Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
24-07-2009
OP GOD VERTROUWEN
OP GOD VERTROUWEN
'Vertrouw op de HEER met heel je hart, steun niet op eigen inzicht' (Spreuken 3:5). Iedere gelovige mag op God vertrouwen in alle omstandigheden van zijn leven.
Nu is het één ding te erkennen dat wij op God moeten vertrouwen; dat ook werkelijk te doen, ook in moeilijke omstandigheden, is iets heel anders. Zolang wij nog sterk en flink zijn, vertrouwen we vaak meer op onszelf dan op God. Maar als wij oud en hulpbehoevend worden, kan dat anders zijn. Hoogbejaarde mensen hebben niet zo veel kracht meer in zichzelf waarop zij zouden kunnen vertrouwen. Meestal stellen zij dan hun vertrouwen meer op God.
Voor mensen, jong of oud, die op God vertrouwen geldt: 'Gezegend wie op de HEER vertrouwt, wiens toeverlaat de HEER is. Hij is als een boom geplant aan water, zijn wortels reiken tot in de rivier. Hij merkt de komst van de hitte niet op, zijn bladeren blijven altijd groen. Tijden van droogte deren hem niet, steeds weer draagt hij vrucht' (Jeremia 17:7,8).
Bij het lezen van de Bijbel komen we soms dingen tegen die we niet kunnen begrijpen. Dit bevestigt Gods woorden in de Bijbel: 'Mijn gedachten zijn hoger dan uw gedachten.'
Dr. Parker was een bekende predikant in Londen. Hij werd eens door iemand aangesproken met de opmerking: 'Het is voor mij een groot mysterie waarom de Heer Jezus nu juist Judas moest uitkiezen. Ik kan dat niet begrijpen. U wel?' Parker antwoordde: 'Ik zit met een nog veel groter raadsel. De ander werd heel nieuwsgierig, want dr. Parker was een heel geleerd man. Hij vroeg: 'Wat kunt u niet begrijpen? Wat is voor u een raadsel?' Parker antwoordde: 'Dat de Heer Jezus mij heeft uitgekozen, dat kan ik helemaal niet begrijpen.'
Niet alleen voor Parker, maar ook voor ons, die weten behouden te zijn voor de eeuwigheid, mag dit een reden zijn van voortdurende verwondering en ook een oorzaak van dankbare aanbidding.
Het woord 'geschenk', ofwel 'genadegave', geeft aan dat we het eeuwige leven niet kunnen verdienen. Uit genade die niets kost zijn we door God als rechtvaardigen aangenomen. Dan gaan we er vervolgens toch niet op los leven? We mogen nu proberen Gods liefde te beantwoorden door onszelf voor Hem te heiligen en Hem van harte te gehoorzamen. Dat is het punt dat er nu juist uitspringt: onderdeel van Gods genade is dat we niet meer aan de zonde onderworpen zijn, maar een overwinningsleven kunnen leiden, 'bezonnen, rechtvaardig en vroom', in afwachting van het geluk waarop wij hopen.
In de eerste hoofdstukken van Genesis volgen de gebeurtenissen elkaar snel op. Adam zondigt tegen God. Kaïn doodt zijn broer Abel. De aarde is verdorven en vol van geweld. De mens heeft God de rug toegekeerd, hij heeft God niet meer nodig. Toch spreekt God door zijn trouwe getuigen Abel, Henoch en Noach. Maar de mens luistert niet en het oordeel van God, de zondvloed, komt over de aarde. Noach en zijn gezin vinden een toevlucht in de ark. Dan wordt de deur van de ark gesloten. Voor de mensen die dan naar binnen willen, is het te laat. Zij komen om in de zondvloed.
Onze tijd lijkt veel op die dagen voor de zondvloed. We leven in een tijd van corruptie en geweld. Ook nu spreekt God, maar de mens luistert niet. De gerichten staan voor de deur. Gelukkig is er nu ook een ark, namelijk Jezus Christus. Nog is de deur geopend voor allen die geloven. Maar de tijd dringt, want de Heer komt spoedig. Voor wie het heil in Christus niet aanneemt, zal het straks te laat zijn. Dan zal de deur gesloten zijn.
In het Romeinse keizerrijk was het de gewoonte om een vlaspit aan te steken en die voor de keizer uit te dragen als hij op bepaalde hoogtijdagen in volle praal en glorie door de straten van Rome reed. Een officier die hiervoor was aangewezen, moest daarbij steeds weer roepen: 'Sic transit gloria mundi' ('Zo gaat de glorie van de wereld voorbij'). Deze uitspraak moest de keizer eraan herinneren, dat al zijn grootheid spoedig voorbij kon zijn, net als de rook van de vlaspit.
Dit is een gedachte die we ook in de Bijbel vinden. Het leven van een mens is 'damp die heel even verschijnt en dan al verdwijnt' (Jakobus 4:14). 'Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de HEER erover blaast' (Jesaja 40:7-8). Het leven van een mens is eigenlijk maar kort: 'het gaat snel voorbij en wij vliegen heen' (Psalm 90:10).
En in dit korte leven, waarin alle aardse glorie ons eenmaal uit de handen glijdt, moet de beslissing genomen worden die bepaalt waar wij de eeuwigheid zullen doorbrengen.
Iedereen die in de Heer Jezus gelooft, ontvangt vergeving van zonden. God werpt alle zonden achter zijn rug. Het is voor God alsof die zonden nooit gebeurd zijn. Alsof die persoon brandschoon is. God verklaart die persoon onschuldig. Maar daar blijft het niet bij. God is verder gegaan en verklaart die persoon rechtvaardig. Dat wil zeggen dat die persoon recht gehandeld heeft, eerlijk geweest is. Wat een wonder. God zegt dus niet alleen dat een gelovige niets verkeerd heeft gedaan, maar zelfs dat hij het goede heeft gedaan. God doet dat bewust omdat hij de gelovige in Christus Jezus ziet.
De geschiedenis van de opstanding van Lazarus staat in Johannes 11. De opstanding van Lazarus is in de loop van de eeuwen het onderwerp geweest voor veel predikingen over de grootheid en macht van de Heer Jezus als Zoon van God.
De kerkvader Augustinus die eens sprak over dit prachtige hoofdstuk uit de Bijbel, zei: 'Christus heeft uitgeroepen: "Lazarus, kom uit!" omdat Hij wilde dat alleen Lazarus zou opstaan. Als Hij de naam Lazarus niet had genoemd, zouden alle doden toen opgestaan zijn. Dit laatste zal inderdaad gebeuren op het bevel van de Heer Jezus in die dag die zal komen.'
'Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden' (Johannes 5:28,29).
Gerard is nu gepensioneerd, gelukkig getrouwd, vader en opa, en hij is helemaal vrij van de alcohol. Maar twintig jaar lang was Gerard verslaafd aan de drank. Tien jaar in zijn vrijgezellentijd en tien jaar na zijn huwelijk met Jeannet. Elk weekend vulde hij door dronken te worden, waarna hij een paar dagen nodig had om weer van zijn kater te herstellen. Totdat er stevig op de rem werd getrapt...
Omdat hij als kind al van tekenen en fotograferen hield, ging hij na de middelbare school aan het werk bij een fotograaf. Daarna vervulde hij zijn diensttijd bij het Korps Mariniers. Gerard: 'In die tijd was ik jong, sterk en ambitieus. Ik wilde van alles het beste. Ik moest in dienst? Goed, maar dan wel bij het zwaarste onderdeel. Ik wilde alles uit het leven halen.'Toen hij enkele jaren later de kans kreeg om via een uitwisselingsprogramma twee jaar in Australië te gaan werken, greep hij die dan ook met beide handen aan. In de weekenden ging hij vaak uit, waarbij hij stevig dronk. 'In het begin veroorzaakte de alcohol een vrolijke roes. Maar je lichaam went eraan, waardoor je steeds meer drank nodig hebt om op dat peil te komen. Het werden flessen in plaats van glazen.'
Op z'n negenentwintigste trouwde Gerard met Jeannet, een Nederlandse die twee jaar in Australië woonde. Maar het huwelijk en ook de komst van hun twee kinderen later brachten weinig verandering in Gerards levenspatroon. 'Ik wilde graag van de drank af, ook voor Jeannet en de kinderen. Ik deed steeds weer beloftes, maar verviel dan weer in het oude stramien. Ik dronk veel en deed dan soms drie dagen niks om weer bij te komen. Mijn vrouw en ik hadden er vaak ruzie over, maar ik was verslaafd - ik kon er niet mee stoppen. Op een dag kwam Gerard weer eens helemaal misselijk van de drank thuis. 'Omdat ik me zo rot voelde, ging ik meteen op bed liggen. Jeannet kwam naar me toe en zei: "Zo kan het niet langer. Zullen we samen bidden of God je wil helpen?"'
Gerard en Jeannet waren beiden christelijk opgevoed, maar in Gerards leven speelde het geloof geen grote rol. Hij voelde zich meer een 'verzamelaar' op religieus gebied; hij las alles over hindoeïsme en boeddhisme en vond in alle godsdiensten wel elementen die het navolgen waard waren. Gerard: 'In al die godsdiensten word je opgeroepen tot zelfrealisatie. Je kunt jezelf verlossen. Nu vroeg Jeannet echter of ik me wilde buigen voor God en Hem om hulp wilde vragen. Dat botste enorm met mijn trots! Maar op dat moment had ik een heel vreemde ervaring. Het was alsof God me letterlijk in mijn kraag greep en me voor een keuze stelde. Alsof Hij zei: het is nu of nooit! Ik, die me zo groot en sterk voelde, moest me overgeven. Jeannet en ik zijn toen samen geknield en hebben gebeden en gehuild.'
'Ik heb God gevraagd of Hij mijn trots en egoïsme van mij af wilde nemen en met zijn Geest in mijn leven wilde komen. Dat gebed was echt een 'turning point' in mijn leven. Vanaf dat moment had ik geen behoefte meer aan drank. Ik wilde er echt van afblijven en sloot me daarom ook aan bij de Anonieme Alcoholisten. Tegelijk stopte ik ook met roken. Ik was heel dankbaar dat God mijn gebed zo had verhoord!'
Overtuigd van de kracht van God, verdiepte Gerard zich nu meer in de Bijbel. 'Ik zag dat het christendom uniek is tussen alle andere godsdiensten, omdat er een Verlosser is. Jezus gaf zijn leven om ons te bevrijden. Ook mij, van mijn drankprobleem.' Ook Gerards gezin merkte de verandering. 'Ik werd veel rustiger. Ik hoefde niet meer zo nodig van alles te ondernemen, maar gaf juist meer aandacht aan mijn vrouw en kinderen, waardoor mijn gezin opleefde. Terugkijkend vind ik het erg dat ik zo veel van de eerste jaren van mijn kinderen heb gemist, maar ik ben blij dat God heeft ingegrepen voor het echt te laat was!'
Wat een wonderlijk begin van deze psalm. De psalmdichter weet dat de heer zijn licht is. Daar spreekt vertrouwen uit, blijdschap en het ervaren van veiligheid. Als het donker om ons heen is, kunnen wij de gevaren niet zien aankomen. Wij voelen ons dan akelig en bang. Maar als wij dicht bij de Heer zijn, dan is het licht om ons heen. Dan hoeven wij voor niets bang te zijn. Niemand kan ons kwaad doen als wij in de schuilplaats van de Allerhoogste zijn. Hij is machtiger dan wie ook. Hij is onze helper die ons nooit in de steek zal laten. Hij maakt alle dingen wel voor degenen die Hem liefhebben.
Gods Woord is een licht dat in onze harten schijnt. In Gods licht zien wij het licht. Dat betekent dat dingen pas echt duidelijk worden als wij het verband ervan zien met Gods Woord. Gods Woord is een licht op ons pad en een lamp voor onze voet. Door met Gods Woord rekening te houden, komen wij erachter wat Gods wil is voor ons leven. Wij hebben dan zelfvertrouwen, want wij weten waar wij naartoe gaan. Als wij onze weg aan Hem opdragen, dan maakt Hij onze paden recht. Dan zijn wij voorspoedig en gezegend. Maar een rechte weg gaan, houdt ook in dat wij elke dag eerlijk zijn in ons doen en laten. In dat geval zal de Heer ons graag zijn zegen geven.
De Heer Jezus heeft gezegd: 'Ik ben het licht voor de wereld.' Hij is gekomen in een wereld vol van duisternis. En de mensen hielden meer van de duisternis dan van het licht. Wij, die in de Heer Jezus geloven, mogen in het licht wandelen. Dan hebben wij een vertrouwelijke omgang met de Vader en de Heer Jezus. Dan komt telkens alles aan het licht. En het kostbare bloed van Jezus maakt ons schoon van alle zonde.
Tijdens de verschrikkelijke oorlog in Laos toen militairen met hun bommen hele groepen van de bevolking in de ellende stortten, was er in dezelfde tijd in Frankrijk een actie om de arme bewoners van dit land te helpen. Een enorm bedrag aan geld werd bijeengebracht.
Geleerden doen hun best geneesmiddelen te vinden om de vreselijkste ziekten van onze tijd te bestrijden. Tegelijkertijd doen anderen hun best om wapens te maken met steeds groter moordende kracht.
Deze arme wereld is dwaas! Als zij wijs geweest was, zou zij 'de Heer die deelt in Gods luister niet gekruisigd hebben' (1 Korintiërs 2:8). Zij zou zich tot God gewend hebben, die zijn Zoon gaf voor een wereld die Hij liefhad. Hoe denkt God over alle wijsheid van deze wereld? 'Wat in deze wereld wijsheid is, is dwaasheid bij God' (3:19).
De mens wil zich op de maan vestigen, maar op de aarde die hij bewoont, kan hij geen orde en vrede bewerkstelligen. Hij probeert in eigen kracht alle problemen op te lossen, maar hij wil niet aannemen wat God hem aanbiedt.
Het is merkwaardig hoe sommige mensen bij het ouder worden steeds minder goed kunnen luisteren. Luisteren is een kunst die niet iedereen beheerst. Wij willen zo graag zelf het woord voeren. Wij hebben de gewoonte aldoor de ander te onderbreken, omdat wij zelf ook ons woordje willen meespreken. En in wat de ander zegt is zo veel dat we moeten corrigeren of aanvullen, dat het ons moeite kost naar de ander te luisteren.
Kunnen we ook zo slecht luisteren naar de Ander met een hoofdletter? We hebben vaak zo weinig blijdschap en zekerheid in ons geloof omdat we niet echt naar Hem luisteren. We zitten met allerlei zorgen en problemen. We hebben zo veel aan God te vertellen. Maar als we eens naar God luisterden en Hem eens lieten uitpraten. Wij zeggen zo gauw: 'Ja, maar...!' We moeten worden als de jonge Samuel, die zei: 'Spreek, Heer, want uw knecht hoort.'
In zijn bekende werk de 'Matthäus Passion' laat Bach een sopraan antwoord geven op deze vraag van Pilatus, door te noemen wat Jezus allemaal voor goeds heeft gedaan: de blinden het gezicht gegeven, de lammen weer laten lopen, het woord van de Vader gepredikt, bedroefden opgericht; dat heeft Hij gedaan. Geen slechte dingen. Wat verschrikkelijk is het dan te lezen hoe wij mensen toen echt reageerden: Kruisig Hem! En zo nam Hij die niets verkeerds gedaan had, het kruis op Zich om voor alles wat wij misdaan hebben, te boeten. En nu wil Hij ons vergeven en aannemen. Wat een genade!
1 s Ochtends in alle vroegte kwamen de hogepriesters, de oudsten en de schriftgeleerden en het hele Sanhedrin in vergadering bijeen. Na Jezus geboeid te hebben, brachten ze hem weg en leverden hem over aan Pilatus.
2 Pilatus vroeg hem: Bent u de koning van de Joden? Hij antwoordde: U zegt het. 3 De hogepriesters brachten allerlei beschuldigingen tegen hem in. 4 Pilatus vroeg hem toen: Waarom antwoordt u niet? U hoort toch waar ze u allemaal van beschuldigen? 5 Maar Jezus zei helemaal niets meer, tot verwondering van Pilatus. 6 Pilatus had de gewoonte om op elk pesachfeest één gevangene vrij te laten op verzoek van het volk. 7 Op dat moment zat er een zekere Barabbas gevangen, samen met de andere opstandelingen die tijdens het oproer hadden gemoord. 8 Een grote groep mensen trok naar Pilatus en begon hem te vragen om ook nu te doen wat zijn gewoonte was. 9 Pilatus vroeg hun: Wilt u dat ik de koning van de Joden vrijlaat? 10 Want hij begreep wel dat de hogepriesters hem uit afgunst hadden uitgeleverd. 11 Maar de hogepriesters hitsten de menigte op om te zeggen dat hij Barabbas moest vrijlaten. 12 Toen zei Pilatus tegen hen: Wat wilt u dan dat ik doe met die man die u de koning van de Joden noemt? 13 En ze begonnen weer te schreeuwen. Kruisig hem! riepen ze. 14 Pilatus vroeg: Wat heeft hij dan misdaan? Maar ze schreeuwden nog harder: Kruisig hem!
15 Omdat Pilatus de menigte tevreden wilde stellen, liet hij Barabbas vrij. Jezus leverde hij uit om gekruisigd te worden, nadat hij hem eerst nog had laten geselen.
Wie zijn leven zal willen behouden, zal het verliezen.
Wie zijn leven zal willen behouden, zal het verliezen.
Je kunt je leven behouden of verliezen. De keus is niet moeilijk: iedereen wil toch leven! De Zoon van God, die Zelf het leven is, heeft gezegd dat we ons leven kunnen behouden door het te verliezen. Dat gebeurt als we ons leven niet voor onszelf willen houden, maar ons leven, onszelf, overgeven aan Hem, de Here en Behouder. In Hem is het ware leven, het eeuwig behoud. Hij wilde lijden en sterven om ons de rijkdom van het eeuwige leven te schenken. U wilt toch leven? Kies dan voor Christus! Anders bent u de eeuwige verliezer.
Jezus vertrok met zijn leerlingen naar de dorpen in de buurt van Caesarea Filippi. Onderweg vroeg hij aan zijn leerlingen: Wie zeggen de mensen dat ik ben? 28 Ze antwoordden: Johannes de Doper, en anderen zeggen Elia, en weer anderen zeggen dat u een van de profeten bent. 29 Toen vroeg hij hun: En wie ben ik volgens jullie? Petrus antwoordde: U bent de messias.
30 Hij verbood hun op strenge toon om met iemand hierover te spreken.
31 Hij begon hun te leren dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten van het volk, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen zou worden, en dat hij gedood zou worden, maar drie dagen later zou opstaan; 32 hij sprak hierover in alle openheid. Toen nam Petrus hem apart en begon hem fel terecht te wijzen. 33 Maar hij draaide zich om, keek zijn leerlingen aan en wees Petrus streng terecht met de woorden: Ga terug, achter mij, Satan! Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.
34 Hij riep de menigte samen met de leerlingen bij zich en zei: Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen. 35 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden. 36 Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? 37 Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? 38 Wie zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de Mensenzoon zich ook voor hem schaamt, wanneer hij komt in het gezelschap van de heilige engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.
De hele nacht was Simon Petrus met zijn compagnons druk in de weer geweest. Ze waren ervaren vissers. Maar deze nacht was teleurstellend geweest: niets gevangen. En nu, overdag, hoefden ze het niet meer te proberen. Juist dan zegt de Here tegen Petrus dat hij toch nog eens de netten uit moet werpen. Het resultaat is verbijsterend! Zo leert de Here hem dat elke zegen uiteindelijk van Hem afhankelijk is. Al ons zwoegen baat niet als Hij het niet zegent. Maar als we werken in gehoorzaamheid aan Hem, ervaren ook wij Zijn rijke zegen. Laten we daarom alles niet in eigen wijsheid doen, maar in afhankelijkheid van Hem.
Toen hij eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en het volk zich om hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, 2 zag hij twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen. 3 Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een eindje van het land weg te varen; hij ging zitten en gaf de menigte onderricht vanuit de boot. 4 Toen hij was opgehouden met spreken, zei hij tegen Simon: Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen. 5 Simon antwoordde: Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als u het zegt, zal ik de netten uitwerpen. 6 En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zon enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. 7 Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken. 8 Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën voor Jezus neer en zei: Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens. 9 Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; 10 zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus zei tegen Simon: Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen. 11 En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden hem.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
15-07-2009 om 08:53
geschreven door 
28-06-2009 om 08:44
geschreven door 
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.