben gehoord, nemen ze het meteen met vreugde in zich op, 17 maar in hen schiet het geen wortel, ze zijn te oppervlakkig, en als ze vanwege het woord worden beproefd of vervolgd, houden ze geen ogenblik stand. 18 Weer anderen zijn als het zaad dat tussen de distels is gezaaid: ze hebben het woord wel gehoord, 19 maar de zorgen om het dagelijks bestaan en de verleiding van de rijkdom en hun verlangens naar allerlei andere dingen komen ertussen en verstikken het woord, zodat het zonder vrucht blijft. 20 Maar er zijn ook mensen die zijn als het zaad dat op goede grond is gezaaid: zij horen het woord en aanvaarden het en dragen vrucht, sommigen dertigvoudig, anderen zestigvoudig en weer anderen honderdvoudig.’

Mar:10-20

14-03-2008 om 09:25 geschreven door lucky  

Overvloeien in kennis en alle inzicht, om te beproeven wat het

We mogen steeds weer proberen te ontdekken waar het op aankomt, wat het beste is. Niet wat ik het beste vind, maar wat de Heer het beste vindt. De beste keuze die een ongelovige kan maken, is te kiezen voor de Heer Jezus en Hem aan te nemen als zijn Heer en Heiland. Een christen wil graag weten wat de Heer van onze keuzes vindt. Elke dag moeten wij nieuwe keuzes maken. Laten wij ons steeds afvragen: 'Heer wat moet ik doen?' 'Wat is naar uw wil?' 'Wat zegt de Bijbel ervan?' Waarom doen we dat? Omdat we op de dag dat Christus terugkomt Hem recht in de ogen willen kijken.

1 Van Paulus en Timoteüs, dienaren van Christus Jezus. Aan alle heiligen in Filippi die één zijn in Christus Jezus, en aan hun opzieners en dienaren. 2 Genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus.

3 Ik dank mijn God altijd wanneer ik aan u denk, 4 telkens wanneer ik voor u allen bid. Dat doe ik vol vreugde, 5 omdat u vanaf de eerste dag tot nu toe hebt bijgedragen aan de verspreiding van het evangelie. 6 Ik ben ervan overtuigd dat hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voltooien op de dag van Christus Jezus.

7 Het spreekt vanzelf dat ik zo over u denk, want u allen ligt me na aan het hart. U hebt immers allen deel aan de genade die mij geschonken is, of ik nu gevangenzit of de waarheid van het evangelie verdedig. 8 God kan getuigen dat ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus. 9 En ik bid dat uw liefde blijft groeien door inzicht en fijnzinnigheid, 10 zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, 11 vol van de vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.

Fil:1-11

13-03-2008 om 07:05 geschreven door lucky  

Hij die het goede zaad zaait, is de Zoon des mensen.

In de wereld leven kinderen van God en mensen die in de macht van de duisternis zijn. Soms is het moeilijk om 'echt' en 'imitatie' van elkaar te onderscheiden. Maar uiteindelijk zal de Heer Jezus het onkruid scheiden van het goede gewas. Tot dat moment groeien gelovigen en ongelovigen naast elkaar op. Wij kunnen vaak moeilijk herkennen of iemand echt bij God hoort. Maar als het goed is, zal het goede zaad uiteindelijk herkenbaar worden en vrucht dragen. Eén ding is zeker: De Heer kent de zijnen. En na de terugkomst van Christus zal er duidelijkheid komen. Dan zullen de rechtvaardigen stralen als de zon in het koninkrijk van hun Vader.

36 Daarop stuurde hij de mensen weg en ging naar huis. Zijn leerlingen kwamen bij hem en vroegen: ‘Wilt u ons de gelijkenis van het onkruid op de akker uitleggen?’ 37 Hij antwoordde hun: ‘Hij die het goede zaad zaait is de Mensenzoon, 38 de akker is de wereld, het goede zaad dat zijn de kinderen van het koninkrijk; het onkruid dat zijn de kinderen van het kwaad, 39 de vijand die het zaait is de duivel, de oogst staat voor de voltooiing van deze wereld en de maaiers zijn de engelen. 40 Zoals het onkruid bijeengebonden wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: 41 de Mensenzoon zal zijn engelen eropuit sturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk allen die anderen ten val hebben gebracht en de wetten hebben verkracht bijeenbrengen 42 en hen in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. 43 Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!

Mat:36-43

11-03-2008 om 07:04 geschreven door lucky  

Aan de vrucht wordt de boom gekend.

De farizeeën waren bomen die slechte vruchten voortbrachten. Zij wezen de mensen, toen die de Heer Jezus een demon zagen uitdrijven, er niet op dat dit slechts in de kracht van de Heilige Geest mogelijk was. In plaats daarvan durfden deze geestelijke (mis)leiders te zeggen dat Jezus de demonen uitdreef door de duivel. Door zo te spreken lasterden zij de Heilige Geest. Let op dat er niet staat dat zij 'de zonde tegen de Heilige Geest' bedreven. Die aanduiding komt niet in de Bijbel voor, want elke zonde is een zonde tegen God, dus ook tegen God de Heilige Geest. Maar wie de werking van de Heilige Geest waarneemt en deze welbewust toeschrijft aan de duivel - en dat kan slechts een ongelovige doen - lastert de Geest, en dat is een onvergefelijke zonde.

22 Toen bracht men een blinde bij hem die bezeten was en niet kon spreken, en hij genas hem, zodat hij weer kon spreken en zien. 23 Alle omstanders stonden versteld en zeiden: ‘Zou hij de Zoon van David zijn?’ 24 Maar de farizeeën die dit hoorden, zeiden tegen elkaar: ‘Hij kan die demonen alleen maar uitdrijven dankzij Beëlzebul, de vorst der demonen.’ 25 Jezus wist wat ze dachten en zei tegen hen: ‘Elk koninkrijk dat innerlijk verdeeld is wordt verwoest, en geen enkele stad of gemeenschap die innerlijk verdeeld is zal standhouden. 26 Als Satan Satan uitdrijft, keert hij zich tegen zichzelf. Hoe kan zijn koninkrijk dan standhouden? 27 En als ik inderdaad door Beëlzebul demonen uitdrijf, door wie drijven uw eigen mensen ze dan uit? Zij zullen dan ook uw rechters zijn! 28 Maar als ik door de Geest van God demonen uitdrijf, dan is het koninkrijk van God bij jullie gekomen. 29 Trouwens, hoe kan iemand het huis van een sterkere binnengaan en zijn inboedel roven, als hij die sterkere niet eerst heeft vastgebonden? Pas dan zal hij zijn huis kunnen leegroven. 30 Wie niet met mij is, is tegen mij, en wie niet met mij samenbrengt, drijft uiteen. 31 Daarom zeg ik u: elke zonde en elke godslastering kan de mensen worden vergeven, maar wie de Geest lastert kan niet worden vergeven. 32 En iedereen die iets ten nadele van de Mensenzoon zegt, zal worden vergeven. Maar wie kwaadspreekt van de heilige Geest zal niet worden vergeven, noch in deze wereld, noch in de komende.

33 Wanneer een boom goed is, dan zijn ook zijn vruchten goed. Is een boom daarentegen slecht, dan zijn ook zijn vruchten slecht. Want aan de vruchten herkent men de boom. 34 Addergebroed! Hoe kunt u iets goeds zeggen terwijl u zelf slecht bent? Waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over. 35 Een goed mens haalt uit zijn schatkamer met goede dingen het goede tevoorschijn, terwijl een slecht mens uit zijn schatkamer met slechte dingen het slechte tevoorschijn haalt. 36 Ik zeg u: van elk nutteloos woord dat mensen spreken, zullen ze op de dag van het oordeel rekenschap moeten afleggen. 37 Want op grond van je woorden zul je worden vrijgesproken, en op grond van je woorden zul je worden veroordeeld.’

Mat:12.22-37

10-03-2008 om 07:10 geschreven door lucky  

Waar heeft Deze die wijsheid en die krachten vandaan?

De Heer verlaat het meer Gennezaret en gaat voor de laatste keer naar de plaats waar Hij was opgegroeid, Nazareth. Zijn stadgenoten waren verbaasd over zijn woorden en wonderen, maar ze konden niet begrijpen, waar een zoon van een timmerman, wiens ouderlijk huis ze goed kenden, al die wijsheid vandaan had. De Bijbel zegt dat het niet alleen onbegrip, maar vooral ongeloof was. Ongelovigen vallen over de Heer Jezus. Het is gemakkelijker Hem af te wijzen, dan te erkennen dat zijn woord waar is. Wie Hem vrijwillig aanneemt, mag merken dat de Heer Jezus in zijn of haar leven wonderen doet.

Toen Jezus deze gelijkenissen had uitgesproken, verliet hij die plaats. 54 Hij kwam aan in zijn vaderstad en gaf de bewoners onderricht in hun synagoge, zodat ze stomverbaasd waren en zeiden: ‘Hoe komt hij aan die wijsheid en hoe kan hij die wonderen doen? 55 Hij is toch de zoon van de timmerman? Maria is toch zijn moeder, en Jakobus en Josef en Simon en Judas, dat zijn toch zijn broers? 56 En wonen zijn zusters niet allemaal bij ons? Waar heeft hij dat alles dan vandaan?’ 57 En ze namen aanstoot aan hem. Maar Jezus zei tegen hen: ‘Nergens wordt een profeet zo miskend als in zijn eigen stad en in zijn eigen familie.’ 58 En hij verrichtte daar niet veel wonderen, vanwege hun ongeloof.

Mat:13.54-58

09-03-2008 om 09:52 geschreven door lucky  

WAT DE WERELD NODIG HEEFT

Een aalmoezenier in de Burgeroorlog in Amerika vroeg aan een gewonde soldaat op het slagveld: 'Wil je dat ik je iets voorlees uit de Bijbel?' De soldaat antwoordde: 'Ik heb zo'n dorst, ik heb liever iets te drinken.' Nadat hij gedronken had, zei hij: 'Kunt u misschien iets onder mijn hoofd leggen?' De voorganger trok zijn overjas uit, rolde hem op en legde hem onder het hoofd van de man. 'Nu wil ik graag iets over me heen hebben', zei de gewonde soldaat, 'want ik ben zo koud.' De voorganger trok zijn jas uit en legde die over de man. Toen zei de soldaat: 'Als er iets in dat Boek staat dat maakt dat een man doet voor een ander wat u voor mij gedaan hebt, dan wil ik graag horen wat erin staat.' Dit is wat de mensen nodig hebben in deze tijd. Christenen die op Christus lijken en die zijn voorbeeld navolgen.

08-03-2008 om 07:58 geschreven door lucky  

DE REKENING

Iedereen die boodschappen doet in de supermarkt, weet dat hij aan het eind bij de kassa moet afrekenen. De maatschappij waarin wij leven, lijkt op een dergelijke supermarkt, waarin alle egoïstische wensen vervuld kunnen worden. De eigenaar van deze winkel heet satan. Er is enorm veel keus, voor elk wat wils. En niets is onmogelijk in deze supermarkt. Er is een afdeling bezit, hebzucht en begeerte. Iets verderop vindt u een afdeling waarzeggerij, horoscoop en spiritisme, waar allerlei bovennatuurlijke producten worden aangeboden. En aan het eind is de kassa. Ruilen is niet toegestaan. Reclamaties worden niet geaccepteerd. De boodschappen vallen duurder uit dan verwacht. De klanten zijn op van de zenuwen en worden geplaagd door zelfbeklag en verwijten. De eigenaar drijft de klanten tot wanhoop, uiteindelijk zelfs de dood in. Er kan er maar Eén helpen: de Zoon van God. Hij is gekomen om de werken van de duivel teniet te doen. Hij kan en wil elke schuld aflossen, want het bloed van Jezus Christus reinigt ons van alle zonde. Wilt u satan de gepeperde rekening van een verknald leven betalen? Of wilt u de Zoon van God in uw leven laten, die u vrijheid, eeuwig leven en vergeving cadeau wil doen? Dat kan geen miskoop zijn!

07-03-2008 om 06:10 geschreven door lucky  

EEN VEILIGE SCHUILPLAATS

Een pas bekeerde Chinees gaf eens een illustratie van de dwaasheid die mensen hebben om alles van zichzelf te verwachten. Hij noemde het 'je willen verschuilen onder je eigen schaduw'. Dat is natuurlijk onmogelijk. Zelfs al zou iemand heel diep bukken en zichzelf vernederen, dan lukt het een mens nog niet om onder zijn eigen schaduw te schuilen: die wordt namelijk ook steeds korter. Pas als iemand zo ver bukt, zichzelf zo ver vernedert, dat hij niets meer van zichzelf denkt of verwacht en zich volkomen toevertrouwt aan Jezus Christus, die ook voor hem op het kruishout alles heeft volbracht, is hij veilig. Niet in zijn eigen schaduw, maar in de schaduw van de Almachtige, zoals Psalm 91 zegt.

06-03-2008 om 10:41 geschreven door lucky  

HOOFDPIJN

Er zijn van die mensen die een formidabel geheugen hebben. Je hoeft ze maar één keer iets te vertellen en ze vergeten het nooit meer. Zo wordt verteld van een man die op drie verschillende wetenschappelijke gebieden is gepromoveerd, dat hij in staat is een gesprek te voeren en tegelijkertijd een boek te lezen. En van Thomas van Aquino wordt verteld dat hij in staat was twee boeken tegelijkertijd te dicteren. Hij had daarvoor de beschikking over twee secretarissen die in twee verschillende kamers zaten. Thomas van Aquino wandelde dan van de ene kamer naar de andere en dicteerde iedere keer een zin, dan weer van het ene boek, dan weer van het andere.

Wanneer u nu mocht denken dat dat simpel een trucje is dat iedereen kan leren, moet u eens proberen de krant te lezen en tegelijkertijd een gesprek aan tafel te voeren. Dat lukt maar een enkeling. De meesten van ons komen in de problemen omdat ze óf de krant lezen en de rest van het gesprek aan tafel niet volgen, óf aan tafel meepraten en niets van de krant meekrijgen. Dat is maar goed ook. Als je alles zou onthouden, zou je altijd hoofdpijn hebben, zei Piet Sterckx al, en hij heeft groot gelijk. Nu hoop ik niet dat u me vraagt wie Piet Sterckx is, want dat weet ik niet. Maar je hoeft helemaal niet wereldberoemd te zijn om toch heel rake dingen te kunnen zeggen. Altijd alles onthouden, dat is bepaald geen pretje. Dat is nog eens wat anders dan een fotografisch geheugen, zoals die wetenschapper het had, over wie ik u in het begin vertelde. Dat is ook heel wat anders dan een geweldig concentratievermogen, zoals Thomas van Aquino dat had, zodat hij twee totaal verschillende boeken tegelijkertijd kon dicteren. Nee, wanneer je altijd alles zou onthouden, dan zou je ook ieder detail van het leven steeds weer met je meedragen. Dan zou je nooit kunnen vergeten wat iemand ooit eens tegen je had gezegd. Dan zou je nooit meer onbevangen tegenover anderen kunnen staan. Eerlijk gezegd lijkt het me een nachtmerrie, wanneer je werkelijk alles altijd zou onthouden. Wat een gigantische hoop nutteloze informatie zou je moeten meedragen. Maar ook, wat een onvoorstelbare hoeveelheid aan bedrog en leugens zou je telkens maar weer te binnen schieten. Terwijl de mensen allemaal al lang weer vergeten zijn hoe ze tegen je deden, kun jij er maar niet overheen stappen, want je bent niet in staat het te vergeten. Toch is er Iemand Die alles onthoudt. Hij heeft heel de wereld gemaakt en alles wat daarmee verband houdt. Ik heb het over God. Maar Hij vergeet helemaal niets. We hebben er eigenlijk nauwelijks een voorstelling van wat dat betekent. Want God ziet niet alleen de dingen die Hij 'persoonlijk' meemaakt, zoals dat bij ons het geval is. Wij zien en beleven eigenlijk alleen maar de dingen die ons persoonlijk overkomen. Maar God overziet het geheel van Zijn schepping.

Wij zien zo nu en dan een kleine selectie uit het wereldgebeuren. Dat wil zeggen, we zien op het journaal het een en ander van de dingen die gebeuren op de wereld. Maar God heeft geen journaal nodig. Hij ziet alles, tot in de kleinste, tot in de verschrikkelijkste details, en Hij onthoudt alles. Het kan niet anders of dat moet Hem veel verdriet doen. Want het is Zijn eigen schepping. Het is de mens, de bekroning van Zijn schepping, die er zo'n puinhoop van heeft gemaakt, dat het onrecht de wereld lijkt te regeren. Want laten we nu niet doen alsof we het allemaal niet weten; voor iedereen die zijn ogen niet in zijn zak heeft, is het duidelijk dat de wereld bepaald niet door recht en gerechtigheid, door liefde en mededogen, door hulpvaardigheid en opofferingsgezindheid wordt geregeerd. Natuurlijk, je vindt wel rechtvaardige, liefdevolle en hulpvaardige mensen. Maar ze vallen op. Het zijn de uitzonderingen. De doorsnee mens is vooral bedacht op zijn eigen belang. Hij is vooral uit op het verbeteren van zijn eigen leefomstandigheden. Wij leven vaak in de eerste plaats voor onszelf.

In feite leven wij helemaal langs de bedoelingen van God. We trekken ons niet veel van Hem aan. En Hij ziet dat iedere keer weer opnieuw en onthoudt het allemaal. Nog eens, dat moet Hem verschrikkelijk veel verdriet doen. Soms probeer ik me te verplaatsen in Zijn gevoelens. Wat zou ik doen wanneer mijn schepping me op een soortgelijke manier in de steek zou laten, me aan de kant zou schuiven, zoals wij mensen dat hebben gedaan met onze Schepper? Ik weet het niet. Maar ik denk niet dat ik mijn leven zou hebben willen geven om die schepping te redden van de ondergang. Ik denk dat ik de hele bende op de schroothoop zou hebben gegooid. Maar God heeft dat niet gedaan. Hij heeft er alles voor overgehad om ons een nieuw leven te kunnen geven.

22-02-2008 om 07:12 geschreven door lucky  

DE WEG VAN GOD IS VOLMAAKT

Een christenzakenman had zware verliezen geleden en daardoor was hij gaan twijfelen aan de goedheid van God. Als God liefde is, waarom liet Hij dan toe dat dit gebeurde? zo vroeg hij zich af. Op een avond zat hij bedroefd en ontmoedigd voor het haardvuur. Zijn zoontje van zes jaar kwam binnen en ging op zijn schoot zitten. Boven de schoorsteenmantel hing een tekst: 'Gods weg is volmaakt.' Het zoontje keek er een tijdje naar en vroeg toen: 'Vader, wat betekent volmaakt?' Nog voordat de vader kon antwoorden, zei hij: 'Betekent het dat God Zich nooit vergist?' Deze gedachte was precies wat de vader op dat ogenblik nodig had. Hij drukte zijn zoontje tegen zich aan en zei: 'Ja, jongen, dat is precies wat deze woorden betekenen: God vergist Zich nooit!'

In Ps. 77 lezen we dat 'de weg van God in de zee is' (vers 20). Dat wil zeggen dat Zijn weg met ons niet altijd te begrijpen is. Wij zien de voetstappen van God niet, omdat het water ze wegspoelt. Toch mogen we weten dat Hij de weg kent en dat Hij ons leidt. In vers 14 lezen we dat 'Zijn weg in heiligheid is'. Dat wil zeggen dat de weg van God met ons volkomen, volmaakt is. Hij vergist Zich niet.

21-02-2008 om 07:32 geschreven door lucky  

Maar u, wie zegt u dat Ik ben?

Lukas 9: 18-27

Wat zijn de doelen die u nastreeft in uw leven? Wanneer hebt u het gevoel dat uw leven een succes is geweest? En als u dat doel uiteindelijk niet bereikt, wat dan? Is dat echt zo belangrijk? Vergelijk het eens met de eeuwigheid. Hoe denkt u die binnen te gaan? Wat hebt u God aan te bieden als u voor Hem verschijnt? Waar het Hem om gaat, is uw volwaardige keuze voor Zijn Zoon, Jezus Christus. Wie Jezus vond, heeft het leven gevonden. Vanuit dat besef mogen we al het andere in ons leven ondernemen

20-02-2008 om 07:13 geschreven door lucky