Sofie en de Ketnetband bij ons op school (GO SHIL!)
Toon Hermans
Bob Benny
Bobby Prins
Conny en Danny Fabry
Eddy Mars
Eddy Smets en Letty Lanka
Jacky Lafon
John Terra
Laura Lynn
Lize Marke
Lucy Loes
Micha Marah
Mieke en Vader Abraham
Patrick Onzia
Phil Kevin
Tina Rosita
Wim Sonneveld
Greetje Kauffeld
Jannes
Jan Smit
Tony Bell
OPERETTE IS NIET OUBOLLIG
Wij houden de operette springlevend
30-10-2011
Operette "LE CHÂTEAU A TOTO" 1868 van Jacques Offenbach
Uit het rijke oeuve van Jacques Offenbach haalden we deze keer een operette (of een "opéra-bouffe" zoals men de werken van Offenbach soms placht te noemen) in dire acten uit 1968. De operette was tot voor kort onuitgegeven op CD, maar gelukkig is daar verandering in gekomen nadat men in 2002-2003 een live registratie van deze operette in Bologne-Billancourt op de CD heeft gezet!
Het is een prachtige productie geworden van Alfred Herzog, die de operette ook heeft georchestreerd. U moet weten dat van vele Franse operettes enkel de vocale partituren werden teruggevonden, met daarbij de noten uitgeschreven voor de begeleiding op piano. Soms werden er wel enkele aanwijzingen neergeschreven over het gebruik van de instrumenten. Herzog bewerkte het stuk voor een klein orkest met 12 instrumenten: vier houtblazers, vijf snaarinstrumenten, een trompet, een slaginstrument en een piano. Er is ook veel zorg gedragen voor de opstelling van de instrumenten op het podium om zo een optimale klank te krijgen. Bovendien werden, met geen afbreuk te doen aan de bestaande muzikale notities van Offenbach, vooral het slagwerk en de snaarinstrumenten in een modern kleedje gestoken. Dank zij Herzog blijft deze verborgen muziek van Offenbach, die op sommige momenten magistraal is, maar steeds onderhoudend en verbazingwekkend fris, niet langer in de kast verstopt!
Ik heb twee nummers kunnen terugvinden met beelden: twee nummers "La Bourrée" en het themanummer van de operette "La Ronde du Château" (iets wat Offenbach vaak deed in zijn operettes, een themanummer dat als rode draad terugkwam in de operette). Het wordt gezongen door een sopraan en een kinderkoor.
Ga naar de volgende link: www.youtube.com/watch?v=cRm-ISSPV98
Offenbach begon aan deze operette te werken in januari 1868 terwijl hij in Nice verbleef en tegelijkertijd nog aan twee andere operettes werkte: "les Brigands" en "Vert-Vert". Op 6 mei 1868 gaat het stuk in première in het "Théâtre du Palais-Royal" iin Parijs. Het wordt slechts 75 keer gespeeld en het succes is niet op de afspraak! Nochtans is de bezetting fantastisch: het hoofdpersonage Hector de la Roche-Trompette wordt gespeeld door Zulma Bouffar (inderdaad een sopraan, het gebeurde al eens meer bij Offenbach dat een mannelijk hoofdpersonage door een vrouw werd vertolkt) en de rest van de crew waren allemaal acteurs uit het vorige grote succes van Offenbach, "La Vie Parisienne". Daarenboven zitten er evenveel vermommingen in deze operette dan in de vorige en zitten er enkele prachtige muzikale hoogtepunten in, zoals de coupletten van de lokale postbode "Café-Concert" waarin hij de voordelen bezingt van lange benen tegenover korte benen en waarin hij tevens de kwaliteiten van een fiets met vooraan een groot wiel en achteraan een klein wiel bezingt.
Men probeerde het nog eens in december 1868 met een twee-actes versie in hetzelfde theater maar op het einde van het jaar werd het afgevoerd. Het stuk verscheen nog even in 1869 in Wenen, maar verdween dan definitief van de planken. Tot wanneer in 2000 na een avondvullend programma over Jacques Offenbach, een nogal vreemd heerschap zich bekend maakt als Graaf Gerard Offenbach, achterkleinzoon van Jacques Offenbach. Hij tovert het verdwenen script en muzikale aantekeningen van "Le Château à Toto" uit zijn hoge hoed. Onder leiding van Alfred Herzog, directeur van het Nationaal Conservatorium van Boulogne-Billancourt begint men aan het avontuur om een nieuwe opvoering voor te bereiden. In mei 2001 wordt het stuk op een prachtige manier, na het nooit meer opvoeren van meer dan 140 jaar, opnieuw op de planken gebracht. U kan de operette beluisteren op mijn bekende Multiply account.
Acte 1: Hector de la Roche-Trompette, beter bekend als Toto, heeft in Parijs zijn fortuin er door gejaagd en komt terug naar zijn plattelandsdorpje om er zijn kasteel te verkopen om zo zijn schulden af te lossen! De naburige baron Jean de Crécy-Crécy ruikt zijn kans om een jarenlange familievete met de la Roche-Trompettes te beslechten in zijn voordeel ndoor het kasteel goedkoop te kopen. De lokale notaris Ernest Massepain organiseert de verkoop. Toto wordt vergezeld door Markies Raoul de la Pépinière en de Burggravin de la Farandole, die allemaal verblijven op de boerderij van Catherine. Raoul is gefascineerd door Catherine die op haar beurt haar aanbidder Pitou flink de duimschroeven aandraait! Toto op zijn beurt is aangenaam verrast door de aandacht die de bevallige dochter van Crécy-Crécy, Jeanne, aan hem besteed.
Acte 2: De Burggravin (in het werkelijke leven Blanche Taupier, een gewezen boerin uit de streek) maakt bekend dat ze het kasteel wil kopen. Crécy-Crécy en de la farandole bieden tegen elkaar op, maar uiteindelijk worden ze overboden door de oude Generaal Bougachard (Pitou in vermomming aan wie Jeanne haar geld heeft gegeven op zo haar vader af te bieden). Na de verkoop tijdens het feest, verliest Pitou zijn vermomming en moet hij vluchten naar de boerderij van Catherine. Hij vlucht net wanneer een dorpschampetter (eigenlijk een vermomde Massepain) nadert.
Acte 3: In deze laatste acte grijpt ook de baron Crécy-Crécy naar de vermomming (een dorpspostbode) en wil hij graag de Burggravin het hof maken. Catherine vindt raoul maar wat gewoontjes en Pitou kan haar hart herwinnen, gekleed als een echte "dandy". de baron wordt ontmaskerd en wordt verplicht zijn dochter Jeanne met Toto te laten trouwen, waardoor het kasteel in de handen van het jonge koppel kan blijven. De baron verovert het hart van de Burggravin. Toto zweert zijn parijse leven af en blijft voortaan braafjes in zijn plattelandsdorpje!
OPERETTE IS NIET OUBOLLIG
