Renault gooit hoge ogen met hun succesnummer Dacia. Het klinkt ongeloofwaardig in deze tijd maar de productie ervan kan niet volgen (omzet +400%). Hoeft er nog een beter bewijs hoe belangrijk het is om het JUISTE product te maken! Terwijl alle merken te kampen hebben met overproductie en zware verliezen, bewijst Dacia dat de overproductie in feitelijk een verkeerde productie is.

Hieronder een persbericht van een paar weken geleden:

De Amerikaanse verkoop van General Motors (GM) is in 2008 gezakt tot het laagste peil in 49 jaar. De verkoop in december zakte 31 pct als gevolg van de economische recessie en uit vrees voor het omvallen van de Amerikaanse autoreus.

GM was niet alleen. De afzet van Toyota in december zakte 37 pct, Honda verloor 35 pct, Ford 32 pct. De cijfers van Chrysler doken 53 pct lager.De verkoop van GM was de slechtste in 49 jaar, die van Ford in 47 jaar.

Wat een contradictie met de berichten van Dacia (Renault). Het is duidelijk dat het teveel aan verkeerd geproduceerde wagens een enorme last legt op de ganse auto-industrie. Een wereldwijde herstructurering is dringend en broodnodig. De logheid van deze industrie is echter een zwaar probleem. Het duurt namelijk jaren alvorens een nieuw type op de markt kan komen. Daarom zal deze sector eerst door een zeer diep dal moeten. Het is dan des te jammer dat de politieke wereld dit proces nog meer rekt door massaal geld in deze verkeerde producten te stoppen. Vooral Bush (weer hij) heeft hier grote schuld aan. De problemen bij GM en Chrysler zijn al jaren oud en het enige waarin Bush geslaagd is, zijn de problemen naar zijn opvolger te hebben doorgeschoven.

De bedragen die GM nodig heeft, worden alsmaar groter. Iedereen weet dat GM geld lenen alleen een uitstel van executie is. Ofwel laat men GM failliet gaan (met een doorstart van de nog gezonde delen) ofwel doet men een kapitaalsverhoging waarbij GM uit de problemen is.

Men laat het probleem aanmodderen omdat beide oplossingen veel meer dan 100 miljard dollar kosten. Niet min natuurlijk, maar hoe langer men wacht, hoe hoger dit bedrag zal oplopen, want tussentijds blijft GM de verliezen opstapelen. Door dit getreuzel loopt de schade voor de auto-industrie ook verder op. De betere constructeurs zien hun winsten serieus aangetast worden doordat de niet-levensvatbare constructeurs kunstmatig in leven worden gehouden.

Gisteren is in Europa dan eindelijk de eerste zet gegeven. Saab, eigendom van GM, mag door een rechterlijke uitspraak verzelfstandigd worden. Saab, ook al jaren verlieslatend, mag dan zelf kapitaal (lees veel Zweeds overheidsgeld) aantrekken en bewijzen dat het zelfstandig kan doorgaan. Na drie maanden wordt dan de levensvatbaarheid getest. Er zijn gelijkaardige ontwikkelingen bezig voor Opel/Vauxhall. Ook hier wordt een verzelfstandiging geopperd en kan men dan met nieuw kapitaal (lees Duits overheidsgeld) wellicht ook alleen verder. Dat dit protectionistische trekjes begint aan te nemen, is wellicht onvermijdelijk. Hoe moeilijker de omstandigheden, hoe meer je het fenomeen ” elk voor zich” krijgt. De geschiedenis staat vol van deze voorbeelden.

Het is duidelijk dat de politiek de problemen van de auto-constructeurs moet oplossen. Er zal dus enorm veel belastingsgeld vloeien (eigen aan politiek), om de gevolgen van deze verkeerde producties op te lossen. Hopelijk zal dit als resultaat hebben dat er opnieuw de juiste producten worden gemaakt, anders zou het jammer zijn van (ons) geld.