"Schön ist die Welt" is een operette in drie actes naar een libretto van Ludwig Herzer en Fritz Löhner-Beda die zijn eerste opvoering kreeg op 2 december 1930 in het Metropol-Theater in Berlijn.

  
               

Waarschijnlijk kende men in die tijd de term "recycleren" nog niet, maar wat de term inhoudt, daar deden Franz Lehar en consoorten duchtig aan mee. Het beproefde recept was: men neme een vroegere operette uit eigen werk die niet teveel succes had, men voegt er wat nummertjes aan toe en men schaaft de tekst wat bij en floep, je hebt een nieuwe operette! Dit had hij als eens gelapt met "De Lustige Weduwe" en "Het Land van de Glimlach", en ook "Schön ist die Welt" is recyclagewerk van de operette ""Endlich Allein" uit 1914. In de CPO - CD opname horen we de volledige operette zonder tekst. In dit geval misschien niet slecht, alhoewel je bij een operette zonder tekst altijd een beetje het gevoel hebt dat je naar wat muzikale hoogtepunten zit te luisteren. Lehar probeerde in deze operette toch wat nieuwigheden en op die manier trachtte hij de traditionele operettesetting te doorbreken. Hij deed dat onder andere door zang en tekst te verweven, één keer zelfs in een stuk van ongeveer 15 minuten. Ook bracht hij naast de wals de tango en de rumba in zijn operette.

Act 1: We bevinden ons in de lobby van het Zwitsers "Hotel des Alpes". De manager verwacht belangrijke gasten, namelijk de koning en de kroonprins van een onbekend land omdat ze incognito een belangrijke missie hebben. Kroonprins Georg zal immers zijn toekomstige bruid, Prinses Elisabeth von und zu Lichtenberg. Zij ziet dit opgelegd huwelijk niet zitten en laat weten aan haar tante, Hertogin Marie Brankenhorst, dat vrouwen zelf zouden moeten mogen kiezen met wie ze trouwen.

06-11-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper

In 1935 gaat in de "Staatsoper Unter den Linden" in Berlijn de operette "Die Grossen Sünderin" in première. Het is één van de latere werken van Künneke die na deze operette nog slechts drie werken zou maken. Hoewel Künneke vooral bekend staat als componist van het lichtere werk, is deze operette toch van het iets zwaardere slag en in sommige besprekingen wordt hij zelfs als "opera" bestempeld. Maar vermits dit werk ook werd uitgegeven in de serie "Traumland der Operette" zullen we het maar als een operette bestempelen.

     

Het werk is gemaakt in onmiddellijke opdracht van de Berlijnse Staatsoper Unter den Linden en men gaf de opdracht aan Künneke om aan te tonen dat in deze moeilijke tijden ook mensen van Joodse afkomst nog kansen kregen. In gedachte dat dit werk een "opdracht" is, kunnen we stellen dat het één van de sterkere operettes is die als een "opdracht" werden geschreven. Er bestaan zeer weinig opnames van deze operette, bij mijn weten bestaat er één uit 1951 met Helge Rosvaenge in de rol van Reiteroberst Johann Georg von Schrenk. Het duurde nog tot 1978 dat men de operette opnieuw kon opnemen, want men vond niemand die de zangrol van de Reiteroberst aankon, die was immers geschreven op de stem van Rosvaenge. In 1978 neemt echter Rudolf Schock, die op het toppunt van zijn roem staat, de rol aan en vervult hem met bravoure. Ook van deze uitvoering bestaat een opname. beide uitvoeringen werden gedirigeerd door Franz Marszalek, persoonlijke vriend en muzikaal erfgenaam van Eduard Künneke, die hem blindelings vertrouwde.

  
 
Eduard Künneke was een Duitse componist, geboren op 27 januari 1885 in Emmerich-Am-Rhein (dicht bij de Nedrlandse grens) en gestorven op 27 oktober 1953 in Berlijn. Hij wordt beschouwd als één van de beste Duitse componisten van operettes en liederen in het lichtere genre van de eerste helft van de 20ste eeuw. Hij studeerde muziek in Berlijn. Voor de eerste wereldoorlog schreef hij enkele opera's, maar met een operettebewerking van een Hongaars stuk, "Das Dorf ohne Glocken" behaalde hij een eerste succesje en raakte hij zelf op de bühne in Wenen in 1925. Dit stuk werd opgemerkt door de producent Hermann Haller, wat leidde tot een jarenlange samenwerking tussen Haller, Künneke en Rideamus waarvan de operette "Der Vetter aus Dingsda" zeker het hoogtepunt mag genoemd worden. Künneke bracht met regelmaat nieuwe operettes uit, maar buiten "Lieselott" uit 1932 brachten ze niet al te veel succes op! Zijn werken bleven boeien omdat ze niet in één net te vangen vielen. Zo werd ""Die Grosse Sünderin" (met een libretto van Katharina Stoll en Hermann Roemmer) in 1935 een stuk dat, zoals gezegd, door sommigen als een opera, door anderen als een operette wordt beschouwd. Künneke verzorgde ook de muziek voor zo maar eventjes 30 films, dus we kunnen toch wel stellen dat hij een belangrijke figuur voor het genre is geweest.

In het kort de inhoud van de operette: Reiteroberst Schenk (een sympathieke, avontuurlijke "ruiteroverste") komt aan op het kasteel van Hertyogin Sybilla met wie hij verwant is van het zevende knoopsgat maar wie hij al van in zijn kindertijd niet meer heeft gezien. Sybilla, die jong weduwe is geworden, leeft in het kasteel met haar jongere broer Ludwig, onder streng toezicht van haar hofgezelschap. Wanneer ze het eens niet meer ziet zitten, laat ze zich eens enkele dagen goed gaan in haar kleiner slot "Bonbonniere".  Haar vader, vordt August, ziet de escapades van zijn dochter met lede ogen aan, zeker wanneer hij van drie minnaars een huwelijksaanzoek vioor zijn dochter krijgt! Wat betreft zonden begaan en liefdesavontuurtjes, moet ze blijkkbaar alleen onderdoen voor Schenk! Beiden begaan zonden en hoeden zich voor het feit mekaar de deugdelijkheid aan te praten!

Tot besluit kan U het enige fragment beluisteren dat ik gevonden heb. Het is het lied van Schrenk ("Das Leben des Schrenk") vertolkt door de Deense tenor Helge Rosvaenge in 1935. Volg de link onderaan.

www.youtube.com/watch?v=PaAP4L-PpVY
 

06-11-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper

We kunnen nog eens 10 operettes toevoegen aan de lijst van de besproken meesterwerken uit het "Light Opera" genre (operettes en musicals)!

1. "Frühling" 1922 van Franz Lehar
2. "Der Zigeunerprimas" 1912 van Emmerich Kalman
3. "No, No, Nanette" 1925 van Vincent Youmans
4. "Fürstin Ninetta" 1893 van Johann Strauss Jr.
5. "Der Bettelstudent" 1882 van Karl Millöcker
6. "Orpheus in der Unterwelt" 1858 van Jacques Offenbach
7. "Les Cloches de Corneville" 1877 van Robert Planquette
8. "H.M.S. Pinafore" 1878 van Gilbert & Sullivan
9. "Die Zirkusprinzessin" 1926 van Emmerich Kalman
10. "Pique Dame" 1862 van Franz von Suppé
11. "Allegro" Rodgers & Hammerstein
12. "La Generala" Amadeo Vives
13. "La Mascotte" Edmond Audran
14. "Der Liebe Augustin" Leo Fall
15. "La Route Fleurie" Francis Lopez
16. "Urlaub nach Zapfenstreich" Jacques Offenbach
17. "Der Sterngucker "Franz Lehar
18. "Die Perlen der Cleopatra" Oscar Straus
19. "Trial By Jury" Gilbert & Sullivan
20. "Die Dubarry" Karl Millöcker en Theo Mackeben
21. "Jabuka" Das Apfelfest 1894 van Johann Strauss Jr
22. "Axel an der Himmelstür" 1936 van Ralph Benatzky
23. "Adrienne" 1926 van Walter W. Goetze
24. "Eva" 1911 van Franz Lehar
25. "Le château à Toto" 1868 van Jacques Offenbach
26. "Maske in Blau" 1937 van Fred Raymond
27. "Die herzogin von Chicago" 1928 van Emmerich Kalman
28. "Eine Nacht in Venedig" 1883 van Johann Strauss Jr
29. "Die Schöne Galathee" 1865 van Franz von Suppé
30. "Anything Goes" 1934 van Cole Porter

06-11-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper

Zoals beloofd nog eens een musicalbespreking. Uit 1934 dateert deze musical met muziek van Cole Porter en naar een boek van Guy Bolton en P.G. Wodehouse.

 

Ik beluisterde voor U de versie uitgegeven door EMI American Classics met het London Symphony Orchestra en deze uitvoering benadert erg de klassieke versie van de musical met prachtige zangpartijen die U eerder doen denken aan een Amerikaanse operette dan aan een klassieke musical.

  

Het is niet makkelijk om een goede recensie over deze musical te maken, daar er verschillende keren aan werd gesleuteld. in 1962 werd er een eerste "revival" op de planken gezet en dan nog eens één in 1987 en 2011, deze twee laatste in zowat dezelfde versie. Dat maakt dat er toch drie versies bestaan, met telkens muzieknummers weggelaten en bijgevoegd, dikwijls nummers die al gediend hadden voor een andere show. Het verhaal bleef wel altijd ongeveer hetzelfde.

Act 1: Billy Crocker, een jonge Wall Street beursmakelaar, is verliefd geworden op een meisje dat hij vluchtig in een taxi heeft gezien. Zijn baas Elisha J. Whitney gaat een zakenovereenkomst sluiten en vertrekt met het schip S.S.American naar Londen. Reno Sweeney, een nachtclubzangeres die zich tot het evangelie heeft bekeerd, zit op hetzelfde schip. Hoewel ze Billy pas kent, zingt ze reeds dat ze verkikkerd is op de jongeman:

Te zien op de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=qIGHOShAtOQ

Billy gaat nog even aan dek om zijn baas goede reis te wensen, wanneer hij plots het mysterieuze meisje uit de taxi ziet.

Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=3V9cGi8BU5A

Zij is de erfgename Hope Harcourt en zij is, vergezeld van haar moeder, Mrs Harcourt, op weg naar Engeland samen met haar verloofde Sir Evelyn Oakleigh, een knappe, maar een bedrukte en ongelukkige Britse aristocraat. Billy gaat als verstekeling aan boord in de hoop het hart van Hope te kunnen winnen. Ook aan boord bevinden zich de tweederangsgangsters "Moonface" Martin (Public Enemy nr13) en zijn vriendin Bonnie, die zich hebben vermomd als een geestelijke en een zendelinge, de echte kapelaan achterlatend aan wal. Ook zijn ze per ongeluk hun baas, "Snake Eyes" Johnson (Public Enemy nr1) aan wal vergeten en ze geven zijn paspoort en zijn ticket aan Billy die hen geholpen heeft. Ze zeggen natuurlijk niet dat het het paspoort van de topgangster is! aan dek weet Billy Sir Evelyn te overtuigen dat hij zeeziek is zodat hij beneden dek Hope kan zien. Ze zien elkaar terug en Billy en Hope vertellen dat ze elk de hele nacht aan de andere hebben gedacht.

Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=_JAsyLKDZAw
Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=ZydVsfI3B3k

Op het schip komt een telegram aan met de boodschap dat Public Enemy Nr1 aan boord is! Bonnie en Moonface verklappen hun werkelijke identiteit aan Billy en ze besluiten Billy te verkleden als lid van de crew, zodat zijn identiteit als "Snake Eyes" veborgen blijft. Nu komt de crew van het schip in beeld met een "lied van de crew" (gezongen door Elisha Whitney), gevolgd door een kwartet matrozen die de meisjes aan wal bezingen en een lied van Bonnie die de matrozen bezingt!

Te zien op de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=jAFhoJK3ZpY
Te zien op de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=d2jiOMnrl00

Wanneer Bonnie terug bij Billy en Moonface komt, heeft ze een matrozenpak aan. Hope verneemt van Evelyn dat hij ook niet bijster gelukkig is met het nakende huwelijk. Billy vraagt aan Reno hem te helpen Evelyn en Hope te scheiden en ze stemt erin toe, waarop ze elkaar bestempelen als "De Top!"

Te zien op de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=HcjmdOGTUbs

In de nieuwere versies werd het nummer "Friendship" toegevoegd, gezongen door Moonlight, Bonnie en Billy om hun vriendschap te bevestigen. Eigenlijk komt dit nummer uit de film "Dubarry was a Lady Lady" met Lucille Ball en Red Skelton, waarvan ook een meer dan leuk fragment.

Te zien op de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=l1la1I375gY

Ook in de nieuwe versies hebben Hope en en Billy een romantisch moment met het nummer It's De-Lovely", eigenlijk een nummer uit de show "Red, Hot and Blue"

Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=CBr2McK0oYY

Er wordt afgesproken dat Reno zich laat betrappen met Sir Evelyn in haar kajuit door Moonface, maar wanneer dat gebeurt is Evelyn helemaal niet boos en hoopt hij dat Hope zal horen over zijn escapades. Reno vertelt dat Evelyn haar gekust heeft en dat ze hoopt binnenkort Lady Oakleigh te worden. Tegenwoordig schijnt toch alles te kunnen ("Anything Goes!") Billy, die al een nieuwe vermomming had aangemeten met een baard gemaakt van het haar van de hond van Mrs Harcourt, wordt door deze dame betrapt omdat ze het haar van haar hond herkent. Billy wordt aanzien voor de beruchte Enemy Nr 1, Snake Eyes Johnson;

Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=qo6lPifGnGA

Act 2: Billy wordt bezongen en geprezen in de hymne "Public Enemy Number One"

Te zien op de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=euLSb9BKN5Q

Na dit nummer komt in de latere versies Bonnie naar voren met een danspartij "Let's Step Out", die eigenlijk komt uit het stuk "Fifty Million Frenchmen"

Te zien op de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=cMHQmwE8-Zg

Billy vertelt de kapitein dat Moonface, die nog steeds verkleed is als geestelijke, hem helpt om weer op het goede pad te komen. Hope is helemaal niet blij met Billy's maskerade en om haat te plezieren vertelt hij iedereen dat hij gewoon de verstekeling Billy is!

Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=3KCZBSKM3mU

Op zijn beurt zegt ook Moonface geen geestelijke is maar Public Enemy Nr 13. De kapitein stuurt Billy en Moonface naar de cel. In de 1962 versie zingen Reno en sir Evelyn het nu het nummer "Let's Misbehave", origineel uit het stuk "Paris". U hoort hier de twee versies na elkaar
Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=A-QNg3NiR-4
Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=tmwc9artTUM

Reno kan nu het feit dat ze zich tot het evangelie heeft bekeerd goed uitspelen door de dienst over te nemen met het anthem "Blow Gabriel Blow"

Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=2vjp9zplH7c

In de cel probeert Moonface Billy op te vrolijken met het nummer "Be Like the Bluebird"

Te zien op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=Slh8tFWoOfs

05-11-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper

Deze operette van Johann Strauss in drie actes ging op 3 oktober 1883 in première in het "Neues Friedrich Wilhelmstadisches Theater" in Berlijn en het was meteen de enige operette van Strauss die niet in Wenen in première ging!


        
Het libretto van deze operette is van F. Zell (pseudoniem van Camillio Walzel) en Richard genée. Het werk is gebaseerd op het boek "Le Château Trompette" van Jules Cormon. De operette zoals we ze nu kennen, verschilt van de operette die in première ging in Berlijn. Omdat ze niet zo goed onthaald werd in Berlijn, werden er vooral in het libretto veranderingen aangebracht. Strauss maakte zich weinig zorgen en weet het feit van het mindere succes aan de Berlijners die moeilijkheden met de combinatie van de muziek en de tekst. Inderdaad, toen de operette zes dagen later in het beroemde "Theater an der Wien" in Wenen op de bühne werd gebracht, scoorde Strauss met dezelfde operette, wel een beetje aangepast wat libetto betreft, een groot succes! het liep 44 keer onafgebroken voor volle zalen en werd naast "Die Fledermaus" en "Der Zigeunerbaron" als één van de drie standaardwerken van Strauss Jr beschouwd. U kan nu de ouverture beluisteren van deze operette:

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=rkW_YpJd3cQ

Later zou Strauss ook stukken uit deze operette bewerken tot losse werken, zoals de "Lagunen Walzer" en "Die Tauben von San Marco Polka".
De operette verhuisde ook overzee en werd opgevoerd in 1884 in de Daly's Theatre in New York en in 1944 in de Cambridge Theatre in Londen. Ook de Light Opera van Manhattan (1980) en de Light Opera van Ohio (1981, 1991, 1999 en 2009) zetten het op hun repertoire.

Acte 1: een avond in het 18de eeuwse Venetië, de carnavalperiode is in zicht. Pappacoda, een jonge macaroni-kok staai aan het kanaal waar venters hun waren verkopen. Hij wordt benaderd door Enrico, een zeemachtofficier, die hem vraagt een berichtje af te geven aan Barbara, de vrouw van Senator Delaqua met de boodschap dat hij voor haar klaar staat deze avond om negen uur. Er komt een boot aan met Annina, een vissersmeisje aan boord, die haar waren (Frutti di Mare) aanprijst:

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=rzdMsJwKLPM

Pappacoda zegt haar dat ze zich zeker verblijdt omdat de Hertog van Urbino is aangekondigd en dat ze een oogje heeft op diens barbier, Caramello. Annina weerlegt dat. Pappacoda vertelt haar dat hij zelf verliefd is op Ciboletta, de kokkin van Barbara Delaqua, die hij omschrijft als "Ze is zo dom als een oester, maar wel even lekker!"
Wanneer Barbara arriveert, geeft hij het briefje en Barbara laat Pappacoda achter met Ciboletta. Hij vraagt haar wanneer ze gaan trouwen. Wanneer je een goede positie hebt bemachtigd, repliceert ze gevat. Senator Delaqua stuurt zijn vrouw Barbara weg naar een klooster omdat hij weet dat de Hertog van Urbino een groot banket gaat geven en hij dit heerschap niet betrouwt in de nabijheid van zijn vrouw. De komst van de hetog wordt aangekondigd door een gondel met daarop Caramello, die goed onthaald wordt door de menigte:

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=f-U0Nv3p3dE

Annina is eerst niet goed gezind dat Caramello zo lang niets van hem heeft laten horen, maar wanneer hij over trouwen begint, is de boze bui vlug over. Hij zegt haar dat hij eerst de positie van "Steward van de Hertog" wil bemachtigen, alvorens te trouwen. Nu wordt het tricky! Caramello verneemt van Pappacoda dat Barbara een afspraak heeft met de Hertog om negen uur in een gondel. Caramello weet echter niet dat Barbara aan Annina heeft gevraagd om haar plaats in te nemen, zodat zij op haar beurt met Enrico kan afspreken! Annina stemt toe in de overtuiging dat ze kan terug zijn in een uurtje voor het grote carnaval dansfeest met Caramello, Pappacoda en Ciboletto die de maskers van hun meesters gebruiken. De Hertog komt toe en groet het Venetiaanse volk:

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=fGqkxvEW88c

Caramello vertelt de Hertog over het plan van Barbara en zegt hem dat hij de gondelier zal vervangen om zo Barbara bij hem te brengen in plaats van naar het klooster. Ze gaan Barbara halen, maar in plaats van barbara stapt de gemaskeerde Annina in de gondel, terwijl Barbara kan ontsnappen naar Enrico. Zo zitten Caramello en Annina bij elkaar in de gondel zonder elkaars identiteit te kennen.

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=7GxCl7eltGo
Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=PROVtP03-RY
Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=9CGCWtfYfHA

Acte 2: In zijn paleis wacht de hertog verwachtingsvol op Barbara,  terwijl de senatorsvrouwen aankomen op het gemaskerd feest, de angst voor de morele gevaren die hun echtgenoten hebben aangegeven, in de wind slaand. De hertog maakt zich zorgen over het feit dat hij zo moeilijk trouw kan zijn:

Ga naar de volgende link:    www.youtube.com/watch?v=AuP5QYAMIm0

Wanneer Caramello en Annina toekomen en de maskers afvallen, verschiet Caramello zich een floeren aap! Annina echter laat zich de aandacht van de hertog goed gevallen!
Caramello wil de hertog waarschuwen voor de gemaskerde Annina, maar deze gaat leuk door haar te versieren alsof het Barbara is en neemt haar in zijn armen om te walsen.

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=NvHayYEu5jg

Terwijl de hertog zich met Annina in de balzaal bevindt, laat Caramello de andere gasten binnen, waaronder Pappacoda die zich vermomd heeft met een senaatsmantel en een grote kromme neus. Zijn zakken puilen uit van worstjes en pasteitjes. Hij heeft ook al zijn vrienden meegebracht aan wie hij de uitnodigingen heeft gegeven die hij had gekregen van Caramello. Wanneer senator Delaqua binnen komt met zijn "zogezegde" vrouw, zijn er plots twee "Barbara's". De tweede Barbara blijkt Ciboletta te zijn. Delaqua vertrekt om zich te vervoegen bij zijn echte vrouw in het klooster. De hertog blijft achter met Annina en Ciboletta die hij alle twee het hof maakt. Caramello en Pappacoda houden een oogje in het zeil dat de zaak niet uit de hand loopt. Zij storen heraaldelijk de hertog en de twee dames. Maar de hertog moet zich naar de boemelaars begeven om het grote feest te openen en gemaskerd begeven ze zich (ook Annina) naar buiten.

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=FK73mOx77Fk
Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=0LgISGxTa1M
Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=emZE66J-P8E

Acte 3: Oorspronkelijk begint deze acte met de volgende prelude. Echter in latere opvoeringen wordt deze prelude er vaak uitgehaald.

MOMENTEEL NIET BESCHIKBAAR OP YOU TUBE

Op het San Marco plein vieren de boemelaars het carnaval. Maar Caramello houdt zich afzijdig, zich opwindend over de wispelturigheid van de vrouwen, meer bepaald Annina. Ciboletta vertel Pappacoda dat hij de kok van de Hertog kan worden, zodat ze ook kunnen trouwen. Dat stemt Pappacoda al wat milder na het geflirt van Ciboletta met de hertog. Ciboletta vertelt de hertog dat Barbara niemand anders is dan Annina, de verloofde van Caramello. De hertog gaat dit verifiëren en vindt Annina die haar bij de senatorsvrouwen aan wie ze haar escapades met de hertog vertelt. de grote carnavalsstoet gaat van start waarna de duiven weer rustig op het plein kunnen  neerstrijken. Delaqua verschijnt plots en is ontstemd omdat hij Barbara niet in het klooster vond. dan ziet hij Barbara met Enrico. Enrico vertelt hem dat hij zijn tante Barbara gered heeft uit de klauwen van een valse gondelier. De hertog is, wanneer hij de forse Enrico ziet, maar al te blij dat hij Barbara niet heeft meegenomen en benoemd caramello als dank tot steward. Zo kan ook Caramello trouwen met zijn Annina! We sluiten deze bespreking af met de finale: Alle Maskiert!

Ga naar de volgende link:    www.youtube.com/watch?v=-RjSXkAdEb8

04-11-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper

04-11-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper

Deze bijzondere operette van Emmerich Kalman werd voor het eerst opgevoerd in Wenen weerom in het "Theater an der Wien" in 1928. Een impressie vanuit het Verdi Theater in Trieste.

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=FuiGRvnzQGA

Het stuk liep er voor 372 voorstellingen. Men probeerde het stuk ook in Amerika te lanceren via tryouts in Newark en Springfield, maar het haalde Broadway niet en het geraakte zo in de vergeethoek. In 1997 de Lubo Opera Company uit New York het vanonder het stof, waarna de Light Opera Works uit Illinois het in 1998 opnieuw in een volledige versie op het toneel bracht. In 1999 bracht Richard Bonynge een prachtige cd box uit met een volledige opname van de operette wat een vernieuwde interesse in de operette teweeg bracht.

  

De operette bestaat uit twee acten met een voor- en naspel. De operette bevat verschillende muziekgenres. Jazznummers en walsen wisselen mekaar af. Ook de setting is bijzonder. Amerika is nu niet bepaald de meest gekozen plaats voor de Weense operettes, zoals we voordien ook al eens hadden aangegeven.
Door de muziekkeuze: verschillende nieuwere muziekstijlen vermengen met de Weense walsen en de Hongaarse invloeden, ligt deze operette in hetzelfde laatje als Het Witte Paard (Ralph Benatzky) en Viktoria en haar Huzaar (van Paul Abraham). Het libretto is eerder van modern-satirische aard en leunt aan bij het politieke cabaret uit het radicalere Weense, Munchener en Berlijnse milieu. Het stuk gaat rechtstreeks over de impact van Amerika op de wereld en zijn sociale revolutie. met zijn commentaar op de toenmalig situaties, gezien vanuit de jazzscene van Chicago.
De operette speelt zich af in de "Roaring Twenties" met zijn jazz- en charlestoninvloeden. De originele operette duurde zo maar eventjes vijf uur, wat erg lang was voor een operette.

In de proloog zien we de eccentrieke Miss Mary Lloyd met de Amerikaanse dames van haar "Young Ladies Eccentric Club" afzakken naar Europa met een weddenschap over wie nu het duurste wat er met geld te kopen is, kan kopen. Ze is vergezeld door de privé-secretaris van haar vader, Johnny Bondy, die zelf miljonair is.
In de "Grill Américaine" in Boedapest ontmoet ze Prins Sandor, erfgenaam van de troon van Sylvaria. Die is helemaal ondertseboven van het feit dat hij de rijke oliebronnen van zijn land in pand heeft moeten geven aan Benjamin Lloyd, een miljonair uit Chicago. Sandor staat op het punt te trouwen met de al even blutte Prinses Rosemarie van Morenia. In de club wil hij alle miserie van zich afgooien, maar hij wordt er geconfronteerd met de nieuwe muziekstijlen jazz en charleston, die hij verfoeit. Sandor houdt nog vast aan de Weense wals en de Czardas, maar Mary is ervan overtuigd dat ze ooit met Sandor, die zich uitgeeft als de raadgever van de prins (van zichzelf dus!), de charleston zal dansen! Wat muziek uit de proloog:

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=TwVjV6YZNM4

Act 1: Prins Sandor viert zijn verjaardag terwijl zijn oom, Koning Pancras, in Monte Carlo verblijft. Hij verneemt dat mary in Boedapest verblijft waar ze de charleston probeert te promoten. dat is voldoende voor Sandor om overal deze dans te verbieden. Ondertussen stelt Bondy aan de ministers van Sylvaria voor dat Mary het koninklijk paleis koopt en het helemaal moderniseert. In ruil zal ze zes miljoen dollar betalen. De ministers stemmen hierin toe. Prinses Rosemarie van Morenia, die lispelt wanneer ze praat, wordt verteld dat ze moet trouwen met Prins Sandor. Geen van beiden ziet dat zitten. Wanneer Sandor van de plannen van Mary hoort, is hij furieus! Rosemarie vertelt aan Bondy dat ze moet huwen met de arme Sandor, want dat er niemand anders haar wil door haar lispelen. Bondy vertelt haar dat zijn vader en die van Mary ook bedisseld hebben dat Mary en Bondy moeten trouwen, tegen hun zin! Wanneer Sandor vertelt aan Mary dat de ruïne die ze wil verbouwen, zijn "thuis" is begrijpt ze zijn werkelijke identiteit. Hij gaat akkoord met de verkoop maar staat erop dat enkele cent moet dienen om het lot van zijn volk te verbeteren. Mary verwittigt haar vader per telegram dat ze een kasteel heeft gekocht en dat ze vastberaden is de prins die erbij hoort, ook te strikken! Nu wat muziek die hoort bij act 1:

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=-N8nuMiJEXQ
Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=h6IM2NQc_RA
Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=w-lZI2D2fhE
Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=Xl1SFhxU7Zc
Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=R7tQfMldLUk

Act 2: Het paleis is gemoderniseerd, maar, zoals Sandor opmerkt, traditie is geofferd op de slachtbank van het comfort en de luxe. Hij weigert nog steeds met haar te dansen en hij plaagt haar omdat ze heeft leren walsen. Ze countert zijn opmerking door te eggen dat haar jazzleraar nog elke dag bij haar komt om haar les te geven. vermits Sandor de charleston verbannen heeft, voelt hij zich verplicht dit te controleren! De ministers van Sylvaria maken Mary tot hertogin zodat ze op gelijke sociale voet met Sandor staat. Ze zouden immers willen dat die twee trouwden! Bondy ontvangt voor zijn verdiensten de Davidsster en de titel van graaf. Mary's vader, Mr. Lloyd arriveert met enkele dames uit de "Eccentric Club" om de draagwijdte van de telegram van Mary te ontrafelen. Mary vertelt hem over de weddingschap met de dames van de club, maar haar vader vermoedt dat ze verliefd is op Sandor. Bondy vraagt aan Rosemarie of ze niet liever een rijke graaf zou trouwen dan een arme prins en ze is erg opgetogen! Mr Lloyd stemt erin toe Sandor te ontmoeten, maar Sandor is zich niet bewust dat Mary verliefd is op hem. Wanneer Sandor op de hoogte geraakt van de weddingschap, de verkoop van het paleis aan de Lloyds en het telegram, is hij woedend en hioj kondigt onmiddellijk zijn verloving aan met Rosemarie. mary en Rosemarie zijn allebei van slag! Hier wat muziek uit de tweede acte:

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=PZaPwmTwGxY
Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=rSls4ZrOCkU
Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=SnxA823oNDw
 Ga naar de volgende link: www.youtube.com/watch?v=8-CyCaUkoLY

Epiloog: In de "Grill américaine" zit koning Pancras verveeld met het feit dat de rijke Mary niet gestrikt is voor Sandor. Zij komt binnen met een mysterieuze vreemdeling en op dat moment besluit Pancras zelf met Mary te trouwen. Sandor, die terug in Boedapest is, verneemt dat zijn verloofde Rosemarie ervan tussen is gemuisd met een rijke Amerikaan. Hij ziet de Amerikaan (Bondy) bij Mary en deze vertelt hem dat hij probeert Mary en Sandor te koppelen en hij zegt hem dat Mary verliefd is op Sandor. Mary en Sandor vinden elkaar en wanneer Mary met Sandor de charleston wil dansen, zegt deze dat die dans al passé is en dat nu iedereen de slowfox danst! Ziehier nog twee fragmenten uit de epiloog:

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=EdG2OfRSRko
Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=afd717MWOXI

01-11-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper

Raimund Friedrich Vesely alias Fred Raymond was een Oostenrijks componist die amper 54 jaar oud werd. (1900 Wenen - 1954 Überlingen).
  

Na de vroege dood van zijn ouders, begon Fred Raymond naast operettes ook filmmuziek en schlagers te schrijven en in de twintiger-dertiger jaren was het niet ongewoon dat me zijn vrolijke deuntjes langs de straten kon horen. In 1925 werd hij wereldberoemd met het nummer "Ich hab mein Herz in Heidelberg verloren", waarrond hij in 1927 zijn eerste operette schreef. Zijn nummers werden omschreven als typische Berlijnse jaren 20 deuntjes, zoals daar zijn het ondeugende "Ich hab’ das Fräulein Helen baden seh’n" en het nonsenslied "Ich reiß' mir eine Wimper aus" (hier gezongen door Max Hansen) 

Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=R-JoZNLAL9c
Ga naar de volgende link:   www.youtube.com/watch?v=Ds7wA1euhFM

Hij leed aan een zwak hart, daarom werd hij in het leger gespaard door hem een lichte taak toe te wijzen. In de WOII en net daarna is het muzikaal windstil rond Raymond. Hij maakt in de periode tussen 1948 en 1951 nog drie operettes en in 1951 verhuist hij met zijn jonge vrouw naar Überlingen. Hij sterft er in 1954 aan een hartritmestoornis, net voor de geboorte van zijn zoon Thomas.
Als introductie bij de beschrijving van deze operette, een mooi fragment uit de film "Maske in Blau" uit 1953 met Marika Rökk, een walspartij die niet moet onderdoen voor de Hollywoodmusicals.

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=bsa7NUibKPk

Het eerste deel van deze operette speelt zich af in San Remo en het tweede deel in Rio Negro in Argentinië. Het verhaal speelt in de jaren 30.

Deel 1: De schilder Armando Cellini heeft een prijs gewonnen voor zijn schitterend schilderij "Masker in Blauw" Op het schilderij staat een onbekende schjone met een masker. Nadat ze ervoor had geposeerd is ze weer vertrokken met het masker en met een ring die ze van Armando heeft gekregen. Ze belooft dag op dag na een jaar terug te verschijnen bij de schilder. Na een jaar komt een rijke plantage-eigenares uit Rio Negro, Evelyne Valera, aan bij Cellini. Ze blijkt de dame met het blauwe masker te zijn. tegelijkertijd probeert de sinistere Pedro Armando dal Vegas het schilderij te kopen. Cellini weigert. Door een listige streek met de ring doet dal Vargas Evelyne geloven dat Cellini haar belogen heeft. Evelyne gaat bedroefd en ontgoocheld weer naar Argentinië. Enkele nummers uit het eerste gedeelte:

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=ygoKlevKXRg

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=vnD9AZQJvwk

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=0fP9W6Q7Hhs

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=UJu_IcL2WwE

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=Lxvej-KuP5s

Ga naar de volgende link:  www.youtube.com/watch?v=tvCCMoDQqY4

In het tweede deel bevinden we ons in Rio Negro op de ranch van Evelyne Valera waar ze tracht Armando Cellini te vergeten, maar daar niet in slaagt. De schurk Vegas onderschept een telegram van Cellini waarin hij aankondigt dat hij naar Aegentinië komt om Evelyne te ontmoeten. Iedereen  komt bij elkaar op de ranch waar het goede zegeviert en Evelyne en Cellini samenkomen!
Nog enkele nummers uit het tweede deel van de operette:

Ga naar de volgende link: www.youtube.com/watch?v=JHXNw9p0VKM

Ga naar de volgende link: www.youtube.com/watch?v=g-sX5PpZdrY

Zoals U hebt kunnen horen, bevat deze operette een schat aan melodiëen. Fred Raymond komen we tijdens onze operettebesprekingen zeker nog tegen!

31-10-2011 om 00:00 geschreven door Bertiepepper