De ontwikkelingen in de auto-industrie volgen elkaar razendsnel op.  De val van de autoverkoop tijdens het laatste jaar laat diepe sporen na. Sommige proberen van de crisis een opportuniteit te maken: Nissan, bijvoorbeeld kondigde dit weekend een volledige elektrische gezinswagen aan: De Nissan Leaf geeft plaats aan vijf inzittenden en kan een snelheid van 140km per uur aan. Anderen zoals Chrysler en GM (Opel) zijn nog volop bezig hun wonden te likken van een faillissement.  Na de depressie van de jaren dertig duurde het 25 jaar alvorens de autoverkoop terug zijn niveau van ervoor  haalde. Zal het opnieuw tot 2032 duren om het niveau van 2007 te halen? Een aantal cumulerende  factoren zijn alvast voor Amerika weinig bemoedigend.

Alhoewel de grootste klap het laatste jaar kwam (met de falingen van GM en Chrysler), moeten we de feiten onder ogen zien dat de autoproductie al een paar jaar stagneert (Europa) of daalt (USA). Zo lag de productie in Amerika maar liefst 40% hoger in 2002 tov 2008. In vergelijking ging de productie in dezelfde periode in China x3, in India x2,2 en in Thailand x2,6.  China heeft trouwens in absolute cijfers (9,3 miljoen) de USA voorbijgestoken (8,7 miljoen). De crisis dus als enige schuldige aanduiden, is de waarheid geweld aandoen.

De overconsumptie van auto’s de laatste jaren leggen een hypotheek op de verkoop van nieuwe. In Amerika staan meer auto’s ingeschreven dan dat er rijbewijzen zijn. Anders gezegd: vele gezinnen hebben naast de noodzakelijke auto’s, nog een buggy, sportscar of “van” op overschot. Nu we in volle crisis aanbeland zijn, zullen vele van die overbodige auto’s op de secundaire markt terecht komen.  Of wordt deze auto “op overschot” gebruikt als vervanging van de normale auto als die de geest geeft.  Zoals die kennis van mij die met zijn “mobilhome” naar zijn werk rijdt.

In Amerika mag tevens verwacht worden dat de belastingen op auto’s verhoogd worden. De afzonderlijke Staten zien vele gaten in hun begroting komen door hogere kosten en zwaar tegenvallende inkomsten. De verhoging van de belastingen op auto’s lijkt dan een gemakkelijk voor de hand liggende oplossing. Het aanhouden van veel wagens wordt dan een te dure aangelegenheid.

Tevens is de auto een duurzaam consumptiegoed en dus cyclisch. De meeste wagens werden van de hand gedaan alvorens ze de geest gaven. Het is dus een opportuniteit om vandaag de dag langer met dezelfde auto te rijden. De toekomst is immers onzeker: Zal men zijn job kunnen behouden?  Hoe snel zal de elektrische/hybride auto zijn ingang vinden? Of indien het verbruik drastisch zou dalen? Met nieuwe subsidies?  Indien dit reeds binnen een paar jaar zou gebeuren, zit je daar dan met je verouderde benzine/dieselauto die enorm in waarde zal dalen.

Dit laatste zal ook gevolgen hebben voor de autofinancieringssector. Enerzijds hebben ze verliezen geleden door niet terugbetaalde autoleningen, anderzijds bleken leasingcontracten zwaar verlieslatend. De restwaarde van auto’s na afloop van de leasingcontracten, is de laatste 2 jaar veel lager, dan geschat bij het afsluiten van het contract, met een minpost tot gevolg.  Autofinanciering zal dus duurder en minder aantrekkelijk worden voor particulieren en bedrijven. Ook bedrijven die gigantisch op hun kosten willen (moeten) besparen, zullen een gemakkelijk slachtoffer vinden in hun wagenpark. Een verlenging van de levensduur van hun park zal hun daarbij al flink helpen.

Er staan dus nog zware tijden te verwachten voor de autosector in het Westen: Een slabakkende verkoop in eigen streek en moordende concurrentie hier en vanuit de lage loonlanden.  (Renault heeft zopas nog aangekondigd om luxewagens te importeren vanuit Korea). Een autofabricant zit nu éénmaal met gigantische vaste kosten. Een verminderde vraag brengt daardoor de meeste in de rode cijfers. Indien de markt niet voldoende aantrekt zoals  hierboven reeds beschreven, zit er niets anders op dan nog meer fabrieken te sluiten. De vele overheidsmiljarden die nu naar deze sector gaan, zullen dan grotendeels nutteloos zijn geweest en de pijn alleen maar hebben uitgesteld. De sanering is pas begonnen.