Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
Ik ben een vrouw en woon in Kempen (Luilekkerland) en mijn beroep is een vrij beroep.
Ik ben geboren op 30/04/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Te veel om op te noemen.
Fibromyalgie en Lyme patient.
Dus het zal geregeld gebeuren dat ik niet op blogbezoek kan komen.
Zo af en toe krijg ik via e-mail geestigheden binnen, waarvan ik dan de besteaf en toe verder doormail.
Sommige van die berichten zijn een beetje gewaagd, andere pikant, soms een beetje laag bij de grond, maar mijn enige bedoeling was om jullie er mee te laten lachen , om je triestig bestaan een beetje opte fleuren.
Helaas zijn er personen bij wie die jokes in het verkeerde keelgat zijn geschoten en men verwijt mederhalve racisme, sexisme, of zelfs platte boertigheid.
Dat was uiteraard mijn bedoeling niet.Aan diegenen die er aanstoot aangenomen hebben, bied ikmijn welgemeende verontschuldigingen aan.
Daarom heb ik dus besloten om voortaan enkel mails door te sturen met een “hoog cultureel gehalte”m.b.t. kunst, natuur, architectuur, milieubehoud of enig ander onderwerp dat de Westerse beschavingenigszins in het licht stelt.
Hieronder een foto van de belangrijkste persoon, helaas was er veel wind.
we zijn juist terug van Oostenrijk. Het was een prachtig verlof samen met onze wandelclub,ja ze zeggen toch dat je alles met mate(n) moet doen hé...!Ook het weer was opperbest, we hebben genoten van de mooie natuur daar.Foto's volgen later wel,eerst wat wassen en plassen en dan gaan we er met goede moed weer tegenaan.Nee...nee niet om te werken maar om volop te genieten van onze vrije tijd, je weet wat ze zeggen "ge-pensioneerden hebben nooit geen tijd"en ik begin dat stilletjes aan te geloven.Dus heb ik de blogbezoekjes op een laag pitje gezet, maar hoop toch dat jullie mij niet zullen vergeten.
Een vrouw zegt tegen haar man voordat hij naar zijn werk gaat :
'Mijn nachtlampje doet het niet,
zou jij daar straks even naar willen kijken ? '
Geïrriteerd wijst de man naar zijn voorhoofd en zegt:
'Staat hier soms ELEKTRICIEN ?
Nee toch ??? '
Als de man 's avonds weer thuis komt
zegt de vrouw tegen haar man:
'Heb je gezien dat het tuin hekje
niet meer zo goed sluit ? Kun je daar zo even naar kijken ? '
Weer wijst de man naar zijn voorhoofd...
'Staat hier soms TIMMERMAN ?
Nee, toch ??? '
De volgende ochtend lekt de kraan in de badkamer, en weer vraagt de vrouw aan haar man om daar
even wat aan te doen...
Weer wijst de man naar zijn voorhoofd :
'Staat hier soms LOODGIETER ?
Nee toch ??? '
Als de man 's avonds weer thuis komt, doet het tuin hekje het weer prima, Als hij zich gaat wassen blijkt dat de kraan niet meer lekt,
en als hij naar bed gaat, knipt zijn vrouw demonstratief
haar nachtlampje aan.
'Heb jij dat allemaal zelf gemaakt?', vraagt de man verbaasd.
' Nee ', zegt de vrouw , ' ik heb gevraagd of dat de buurman het wilde doen, en dat wilde hij wel, maar dan moest ik een taartvoor hem bakken, of met hem naar bed gaan.'
'En... Heb je een lekkere taart voor hem gebakken?' , vraagt de man...
sorry dat ik jullie de laatste tijd wat minder heb kunnen bezoeken.Wij zaten namelijk heel vervelend met meerdere stroom storingen Deze hebben ons ook al heel wat kosten berokkend. Zelfs met de hulp van een ervaren vakman kregen we het niet opgelost. Vele dagen en uren hebben we gezocht. Uiteindelijk toen we de moed al hadden opgegeven hebben we de oorzaak dan toch ontdekt!
Het verhaal speelt zich af in een heel klein dorpje dat van toerisme leeft. Door de economische crisis zijn er echter geen toeristen meer. Iedereen leent bij iedereen om te overleven. Maanden gaan voorbij, ellende troef…komt er eindelijk een toerist aan die een kamer boekt. Hij betaalt met een briefje van 100 €.
De toerist is nauwelijks op zijn kamer dat de hoteluitbater het briefje van 100 € naar de beenhouwer brengt aan wie hij exact 100 € verschuldigd is.
De beenhouwer brengt het briefje dadelijk naar de landbouwer die hem het vlees levert.
De landbouwer brengt op zijn beurt het briefje naar de hoer aan wie hij enkele ‘beurten’ verschuldigd is, en de hoer brengt onmiddellijk het briefje naar de hotelbaas die ze niet meer betaalde als ze een kamer per uur nam.
Wanneer ze het briefje op de toog van de receptie legt komt de toerist naar beneden met de melding dat de kamer hem niet aanstaat, dat hij geen ander wilt, neemt het bankbriefje en verdwijnt.
Niets werd uitgegeven, noch verdiend, maar niemand in het dorp heeft nog schulden. Wordt de huidige economische crisis niet best zo opgelost???
Sssssssssttttttttttt...ik ga het niet te hard roepen maar heel stilletjes neerschrijven, de resultaten bij de cardioloog zijn ook allemaal goed. Moet alleen morgen nog 24 uur met een kastje(Holter) lopen.Dus met wat geluk is al wat ik er aan over hou een blauw been, maar dat is ook al veel verbeterd. Of ik meer pijn heb door de ziekte van Lyme zullen we wel nooit weten, want dat kunnen ze niet vaststellen, maar dat neem ik er dan maar bij.
Eindelijk eens goed nieuws...ik ben dus gisteren avond in de kliniek in Mol bij de neuroloog geweest.Heb eerst mijn zegje mogen doen en toen heeft hij mijn reflexen getest en daarna mocht ik plaats nemen op de elektrische stoel met zo een mooi mutsje met allerlei elektrode en draden op mijn bolleke en alles bleek nog in orde te zijn. Pfffff...dat is al een hele opluchting, nu het onderzoek van volgende week bij de cardioloog nog afwachten in de hoop dat het ook even gunstig uitvalt. Dan hoop ik dat ik een tijd verschoont blijf om bezoekjes af te leggen bij al die ...logen, ik heb er mijn bekomst van!
O ja hij heeft ook eens in mijn lieflijk nekje genepen en dan hard gedrukt boven aan mijn oogkassen en dat deed ferm pijn en daar kon hij blijkbaar uit concluderen dat die zware hoofdpijnen, spanning hoofdpijnen zijn.
Dus kalmte kan mij redden.
Vandaag ben ik dan een rustige wandeling gaan maken met mijn ventje in Bel, en dan gaan eten hier op de markt van Geel.Naast ons op het terras zat een jong meisje waarmee we aan de praat geraakten, zij vertelde ons dat zij al van haar dertien jaar begeleid woont. Toen we om onze maaltijd af te sluiten een lekker ijsje bestelden hebben we haar er ook eentje getrakteerd. Ze was heel verlegen en zei dat dat niet nodig was,maar liet het zich zoals wij toch lekker smaken.We hopen haar nog eens te ontmoeten ,daar het een leuke babbel was met haar.
Een beetje liefde en begrip is wat wij nodig hebben!
Gisteren ben ik terug gaan wandelen na een paar weken. De wandeling was in Aarschot ingericht door de wandelclub van Langdorp, het was een prachtige wandeling, bijna allemaal door bos,het heeft goed gedaan terug onder vrienden te zijn maar ik was wel uitgeteld nadien.
Zaterdag heb ik de laatste antibiotica geslikt, mijn been is al minder gezwollen en niet meer zo blauw,ik hoop dat het toch volledig zal verdwijnen.De hoofdpijnen zijn nog steeds verschrikkelijk en komen meestal 's nachts,ja en die andere pijnen daar zullen we maar over zwijgen zeker....
Morgen om 17u30 moet ik dan in de kliniek in Mol bij de neuroloog zijn,ben benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren aan onderzoeken.
Ik wil niet te veel klagen en zagen,want eigenlijk ben ik momenteel heel gelukkig,mijn fibromyalgie had ik een plaatsje gegeven en ermee leren leven,maar nu de ziekte van Lyme er nog eens bovenop ...dat wordt me soms teveel!Hopelijk verlopen de onderzoeken vlot en heeft het lelijke beest niet teveel schade aangericht.
Lieve vrienden en familie zo gauw ik iets weet,horen jullie het ook.
Ik heb een nieuwe huisdokter gevonden juist achter de hoek en het toeval wil dat hij ook van Antwerpen is.Dus heb daar alles uit de doeken gedaan en hij heeft twee verwijsbrieven gemaakt, eentje voor de neuroloog en eentje voor de cardioloog en ook de afspraken gemaakt, zodat ik er vlugger terecht kan, respectieflijk op 14 en 23 dezer.Dus lieve vrienden ik reken op jullie om te blijven duimen.
Alvast bedankt voor jullie meelevende reacties.
Hieronder enkele foto's van hoe mijn been er uitziet drie jaar na de tekenbeet.