|
Een literair en sociaal project waarbij dichters eenzaam gestorvenen begeleiden naar hun laatste rustplaats. Een project dat niet zou moeten, maar we kunnen niet om die verschrikkelijke waarheid heen. Vandaar gelukkig dat er mensen zijn die op deze of gene wijze toch een laatste eer betuigen aan de overledene.
Je hoort het in de media hoe vaker hoe meer, en dan wijst men nogal vlug naar de ongevoelige egoïstishe maatschappij. Maar heb je er ooit al bijgestaan dat, al had de overledene heel wat familie, deze geen enkel contact wou, ook al was ze amper een paar maanden voor de dood nog bij eigen broer geweest?! Ze zegde voor zichzelf te kunnen zorgen, maar liet haar adres noch andere gegevens achter aan haar nabestaanden, ook al werd door broer op aangedrongen. Er mocht zich maar iets voordoen! En helaas is deze mens in alle eenzaamheid overleden, en kreeg ze een eenzame uitvaart, niet begeleid door poëzie of lied, maar door vier betaalde dragers.... En zeggen dat ze een heel mooie uitvaart zou krijgen, maar wat doe je in dit geval? Maanden later kom je pas te weten dat ze overleden is, en daar staat de familie me heel veel vragen en maanden later heel veel papierwerk.Want plots wisten alle instanties alle familieleden wel te vinden. Dit schrijven bij het artikel dat ik hierboven vond....
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
