Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
17-01-2013
Drentsche Patrijshond Franky was- te herplaatsen
Drentsche
Patrijshond Franky was- te herplaatsen
Zo juist kregen we
een email in onze mailbox van de fokkers van Franky. Het bericht van de
herplaatsing van Franky was gisterenavond het laatavond bericht op dit blog.
Hier dus een snel resultaat, dank zij de fokkers van Franky.
Ook deze mensen
nemen de verantwoordelijkheid welke elke fokker zou moeten hebben. Zij nemen
Franky terug bij hen op en hebben ondertussen al een goede warme vervangmand
voor hem gevonden.
Wij geven hier de
volledige mail zoals wij hem ontvingen.
Beste mensen,
Als fokker van Franky voelen we ons verantwoordelijk dat hij weer
goed geplaatst wordt.
Daniëlle heeft afgelopen zondag contact met ons gehad en heeft ons
op de hoogte gebracht.
Afgesproken dat zij aanstaande zaterdag bij ons komt om afspraken
te maken hoe we dit probleem op lossen.
We hebben al een gezin gevonden die Franky graag willen hebben.
We kennen dit gezin en zijn er van overtuigt dat Franky het daar
goed zal hebben.
Ik hoop u op deze manier voldoende geïnformeerd te hebben.
Met vriendelijke groet,
Irmy Luttikhuis-Schulte
En ook
van Heidewachtel Arak is er goed nieuws
Op 4
januari hadden we het trieste bericht dat de 5-jarige Heidewachtel Arak
dringend diende te worden herplaatst wegens een dodelijke ziekte van zijn
vrouwtje.
Nu
plaatsen wij hier in de regel enkel te herplaatsen Drenten, maar dit geval
was op zijn zachtst gezegd een specialleke.
Nu
kregen we daarjuist een mail van Yvonne die zich het lot van Arak en zijn ziek
vrouwtje aantrekt. Er is een oplossing in de maak voor Arak en zijn vrouwtje.
Het
geeft een fijn gevoel te kunnen hebben meehelpen aan de oplossing van een
ernstig probleem, hoewel het niet noodzakelijk is dat het bericht op ons blog
de oplossing heeft aangebracht.
Een priester en een imam delen hetzelfde compartiment in de trein..
Op een gegeven moment sluit de priester zijn bijbel en vraagt aan de imam:
"Ik weet dat uw godsdienst U verbiedt om varkensvlees te eten. Hebt u er tijdens uw leven dan echt nog nooit van geproefd ?"
De imam klapt zijn koran dicht en antwoordt: "Wel om eerlijk te zijn, bij zeldzame gelegenheden is het mij
inderdaad wel eens overkomen dat ik varkensvlees geproefd heb." Maar mag ik u nu ook eens iets vragen," zegt de imam, "uw
godsdienst verplicht u tot een celibatair leven..."
De priester onderbreekt hem en zegt: "Ik weet wat u nu gaat vragen,
of ik ooit al eens van de verboden vruchten heb geproefd..
Wel ik zal ook eerlijk zijn," zegt de priester, "
Ik heb inderdaad al een tweetal keren van de verboden vruchten geproefd."
De imam neemt zijn koran terug in de hand, knipoogt nog even naar de
priester en zegt: "Veel lekkerder
dan varkensvlees hé !"
Vandaag
zijn we gestart met een hevig sneeuwgevecht in de versgevallen stijfsneeuw. Met
we bedoelen we duidelijk de Drentenroedel, de baasjes hebben van achter het
venster alles staan gadeslaan. Lucy is dan gewoonlijk de aanstookster en
klassiek is het al dat Heros het eerste slachtoffer is van haar
terreuraanvallen. Op het Nederlandse Drentenforum is er al mee gelachen geweest
dat we Lucy de bijnaam gaven van Taliban-teef, en dat is heel dicht bij de
waarheid !
Het baasje
zou vandaag de ganse dag weggeweest zijn. Die zou met schoonbroer Paul naar
Brussel gaan om autos te kijken op het autosalon. Zou want gisteren is m
uitgeschoven tijdens de hondenwandeling op een onder de sneeuw verborgen
ijsplek en heeft m zijn voet/been danig geforceerd. Echt gehandicapt is m nog
niet maar om een ganse dag te gaan rondslenteren langs blinkend blik met een
pijnlijke voet zag m ook niet zitten. Dus zullen we terug een rustig
wandelingske doen door de pas gevallen sneeuw en ons bos.
We kregen
gisteren ook nog eens een nieuwtje uit Oostrozebeke waar onze Louis zich ook
best vermaakt in het OostVlaamse sneeuwlandschap. Stan, de computerman, en de
oudste van de kinderen daar, heeft een fotobewerking van Louis gemaakt die we
jullie ook niet willen onthouden.
En van Eva
en Steven kregen we nog een recente (sneeuw)foto van Lana in onze mailbox. Die
is uiteraard ook hier te zien !
Ilse meldt
ons dat Louis een grote jongen aan het worden is
Dag Jan en Co,
Hier nog een berichtje uit het verre Westen.
Zoals overal, ligt het hier ook helemaal wit, eigenlijk de eerste keer
dat Louis in een wit landschap rondloopt. De eerste keer deed hij dat
dan ook meer dan behoedzaam. Eerst eens goed kijken en dan stapje voor
stapje zijn territorium in zijn nieuwe kleedje bewonderen. Vlug een
plasje en terug naar binnen. Gezien ik zijn reactie wou zien, loerde ik
om het hoekje en wat zag ik: onze Louis die gelijk een echte man zijn
poot opheft en plast. Ja, wat worden ze groot hé, de puppies. Deze
namiddag heeft hij ook al super geravot in de sneeuw met Stan en Bo.
Gelukkig dat hij bruine vlekken heeft of je ziet hem bijna niet meer lopen.
Ik ben Franky Pyppa
van de Bezelhonk (17 september 2011, reu). Roepnaam Franky. Mijn vader is Bas
van t Holtenbos en mijn moeder is Pyppa Jytte van de Bezelhonk. Ondanks dat ik
zestien maanden oud ben, nog steeds naar puppy ruik, adembenemend knap ben en
nog steeds met veel plezier bij mijn baasje in Zeist woon, ben ik op zoek naar
een nieuw huisje.
Mijn vrouwtjes
Emanuelle (7) en Daniella (42) zijn stapelgek op mij en daarom mag ik overal
met ze mee naar toe. s Ochtends ga ik hardlopen met mijn baasje, als we het
kleine vrouwtje naar school brengen, of we fietsen een flink stuk. s Middags
naar het bos, half vier naar het grote bos en in de avond even vijftien minuten
los rennen voor het slapengaan.
Ik ben een fitte,
heel gezonde en prachtige atletische hond. Zowel het kleine vrouwtje als ik
krijgen hele goede natuurlijke voeding en thuis word ik zoveel geknuffeld door
de vrouwtjes dat ik me helemaal het mannetje voel.
Ik ben niet gecastreerd,
dat vindt mijn baasje onzin.
Maar ik moet wel
beter gehoorzamen want ik kom niet altijd meteen terug. Ik neem nogal eens een
omweg. Wat ik ook leuk vind is om het baasje te foppen: ik doe alsof ik kom en
ren dan keihard langs haar. Ik heb het nodig om veel te rennen en verdwijn wel
eens uit het zicht. Mijn baasje weet dat dat niet hoort maar ze weet dat ik
altijd terugkom als ze fluit. Ik vind haar overal terug.
We zijn zes weken
met zijn drieën in de camper door Frankrijk getrokken zonder problemen voor
mij. Ik word niet wagenziek en ik heb onderweg heel veel sjans. Mijn baasje
vond het wel pittig
Ik ben een echte
Drent, die het liefst buiten is.
Mijn baasje is de
hele dag met mij en Emanuelle bezig en we zijn ook volledig van haar
afhankelijk. Nu is het moment aangebroken dat zij werk, kind en hond niet
langer kan combineren. Aangezien zij voor 100% kostwinner en verzorger is heeft
ze een hartverscheurend besluit moeten nemen om mij bij een nog beter gezin te
plaatsen.
WELKE BAAS MET STEVIGE HAND DOCH
LIEFDEVOL HART WIL MIJN OPVOEDING VERDER VOORTZETTEN?
Niet
verwacht , nooit aan gedacht één van onze pups, inmiddels haast twee jaar,
heeft zn eigen email adres.
Gisteren
namiddag kregen we een mailtje van onze Kiet, jawel die van het Kieter Wieter
blog, http://www.bloggen.be/kieter_wieter/dat zowel het baasje als hij van operator
zijn gewisseld en dat hij bij deze gelegenheid een eigen email adres kreeg.
Wij hebben dat nieuws niet koud laten worden
en hebben hem dadelijk een mailtje terug gestuurd . Dit om even te testen en
het werkt voortreffelijk, we kunnen met onze eigen pup communiceren ! Hoe dat
ginds in Berlaar te werk gaat is voor ons momenteel nog een vraagteken, maar
daar komen we ter gelegener tijdook wel
achter.
Wij houden
jullie op de hoogte.
Belle
& co
Hier het
relaas van fiere Kiet met zijn email adres
Hallo Moe Belle,
Vandaag was een keitoffe dag moe, baasje had verlof en wij zijn een
hééééle grote wandeling gaan maken in de sneeuw.
Wij twee hebben ons reuze geamuseerd.
Straks komen er nog meer foto's van op den blog.
En dan heb ik nog nieuws. Wegens te veel problemen op het www zijn de
baasjes overgestapt van Belgacom naar Telenet.
(het was kiezen tussen de pest en de cholera )
Hopelijk gaat alles vanaf nu terug een pak beter om mailtjes te sturen,
te bloggen en te surfen.
En wat heb ik daar nu aan hoor ik u denken.
Awel moe, vanaf nu heb ik mijn eigen e-mail adres.kiet@telenet.be
En toen
kwam de sneeuw Gisterenavond is het rond tien uur beginnen sneeuwen in
Vosselaar.Stipter op tijd dan de
treinen en op de tijd dat ze aangekondigd waren door Frankske en Sabientje
kwamen de sneeuwbuien. En ze kwamen met dikke vlokken. Heros die rond tien uur
buiten was kwam na enkele minuten terug binnen met een laag van zeker twee
centimeter op zijn rug.
Maar het
sneeuwen heeft ook zo zijn voordelen. De sneeuw dempt heel veel geluiden en zo
ook de geluiden (lawaai) van de snelweg. Vannacht rond vijf uur was het
muisstil in de wijk. Nu zal er door de sneeuw wel minder verkeer geweest zijn
dan anders, maar nu was het muisstil, bijna de stilte die we kennen in La
Magdeleine. De baasjes noemen het the sound of silence.
Voor ons
Lucy is het nog maar de tweede keer dat ze sneeuw ziet. De eerst maal was op
zeven december en die sneeuw bleef amper twee dagen liggen. Nu ligt er meer en
het is ook kouder. Zelfs Lando heeft het er al over met zijn aanspreking dag
vriezemannekes in zijn bericht voor de puppenkrant.
Straks
meer over de tweede vorstdag van het nieuwe jaar.
Belle
& co
Lando
geeft verslag van de jachttraining van zondag, toen was het alleen maar gewoon
koud
Dag vriezemannekes,
of is't in Vosselaar
warmer? 'k ben blij dat ik zo'n warm pelske heb hoor, mijn baasjes zijn er
jaloers op. Gisteren op de training heb ik mijn baasje snel warm doen krijgen
hoor toen ze achter me aan moest wandelen terwijl ik mijn snuffel in de kanten
zijn gang liet gaan en ze me moest aanmoedigen met apporteren wat ik zeer leuk
vond. Zwemmen hebben we deze keer niet gedaan. Niet omdat we geen ijsberen
zijn, maar gewoon omdat de vijver dichtgevroren was. (knipoog) Ons Lucy is nog
altijd mijn dikke vriend hoor, we kunnen kei goe ravotten samen, maar .... dat
mag niet op training, dat moeten we privé doen. Mijn baasjes gaan dus dringend
nog eens een afspraak moeten maken om met jullie te gaan wandelen en spelen!
Vandaag kwam de dochter van de buren even op onze computer werken. Ik heb haar
direct verleid: knuffels, kwispelstaartjes, likjes. 'k mocht zelfs mijn neus
onder haar jas stoppen maar dat vond mijn baasje erover gaan! Helaba puber,
roept ze dan, haha. Gezonde drent hé!
Zou dit
voor elke nederlandstalige een verstaanbaar taaltje zijn ? Waarom zo diepzinnig
over taal vandaag ? Dat zullen we eens klaar en duidelijk uitleggen zie.
Al enkele
malen zijn hier misverstanden ontstaan tussen Vlamingen (wij) en de Nederlandse
lezers (zij van over de schreef).
Met Karin,
Jeanny, Marian en meer van de lezers(essen) uit het noorden, die hier
regelmatig een reactie plegen achter te laten, hebben we het er al over gehad.
Dat Vlaams is toch wel echt een andere taal dan dat wat ze boven Breda, Tilburg
en Eindhoven praten.
Karin
meldde vorige week dat ze ten arren moede zich het woordenboek verboden op het
werk te komen met als ondertitel Vlaamse taal en andere eigenaardigheden
ging aanschaffen van de auteur Ton van der Wouden.
Dat kon
het baasje niet zo maar laten gebeuren. Niet dat Karin zich dat boek niet mocht
aanschaffen, helemaal niet. Als je iets kan bij leren dan MOET je dat doen is
zo zijn instelling. En dus liet hij zich dat boek ook toesturen.
En nu raad
je het waarschijnlijk al. Het boek is vandaag met de post aangekomen, voor
11,50 euro boek en voor 7,20 euro postzegels ! En het is niet met de Fyra
hogesnelheidstrein gekomen want het boek was hier snel, by avion wat ook wel
lichtjes overdreven zal geweest zijn !
Uiteraard
was het baasje curieus (nieuwsgierig voor het noorden) naar wat de auteur
er van gemaakt heeft. En na de eerste bladzijden te hebben ingekeken blijkt het
wel een boekwerkje te zijn waar hier ten huize plezier aan gaat beleefd worden.
En we
moeten eerlijk zijn, SOMS hebben die noordelijken een beetje gelijk.
Verboden op het werk te komen kan een andere betekenis hebben dan hun
verboden op de werf te komen. Als het verboden is op het werk te komen dan is
het ook onmogelijk er te werken, punt andere lijn !
De
volgende dagen zullen er wel meer eigenaardigheden boven water komen als het
baasje verder vordert in zijn verboden op het werk te komen en nu hij dit
schrijft denkt hij er aan dat verboden op het werk te komen voor hem volkomen
perfect nederlands is. Als hij op het werk (de school) komt is het voor hem
verboden te werken, vermits gepensioneerd ! En zo hebben we nog stof genoeg om
onze dagen, en de volgende puppenkranten en andere berichten te vullen.
t Kan nog
plezant worden hier en de Babelse (bijbelse ?) spraakverwarringen zullen niet
uit de lucht zijn.
Vandaag
nog eens een berichtje van een hondje uit het K-nestje van februari 2011.
Sybille het vrouwtje van Kato meldt ons dat het nog steeds super gaat met ons
Kato.
Kato staat
hier in ons geheugen gegrift van het moment dat ze in de werpkist viel tijdens
de bevalling van Belle op 27 februari 2011. Midden tijdens de bevalling van de
negen pups kregen we telefoon van een dame die informeerde naar een pupje Het
moet zowat de kortste en minst beleefde telefoon geweest zijn in jaren, madam,
bel binnen twee uren nog eens terug, k sta hier midden in een bevalling van
ons Belle En toeval of niet, het zesde pupje dat toen geboren werd, is ook het
pupje dat naar Sybille is gegaan. Dat was toen letterlijk geboren op
bestelling.
Dat Kato
midden vorig jaar gesteriliseerd is, was in samenspraak met ons. Er zijn al
twee teefjes van Sybille aan melkklierkanker gestorven en de schrik voor een
derde geval zit er goed in bij Sybille. Die schrik is nu weg en Kato leeft tot
plezier van ieder daar, heel gelukkig met de andere twee honden van het gezin.
Van Ilse,
het vrouwtje van onze Louis kregen we een email dat die ook op het punt staan
zich in te schrijven in een jachtopleiding bij Jac Orion te Heurne. We zijn er
zeker van dat die cursus voor beide een succes gaat zijn. We hebben er hier
gisteren nog over geschreven dat Lucy, Libre en Lando, broer en zussen van
Louis, met zoveel overgave aan hun lessenreeks bezig zijn.
Hieronder
de boodschap van Sybille.
Belle
& co
Beste Jan en Simonne,
Een mailtje met een
late nieuwjaarswens. Het is er dit jaar niet van gekomen om kerstkaartjes te
schrijven, maar een mailtje is ook wel geschikt om jullie een mooi, gezond en
tevreden 2013 toe te wensen. En heel veel succes met de kennel natuurlijk! Als het
allemaal honden worden van het kaliber van onze Kato, dan kan dat niet stuk.
Het gaat prima met
Kato. De sterilisatie heeft haar gelukkig in geen enkel opzicht veranderd: ze
is nog steeds even mooi, haar vacht nog even glanzend, haar karakter gelukkig ongewijzigd.
En ik ben blij dat ik me geen zorgen meer hoef te maken om melkklierkanker, al
vind ik het wel jammer dat ze nooit een nestje zal kunnen hebben. Maar we
moeten realistisch zijn: ik zou er toch ook de tijd niet voor hebben in deze
fase van mijn leven. Opvallend aan Kato vind ik dat ze in vergelijking met de
andere honden ontzettend actief en speels blijft. Dat vind ik wel heel leuk. Ze
is ook erg zacht van karakter, heel lief en erg aanhankelijk, terwijl ze toch
ook veel karakter heeft. We zijn onlangs naar de zee geweest, waar ze vrij
mocht rondlopen: schitterend was dat! En ze kwam goed terug als ik haar riep.
Ik hoop er bij te kunnen zijn, bij de bijeenkomst die jullie organiseren. Het
zou ook fijn zijn om de broertjes en zusjes van Kato terug te zien.
Het gaat
goed met de drie Drentjes bij ons in de jachttrainingsgroep. Alle drie komen ze
uit het nestje van onze Hera en zijn geboren op 27 maart 2012.
Toen ze
negen weken oud waren zwommen Libre, Lando, Lowie en Lucy het ven over. Zonder
overtrekken aan de lange lijn door de trainer of baas. Zo het wel met
overtrekken was geweest was het na die les al gedaan geweest voor onze baas.
Net als hun moeder Hera zwommen ze zonder hulpmiddelen naar hun baas toe, 15 meter door diep
water.
De week nadien
kropen ze door een diepe, droge sloot onder en over de bramen naar hun baasjes
toe.
Enkele
weken later volgden ze hun baasjes onaangelijnd, los door het maïsveld, enkel
volgend op het stemgeluid van hun baasjes.
En zo is
het gestadig opgebouwd naar het apporteren toe. Vorige week, wij waren toen nog
in Frankrijk, hebben Lando en Libre bij het apporteren van echt wild mogen
proeven. Spijtig dat we er toen niet waren maar toen hing Lucy nog achter de
zwermen levende en nog vliegende vogels.
Vandaag
mochten ze een dummy apporteren en wonder boven wonder, iets waar we met Hera
màànden op geoefend hebben deed Lucy ineens goed.
De trainer
wierp een dummy die Lucy moest markeren en apporteren, en ze bleef toch wel
zitten tot t baasje vrij gaf zeker ! Dat was bij moeder lief wel iets
anders. Die hing al in de lijn van t moment dat Oscar, de trainer, de dummy
nog maar liet zien.
Hera was
wel kieskeuriger dan Lucy. Hera weigerde namelijk een dummy te apporteren die
niet de hare/onze was. Zij rook aan de dummy en als het niet de onze was dan
draaide en zocht ze bij Oscar tot ze HAAR eigen dummy opgemerkt had !
Raar maar
waar, haar eigen dummy(s) apporteerde ze zonder dralen, de andere dummys
bleven liggen.
Gelukkig
is Lucy voorlopig niet zo kieskeurig als moeder Hera !
Maar over
één ding zijn alle baasjes het eens, er zit wat in dit nestje en bij de
baasjes is het één en al tevredenheid !
Klagers
geen nood, stoeffers geen brood is een gezegde waar het baasje daarstraks bij
het lezen van het Lobke bericht aan moest denken. Lobnke klaagtdat ze weer mee naar het strand moest.
Ja, die
heeft een luxe probleem vinden wij hier in t binnenland eensgezind ! Terwijl
er honden zijndie nooit de kans krijgen
van zo eens haast onbeperkt over het strand te kunnen ravotten.
En de rest
van het betoog van veel te ver van de baas weg te lopen klinkt ons ook al heel
bekend in de oren. Ook Lucy is in dat bedje ziek !
Over Lucy
gesproken, die deed het deze voormiddag op de jachttraining best goed. Het
speuren op het grote veld ging met grote ruime slagen en het baasje had de
indruk dat ze de fluitsignalen en bewegingen van t baasje correct opvolgde.
Ook het
apporteren ging naar de zin van baas en trainer echt goed. We maken vooruitgang
ondanks het vele afwezig zijn door het verblijf in Frankrijk.
Nu laten
we Lobke aan het woord die het best zelf haar puberkuren kan uitleggen.
Belle
& co
k Was het
baasje aan t plagen zegt Lobke
Lieve mams,
Het begint misschien een beetje saai te worden, maar k ben
alwéér naar het strand geweest vandaag. Deze keer bij Hellevoetsluis. Daar had
onze trainster een winterwandeling georganiseerd om op het nieuwe jaar te
toasten. Het strand interesseert me inmiddels niet zo veel meer, wel de vogels
die daar zijn k Heb het wéér gedaan .achter de vogels aangegaan, nu alleen
nóg wat verder dan afgelopen donderdag. Volgens mijn baasje was ik wel 500 meter weg, en heeft
de hele groep op mij moeten wachten. Er zijn op het ogenblik een paar mensen
niet zo blij met mij .Ze moeten niet zeuren. Er wordt altijd gezegd dat wij
honden afstand moeten durven nemen. Dan dóe ik dat, is het weer niet
goed,pffffff. Ik ben nu wel heel erg moe, ga weer verder met slapen,
zzzzzzzzzzzzz
Pubers je
zou ze soms met intens plezier de nek omwringen. Let wel we hebben het hier
over Drentenpubers, pups die nog geen hond zijn maar wel denken dat ze zich
alles kunnen permitteren en de wijsheid in pacht hebben. Het bericht van de
baasjes van Lobke en Siebe loopt over van de puberstreken van Lobke, maar ook
hier ten huize is er de laatste dagen eentje verschillende malen met haar
nekvel vastgegrepen.
De
regelmatige lezer zal waarschijnlijk aan de woordkeuze merken dat het niet erg
vriendschappelijk gebeurde en wel na herhaalde verwittigingen. Zelfs onze
uiterst kalme Heros heeft dat kleinste grut dat hier rondloopt en zou moeten
luisteren naar de naam Lucy, al verschillende malen bij haar nek vast gehad
zodat ze piepte ! En dat is hoogst ongezien bij Heros, dan heeft het ook bij
hem hoog gezeten, de tirannie van miss Taliban !
Nu zal het
allemaal wel koelen zonder blazen, en alles zal wel terug in de plooi vallen.
De vraag is alleen hoe lang gaan die kuren nog duren? Bij de andere
roedelleden viel dat al bij al nog goed mee. Na enkele maanden was het terug
binnen de perken en wisten ze wel waar zich aan te houden. En dit kleintje (29 kilo, droog) is bijlange
na niet dom, wel integendeel. Ze zou dus snel moeten begrijpen dat die greep in
haar nek toch wel iets te betekenen heeft.
Ook Jan en
Karin de baasjes van Lobke zullen zich in deze woorden wel herkennen ! Maar
uiteindelijk kan je er hoogstens enkeel minuten kwaad op worden want dan staat
ze alweer tegen je op te flemen en likjes te geven.
Je
verveelt je nooit met een Drent in huis, laat staan met vier
Belle
& co
Nieuws uit
de kwade hoek ergens in de buurt van Zeeland/Zuid-Holland
Lieve mams,
Eindelijk zijn we vandaag weer eens weggeweest. We gingen
naar Kwade Hoek op Goeree-Overflakkee, wat een naam hè! Eerst hebben we door
het gebied achter de duinen gewandeld. Dat was best wel spannend, onze neuzen
maakten overwerk. Er schijnt daar heel veel wild te zitten, nou dat was goed te
ruiken, en we mochten dus niet los. En toen opeens, na een half uurtje,
verrassing .de zee en het strand, joepieee!!! De lijnen gingen af, en rennen
maar Siebe en ik kregen een groep vogels in het vizier op een zandbank, daar
moesten we natuurlijk naar toe. We jaagden ze op, maar dat vonden onze baasjes
niet leuk, dus werden we teruggefloten. We hebben maar geluisterd, maar even
later konden we de verleiding tóch niet weerstaan en zijn we teruggesjeesd. Tof
hoor, hard naar die vogels toe rennen, dan vliegen ze op en kun je er achteraan
rennen. Weer begonnen de baasjes te roepen en te fluiten. Siebe, die brave
Hendrik, ging toen terug, dom hoor, die moest gelijk aan de lijn. Dat had ik
gezien, en dacht er het mijne van. Ruim tien minuten heb ik op die zandbank
heen en weer gerend, van de ene groep vogels naar de andere. Fluiten jullie
baasjes? Doei, heb het even te druk. Uiteindelijk was m n vrouwtje de eerste
die door het water naar de zandbank liep waar ik druk aan het jagen was, het
baasje volgde even later. Lachen mam, het was dieper dan dat ze dachten, en hun
laarzen liepen vol met zeewater, hihihihi ..En als ze nu dachten dat ik van
plan was naar ze toe te komen hadden ze het mis, ben een paar keer heel hard
vlak langs ze heen gerend. Uiteindelijk werd ik toch wel moe, en ben maar gekomen.
Tja, aan de lijn hè, en de baasje waren not amused. Nu begrijp ik waarom
het daar Kwade Hoek heet, ze waren hartstikke kwaad. Ik ben bang dat dit
wel gevolgen voor de toekomst heeft, ze vertrouwen me niet meer. Snap jij dat
nou, mam?
Het was
even een overgangsdag, niet voor ons maar voor het hoofdbestuur. Die hadden
weer wat rekeningen te betalen in het nieuwe jaar en daar ging het baasje voor
op stap.
Ook was er
eten aan te kopen zegt ons baasje. Natuurlijk voor ons, zijzelf hebben nog een
goed voorziene diepvries maar het kippenvlees is zo goed als op. We zullen eens
goed achter Johan de kippenboer moeten blaffen dunkt ons.
De nieuwe
brokjes, die van Multifit die het baasje in de Maxizoo koopt , gaan er nog
altijd goed in bij ons. Multifit is op dit moment ons favoriete brokjes menu.
Dan zegt
ons baasje wel dat hij voor ons was gaan eten kopen maar dat was niet helemaal
zo. We hadden het direkt door dat hij met een nieuwe leesbril op zijn neus
rondliep.
En het
baasje zegt dat die nieuwe bril Drentproof is. Dat wil zeggen we kunnen de
baas aanvallen langs welke kant ook, we kunnen zijn leesbril in onze tanden
nemen, we kunnen er mee aan de haal gaan, maakt allemaal niets uit, als we de
bril maar terug meebrengen. Zelfs Heros mag er bovenop gaan zitten met zn 39 kilo en zn dikke kont.
t Is titanium of zo iets en dat krijgt een Drent niet in de vernieling zegt
de baas. Wij zeggen dan, dat zou dan het eerste zijn dat we niet aan flarden
krijgen
Ondertussen
kan m er goed mee lezen en hij ziet nu de letters op zijn laptop ook terug
goed. Dus we gaan nog lang puppenkranten ene berichten kunnen lezen. Wij van
onze kant gaan nog veel dicteren aan de baas. Zo heeft iedereen wat deugd van
de baas zijn prothese voor op zijn neus !
Twee mannen zitten tegenover
elkaar in de trein.
Eén van hen vult een kruiswoordraadsel in.
Plots knikt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen zijn overbuurman
" Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk.
Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is 'vrouwelijk
geslachtsorgaan'
en het begint met een v ".
Waarop de andere persoon vraagt " Is het vertikaal of horizontaal ?"
Waarop de eerste man antwoordt : " Horizontaal " .
Tja, zegt de tweede : "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
Vandaag
een heel praktisch bericht van het Emmanuel, het baasje van Joey van t
Jasperspad, ook nog een neef van onze bende van Cartouche en dus van Lucy &
co.
Vooral de
mensen / lezers met duur parket,of ook met goedkoper parket, zelfs met laminaat
of gewoon hoogglansvloer hebben baat bij wat Emmanuel hieronder ons poogt diets
te maken !
En
opmerkelijk, ieder die al even een Drent in huis heeft, gaat zich bewust worden
van de door hem/haar tot nu toe gemiste kansen.
Volgens
ons kan je na het lezen van deze puppykrant dadelijk aan de slag want ieder
heeft de ingrediënten zeker en vast in huis. Nu eet iedereen wel niet dagelijks
kaasfondue maar volgens ons moet zelfgemaakte spaghettisaus ook best bruikbaar
zijn.
Wie
probeert het voor ons uit ? En laat het ook aan ons weten ?
Wij kunnen
onze roedel niet dadelijk aan de slag laten gaan omdat hier ten huize iedereen
op dit moment op zijn eten let !
Nu is dat
begrip op zijn eten let op verschillende wijzes interpreteerbaar. 1) Zoals de
meesten het begrijpen, ik probeer niet te veel te eten. 2) maar je kan het
ook zo begrijpen ik let op mijn eten en zorg ervoor dat niemand anders er mee
aan de haal gaat en 3) ik let op MIJN eten en zorg er voor dat ook bij de
anderen niets in hun kom overblijft, das ook op eten letten! (methode Heros
& Lucy).
Maar we
wijken af van ons onderwerp, lees hier maar wat Emmanuel ons te vertellen heeft
Belle
& co
Emmanuel,
baasje van Drent Joey van t Jasperspad legt uit
Beste
Zonet ben ik op een uitermate goed idee gekomen die jullie veel tijd en
ambras kan besparen. Zeker als je een vloer hebt die regelmatig ingeboend moet
worden.
Neem een Pyrex-schotel en bereid er uw kaasfondue in. Zorg dat je niet
alles op slobbert en dat de randen en de bodem nog wat aangekoekte
kaasrestanten bevatten. Bevestig aan de onderzijde van de schaal een met
boenwas doordre(n)kte dweil en zet het op de te boenen grond. Roep uw hond (en
puppies) en laat hem of hen de pot(ten) uitlikken. Dit is al een deel van het
werk en je vloer ligt gelijkmatig vol met boenwas. Herhaal dit de volgende dag
met een zachte doek en naarmate er verder gelikt wordt begint je vloer meer te
blinken. Na een tijdje gaan ze zelf zo glijden op de vloer dat hun satijnen
vachtje ook meehelpt. Handschoentjes aan hun poten geeft ook sneller een
resultaat Toch een subliem idee of niet soms. Ik hoor Ali al als praktische
vrouw denken in de trant van en als dit nu eens echt grondig moet gebeuren,
wat dan hé . Geen probleem, neem een grotere Pyrex-schaal waar oor en hoofd
in kan en gebruik een heel erg stinkende kaas. In de plaats van te likken gaan
de hondjes hun oor en hoofd er zo hard mogelijk in drukken zoals bij een
rottend lijk. Bijkomend voordeel is dat als je een teefje hebt dat die door de
bijzondere oorgeur waarschijnlijk heel snel bereden zal worden.
Het baasje
heeft vandaag iet meegemaakt dat m nog nooit heeft meegemaakt EEN LEGE
BOULEVARD PERIFERIQUE in Parijs ! Hij heeft moeten opletten dat hij niet boven
de tachtig kilometer per uur, de max. snelheid daar, want honderdtachtig per
uur kon ook vandaag.
Nu komt
het baasje toch al meer dan veertig jaar minstens tien maal per jaar ginder en
zelfs s nachts tussen 02u00 en 06u00 heeft m dat nog nooit gezien.
O-n-w-a-a-r-s-c-h-ij-n-l-ij-k zonder meer.
We hadden
al heel goed kunnen rijden hoewel het haast zonder onderbrekingregende maar een
gemiddelde van 100/u haalden we vlotjes.
Nu heeft
het baasje de ervaring dat je met regenweer best de grote invalswegen naar de
Franse hoofdstad links laat liggen.
En zo
namen we de afslag op de A10 richting Versailles-Boulogne-billancourt- Porte
St. Cloud.
Ook daar
konden we goed vorderen en er was geen enkel obstakel dat ons kon hinderen.
Toen we over het viaduct over de periferique voor de verkeerslichten stonden
(aan het Prinsenpark waar heel vroeger de tour aankwam) En het baasje trok
toen al grote ogen.
Af en toe
kwam er een auto onder door en ook uit tegenovergestelde richting kwam haast
geen verkeer ! ! !
Op de
electronische borden boven de ring kwam wel de melding dat er een manifestatie
op de ring gaande was, maar voor meer aanduiding was er waarschijnlijk geen
plaats.
Nu bleek
dat er een betoging, langzaam aan actie of boycot van de Parijse taxichauffeurs
aan de gang was. Nu zijn die taxichauffeurs met veel, met héél veel zelfs en ze
stopten met hun taxis met een tiental samen midden op de rijweg en blokkeerden
zo gans het verkeer.
En dat
alles gebeurde IN DE ANDERE RIJRICHTING ! en wij wij konden tegen tachtig per
uur van de PorteSaint Cloud naar de Porte de la Chapelle doorstomen !
De rest
van de rit verliep voortreffelijk tot we Antwerpen naderden en de gebruikelijke
file voor beide richtingen telde, hier was er geen ontsnappen aan !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
