Je koestert een droom zoals de wind die boomwoorden fluistert onder de blauwe cipres en je zoekt in het laatrood naar een naam, zo dierbaar een belofte, zo magisch
De donkere schaduwen in je ogen in je haar verlangen naar een gevleugeld hart ragfijn en teder
Waar is de ster bezongen in je lied Waar schuilt toch de vervulling van die waan...
01-04-2016, 22:58 geschreven door Troebadoer Reacties (3)
29-03-2016
Bericht van de overkant
Ik herinner mij de mooie dagen, de tedere warmte in jouw ogen, je woorden vol troost, je onvoorwaardelijke liefde…
En, liefste weet dat wanneer je zelf aan het einde zult komen de transparante muur van ongezien licht de poort zonder sleutel gekleed in hemels wit... Je zal glimlachen helder en onbevreesd... En ergens – heel apart zal een engelenkoor de mooiste vespers zingen Pessoa’s hoopvol vers : “Wanneer de lente komt”
Liefste, Ooit verwacht ik jou, Nadat je goed geleefd hebt, Nadat je jouw gouden hart geschonken hebt aan jouw en mijn geliefden...
23-02-2016, 13:26 geschreven door Troebadoer Reacties (4)
20-02-2016
De dag van de aarde
De eerste uren van haar dag was de aarde woest levenloos, brandend leeg En in de volgende nog steeds Enkel helse vulkanen en razende winden teisterden haar oppervlak
Slechts tegen de avond doken de eerste ééncelligen op in de oersoep van de oceanen En maar een paar minuten geleden vochten onze verre voorouders hun levensstrijd uit En tenslotte, in de vorige seconde van de aarddag manifesteerde zich de denkende mens En met hem zijn goden, zijn dromen, zijn illusies, zijn zelfbedrog
Maar ook zijn blik op de naakte rotsen boven de afgrond op de eindeloze leegte van ruimte en tijd
En zijn inzicht in het feit dat zijn bestaan niet meer is dat een korte lichtflits tussen twee eeuwigheden van duisternis...
