Lieve bloggers(sters)
Ik wil jullie hartelijk danken,
voor de steun die Jullie mij geven.
Ik ga weer voor een tijdje weg.
Het gaat niet zo goed als verwacht.
Ik wens Jullie veel blogplezier en tot.....
Groetjes en veel liefs,
Lieve

ALS JE VOOR EIGENWAARDE
AFHANKELIJK BENT
VAN ANDEREN?
IS HET 'ANDERENWAARDE'.
WAYNE DYER.

Sint-Antonius schoon en helder,
vult het vat en ook de kelder.

Ik bedank iedereen die mijn blog bezoekt.
Vele groetjes en knuffs.xxxx
Lieve.

Ik herinner me mijn vaders handen,
zachtjes gevouwen in gebed,
steeds weer naar mij uitreikend,
telkens als ik een boze droom had.
Je kon een verhaal lezen
in de groeven en lijnen.
Jaren van werken en zorgen
hadden er een spoor in achtergelaten.

Ik herinner me mijn vaders handen,
hoe ze mama vasthielden,
hoe ze me op de schouder klopten,
als ik iets goed had gedaan.
Ik ben veel vergeten over de man,
maar ik zal mij altijd de liefde herinneren
die in zijn handen lag.

Ik herinner mijn vaders handen,
hoe ze bloedden van het zware werk.
Hij offerde ze onbaatzuchtig op,
zodat wij niks tekort kwamen.
als ik alles kon overdoen,zou ik
de liefde in mijn vaders handen
nooit meer
als vanzelfsprekend beschouwen.

Zoek je soms een roos,
gaaf en volmaakt,
je zal ze nooit vinden.
Zoek je geluk,
effen,glad of ongerimpeld,
je zal het nooit of nimmer vinden.

Pluk je roos
alleen voor Jou,
de doornen zullen je prikken.

Jaag het geluk na
 alleen voor jou,
je honger zal nooit stillen.

De roos is broos
het geluk is teer.
Beide zullen vlug verschrompelen.

Zoek niet een roos te vinden,
zoek niet het geluk te hebben.
Ze zijn maar wat ze zijn
als je ze 'geeft'.

Als Sint-Medard zijn sluizen openzet,
is er voor zes weken weinig pret.

Ik wil dank brengen,
aan iedereen die mijn blog bezoekt.
Ik heb nu een fase waar ik door moet.
Het is niet gemakkelijk.
Ik heb nog een lange weg te gaan.
Dank Jullie voor alle steun,
Lieve

Bloemen houden van mensen
zijn er in vreugd en verdriet
houden mensen van bloemen
'n orchidee of vergeet mij nietje

een grote hal vol orchideeen
in vele kleuren groot tot klein
urenlang hier mogen genieten
heet een bloemenfestijn

één orchidee kan zoveel zeggen
schenk deze vol liefde aan hen
die even aandacht nodig heeft
met deze bloem uit kan leggen

een hal vol mooie orchideeen
met vele kleuren groot en klein
de bloem die van liefde spreekt
een waarlijk bloemenfestijn. 

Verwarring en verdriet is wat ik voel,
hier zit ik dan in het donker te huilen op een stoel,
dan sluit ik mijn ogen en vraag aan God,
wat wilt U met mij?
Wat is nu het doel.

Terwijl ik bid tot U,
voel ik warmte en liefde stromen van u,
mijn tranen stoppen en ik sluit de paraplu,
Here God ik dank U......

Wat heb ik verkeerd gedaan,
dat ik toch in het ziekenhuis beland??
ik kom op een afdeling helemaal afgesloten.
De eerste dagen,herinner ik mij weinig tot niets.
Ik mag zelfs geen bezoek ontvangen,
waardoor ik mij heel eenzaam voel.
Mijn ventje bewonder ik,
Hij doet nu alles voor mij in deze moeilijke tijd.
Een gevecht tussen leven en dood.

Ik was bij de specialist,
dat linkerbeen speelde mij parten.
Ik hoorde een weinig tijd later met de huisarts praten.
Ik zou medicijnen moeten laten,maar welke.
Teveel medicatie maakte mijn nieren stuk.
Na een telefoontje s'avonds,was ik nog niet wijzer.
Ik moest hetzelf uitzoeken.
Ik begon zelf te experimenteren.
Het gevolg liet niet lang op zich wachten.
                         Lieve

Nu kan ik eindelijk praten over mijn ziekte.
Ik heb de hel gezien,werkelijk en innig.
De eerste dagen blijven vaag.
Aan wat ben ik begonnen!!!!!
De hel op aarde,niet de hemel.
Het was geen pretje daar te liggen.
Vastgebonde op drie plaatsen.
Een ande polsen,een in het midden,
en dan ook aan de voeten.
Waaraan had ik dat verdiend!!!
Door jaren medicatie in te nemen,
gemakkelijk voor te schrijven.
Er werd geen bezoek vastgelegd.
Mijn man moest eerst telefoneren.
Lieve Patrick,kom mij halen uit deze hel.
Neem Mama mee naar andere oorden.
                                  Lieve
      

Onze ogen kijken elkaar aan
staren verder dan de maan
maar afstand telt niet mee
het is een liefdestocht met twee.

Rondom is alles stil
men voelt,hier is iets op til
ziet vertedering die zich mengt
zachtheid op gezichten brengt.

Bij het zien van zoveel liefde
is het of de hemel kliefde
de zon een stralenvloed zend
tot liefde en warmte mengt.

Kijk tot je alles hebt gezien
tot je recht hebt op een tien
laat mekaar geen seconde los
vlij je neer op het zachte mos.

Zonder dat ik het voelde,
en zonder dat ik het merkte,
is het gebeurd in mijn vrije tijd,
maar ook al toen ik werkte.

Zonder dat ik het zelf zag,
en zonder dat ik het in de gaten had.
Was ik dan zo bezig met leven,
dat ik zelfs de tijd vergat?

Het dringt nu pas tot me door,
had niemand mij kunnen vertellen
dat tijdens mijn drukke bestaan,
de jaren begonnen te tellen?

Steeds meer grijze haren
weer een rimpel erbij
de spiegel zal niet liegen
wat gebeurt er toch met mij?

Zonder dat ik besefte
zijn jaren voorbij gevlogen
Nu,sta ik er even bij stil
en vraag mij af....
Is dit nu wat ik echt wil?

Jij laat eens niets van je horen,
wat is er nu weer aan de hand,
als je zo maar door blijft gaan
zet ik je toch eens aan de kant.

Jij kunt ook nog zo lief wezen,
maar ook jij moet wel wat doen,
t'is heus niet altijd goed te maken
met zo'n fijne warme zoen.

Het moet echt van 2 kanten komen,
ook jij moet goed je best doen gaan,
en als je er echt helemaal achter staat,
zal het misschien toch nog eens goed gaan.

Zeg me je verdriet.

Wat heb ik aan een aantal stemmen
die me vragen naar mijn verdriet?
als ze niet eens weten,
waar het ontstaan is.

Laat me leiden
door het enige
wat telt in de moderne wereld
"de eenzaamheid."

Laat me even alleen
zonder dat iemand
me vast houd,
die mijn grenzen kent.

Zo verken ik,
je onbekende planeet.
Waar ik misschien
de persoon vind.

Ben jij het ontbrekende stuk
in mijn levenspuzzel?
Dan hoop ik
dat je van mij houdt.

Spot is een wapen!
Maar vooral een zelfmoordwapen.
        (Bert Dewilde)