Je bolle warme buik is als een veilig nest alleen het wachten rest Liefste, een term van eeuwigheid heeft zich in jou buik gevleid Wachten , wachten. Negen maanden zijn geklaard Jouw kinderen gebaard Tot vlomaaktheid van het zijn vergeten worstelingen oijn Jouw wens, gods wil in heerlijkheid vervuld Jong leven wacht, vol ongeduld.
Je huid zacht als zijde vleit zich tegen mij aan Het is te vroeg je nog warme handjes strelen mijn gezicht Een krachtige zoen op m,n neus sluimerend ontwaken O, wat houd ik van je! Mijn dochter,toe blijf nog even klein.
Ronddolend in vraagtekens in schimmen,in mist jij die in onze kinderogen altijd alles wist En hoewel nog altijd een zelfde band ons bindt ben ik nu moeder, en ben jij kind Met geduld en liefde door jou voor geleefd probeer ik jou te geven wat een moeder geeft Maar eenmaal per jaar doet het extra pijn dan zou ik weer even je dochter willen zijn. Ik droom dat ik op moederdag jou weer even vind dat jij een keer zegt: Daar ben je ,mijn kind.
De vrouw die ik kende ze is er niet meer Volkomen veranderd , dement maar ik leer Ik heb afscheid genomen, heel lang gelee Want stukje bij beetje nam het verleden haar mee Ze hoort wel mijn stem en voelt ook mijn hand Maar heel haar wezen word door niets meer bemand Toch zorgen wat draadjes dat ik bij haar blijf Herinneringen die ik koester waarop ik drijf.
Mam, vandag ga je verhuizen hier van boven naar beneden je mag naar de verpleeg afdeling O, das fijn, lacht ze tevreden Zou ze werkelijk begrijpen dat ze voortaan hier moet zijn? In mijn ogen wellen tranen Lieve mam, het doet zo,n pijn!
Mijn oma kon goed handwerk maken zo leerde ze mij vinger haken Ik maakte dan een heel lang touw zo lang als ik zelf maar wou Maar toen ,t was op een keer wist ze ineens mijn naam niet meer Ze begon dingen te vergeten hoe je moest drinken hoe je moest eten Maar ik was er toen wel aan gewend want mijn oma was dement.
Van jongs af aan voelde ik het al voelde me ongemakkelijk voelde me mal een jonge die jongens ;leuk vind dat is moeilijk voor een kind
Nee, een gemakkelijk leven heb ik zeker niet Ik kwel mezelf, dit doetme veel verdriet waarom ik en niet die ander waarom is het niet mogelijk dat ik verander
Maar is het dan verkeerd wat ik nu voel Ik weet het niet en zak zo dieper in deze poel slechts eenmaal gebeurde het door en door dat ik mijn hart aan die andere jongen verloor
Na korte tijd kon ik er niet meer tegen verviel het geluk en begon ik weer aan mijn eigen afzijdig leven en trok me terug.
Dit kan niet langer meer mag zo niet zijn ook ik wil een goed leven en niet louter pijn zodat ik ook kan, en durf te zeggen hij is van mij Samen door het lint gaan: frank en vrij
Leven in een andere gedaante wil ik niet meer het leven heeft meer te bieden dan harte zeer.
De zon schijnt op ,t gezicht van een oude vrouw die op een houten bank zit die buiten staat onder het raam en uitzicht geeft op ,t plantsoen van ,t hofje waar zij woont De zon, ze geniet van de warme zonnestralen De warmte die ze zo weinig bij de mensen vindt.
Verdriet, boosheid, alle geheimen We deelden alles samen Hoe kon deze vriendschap verdwijnen? Zomaar weg onze namen
Een vriendschap die al jaren bestond Gewoon twee goede vriendinnen Die jij blijkbaar toch onbelangrijk vond en verpeste Door een andere vrienschap te beginnen.
Soms denk ik aan je terug Aan je kinderen en je man Het ging toch allemaal heel vlug Nog snap ik niet hoe dit kan
Onze gezinnen ,t ging zo goed met elkaar En dit is zomaar ineens voorbij Soms denk ik wel eens is het wel echt waar? Was jij dan wel een echte vriendin van mij.
Ik wil ,m naar beneden trekken Gewoon dus met een heel dik touw Ik weet zeker dat het wel zou lukken als iedereen me helpen wou Als alle mensen van de wereld eens samen werkten dan zou het gaan!
Maar ach ze denken wat een rare en zeggen kind loop naar de maan.
Ik draai er niet omheen jouw wereld draait anders dan de mijne Soms wil ik heel even het draaien van jouw wereld beleven Maar daarna neem ik je bij de hand mee naar de andere kant Mijn wereld draait om jou en soms word ik heel moe want als ik naar je kijk draai je me de rug toe.
Grijze wolken trekken aan de hemel van ons heen zoals ook jij hier achter liet helemaal alleen pijn heb ik wel geleden veel verdriet en grote smart jij kon mij met handen breken een diepe steek in mijn hart
Maar na vandaag geen griijze wolken meer voor mij Nu zijn het witte, die komen naderbij weer zin in het leven gestrekt met goede moed niets houd mij nog tegen erop af met grote spoed.
Voorbij zijn nu die tijden van komer en kwel dat leven met jou was eigenlijk een hel een nieuwe liefde geeft mij nu weer kracht dit had je van mij natuurlijk niet verwacht.
Ik ben tevreden zoals het nu zijn gangetje gaat nu heb ik tenminsten iemand die mij niet slaat het ga je goed dat zeg ik dan ook blij laat ook jij je nieuwe liefde in elk geval meer vrij.
Zittend op je kantoor vroeg ik me af wat doe ik hier? Geen twijfel mogelijk ik ben je kwijt in feite heb ik je nooit gehad.
Ik heb nog zoveel vragen ik wil je nog zoveel vertellen maar wat is nu het nut van praten? Bij elk woord raak je meer en meer van mij verwijderd Bij elk woord voel ik dat ik nog steeds van je hou maar het kan niet
We zitten allebei in het zelfde schuitje jammer dat we twee aparte zijn laten we allebei de zelfde kant op varen Wie weet kunnen we dan toch ooit samen in een bootje stappen en verder gaan al is het over twintig jaar
Nu moeten we elk met onze eigen partner maken wat er van te maken valt maar vergeet nooit dat ik mocht het zover zijn mijn schip stuurloos achter laat om in het jouwe over te stappen.
Ik vertel van de momenten dat ik jou het meeste mis van het besef dat er voor mij nooit meer een moeder is Van die keren dat er op mijn buik een baby werd gelegd wat had ik op die ogenblikken graag tegen je gezegd ach mam is het geen wondertje dat kleine kind van mij was jij met al je kinderen ook zo ontmetelijk blij.
Ik vertel van mijn verbazing dat die liefde echt bestaat die van het prilste begin al naar je kinderen gaat Die liefde, mamma had en heb ik nog steeds voor jou je maakte van mij van baby tot een meisje en toen een vrouw.
Nu ben ik een moeder had jij oma moeten zijn het lot besliste anders dat doet inmens veel pijn Eens zullen we samen zijn maar tot dan moet je weten zolang ik leef, liefste mamma zal ik je nooit vergeten.
