|
Zieken en mensen met een beperking krijgen in Lourdes voorrang, altijd en overal! Het is hét voorbeeld van evangelische inzet en diaconie: zien wat jongeren maar ook verpleegkundigen en brancardiers in Lourdes waarmaken, de klok rond en elke dag opnieuw, mét de glimlach. Naast deze inzet trof ons ook de ‘verbondenheid’. Ieder vertrekt met zijn eigen rugzakje. Maar je draagt het nooit alleen in Lourdes. Je beleeft er vriendschap, zorgzaamheid voor elkaar, er worden zalige gesprekken gevoerd, er wordt plezier gemaakt… Het ‘samen’ zorgt ervoor dat je vol vreugde huiswaarts keert, met een verbondenheid die lang, zéér lang zal blijven nazinderen. Als je in Lourdes bent geweest, keer je ‘een beetje anders’ terug. En ik kan dit getuigen, want ik was er drie maal als brancardier en bedevaarder.
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
