als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
08-10-2012
De kachel staat lekker te snorren...
Ik heb onze laatste aanwinsten naar onze schattenkamer gebracht....Tegelijkertijd, ons beddegoed meegebracht zodat straks de wasmachine kan aangezet worden ( nu kan het nog niet want er is een ander zwaar geschut in gang gezet.. en dan springen de stoppen)
Nog eens goed alles overknabbeld... wat we gisteren-morgen kregen als raad... van een franse dame.... om hier in Frankrijk te kunnen leven, werken.... emigreren...
Het is héél simpel: gewoon zoveel mogelijk zorgen dat je niemand, maar dan ook niemand nodig hebt.... en je eigen ding doen.... Dus zoals ik hier dikwijls zie....FORT KNOX..... Dat was eigenlijk helemaal onze bedoeling niet... dus ik weet echt niet waar dit avontuur gaat eindigen...
De zelfgesneden verse frietjes, en de lekker perfekte afgekruide tournedos....met de juiste quison..... heeft ons enorm gesmaakt..... wetende dat we nu in het restaurant waarschijnlijk aan ons tweede fles peperdure wijn zouden begonnen zijn.... wegens wachten op het keukenpersoneel....
Theo is ondertussen ook al gewoon om rundsvlees niet echt, 100% uitgebakken te eten..... maar lekker au point!.... De buurman had ons gisteren een beker met zelfgemaakte mayo gebracht... en ik vind hem anders smaken dan hetgeen ikzelf in mekaar flans.... maar zeker en vast niet te versmaden,want ik vind hem verduvelt lekker .... ik denk dat hij hem met de hand roert... ik darentegen gebruik de staafmixer in een grote bokaal ( ooit van een goed merk mayonaise geweest en die hergebruik ik steeds)Voila... dat was het voor vanavond.... nog lekker nagenieten met een lekker glas wijn... en waarschijnlijk zal ik een reeks bij you-tube opduikelen..... iets over victoriaanse keuken of spookhuizen in Engeland.. want daar zijn ze ginder enorm mee in doende... meschien moeten wij hier beter opletten, en hebben wij ook wel geesten in onze huizen..... want die zijn toch ook al enkele eeuwen oud
Ik heb vandaag het een beetje gehad, met mijn stofferige en vieze toestanden... ook het slijk in den tuin werkt op mijn systeem... dus ik wou deze middag absoluut weg.. een eind gaan rijden... een frisse neus halen... Daar hebben we dus een uur of vier uitermate van genoten...
Tot Theo opperde van te trakteren op een etentje...
We hebben ons vanaf 17 uur steendood gezocht... naar een restaurant dat iets of wat allure had.... maar niets, nada , niënté niets was open... zelfs in Bourbonne, niets, zelfs geen onozele pizza tent , iedereen vertikt het hier om zijn restaurant open te doen op zondag uiteindelijk hebben we iets gevonden.
Een hotel waar een menukaart buiten stond..... niet het allersjiekste maar goed het kon er mee door... en de prijzen... bhwaaaaa.. voor 1 keertje kon het wel..... maar .... de keuken zou pas beginnen werken om 19*30 !!! DAG JAN!!! we zijn gewoon naar huis gereden, ik heb aardappels geschild en frietjes gesneden,De tournedos is al ontdooit en we zullen goedkoper, lekkerder en vlugger gegeten hebben.
Ik versta echt de mentaliteit hier niet... als er geld te verdienen valt , laten die gewoon hun deur toe.... het weekend is toch kassa, kassa bij uitstek !!!! ja man..... !!!Er waren meer mensen(toeristen) die zochten naar een restaurant om iets te eten ( normaal uur om te eten draait toch rond 18 uur)
Ik was al klaar met slapen om half vijf deze morgen
Het is een rare beschrijving.... maar zo voelt het echt... klaarwakker en zo fris als een hoentje...
Omdat we nog steeds buiten om moeten van het woonhuis naar de slaapkamer is het altijd een directe confrontatie met de weersomstandigheden, en nu is het dus kletsnat.
Ik heb ook langzaam maar zeker minder last van de ontwenningsverschijnselen van nicotine-gebrek
We hebben het laatste pakje samen opgerookt op Theo zijn verjaardag ( 16 september)
we waren eigenlijk al een paar dagen eerder gestopt en ik had nog 1 pakje voor een crisis-toestand....Theo is niet zo een overtuigde stopper... en heeft het pakje open gemaakt om toch nog een beetje feest te vieren, en daarna was het dus amen en uit...ik met pleisters... duur , effectief, ( maar ik ben er allergisch aan- ik heb werkelijk bloedrode plekken op de plaats waar de pleisters hebben geweest, zelfs een week nadien, kan je nog steeds die plekken zien... het is pijnlijk en het jeukt..).Theo doet het zonder iets... en het lukt hem wonderwel héél goed.. enkel hebben we opgemerkt, als er iets voorvalt.... iets erg plezierig, een financiële meevaller, of nog andere toestanden, we het wel even moeilijk hebben , en goesting om een sigaret aan te steken..... en dan is het maar goed, dat er wijd en zijt geen tabaksbar te bespeuren is.....
Af en toe een snoepbui ... maar zenuwachtig of zo zijn we niet !!! hopelijk blijft het goed gaan.
Mijne condenstator van mijn electrische kaarder is
naar de GVD...(theo zal een nieuwe moeten steken, het was te verwachten want het is een oud beestje...van Louette ) dus er zit niets anders op dan met de hand te kaarden...want ik heb geprobeerd om de alpaca zo te spinnen , maar dat is toch voor mij niet echt van toepassing... te rommelig werk...
gelukkig heb ik de goeie ouwe kaardplanskes ook van thuis mee gesleurd....
Zodat uiteindelijk vandaag de tuin glad zal kunnen getrokken worden.... de plaats voor het zwembad weten we al, maar dat zal voor latere datum zijn..... de aanvraag wordt ingediend , en we zien wel wat de toekomst ons brengt... i.v.b. met lopende zaken... die ook moeten bekostigd worden....
Het scenario, zal later wel duidelijker worden.....
De tijd begint te dringen, om de tuin toch leeg te hebben....
Het is natuurlijk gemakkelijk om van iemand geld te lenen, teruggeven is natuurlijk andere koek, in dit geval , moet er gewerkt worden voor het geld ...
En omdat het toch over een groot bedrag gaat !!
Dus laat ons hopen dat ... de weergoden ons een beetje meezitten, zodat gans de zaak in 1 keer verder kan worden afgehandelt.....
ik ben steeds op zoek... want ik ben nog altijd betoverd van mijn noors spinnewiel
sommige mensen beschrijven een noors spinnewiel als een sprookjeswiel... en ik kan me voorstellen, dat op een winteravond, aan de open haard..... met de nodige decorstukken ( inclusief..oude lange kleding, en kanten mutsje) oude sprookjes toch wel héél mysterieus zullen aanvoelen...
Zo ben ik per ongeluk op een verhaal en uitleg over de mythe's rond doornroosje gestoten, hetgeen ik jullie niet wil onthouden.
Het is ook mijn droom om dit later dus te doen,gezellig rond de open haard... met spinnewiel en een verteller/ster.... gezellige( soms mysterieuse avonden te organiseren...
Hoe oud is het sprookje van Doornroosje?
De Doornroosje-versie van de gebroeders Grimm is in het begin van de 19e eeuw opgetekend, en de versie van Perrault stamt uit het einde van de 17e eeuw. Een jaar later dan Perrault tekende Madame D'Aulnoy het sprookje ook nog eens op onder de titel La biche au bois in haar boek Contes nouveaux ou les Fées à la mode (1698). In haar verhaal zit de aankondiging van de geboorte weer, ditmaal door een kreeft, die eigenlijk een betoverde fee is. Het dochtertje dat geboren wordt, heet Désirée en als de kreeftenfee niet op het geboortefeest wordt uitgenodigd, voorspelt zij dat het meisje op haar vijftiende iets vreselijks zal overkomen...
Ook 17e eeuws, maar wel ouder is de versie van de Italiaanse schrijver Giambattista Basile: hij nam het sprookje op in zijn Pentamerone (1634-1636) onder de titel Sole, Luna e Talia (vijfde sprookje van de vijfde dag). Als het meisje Talia wordt geboren, voorspellen waarzeggers haar vader dat de prik van een vlasnaald groot gevaar zal opleveren. Haar vader laat alle vlas- en hennep-planten uit de omgeving verwijderen, maar als Talia is opgegroeid, treft ze op een dag toch een spinnend vrouwtje aan. Een vlasnaald schiet onder haar nagel en ze valt als dood neer. Haar vader zet haar op een gemakkelijke zetel; het kasteel wordt verlaten en afgesloten. Op een dag komt er een jagende (gehuwde!) koning voorbij. Zijn valk vliegt door een open raam naar binnen. De koning klimt het kasteel in, legt de slapende Talia op bed en bedrijft de liefde met haar. Nog altijd in toverslaap bevalt Talia na negen maanden van een tweeling. Twee feeën leggen de kinderen aan de borst van de slapende moeder. Op een dag zuigt een kind niet aan de borst maar aan de vinger van Talia: de vlasnaald schiet los en het meisje ontwaakt. Later maakt de koning kennis met de ontwaakte Talia en zijn twee kinderen, die hij Zon en Maan noemt. De jaloerse echtgenote van de koning komt achter de affaire, en wil de kinderen laten slachten en als maaltijd aan de koning voorzetten. De kok bereidt echter twee geitjes. Dan laat de wrede koningin Talia zelf ontbieden aan het hof, met de bedoeling om haar in het vuur te werpen. De koning komt echter net op tijd tussenbeide. De boze koningin wordt in het vuur geworpen, de kok wordt beloond en de koning trouwt met Talia, en samen met de twee kinderen leefden ze nog lang en gelukkig.
De oudste tekst die met zekerheid als een literaire versie van het sprookje kan worden aangewezen is de Franse ridderroman Perceforest (1340). Omdat er geen mes voor haar op tafel ligt, wordt de godin Themis - één van de drie aanwezige godinnen op het geboortefeest - boos en spreekt de volgende vloek uit: de jonge Zellandine zal zich aan een vlasnaald prikken en sterven. De godin Venus verzacht deze vloek: ze zal slapen totdat iemand de vlasnaald uit haar vinger zuigt. De held Troylus bereikt het kasteel van de slapende prinses op de rug van een vogel. Hij vrijt met de slapende prinses en ruilt ringen om. De prinses bevalt van een jongetje, en pas als dit kind de naald uit haar vinger zuigt, ontwaakt ze.
Sommige onderzoekers willen het sprookje tot nog ouder tijden terugvoeren, en zien overeenkomsten met een vertelling uit de oudgermaanse Siegfriedsage, onderdeel van de Nibelungensage (het Edda-complex). In dit mythologische verhaal wordt de walkure Sigfrida door de god Odin met een slaapdoorn in slaap gestoken. Zij wordt daarna als de mens Brynhild door Sigurd weer tot leven gewekt. Sigurd moet door een muur van vlammen heen om haar te bereiken; als hij haar pantser opensnijdt, ontwaakt Brynhild. De overeenkomsten zijn tamelijk gering en beperken zich tot de details van de slaapdoorn en de muur van vuur. De associatie tussen slaapdoorn en doornenhaag is snel gemaakt, maar slaat op twee verschillende dingen. Bij Doornroosje is nooit sprake van een doorn die haar in slaap brengt, maar steeds een plantennaald of een (tol van het) spinnewiel. Zowel de naam Doornroosje als de doornenhaag-als-obstakel zijn relatief recent, en zijn in oudere versies niet te vinden. Bij het ontwaken van Brynhild komt het verwijderen van de doorn ook niet ter sprake. Er bloeit in het mythologische verhaal in eerste instantie niets moois op tussen het latere liefdespaar Brynhild en Sigurd: ze slapen met een zwaard tussen zich in om de maagdelijkheid van Brynhild te waarborgen. In het sprookje draait het er nu juist om dat ze elkaar meteen krijgen!
Alhoewel de Grimms er wel wat in zagen, lijkt het terugredeneren van Doornroosje tot de germaanse oudheid niet opportuun. Het sprookje stamt echter in ieder geval wel uit de middeleeuwen, en is derhalve al meer dan zes eeuwen oud. Kern van het verhaal vormt de vervloeking van de ongenode gaste die verzacht wordt: de heldin zal niet sterven maar langdurig slapen, en bij het ontwaken zal zij haar partner gevonden hebben. Pikant is dat ook het volgende bij de oorspronkelijke kern van het sprookje zal hebben behoord: de held bezwangert de heldin in haar slaap, en zij ontwaakt pas lang na de bevalling! De oudere sprookjesversies, die meer op een volwassen publiek zijn gericht, lijken (perverse) mannelijke sexuele wensdromen te weerspiegelen, die ik bij de psychologische interpretaties niet heb teruggevonden. Feit is wel, dat latere auteurs de 'sprookjesachtige verkrachting' kennelijk niet beschaafd hebben gevonden en het verhaal hebben veranderd.
Hoe oud is het sprookje van Doornroosje?
De Doornroosje-versie van de gebroeders Grimm is in het begin van de 19e eeuw opgetekend, en de versie van Perrault stamt uit het einde van de 17e eeuw. Een jaar later dan Perrault tekende Madame D'Aulnoy het sprookje ook nog eens op onder de titel La biche au bois in haar boek Contes nouveaux ou les Fées à la mode (1698). In haar verhaal zit de aankondiging van de geboorte weer, ditmaal door een kreeft, die eigenlijk een betoverde fee is. Het dochtertje dat geboren wordt, heet Désirée en als de kreeftenfee niet op het geboortefeest wordt uitgenodigd, voorspelt zij dat het meisje op haar vijftiende iets vreselijks zal overkomen...
Ook 17e eeuws, maar wel ouder is de versie van de Italiaanse schrijver Giambattista Basile: hij nam het sprookje op in zijn Pentamerone (1634-1636) onder de titel Sole, Luna e Talia (vijfde sprookje van de vijfde dag). Als het meisje Talia wordt geboren, voorspellen waarzeggers haar vader dat de prik van een vlasnaald groot gevaar zal opleveren. Haar vader laat alle vlas- en hennep-planten uit de omgeving verwijderen, maar als Talia is opgegroeid, treft ze op een dag toch een spinnend vrouwtje aan. Een vlasnaald schiet onder haar nagel en ze valt als dood neer. Haar vader zet haar op een gemakkelijke zetel; het kasteel wordt verlaten en afgesloten. Op een dag komt er een jagende (gehuwde!) koning voorbij. Zijn valk vliegt door een open raam naar binnen. De koning klimt het kasteel in, legt de slapende Talia op bed en bedrijft de liefde met haar. Nog altijd in toverslaap bevalt Talia na negen maanden van een tweeling. Twee feeën leggen de kinderen aan de borst van de slapende moeder. Op een dag zuigt een kind niet aan de borst maar aan de vinger van Talia: de vlasnaald schiet los en het meisje ontwaakt. Later maakt de koning kennis met de ontwaakte Talia en zijn twee kinderen, die hij Zon en Maan noemt. De jaloerse echtgenote van de koning komt achter de affaire, en wil de kinderen laten slachten en als maaltijd aan de koning voorzetten. De kok bereidt echter twee geitjes. Dan laat de wrede koningin Talia zelf ontbieden aan het hof, met de bedoeling om haar in het vuur te werpen. De koning komt echter net op tijd tussenbeide. De boze koningin wordt in het vuur geworpen, de kok wordt beloond en de koning trouwt met Talia, en samen met de twee kinderen leefden ze nog lang en gelukkig.
De oudste tekst die met zekerheid als een literaire versie van het sprookje kan worden aangewezen is de Franse ridderroman Perceforest (1340). Omdat er geen mes voor haar op tafel ligt, wordt de godin Themis - één van de drie aanwezige godinnen op het geboortefeest - boos en spreekt de volgende vloek uit: de jonge Zellandine zal zich aan een vlasnaald prikken en sterven. De godin Venus verzacht deze vloek: ze zal slapen totdat iemand de vlasnaald uit haar vinger zuigt. De held Troylus bereikt het kasteel van de slapende prinses op de rug van een vogel. Hij vrijt met de slapende prinses en ruilt ringen om. De prinses bevalt van een jongetje, en pas als dit kind de naald uit haar vinger zuigt, ontwaakt ze.
Sommige onderzoekers willen het sprookje tot nog ouder tijden terugvoeren, en zien overeenkomsten met een vertelling uit de oudgermaanse Siegfriedsage, onderdeel van de Nibelungensage (het Edda-complex). In dit mythologische verhaal wordt de walkure Sigfrida door de god Odin met een slaapdoorn in slaap gestoken. Zij wordt daarna als de mens Brynhild door Sigurd weer tot leven gewekt. Sigurd moet door een muur van vlammen heen om haar te bereiken; als hij haar pantser opensnijdt, ontwaakt Brynhild. De overeenkomsten zijn tamelijk gering en beperken zich tot de details van de slaapdoorn en de muur van vuur. De associatie tussen slaapdoorn en doornenhaag is snel gemaakt, maar slaat op twee verschillende dingen. Bij Doornroosje is nooit sprake van een doorn die haar in slaap brengt, maar steeds een plantennaald of een (tol van het) spinnewiel. Zowel de naam Doornroosje als de doornenhaag-als-obstakel zijn relatief recent, en zijn in oudere versies niet te vinden. Bij het ontwaken van Brynhild komt het verwijderen van de doorn ook niet ter sprake. Er bloeit in het mythologische verhaal in eerste instantie niets moois op tussen het latere liefdespaar Brynhild en Sigurd: ze slapen met een zwaard tussen zich in om de maagdelijkheid van Brynhild te waarborgen. In het sprookje draait het er nu juist om dat ze elkaar meteen krijgen!
Alhoewel de Grimms er wel wat in zagen, lijkt het terugredeneren van Doornroosje tot de germaanse oudheid niet opportuun. Het sprookje stamt echter in ieder geval wel uit de middeleeuwen, en is derhalve al meer dan zes eeuwen oud. Kern van het verhaal vormt de vervloeking van de ongenode gaste die verzacht wordt: de heldin zal niet sterven maar langdurig slapen, en bij het ontwaken zal zij haar partner gevonden hebben. Pikant is dat ook het volgende bij de oorspronkelijke kern van het sprookje zal hebben behoord: de held bezwangert de heldin in haar slaap, en zij ontwaakt pas lang na de bevalling! De oudere sprookjesversies, die meer op een volwassen publiek zijn gericht, lijken (perverse) mannelijke sexuele wensdromen te weerspiegelen, die ik bij de psychologische interpretaties niet heb teruggevonden. Feit is wel, dat latere auteurs de 'sprookjesachtige verkrachting' kennelijk niet beschaafd hebben gevonden en het verhaal hebben veranderd.
Aan de tuin verder gewerkt... er zijn toch weer twee ladingen weg... tussen de buien door ... omdat er heuse plensbuien waren deze middag..naar vesoul geweest... om de verwarmingstoestellen... weer een ferme hap uit het budget natuurlijk.
Ondertussen is hier de herfst goed bezig..windvlagen, regenbuien, met resultaat dat we niet altijd verder kunnen werken aan de hof, maar ja we hebben in de keuken ook nog veel werk... dus het is een beetje schipperen...
Dan heb ik nog van mensen een mail gekregen...over vriendschappen...
Dat ze teleurgesteld zijn in ons... Wel wij zijn al een heel tijdje in veel mensen teleurgesteld, die enkel onze naam en adres weten als ze wat nodig hebben... of zich willen vermaken....
Verleden jaar heb ik van diezelfde mensen een mail gekregen dat ze geen 640 km's gingen rijden voor den hond zijn kl****n ( netjes gezegd... onderdelen van een hond om puppy's mee te fabriceren)
Dus onze vriendschap was toen iets ,dat niet erg op prijs gesteld werd... en wij hebben onze concluzie's daar uit getrokken...
Het is zoals ik al geschreven heb... we hebben ieder de plaats toegewezen die hij verdient .....
Nu het andere gedeelte... ik heb een sjaal gemaakt van het eerste proefgaren dat ik ontworpen heb,
Het verwerkt soepel en zuinig en is volgens het op mijn schoot lag ( als breiwerk) enorm warm.....
Ik ga nu de sjaal blokken en hem dan inpakken voor de voorraad van mijn toekomstig wolwinkeltje
Op de stoof staat soep te pruttelen met een lekker groot stuk soepvlees, en de geuren zijn echt ...... Mmmm.... straks het vlees eruit vissen en de soep mixen met de staafmixer... en dan kan ieder naar believen soep nemen zoveel hij wil....
Het mannevolk is aan de slag... en er is beloofd dat nog iemand zou komen helpen, maar we gaan ons daar niet vast op pinnen, want hier worden enorm veel belofte's gedaan, maar bijna nooit volbracht....
En met het krieken van den dag opgestaan, want gisteren is er afgesproken , dat ze héél vroeg aan den hof zouden beginnen... de remorque is hersteld....
En nu maar hopen dat het niet regent.. liefst een paar dagen na mekaar droog blijven , zodat al die smeerlapperij eindelijk van tegen de achtergevel is.... en de muren na decenia terug naar lucht kunnen happen en drogen.
Onze Jef kan zijn geluk niet op... en ziet natuurlijk wat wij zien, den hof is dubbel zo groot geworden...
Gisteren onder avond, ook nog met een paar toeristen op doorreis gekeuveld.....hoe en wat het zou worden.... en de mensen vonden dat het al enorm prachtig was geworden...
De raamomlijstingen, zijn inderdaad grote blikvangers geworden... want iedere ( zeker de toevallige passanten) vergapen zich, naar zoveel originele glorie.....
Ik heb het al geschreven, ik sta er zelf ook nog steeds verbaasd over hoe mooi die geworden zijn.De kachel staat al tevreden te snorren
Nu een lekker bakske troost... wassen en in gala-tenue.... aan de slag!!!!
Ik heb een kleine belofte ingevuld stoere babysokken gebreid ....
maar later op de dag ...
zijn we van de ene verbazing in de andere ( aangename ) verrassing geduikeld... diegene die bij ons langs zijn geweest ... weten natuurlijk waarover het gaat.
Ik kan waarschijnlijk niet genoeg beschrijven, hoe goed het voelt, om pardoes... in het gelijk te worden gesteld... en al hetgeen waar je voor gewaarschuwd hebt is uitgekomen ... en bewaarheid wordt....
Voor de middag opgeruimd, en natuurlijk een foto gemaakt van mijn eerste muts die ik vervaardigd heb met een proef ( zelf ontworpen breigaren).... Ik heb voor een fortuin aan breigmagazine's liggen, ik heb de kennis van veel website's waar ik terecht kan om een mooi modelleke te vinden, maar .... ik ben echt een eigenwijs geval.... ik doe altijd mijn eigen ding, en ik vond zowieso geen juiste beschrijving voor de draaddikte die ik moest gaan breien... dus mijn ervaring als breister ... en begonnen, de muts past zoals een handschoen...(uiteraard rond Theo zijn hoofd, want daar is ze voor gebreid) en tot mijn grote verwondering, verwerkt het dik breigaren super soepel en zelfs profijtelijk...
Het garen geeft me ook inspiratie! Omdat ik nog veel op het bolleke had zitten ben ik aan een nieuwe(muts) begonnen.. na de boord ... komt de inspiratie vanzelf... maar deze foto's die zijn voor morgen... deze muts is natuurlijk ook weeral afgewerkt...
Ondertussen ben ik dus aan het bekijken hoe het breigaren reageert op fantasiesteken.... het is een redelijk druk garen, qua kleuren en dan kan het zijn dat de mooie en tijdrovende patronen eigenlijk niet opvallen en dus een rit voor niets zijn geweest....
Dus alles heeft een bedoeling.... ondertussen ook geleerd dat je zelfs met sokkennaaldjes een mooie naadloze trui kan vervaardigen voor babytjes....