Ter herinnering aan mijn Lieve vader overleden op 12-04-2002
Ik kan het nog steeds moeilijk begrijpen Dat al het leven door ging had ik al vernomen Maar waarom kon je nou niet blijven waarom moest dit er tussen komen.
Nu je hier al een tijdje ligt ben ik het al een beetje gewend Maar ik vind het nog steeds heel erg Ik had je liever veel langer gekend.
Waarom moest jij nu al dood gaan? Ik heb nog steeds een beetje verdriet Maar ik kan hier wel gaan zitten huilen helpen doet het niet.
Waarom moest dit nu gebeuren? Nog nooit had je iets misdaan Ik kan het nog steeds niet geloven Waarom ben je weg gegaan.
Mijn twee kleinkinderen op een rij wat zijn we blij met jullie waanzinnig blij blonde haartjes zachte huidjes en wat kinder geluidjes mooie oogjes prachtige handjes kleine mondjes armpjes,beentjes volmaakte voetjes en dan die stralende lach op jullie smoeltjes Wonderen zijn het stuk voor stuk naar jullie kijken dat is geluk wij willen jullie even kenbaar maken hoe diep jullie Opa en Oma altijd weer diep weten te raken.
De mensheid is een bont geheel al vele generaties trouwt bruin met wit en zwart met geel dit geeft vaak complicaties de rassen botsen met elkaar in onze maatschappij Dacht iedereen het zelfde maar als die lieve zoon van mij hij heeft slechts simple wensen Rassen zijn er voor hem maar twee kinderen en mensen
Meermalen word dit gezegd bij een afscheid Vele keren komt er een weerzien Het houdt in: ik zie je graag.
Tot ziens op straat,werk,feestjes wordt het vaak toe gewenst
Tot ziens ook zo veel malen tegen mij gezegd is het dan niet onvergetelijk als het ,,tot ziens,, niet meer gezegd hoeft te worden omdat het zeker weten is ik zie je weer.
Ik was 18 toen jij werd geboren. Toen ik je voor het eerst zag was ik op slag verloren Een jongen, zo mooi en fijn. Je naam moest Maikel zijn. Samen gingen we het leven door Het was voor allebei leren hoor Je groeide heel voorspoedig op Een volijke kleuter op en top Zeer onafhankelijk en eigen gereid Je wilde alles zelf doen Ik keek met verwondering toe is dit nu moederschap Het vervulde me met onzekerheid en blijdschap.
Het leren ging je heel goed af vrienden bij de vleet, ik stond paf Je droomde al van studeren wonen in een grote stad Maar jij maakte je eigen keuze lieve schat. Je was zo,n blijde tiener voor ons allemaal je bracht in ieders leven een zonnestraal Ik probeerde je te leiden en heb dit vaak verloren want je grenzen wilde je alleen van je vader horen. Ik vond dit best grappig om te zien Mijn tijd toch ook nog wel komen misschien. Ik keek met verwondering toe is dit nu moederschap Het vervulde me met onzekerheid en blijdschap.
Je koos een partner en ging met haar in zee daar was ik heel gelukkig mee Inmiddels heb je een goede baan en ging je met twee benen in het leven staan. Je bent nu 23 jaar een jonge man Ik ben zo trots op je weet dat ik van je hou Ik keek met verwondering toe is dit nu moederschap Het vervulde me met onzekerheid en blijdschap.
Hallo blog lezers ik zal de aankomende week van af 24-3 tot 31-3 geen gedichten in mijn weblog plaatsen omdat ik er een week je tussen uit ben met mijn lieve man,kinderen en de kleinkinderen ga lekker genieten in een bungalo park allemaal een hele fijne week groetjes oma diny
Bij jouw verjaardag hoef je nooit te denken Wat zal ik hem of haar nou eens schenken? Bij jouw verjaardag hoef je alleen maar te denken Wat zal ik hem of haar nou eens inschenken? kaartje naar eigen fantasie Gelukkige verjaardag Oma Diny
Er is geen ander noodlot voor dieren dan dat wat de mensheid hen brengt dus stort ik in tranen tranen om de lijdensweg die de mensheid voor het dier bedenkt dus ik rouw Ik rouw om de proefdieren die lijden onder probeersels die de mensen moeten sieren.
Ja ik rouw Ik rouw om de dieren die gemateld worden door kille mensen die zo de wetenschap willen dienen dus ik stort geld Ik stort geld voor de stichting proefdieren zodat zij het dieren noodlot kunnen veranderen en informatie verspreiden onder alle anderen.
Vandaag had ik de boom weer willen zien zo mooi als hij steeds in de lente wordt De knoppen barsten open en mischien is dat een feit: het voorjaar is te kort
Slechts even kun je maar genieten van de stilte van uitzonderlijke pracht Je raakt opnieuw volkomen in de ban als ieder jaar, het wonder is volbracht
De kaarsjes wiegen in de lente wind en mensen ademen het voorjaar in Beseffend , dat dit ene hen verbindt een nieuw seisoen geeft moed een nieuw begin.
Er gaat vandaag wat door mij heen Nu ben ik voor ,t eerst echt alleen Want jij gaat voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Op zich is dat geen bijzonder verhaal Maar omdat jij de jongste bent Voel ik me toch een beeje ontstemd Met een vrolijk toetje zwaai je me uit. En met brandende ogen zwaai ik terug naar mij kleine spruit In ons stille huis voel ik een sterk gemis wat duurt ,t vanmorgen lang eer ,t half twaalf is. Maar als ik je ga ophalen En ik zie je gezichtje stralen En hoe fijn je met de andere kinderen kan spelen. Dan pas kan ook ik deze vreugde met je delen.
Huilend zit ik op mijn bed geen mens die op mij let Mijn tranen verberg ik in mijn trui niemand die mij helpen kan in deze hopeloze bui Geen ziel die begrijpt wat ik heb te zeggen niemand aan wie ik het uit kan leggen iedereen zegt dat het mijn hormonen zijn ik weet het niet maar het doet wel pijn.
Hij maakte voor mij mijn eerste fiets Op de kettingkast pronkte mijn naam Samen naar het strand mijn broertje voor op Moeder zwaaide voor het raam Hij speelde met ons wij klomen op zijn schouders Zo bracht hij ons om de beurt naar bed Dan kwam zijn verhaaltje daarna even bidden Het al oude ritueel maar voor ons dolle pret O, pap wat is dit lang geleden kwam jij nog maar even naast me staan Dan kon ik vertellen ,wat ik heb ervaren en welke dingen verkeerd gedaan Even mijn hand verstoppen in de jouwe even begrip voor wat mijn zorgen zijn Je jeugd , het mooiste deel van je leven Wat zou een leven zonder herinneringen zijn.
