De laatste dagen is er meer duidelijkheid gekomen op mijn vraag die ik vanaf het eerste artikel in oktober gesteld heb: Opel of Renault?  Blijkbaar komt iedereen eindelijk tot het besef dat GM al 2 jaar virtueel failliet is. Chapter Eleven zou de beste oplossing moeten zijn.

In mijn vorig artikel had ik reeds gemeld dat Bush niets anders heeft gedaan dan de hete aardappel doorgeschoven naar Obama. Deze laatste heeft in de 2 maanden dat hij bezig is al meer verstandige praat verkocht dan Bush in zijn ganse leven. Obama had bij zijn aantreden beloofd dat hij de autoconstructeurs zou helpen en daar staat hij nog steeds achter, maar niet meer tegen elke prijs.

De oude CEO Rick Wagoner heeft met zijn valiesje van 15 miljoen dollar zijn biezen moeten pakken onder druk van Obama. Een eerste verstandige beslissing. Uiteindelijk is Wagoner 8 jaar lang de hoofdverantwoordelijke van GM geweest en heeft hij  ze naar deze uitzichtloze situatie geleid. Obama geeft de nieuwe CEO Frederick Henderson nog 60 dagen de tijd om een aanvaardbare oplossing uit te werken anders volgt het faillisement. Een tweede verstandige beslissing. Had Bush dit vorig jaar gedaan, waren wellicht geen tientallen miljarden dollar, waaronder een groot stuk belastingsgeld, in rook opgegaan.

Tegenstanders van een faling (vakbonden, aandeel- en obligatiehouders) vrezen voor een bloedbad onder de werknemers, een groot verlies van kapitaal en de totale teloorgang van GM. Niets is minder waar.

1. Met of zonder faling: er gaan vele jobs verloren gaan. GM maakt nu éénmaal auto’s die niet meer gewenst zijn. In de autobranche moet er een enorme sanering komen want er worden gewoonweg veel te veel auto’s geproduceerd. De economische crisis heeft daar weinig mee te maken. Ook zonder de crisis is de sanering noodzakelijk. De problemen bij GM dateren al van ver voor de crisis. Vandaag zijn er in Amerika in de autobranche reeds een paar honderdduizend jobs verdwenen. Er staan wereldwijd miljoenen auto’s te wachten op een koper, alleen al in Zeebrugge staan er 175 000 nieuwe auto’s. In de UK worden doeken gespannen over de parkings zodat het niet meer zichtbaar is welke massa auto’s er te koop staan.
2. Nergens ter wereld is een faling of chapter eleven beter te verantwoorden dan in Amerika. De voordelen zijn enorm. De sanering kan er veel vlugger door gebeuren en een doorstart is zeer realistisch. Menig bedrijf in Amerika komt een chapter eleven weer te boven. Tevens zouden er uitzonderlijk staatsgaranties worden gegeven om de continuïteit te verzekeren.
3. Is het normaal dat GM met belastingsgeld wordt overeind gehouden? Ik dacht het niet. Waar gaat dat geld naartoe: naar overbetaalde managers die naam onwaardig en naar werknemers die tot de bestbetaalde van de wereld behoren en die de beste ziekte- en pensioenregeling van Amerika hebben. Vindt u het dan logisch dat minder betaalde en slechter verzekerde belastingsbetalers hier moeten voor opdraaien?
4. Wat voor zin heeft het om producten te subsidiëren die niemand wil? Alleen door GM voor voldongen feiten te stellen, is er kans dat ze wel verkoopbare producten maken.

Ondanks het feit dan GM al 2 jaar virtueel failliet is, zijn er sindsdien nog miljarden aandelen gekocht. Dit zijn in mijn  ogen geen beleggers maar speculanten, indien GM alsnog in faling gaat, kunnen de huidige aandeelhouders moeilijk beweren dat ze het niet wisten. Voor de obligatiehouders heb ik meer begrip, alhoewel ook deze zich al lang konden ontdaan hebben van hun obligaties (deze hebben al jaren de junkstatus) en zoals ik ook al eerder in een artikel schreef: ook obligaties zijn risicovol.

Wie aandelen Renault heeft, profiteert tenvolle van het feit dat dit kwaliteitsaandelen zijn van een bedrijf die mee met zijn tijd is, het merk Dacia is daar het grote bewijs van. Renault heeft de laatste dagen een enorme remonte gedaan. (Is zelfs verdubbeld vanop zijn dieptepunt).

Evolutie van de aandelen sedert mijn eerste artikel (28/10/08 - 7/04/2009)

Renault  was 20,05  nu: 20,70  +3,2%

GM was 6,oo nu 2,00      -300% (stijging die nodig is om de eerste waarde terug te bereiken)

opm. Beide aandelen waren op 28/10/08 al 80% gedaald van hun hoogtepunt van 2008. De vraag toen was of dit terecht was of niet. Bij GM was dit terecht, terwijl  Renault duidelijk meegesleurd is  door het slechte sentiment in de autosector.