LANAKEN Aan de vooravond van de gemeente- en provincieraadsverkiezingen van 8 oktober stelt de Limburgse Vrouwen Raad vast dat vrouwen nog steeds een unicum zijn in de besluitvorming. Lea Vanschoenwinkel en Lieve Dobbelaere: Slechts 4 van de 44 Limburgse gemeenten hebben een vrouwelijke burgemeester. Er zit maar 1 vrouwelijke deputé in de bestendige deputatie. 70 procent van de lijsttrekkers is nog steeds een man, slechts 20 procent van de schepenen is een vrouw. Er is dus nog werk aan de winkel. Een gelijk aantal mannen en vrouwen op de lijst garandeert nog geen pariteit bij het aantal verkozenen. Naast de ijver voor voldoende vrouwen in de politiek willen we ook nog dat het gemeentelijk beleid rekening houdt met de noden van vrouwen. Zo moet er gefocust worden op kinderopvang, aandacht voor kwetsbare vrouwen en éénoudergezinnen, de inrichting van openbare ruimtes. En we pleiten voor een schepen voor gelijke kansen, de oprichting van een gelijke kansenraad en dat men aandacht heeft voor gelijke kansen in het personeelsbeleid van de gemeenten. De Limburgse Vrouwen Raad kijkt uit naar het effect van de twee recente wetgevende initiatieven, waarbij o.a. voor het eerst de kandidaatslijsten paritair worden samengesteld en de eerste drie kandidaten niet van hetzelfde geslacht mogen zijn. En er is opgelegd dat in de provinciale en gemeentelijke organen beide geslachten moeten zetelen. Vandaag bestaat één derde van de colleges en deputaties enkel uit mannen. Beide dames presenteerden hun bemerkingen in de Museumkerk van Oud Rekem. Een symbolische plaats want in 1928 werd in Rekem Marie Delwaide benoemd als eerste Limburgse vrouwelijke burgemeester. Ze bleef tien jaar aan de macht, waarna broer Charles het van haar overnam. Volgens de neven Leonard en François was Marie een zeer sociaal voelende vrouw. Zo was ze de oprichter van het sociale bouwmaatschappij Kleine Landeigendom. Onder haar werden o.a. 100 woningen in Maasmechelen gerealiseerd. Ook de huidige kleuterschool van Rekem kwam er op haar initiatief. En voor de bouw van de lagere school ging ze zelfs in de clinch met haar vader, want die moest een stuk tuin afstaan. Verder zorgde de huidige Populierenlaan met de verlegging voor de brug voor misnoegen, want er werd onteigend en de middenstand zag dat ook niet zo zitten, maar volgens Marie was het noodzakelijk voor de uitbouw van Rekem. De huidige Raamstraat is de laatste zichtbare realisatie van de vrouw. Later was Marie erg betrokken als voorzitter van het Rode Kruis Lanaken en De Vrienden van Galilea. Naast de ijver voor voldoende vrouwen in de politiek willen we ook dat het gemeentelijk beleid rekening houdt met noden en verwachtingen van vrouwen, luidt het. Gedacht wordt o.m. aan kinderopvang, éénoudergezinnen en kwetsbare vrouwen en formele maatregelen rond het gelijke kansenbeleid. - JWL