Soms is er zoveel wat we voelen maar zo weinig wat we kunnen zeggen...
Zoo daar ooit een blomke groeide over t graf waarin gij ligt, of het nog zoo schoone bloeide: zuiver als het zonnelicht, blank gelijk een lelie blank is, vonklende als een roozenhert, needrig als de needre ranke is van de winde daar m' op terdt, riekend, vol van honing, ende geren van de bie bezocht, nog en waar t, voor die u kende, geen dat u gelijken mocht GG
01-11-2011 om 10:38
geschreven door boke
|