De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
08-10-2024
Mijn Oordopjes
Ik neem de lezer mee naar de falderie-en-faldera-tijd van het liederlijke PMS-leven van vroeger, toen het PMS-gebouw op de Luikersteenweg in Hasselt één tempel van plezier en genot en vrolijkheid was.
Annie en Huguette deelden er samen een bureel op dezelfde verdieping als waar ik soms vertoefde voor administratieve bezigheden, of om na te denken over alle zin en onzin van de voorbije dagen. In mijn bezinning werd ik grondig gestoord door de kakelende koffieslurpers Annie en Huguette. Kwebbelen en kwaken, een hele voormiddag lang, achter een kopje koffie en met een loeiharde radio Donna wisselden ze hun belevenissen uit van de vorige avond, verhalen over hun man, hun kinderen, eindeloos getetter en gekweel, soms wel met decibel-overschrijdend gegil en gekrijs, gelach en geschater.
Beste ouders, weet dat dit soort dames uw kind begeleidt op school! Opgepast!
Baas Horbert, zónder burgerlijk ereteken, was getuige van het ordinaire hoorspel en was tevreden. Een goede verstandhouding bij zijn personeel vond hij bevorderlijk voor de 'teamwerking', zijn stokpaardje. De giecheltrienen kregen schouderklopjes voor hun goed teamwork, maar ondertussen presteerden ze niets... Een team werkt trouwens niet. De ene blundert en verschuilt zich achter de andere, de werker.
En zo kwam het dat ik oordopjes ging gebruiken als bescherming tegen de geluidsoverlast. Ik was niet geïnteresseerd in het wel en wee van de huishoudens van mijn kwakende lulcollega's. Ik hoefde niet te weten hoe ze de avond voordien vreemdgingen, of hoe ze met hun man een of ander seksexperiment uitvoerden.
... Later, veel later, ligt er nu nog altijd op de bodem van mijn handtas een klein rond doosje met twee oordopjes erin. Dat doosje heb ik altijd bij me, ik zeul er overal mee rond, een eigenaardigheid als herinnering aan een mooie tijd in mijn leven... zonder lawaai.
Vandaag herdenken we de pogrom van 7 oktober 2023.
Het was een verschrikkelijke dag met verschrikkelijke gevolgen en nog steeds worden er joodse mensen, die destijds gegijzeld zijn, gevangen gehouden in de tunnels van Hamas. Nu, één jaar later, zijn we de stille getuigen van de walgelijke manier waarop de wereld een jaar lang gereageerd heeft op de grootste slachting onder joden sinds WO II. Op nieuwszenders, in praatprogramma’s, op universiteiten en tijdens demonstraties tegen Israël werden de misdaden van Hamas verdedigd; ze namen het op voor de terroristen die joodse vrouwen hebben gemarteld, verkracht, ontvoerd en vermoord, zelfs kinderen en baby’s.
Ik heb nog veel eitjes te schillen en appeltjes te pellen met mijn linkse lulcollega's van vroeger. Ik ben ze echt niet vergeten hoor. Sidderend en bevend wachten ze in het voorgeborchte van m'n blog. Maar eerst wil ik iets kwijt over de constructie van de nieuwe Vlaamse regering.
Ik heb het nieuws over de regeringsonderhandelingen niet echt gevolgd, maar sinds 9 juni viel het me telkens op dat altijd dezelfde drie partijen aan zet waren: N-VA, CD&V en Vooruit, partijen die op 9 juni slechter scoorden dan het Vlaams Belang. Raar. En de koppen van ongeschoren Sammy en zatte Conner met de zattemansklap waren niet weg te slaan van het tv-scherm.
Er is een gefeminiseerde regering met 6 vrouwen en 3 mannen ontstaan na veel egotrippend gepalaver ergens in Brussel. Vlaamse feministen juichen de vervrouwelijking van de regering toe. Zij willen het liefst alle vrouwen op een troon met een kroon. Vrouwen aan de macht, en zo van die feministenzwans. De vrouwelijke ministers hebben thuis de afwas laten staan en de strijkplank op zolder gezet, samen met stofzuigers en stofdoeken. Potten en pannen liggen in de kelder waar muisjes de etensresten komen aflikken. En hun kindjes hebben ze gedumpt in een of ander weeshuis.
De bijna 1 miljoen kiezers van het Vlaams Belang zijn na 9 juni aan de kant gezet door Bart De Wever, de man met een eigendunk die op springen staat. En het Vlaams Belang vind ik veel te braaf.
Het is goed om zo nu en dan eens een dagje over te slaan met bloggen. Anders vergroeien m'n vingers met de toetsen van m'n pc, en maken mijn gedachten rondjes in m'n hoofd waar ze dwalen en malen zonder verwoord te kunnen worden.
De paus-soap op tv is voorbij. Oef. In diagonale vogelvlucht heb ik de komedie een beetje gevolgd - je kon er niet naast kijken - en maar één ding is me bijgebleven. En dat is dat de paus halsstarrig priesterpedofielen 'zieke mensen' blijft noemen. "Kindermisbruikers zijn Zieke Mensen". Heeft ie in 't verleden ook al gezegd.
De paus riep bisschoppen op om kindermisbruik niet toe te dekken, en dat wij moeten bidden voor de zieke geestelijken die zich aan kinderen vergrijpen.
Op mij kwam het over alsof de paus zijn geestelijke onderdanen wilde verontschuldigen voor hun misdrijven waarop ze zelf geen greep hebben, daden ingegeven door ziekelijke neigingen waardoor ze ontoerekeningsvatbaar zijn en kinderen misbruiken door onbedwingbare drijfveren. De drang waaraan ze niet kunnen weerstaan maakt dat ze niet als criminelen kunnen behandeld worden, maar als 'patiënten' die geholpen moeten worden en daarom vroeg de paus om voor hen te bidden. Bidden voor criminelen?!
Slachtoffers van kindermisbruik door geestelijken die tevreden, of zelfs enthousiast, reageerden op hun gesprek met de paus begrijp ik niet. Zijn ze echt zo naïef? Zij hadden moeten steigeren van woede! Zieke pedofiele priesters bestaan niet!!! Ze zijn verzonnen als excuus om hun wandaden te milderen en toe te schrijven aan externe factoren waarover ze geen controle hebben.
Vorige donderdag in Rotterdam kwam bij een terroristische aanslag één persoon om het leven en een ander raakte gewond. De verdachte van de jihadistische terreurdaad riep 'Allahoe Akbar'. De dienst AIVD waarschuwt al langer voor terroristische aanslagen. Toch minimaliseert Rotterdamse burgemeester Aboutaleb dit incident met de mededeling dat hijzelf ook Allahoe Akbar meerdere keren luidkeels uitroept en er dus geen link is met jihadisme. En de premier begreep dat de dader mogelijk een 'verwarde man' is.
En zo worden islamitische misdaden uitgelegd als misgrijpen van enkelingen die even verdwaald zijn op het keurige pad des levens en even in de fout gingen. Niks te maken met terreur en zo.
In deze tijden van islamitische overrompeling krijgt het woord 'verward' een eigentijdse betekenis. De originele inhoud van het woord is lichtelijk verschoven. Daders van aanslagen worden vaak aangewezen als verwarde mannen, lone wolfs, of eenzame gestoorden. Een nieuw taalgebruik om de islam te omzeilen. Om terreurdaden en islamitische aanslagen toe te schrijven aan toevallige passanten die even zichzelve niet zijn en daarom hun agressieve gevoelens kanaliseren in vernietigingsgedrag, met willekeurige mensen als doelwit.
Niet alleen aanslagplegers, maar álle moslims zijn warhoofden. De ene al wat erger dan de andere. Maar allemaal hebben ze te kampen met desoriëntatie en ontreddering. Verward gedrag wordt aangewakkerd door volksverhuizingen. Cultuurschokken beschadigen het geestelijk welzijn van moslims die in hun ontembare veroveringsdrang over lijken gaan.
We importeren massaal geestelijk gestoorden. Steeds meer warhoofden smokkelen we binnen in Europa, waarvan velen de kluts kwijt zijn, en dat komt omdat in de hersenen van moslimgekken een onontwarbaar kluwen is ontstaan dat door geklutste hersencellen niet meer te herstellen is. Een moslimbrein ligt voor altijd in de knoop.
Terzake gisteravond. Over psychisch lijden en euthanasie.
Hoe ondraaglijk kan psychische pijn zijn om naar de dood te verlangen? Om te willen sterven door psychisch leed?... 'k Ga met de deur in huis vallen. Psychisch lijden neem ik niet ernstig. Er hangt een waas van aanstellerij rond. Iemand die écht psychisch lijdt verdraagt niemand om zich heen, en toch betrekt de 'patiënt' mensen uit de omgeving bij zijn 'lijdensweg'. In hoeverre is die lijdensweg dan nog echt en oprecht?
Wanneer kan psychisch lijden ondraaglijk worden? Door er zich op te focussen. Als je je samen met je vrienden en vriendinnen, met je hele omgeving, je gaat wentelen in de miserie, als een bloemzak vol zelfbeklag je laat meeslepen door mensen die het pad naar de dood helpen effenen. Psychisch lijden wordt ondraaglijk als je jezelf niet hard aanpakt, jezelf niet dwingt om overeind te kruipen uit het diepe dal, om te vechten tegen treurnis en tegenvallers.
In het extreme geval van een totaal-uitzichtloos leven adviseer ik alle psychisch gepijnigden om onopgemerkt en geruisloos uit dit kwellende tranendal te verdwijnen, zonder iemand te ambeteren sluipend wegglijden van de aardbol. Zoals Steve Stevaert... een duikje in 't kanaal nemen. Laat je wapperjas en rammelfiets liggen op de oever van 't kanaal zoals Steve ook deed. Die man heeft niemand belast met zijn intenties om zichzelf van kant te maken. Hij deed het helemaal alleen. Geen dokter, geen psychiater, geen advocaten, geen ophefmakend theater...
Moslims vanaf 18 september met eigen uitzendingen op VRT -
Niet panikeren beste lezers, dit berichtje dateert van 2011, is allang achterhaald en de omroep ligt nu onder de groene zoden te rotten. Gelukkig. In 2015 werd besloten de moslimuitzendingen te stoppen.
De eerste uitzending van de televisieomroep vond plaats op 18 september 2011, de eerste radio-uitzending op 30 september. In januari was dat jaar was de zender erkent als 'levensbeschouwelijke derde'. De MTRO zond jaarlijks vier uur televisie uit en zeven uur radio in het kader van de 'uitzendingen door derden'. De eerste twee reportages handelden respectievelijk over de Ramadan en de erkenning van de Islam in België in de jaren 70. In 2015 werd door toenmalig Vlaams minister van MediaSven Gatz (Open Vld) besloten de uitzendingen van levensbeschouwelijke derden stop te zetten op 31 december 2015.
Vroeger, in mijn jonge blogjaren, puisterig en hormonaal labiel, schreef ik over deze moslimuitzendingen met als titel: 'Hoe is het zo ver kunnen komen?' Een blogbericht op 05.09.2011 :
"De Moslim Televisie en Radio Omroep (MTRO) start zijn uitzendingen vanaf 18 september op Eén. Als levensbeschouwelijke organisatie erkend, moest het even wachten op duidelijkheid over subsidies. Nu krijgt MTRO 117.964,50 euro subsidies per jaar voor zijn activiteiten."
20 jaar geleden zou dit als waanzin in de oren klinken. Nu zijn moslims talrijk genoeg en krijgen ze hun goesting. Zoals nesten verwende mieren en agressieve horzelzwermen ook hun zin doordrijven.
Alle rampspoed en akelige nieuwtjes kennen een begin. We kijken even terug naar het rampzalige jaar 1974. Dat begon al slecht met voorjaarsbuien, rukwinden en mistige toestanden. Er was toen géén lente, en ineens was er de zomer die ook al niet veel voorstelde. Maar los van de nukkige weersomstandigheden was 1974 gewoon een rampjaar, waarin het onvoorstelbare waarheid werd, de islam werd als 'godsdienst' erkend in ons land. Welke idioten daarbij betrokken waren, weet ik niet meer. Maar het betekende voor het onderwijs wél een stap richting afgrond, met name islamonderricht voor moslimleerlingen. En tegelijk deden de besnorde islamleraren hun intrede in onze Vlaamse scholen. Een vreemde levensbeschouwing infiltreerde in ons traditionele onderwijs. De scholen deden er zelfs álles aan om islamleraren en moslimpjes op een voetstuk te plaatsen, als een soort curiosum, tof zo'n exotisch tintje aan de school, een verering die natuurlijk niet ongestraft kon blijven. Het islamonderricht escaleerde, het nam onredelijke proporties aan, sloot andere culturen uit en werkte de integratie tegen. Wat als een klein sneeuwballetje begon, is een niet te overziene lawine geworden... Onherroepelijk en onomkeerbaar.
Enkele dagen terug vond een terroristische daad plaats – zeer waarschijnlijk uit de islamitische hoek , in Rotterdam. Het muzikale ‘Allah akbar’ begeleidde de door ene Ayoub gepleegde aanslag.
Eén dode, enkele gewonden. Messen.
Beelden van hoe de terrorist werd gepakt staan op Geenstijl. Complimenten voor Reniël die hem overmeesterde en ‘tikjes gaf’.
Deze terrorist is dus blijkbaar (zie video) helemaal niet door Reniël uitgeschakeld, hij is door een groepje van ongeveer een half dozijn mannen uitgeschakeld, waarvan Reniël de enige niet blanke was. Maar de zwarte held moet weer op het podium gehesen worden, en die vijf ‘foute blanke mannen’ die waren er niet…
Laaggeletterden, anderstaligen, trage begrijpers en andere sukkelaars mogen zich gelukkig prijzen in een samenleving waar extreme aandacht gaat naar zwakkelingen en uitvallers, waar ontdekkingsreizigers en plaktoeristen, verdwaalde buitenlanders en zigeuners, het hele exotische zootje, extra voorzien wordt van bed, bad en brood op kosten van de belastingbetaler. Europese samaritaanse gulheid en zo.
Eerst komen ze onze mooi-gestructureerde maatschappij overhoop halen en het onderwijssysteem ruïneren. Verontrustende berichten over dalende onderwijsniveaus en zakkende latten blijven elkaar opvolgen. De neergang van het onderwijs is volop aan de gang. Immigratie maakt dommer! Import van minderwaardig intellect, halfwassen verstand en onderontwikkeld denkvermogen is een aanslag op onze intellectuele welstand.
!!! En nu gaan die analfabeten knabbelen aan onze gevestigde traditionele berichtgeving. Media gaan zich aanpassen aan achterlijke ongeletterden. Van die ongeletterden worden er zelfs geen inspanningen verwacht om het reguliere journaal te begrijpen. Onze beschaving is op weg naar de onderste treetjes van de ladder.
Neem nu de NOS bij onze noorderburen. Vanaf 9 september kwam er het NOS Journaal in Makkelijke Taalvoor iedereen die het gewone nieuws niet goed verstaat. "De NOS is er voor iedereen", wil het nieuws toegankelijk maken voor iedereen. 'Iedereen' dus, niet enkel anderstaligen of laaggeletterden, maar ook daklozen, thuislozen, ontheemden, die graag op de hoogte willen blijven van wat er in de wereld gebeurt. Alsof ze daarop zitten te wachten. De NOS wil iedereen bereiken met gemakkelijke woorden en veel uitleg. Beste lezer, let op het verbindende woord 'iedereen', waarbij niemand uitgesloten mag worden, ook niet bij het journaal-kijken.
In Vlaanderen hebben we 'Wablieft', een Vlaamse krant die duidelijke taal spreekt, begrijpelijk voor iedereen, zonder moeilijke woorden, vaktaal of beeldspraak. Geschikt voor laaggeletterden en anderstaligen.
En zo glijden we stilaan af naar minderwaardige toestanden in onze eens zo welvarende en kwaliteitsvolle samenleving... Taalverloedering!
We zoeken een stad met een station waar je alleen maar eigen volk ziet.
(Vertaling: E.J. Bron)
Het heeft iets van “Wie weet zoiets nou?”. Gezocht wordt een stad met een station waar men alleen maar zijn eigen landgenoten ziet, geen zwarten, geen Arabieren, geen versluierde vrouwen die in een kinderwagen een tweeling richting de uitgang rijdt. De tunnels zijn schoon, er zijn geen drugsverslaafden, er zijn geen muren of hoeken waarin gepist wordt.
Er was eens een dag dat er niemand mijn blog was komen bezoeken. Nul! Zero bezoekers! Dat gebeurde op 10 juli 2007. Er stond die dag een artikel te lezen over Zwarte Lola.
Hoofdkwartier, jaren 70. Verpleegster Zwarte Lola kon haar echtscheiding moeilijk verwerken. Ze klampte alle collega's en iedereen aan om haar eindeloos-droeve verhalen kwijt te kunnen. Ellende! Miserie! Haar verhalen gingen over wat ze thuis meemaakte met haar ex die de hoofdrol speelde als boeman. Zwarte Lola kleurde haar vertelsels die de vorm van roddelallures aannamen. Arme ex-man. Zijn versie hebben we nooit mogen horen. Zwarte Lola dwong iedereen om naar haar miserie te luisteren. Niemand kon ontsnappen. Het einde van haar woordenvloed was nooit in zicht. Ze werd door niemand gewezen op de kostbare tijd die ze van haar collega's inpikte. Zelfs niet door Horbert, die troostte haar in de textielwinkel. Zwarte Lola sleurde heel wat mensen mee in haar emoties, om haar interne intieme keuken van intriges mee te delen. Na een hele tijd begonnen de luisteraars zich ongemakkelijk te voelen en kregen ze een weerzien van het klagende wijf dat bezig was iedereen mee te sleuren in haar ordinaire echtscheidingsstrijd. Later, toen ze wat stabieler werd, deed ze er alles aan om zoveel mogelijk alimentatie los te peuteren van haar ex.
"Geweld tegen medisch personeel op 10 jaar tijd verdubbeld van 174 gevallen in 2013 naar 345 in 2023"... Op 10 jaar tijd zijn er dan ook meer tuigjongeren bijgekomen.
De Zevende Dag, het zondagse kakelprogramma, verliep gisteren opvallend sereen. 'k Zag de kwebbelaars allemaal over eieren lopen, om allochtonen niet te stigmatiseren en vooral niet te kwetsen. 'Jongeren' was daarom hun lievelingswoord. O, wat zijn wij toch verdraagzaam en voorzichtig als het om allochtoon wangedrag gaat. Zelfs de brandweerman vond het "een deel van zijn job" om met stenen bekogeld te worden. En zo deed hij mee aan het banaliseren van crimineel allochtoon gedrag.
In cirkeltjes draaien rond de identiteit van bruin gespuis is een spijtig fenomeen dat alsmaar populairder wordt, vooral in de journalistiek. We treffen er alleen onszelf en onze eigenheden mee. Weg-met-ons, in die stijl.
Bart De Wever komt het dichtst bij de waarheid. En daarom was hij waarschijnlijk niet uitgenodigd aan de zondagse tafel. Hij heeft het over het huftergedrag van allochtone jongeren die opgroeien zonder veel perspectief, hangjongeren die samenscholen, banden hebben met criminele organisaties en vaak actief zijn in de drugswereld. "Hufterig" zegt De Wever, en met die term blijft hij nog erg beleefd en ver weg van bruin uitschot, crapuul, geboefte, gespuis...
Gisteravond op De Afspraak bij Bart Schols: priester Rik Devillé en kerkjurist Rik Torfs in een debat over het nakende pausbezoek aan ons land en over de slachtoffers van pedofiele geestelijken.
Paus Franciscus zal tijdens zijn bezoek aan ons land een ontmoeting hebben met slachtoffers van seksueel misbruik. Slachtoffers zijn op zoek naar erkenning en bespreekbaarheid.
Alle ogen zijn nu gericht op Rome. Maar ik denk dat we niet veel van de paus moeten verwachten, want die zegt dat "pedofiele priesters zieke mensen zijn die niet over een vrije wil beschikken". Een seksuele perversie als een ziekte? Zijn dan alle pedofiele geestelijken ontoerekeningsvatbaar? Wil de paus hun daden legaliseren? Zou hij het aandurven om met de slachtoffers in die stijl te communiceren? Het zal een hopeloze discussie worden met de slachtoffers.
Maar wie zijn de échte slachtoffers?... Er zijn bedriegers en profiteurs die zélf verleiden en genieten van het 'misbruik' door broeder, pater of priester, en dan jaren later komen janken over hun mishandeling. Denk aan forse pubers die geilen op seksuele omgang met volwassenen, die vrijwillig en spontaan omgang zoeken met geestelijken. Zij bieden zichzelf aan om 'misbruikt' te worden. Zulke relaties hebben niets te maken met kindermisbruik, maar met een pure homoseksuele relatie met een geestelijke. 'Slachtoffers' zijn dan medeplichtigen en mededaders...
De kerk als instituut is onherstelbaar beschadigd. Precies nu dat we die hard nodig hebben bij onze verdediging tegen de oprukkende islam. Moslims liggen dijenkletsend te kronkelen van het lachen, om al die heisa rond de katholieke kerk die nu in het nauw gedreven is.
Het bleef me vroeger verbazen hoe krampachtig de media slachtoffers van misbruik door geestelijken in hun slachtoffer-rol bespreekbaar wilden houden. Wie herinnert er zich nogminister De Clercktoen die in 2010 eiste dat de kerk de slachtoffers moest erkennen, hen respect moest betuigen, schuld bekennen en hen vergoeden. Dat zou het herstelproces bij de slachtoffers bevorderen, aldus de minister. Niet gebeurd. En nu wordt de paus ingeschakeld.
Tariq Ramadan werd gisteren in beroep veroordeeld voor verkrachting en seksueel misbruik. Zijn straf is drie jaar cel, waarvan een jaar effectief.
Ramadan is een islamoloog, filosoof, theoloog, islamdeskundige, wetenschapper... Al deze eretitels werden door de media verzonnen voor deze ordinaire verkrachter. Ze noemden hem ook een Zwitser, terwijl hij Egyptische wortels heeft.
De omstreden 'islamoloog' werd aangeklaagd voor verkrachtingenvan verschillende vrouwen in de periode 2009-2016. Het parket van Parijs eiste een assisenproces tegen Ramadan. Ondanks herhaalde ontkenningen kon het gerechtelijk onderzoek voldoende bewijzen verzamelen om het tot een assisenproces te laten komen.
In 2018 zat Ramadan al tien maanden in de cel als voorarrest. Hij werd in verdenking gesteld van twee verkrachtingen, maar later kwamen er nog eens twee andere verkrachtingen aan het licht. Het is een verhaal van verkrachtingen, vrouwenhaat, vrouwenonderdrukking, buitenechtelijke relaties en meer van die vrouwonvriendelijke dingen, waaronder ook stenigingen. Dat is Tariq Ramadan.
Hij bezat de gave om zich netjes en westers voor te doen. Om mooie praatjes te verkopen. Zeemzoete en leugenachtige praatjes, met een islamofiele ondertoon. Als 'bruggenbouwer' tussen moslims en niet-moslims werd hij door iedereen bewonderd. Als moslim maakte hij een gematigde indruk, een zachte moslim zeg maar, die niets liever wou dan een harmonieuze samenleving met moslims en niet-moslims en een vredelievende versmelting tussen westerse en islamitische waarden.
Ooit werd Ramadan gezien als boegbeeld van een westerse islam. Maar nu is hij van zijn voetstuk gedonderd. Weg met zijn charismatische uitstraling. De Wolf in Schaapskleren is ontmaskerd als een vulgaire islamitische verkrachter. Wat hem de das omdeed was ook zijn samenwerking met het Iraanse regime, zijn verheerlijking van de islamitische staat en zijn onderhandelingen met Sarkozy om stenigingen niet af te schaffen.
Ondanks zijn ontmaskering als verkrachter is Tariq Ramadan zijn islamofiele verhaaltjes ook in Vlaanderen mogen komen vertellen. Ik weet niet meer wie in de regering daarvoor verantwoordelijk was, maar in 2011 was er al de islamminnende Joëlle Milquet die zich verdraagzaam opstelde tgo. de komst van Sharia4Belgium.
Terwijl iedereen hier ligt te hijgen over Heilige Kamala’s zege over Boze Donald, komen er vanuit Amerika steeds meer inzichten omtrent haar gebrekkig functioneren...
Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs, wordt opgevolgd door Bruno Vanobbergen.
Bruno Vanobbergen is de nieuwe directeur-generaal van Katholiek Onderwijs Vlaanderen. Tegelijk is hij ook de nieuwe voorzitter van Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Beide functies zijn een vreemde combinatie, maar 't schijnt dat gepassioneerde Bruno dat aankan. Luister maar naar wat zijn voorgangster Anne Van Lancker over hem zegt: "Zijn passie voor het helpen van mensen op de vlucht en zijn visie op solidariteit maken van hem de geschikte persoon om Vluchtelingenwerk te leiden". Zij verwijst ook naar de 15-jarige ervaring van Vanobbergen met de ondersteuning van vluchtelingen om hen de weg in ons land te helpen vinden.
Vluchtelingenwerk, een passie? Lijkt me eerder een obsessie.
Onderwijs en Vluchtelingenwerk, een dubbele functie die perfect gecombineerd kan worden, klinkt het vanuit het onderwijs. We hoeven voorlopig nog geen onraad te ruiken.
Als Bruno ook zo enthousiast zijn werk in het onderwijs gaat aanpakken als bij vluchtelingen, zal het onderwijs niet langer meer op instorten staan, zolang hij zich maar niet teveel met vluchtelingenkinderen gaat moeien. Of, nog erger: het gedachtegoed van zijn voorganger Lieven Boeve gaat overnemen. O ramp!
Lieven Boeve had een boontje voor moslims en hun islamitische geplogenheden. Hij was voorstander van dialoogonderwijs, een concept waarbij katholieken en moslims elkaar verzoenend in de armen vallen, elkaar omhelzen, samen versmelten, en nog meer van die innige verstrengelingen.
Boeve zag ook graag meer hoofddoeken en moslimleerkrachten voor de klas, om radicalisering tegen te gaan.
En de voorbereiding op de eerste communie hoefde niet meer vanwege de toenemende diversiteit in de klas. Niet- of andersgelovigen kunnen niet meedoen aan de eerste communie. Ja, Boeve had ook een boontje voor atheïsten. Van 'integratie' had die man blijkbaar nog nooit gehoord... van bestaande tradities in ere houden en zo.
Als Boeve zijn goesting kreeg werden Vlaamse scholen pretparken waar het heerlijk toeven is voor onbezorgde kinderen. Hij had iets tegen ambitieuze eindtermen en hield van lage latten en lange zomervakanties, van gelijke kansen voor iedereen en van iedereen de slimste en niemand de beste.
En dan was Boeve ook supporter van het nieuwe vak 'Mens en Samenleving' over het maatschappijgebeuren. Een unieke gelegenheid om het denken van de leerling te dirigeren in de 'juiste' richting.
Het kan toch niet dat Vanobbergen dezelfde linkse koers gaat volgen als zijn voorganger. Of moeten we wél onraad ruiken?
... Een ander opwekkend verhaal was het verhaal van drie jonge gasten die een ambulance stalen terwijl de ambulanciers in het huis van iemand die hulp nodig had aan het werk waren.
Omdat niemand doet doen wij het.
Wij roepen op om ons de namen en adressen van de ouders van dit krapuul te sturen. Hier zijn hun foto’s.
Geen énkele gazet durfde te schrijven over welke ‘jongeren’ de ambulance gestolen hadden.
Wij weten exact wat het parket gaat doen met dit krapuul.
Het parket gaat niets doen. Daarom dat het krapuul zich een breuk lacht op camera. Dat is letterlijk omdat ze weten dat hen niets zal overkomen.
Ivan De Vadder beleefde gisteren de avond van zijn leven. Met drie vrouwen samen aan één tafel zitten! Gezellig keuvelen over politiek en zo. Zo leek het althans vanuit mijn keukentje waar ik een hele berg afwas aan het wegwerken was. Dat komt ervan als je wekenlang bestek en allerhande serviesgoed op z'n beloop laat gaan en alles wegmoffelt in een hoekje van het aanrecht. Onzichtbaar en te negeren zolang als 't kan.
Af en toe kwam ik eens piepen naar het tv-scherm om Kathleen Van Brempt van dichtbij te horen en vooral te zien. Een slimme cameraman speelde het klaar om al haar gezichtsrimpels keurig in beeld te brengen. Ik kon de tel van haar huidplooitjes niet bijhouden. En dat in een tijd van allerlei zalfjes, oliën en andere smeerseltjes om de huid te effenen en te verjongen. Verfrommelde Kathleen heeft er met haar pet naar gegooid.
Terug in de keuken bij mijn afwasbak hoorde ik tussen het gekletter van de pannen door het piepstemmetje van Tineke Beeckman, filosoferend over de politiek. Over Hadja Lahbib naar de Europese commissie te sturen, iets in die zin, maar we weten dat die Hadja al eens goed in de fout gegaan was, toen De Croo de plooien met Oekraïne nog moest gladstrijken.
Niet de mooiste maar wel de meest bescheidene was journaliste Liesbeth Van Impe. Jammer dat ze zo vlug praatte. Ik kon haar niet volgen. Mijn gedachten dwaalden weer af naar de afwas in de keuken.
Ivan De Vadder ontwaakte vanochtend met een hemels gevoel. Hij droomde over een erotisch avontuur met zijn drie vrouwelijke gasten. Ik kijk nu al uit naar de volgende Afspraak met drie mannen als gast, fijner om naar te kijken en te luisteren. Ze kakelen niet zo fel als vrouwen.
