Renault gooit hoge ogen met hun succesnummer Dacia. Het klinkt
ongeloofwaardig in deze tijd maar de productie ervan kan niet volgen
(omzet +400%). Hoeft er nog een beter bewijs hoe belangrijk het is om het JUISTE product
te maken! Terwijl alle merken te kampen hebben met overproductie en
zware verliezen, bewijst Dacia dat de overproductie in feitelijk een verkeerde productie is.
Hieronder een persbericht van een paar weken geleden: De
Amerikaanse verkoop van General Motors (GM) is in 2008 gezakt tot het
laagste peil in 49 jaar. De verkoop in december zakte 31 pct als gevolg
van de economische recessie en uit vrees voor het omvallen van de
Amerikaanse autoreus. GM was niet alleen. De afzet van
Toyota in december zakte 37 pct, Honda verloor 35 pct, Ford 32 pct. De
cijfers van Chrysler doken 53 pct lager.De verkoop van GM was de
slechtste in 49 jaar, die van Ford in 47 jaar. Wat
een contradictie met de berichten van Dacia (Renault). Het is duidelijk
dat het teveel aan verkeerd geproduceerde wagens een enorme last legt
op de ganse auto-industrie. Een wereldwijde herstructurering is
dringend en broodnodig. De logheid van deze industrie is echter een
zwaar probleem. Het duurt namelijk jaren alvorens een nieuw type op de
markt kan komen. Daarom zal deze sector eerst door een zeer diep dal
moeten. Het is dan des te jammer dat de politieke wereld dit proces nog
meer rekt door massaal geld in deze verkeerde producten te stoppen.
Vooral Bush (weer hij) heeft hier grote schuld aan. De problemen bij GM
en Chrysler zijn al jaren oud en het enige waarin Bush geslaagd is,
zijn de problemen naar zijn opvolger te hebben doorgeschoven.
De
bedragen die GM nodig heeft, worden alsmaar groter. Iedereen weet dat
GM geld lenen alleen een uitstel van executie is. Ofwel laat men GM
failliet gaan (met een doorstart van de nog gezonde delen) ofwel doet
men een kapitaalsverhoging waarbij GM uit de problemen is. Men
laat het probleem aanmodderen omdat beide oplossingen veel meer dan 100
miljard dollar kosten. Niet min natuurlijk, maar hoe langer men wacht,
hoe hoger dit bedrag zal oplopen, want tussentijds blijft GM de
verliezen opstapelen. Door dit getreuzel loopt de schade voor de
auto-industrie ook verder op. De betere constructeurs zien hun winsten
serieus aangetast worden doordat de niet-levensvatbare constructeurs
kunstmatig in leven worden gehouden. Gisteren is in Europa dan
eindelijk de eerste zet gegeven. Saab, eigendom van GM, mag door een
rechterlijke uitspraak verzelfstandigd worden. Saab, ook al jaren
verlieslatend, mag dan zelf kapitaal (lees veel Zweeds overheidsgeld)
aantrekken en bewijzen dat het zelfstandig kan doorgaan. Na drie
maanden wordt dan de levensvatbaarheid getest. Er zijn gelijkaardige
ontwikkelingen bezig voor Opel/Vauxhall. Ook hier wordt een
verzelfstandiging geopperd en kan men dan met nieuw kapitaal (lees
Duits overheidsgeld) wellicht ook alleen verder. Dat dit
protectionistische trekjes begint aan te nemen, is wellicht
onvermijdelijk. Hoe moeilijker de omstandigheden, hoe meer je het
fenomeen elk voor zich krijgt. De geschiedenis staat vol van deze
voorbeelden. Het is duidelijk dat de politiek de problemen van
de auto-constructeurs moet oplossen. Er zal dus enorm veel
belastingsgeld vloeien (eigen aan politiek), om de gevolgen van deze
verkeerde producties op te lossen. Hopelijk zal dit als resultaat
hebben dat er opnieuw de juiste producten worden gemaakt, anders zou
het jammer zijn van (ons) geld.
|