Als ik ergens bij generatiegenoten terecht kom dan lees ik dat velen de coronatijd doden met lezen! Wat met de jongeren van wie gezegd wordt dat het lezen sterk achteruit gaat?
Ik wil de jongeren krediet geven en probeer hen nu eens vanuit een andere hoek te bekijken.
Wat denken jullie ervan als ik zeg dat de jeugd wel leesverslaafd is maar anders dan wij? Probeer me eens te volgen in de wirwar van mijn hersenkronkels .
Ik ben nu 76. Ik kan al heel wat jaren terugblikken, maar ik voel me nog niet echt oud. Al die levenservaring - met naast veel mooie momenten ook de nodige blutsen en builen - heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben en ik blijk hopen dat de toekomst nog wat voor mij in petto heeft.
Hier begint mijn “fictief” gesprek met onze kleinkinderen…
Weten jullie dat in de tijd dat wij kind waren het er op media gebied totaal anders aan toe ging? We hadden geen computers, geen smartphones. De televisie zond nog uit in zwart-wit, we hadden maar enkele televisiekanalen en geen afstandsbediening. We konden niet uitgesteld kijken en ook geen programma’s opnemen.
De – vaste – telefoon deed pas zijn intrede toen ik al zo’n 10 jaar was. En nu zie ik hun ogen wijd open gaan. Ze bekijken mij met een mengeling van ongeloof maar vooral medelijden. :) Maar ik heb een mooie jeugd gehad, zeg ik dan meteen ter geruststelling.
Wij speelden met zijn allen buiten, we fietsten, we knikkerden, we speelden balspelletjes, we hinkelden, we kropen in de bomen om kersen of appels te plukken ( ja ook sommige meisjes! ) en zoveel meer! EN WE LAZEN BOEKEN EN STRIPS.
Bedenking tussenin...
Je kan het huidige schoolsysteem verwijten dat er weinig aan gedaan wordt om het lezen bij jongeren te bevorderen onder de mom dat de jeugd nu te veel andere prikkels heeft en daardoor lezen niet meer cool is.
Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Tieners, maar ook nog jongere kinderen zijn intussen aan hun schermen gekluisterd. Wij senioren kunnen daar weleens kregelig om worden, maar er is niets nieuws onder de zon. Voor ons waren boeken en stripverhalen als medium op onze maat geschreven, nu heeft de jeugd andere ‘dragers’ ter beschikking. Maar of je nu leest op papier of op een scherm, in essentie gaat het om hetzelfde. Mensen zijn verzot op verhalen en willen met elkaar kunnen communiceren. Jongeren dus ook en zo lezen ze eigenlijk de hele dag door, zelfs meer dat wij, de oudjes! Als je hen dat zegt dan zie je ze verbaasd aankijken. Einde bedenking..
Mijn fictief gesprek gaat verder ..
“Wanneer hebben jullie vandaag voor het eerst naar jullie smartphone gekeken?”
“Al in bed, bij het wakker worden”, klinkt het dan meestal. Nee, ik lieg. Eigenlijk altijd.
“En waarom?” Dat klinkt voor hen ogenschijnlijk dom. Je ziet hen zo denken : typisch iets uit de mond van iemand die oud is.
“Om onze berichtjes te lezen natuurlijk!” schudden ze verwonderd het hoofd.
Ik : “Inderdaad, LEZEN” en dan zeggen jullie dat lezen niet meer cool is!
Ik zie hier en daar al hun frank vallen (om nog maar eens deze ouderwetse uitdrukking te gebruiken). "Jullie doen dat de hele dag door misschien zelfs stiekem in de klas omdat het niet mag, maar dat maakt het net nog spannender. Jullie zijn in feite allemaal leesverslaafden. Jullie kunnen het niet missen, jullie willen altijd meer
." Doorgaans ben ik dan opgewarmd en en op dreef.
" De films en de series waar jullie naar kijken, de spelletjes die jullie spelen, die zijn allemaal door mensen geschreven en ontwikkeld. Het zijn misschien niet meer de boeken die ik in mijn jeugd gretig verslond, maar eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer."
Ik zie dat ze mij intussen al een beetje anders bekijken. (wishful thinking )
Ik ben nog van de generatie die met elkaar telefoneert. Hoe vaak doen jullie dat nog?
Ook op die vraag gaan opvallend weinig vingers de hoogte in .
‘Wij sturen berichtjes.’
"En die moeten dan ook weer gelezen worden, nietwaar… Echt, jullie zijn verslaafd aan lezen."
Die oude oma is toch nog zo gek niet, ik zie ze het denken…. (always look at the bright side ….. )
Na dit "gesprek" ben ik er weer zelf in gaan geloven . Het komt wel goed.
PS. Er zijn gelukkig wel nog altijd enkele jongeren die wél nog graag een boek lezen.
Had jij in je jonge jaren ooit zo durven rondlopen? Het zou een schande geweest zijn voor onze lieve moeders die zo hun best deden opdat we er goed zouden uitzien. Maar ja, biebie wordt oud hé?
Goeie morgen lieve bloggers. Mei is in het land maar de lente nog steeds niet maar nog even geduld want volgend weekend zouden we wel 20 gr en meer kunnen krijgen! Intussen trekken we ons op aan het volgende....
Ik denk dat ik hierna de stempel “ conservatief” opgeplakt krijg maar het kan mij geen sikkepit schelen.
Commotie! Ophef! Kwaadheid! Verontwaardiging! Trending op sociale media! Ik heb het niet over de zoveelste coronamaatregel, maar over onze taal.
Je leest het goed: een aantal ‘veranderingen’ in onze Nederlandse taal zorgde vorige week voor flink wat heisa. Aanleiding was de woordencombinatie ‘groter als’ dat steeds vaker voorkomt, terwijl ‘groter dan’ de correcte vorm is.
De afgelopen jaren werd al gediscussieerd over nieuwe woorden en spellingsregels maar met ‘beter als of groter als ’ lijkt het definitieve doodvonnis van de Nederlandse taal getekend. Het doet pijn aan mijn oren waaraan de nonnekes in lang vervlogen jaren getrokken hebben om de regels voor een correcte taal erin gedramd te krijgen.
Het argument voor dergelijke versoepelingen is dat de taal moet meebewegen met de tijd. Mensen die streng zijn op het foutief taalgebruik worden vaak als conservatief en betweterig gezien. Mensen die bovenmatig letten op taalfouten van anderen worden bestempeld als ‘taalnazi’s’.
Ik kan ermee akkoord gaan dat er door de evolutie een noodzaak voor taalverandering kan ontstaan maar verandering van taal bestaat echter uit twee categorieën: taalverloedering en taalontwikkeling. Veel mensen hoor je zeggen dat het draait om de boodschap die wordt verteld: ‘zolang iedereen het maar begrijpt’. Jongeren ontwikkelen hun eigen taaltje door afkortingen te gebruiken of woorden zonder klinkers en de grote groep vreemdelingen doen vaak ook niet de moeite om onze taal goed te leren. Moeten we terug evolueren naar Babylonische spraakverwarringen waarbij iedereen schrijft en spreekt zoals hij/ zij gebekt is?
Daaraan toegeven is in mijn ogen geen ontwikkeling maar verloedering. Het zijn voorbeelden van fouten die voortkomen uit lui- of slordigheid. Als je in een restaurant eet, wil je ook een degelijk opgemaakt bord. Mensen drinken ook geen wijn uit plastic bekers. Men draagt geen joggingbroek op een feestelijke aangelegenheid omdat die zo lekker zit. Vorm is altijd belangrijk en zegt iets over jezelf. Net zoals mensen enigszins hun uiterlijk verzorgen, zouden ze dat ook met hun taalgebruik moeten doen.
Maar ja , wie ben ik ?
Een oudje van 76 dat moeite heeft om het verleden los te laten wat kennis betreft? Neen, absoluut niet want als men bv de regels voor dt wil afschaffen geen probleem ! Trouwens de hel zal al vol zitten met al diegenen die door de jaren heen daar naartoe verwenst werden. 🙂
Voor mijn part doen ze maar doch ik blijf me houden aan de regels zoals ik ze geleerd heb want ik wil fier blijven op onze taal en daarom vind ik al die veranderingen niet altijd ok. Dixit
Wie van ons heeft die vraag in deze rare tijden al niet 10tallen keren gehoord en dan zeggen we om ervan af te geraken: GOED.
Dus ik zeg jullie dan ook: " Het gaat goed met mij al is het nu even heel erg druk".
We maken van de lockdown gebruik om de buitenmuren en de ramen van het huis te herschilderen ( mag wel na ruim 10 j). Dus dacht ik: " We zullen dat varkentje eens even snel wassen", maar daar dacht mijn halfbedde dus anders over.
" Als we dan toch in gang schieten dan eerst alle fouten wegwerken en grondig schoonmaken.", zei hij!
Ik wilde eerst protesteren maar eigenlijk heeft hij gelijk! We zijn nu 76 en ik ben zeker dat het de laatste keer is dat wij zelf die karwei opknappen. Ik zie ons dat over 10 j niet meer doen! Optimist? Ja, tot in de kist want ik hoop echt dat we hier dan nog samen wonen en " genieten" van onze oude dag want blijkbaar is 76 nog net niet oud genoeg om alles los te laten en te luieriken.
Dus als jullie mij zoeken of als ik eens minder vaak langskom, jullie weten waaraan het ligt. Ik wrijf en wrijf en spuit met de drukspuit en blijf spuiten en daarna zullenn we schilderen en schilderen en blijven schilderen!!
Als tussendoortje zaai ik bloemen en verpot ze en kweek ik een variatie van tomatenplantjes en pompoen plantjes. Die vragen elke dag de nodige aandacht en een klapke ( vooral dat laatste) anders groeien ze niet goed!
Hopelijk kan ik jullie deze zomer jaloers maken met een ruiker uit de tuin en een bonte mengeling van tomaten en andere groenten!
In de jaren dertig, ruim 80 jaar geleden, leefden in Griekenland 60.000 joden vreedzaam in Thessaloniki. Het was een gewaardeerde en levendige gemeenschap. De meesten van deze joden werkten in de haven. Zo erg zelfs dat de haven van Thessaloniki zelfs op zaterdag Shabbat gesloten was.
Grote emeritus rabbijnen woonden en studeerden daar ook. Iedereen hing rond en vond elkaar leuk. Maar op 2 september 1939, aan de vooravond van het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, was het in deze glorieuze gemeenschap dat de nazi-terreur plotseling zou toenemen.
Op 6 april 1941 viel Hitler Griekenland binnen om het zuidelijk front te beveiligen voordat de beroemde Operatie Barbarossa en het grote offensief tegen Rusland werd gelanceerd. Van de 60.000 Joden in Thessaloniki zullen er in een trieste recordtijd ongeveer 50.000 in het concentratiekamp Birkenau worden uitgeroeid!
Het bloedbad van de joden in Griekenland was kort maar intens. Slechts weinigen zullen de kans krijgen om het te halen. Maar onder de overlevenden was er een familie die bekend stond als Bourla. En na de oorlog, in 1961, werd in deze wonderbaarlijke familie in de kampen een zoon geboren. Zijn ouders noemden hem Israël-Abraham.
Hij groeide op en studeerde diergeneeskunde in Griekenland. Abraham was een briljante student en promoveerde in reproductieve biotechnologie aan de veterinaire school van de Aristoteles Universiteit in Salonika. Op 34-jarige leeftijd besloot hij naar de Verenigde Staten te verhuizen. Hij veranderde zijn voornaam Abraham in Albert en ontmoette hij een joodse vrouw, genaamd Miriam, en huwde haar vervolgens. Samen kregen ze twee kinderen.
In de Verenigde Staten werd Albert geïntegreerd in de medische industrie. Hij vorderde vrij snel en sloot zich aan bij een farmaceutisch bedrijf waar hij ‘hoofdmanager’ werd. Kleine Abraham (Albert) klom door de gelederen en kreeg in 2019 zijn benoeming tot CEO van dit bedrijf.
Albert besloot het hele jaar door alle inspanningen van het bedrijf te richten op het vinden van een vaccin tegen een nieuw virus dat zojuist de wereld heeft getroffen. Hij levert grote financiële en technologische inspanningen om zijn doel te bereiken.
Een jaar later behaalde zijn werk de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) toelating voor zijn bedrijf om het langverwachte vaccin te produceren... Zijn vaccin zal worden verspreid in verschillende landen, waaronder Duitsland, dat duizenden doden telt als gevolg van de pandemie. Ironisch genoeg werd dit vaccin, dat de levens van miljoenen mensen over de hele wereld zal redden, waaronder veel Duitsers, geleid en geduwd door een kleine Jood uit Thessaloniki, de zoon van overlevenden van de Holocaust van wie de meeste van zijn mensen werden uitgeroeid door nazi-Duitsland.
En daarom werd Israël het eerste land dat het vaccin ontving. Ter nagedachtenis aan zijn grootouders en zijn ouders die het leven hebben geschonken aan Israel-Abraham Bourla, tegenwoordig bekend als Albert Bourla (60), de CEO van Pfizer!
Brief van een mama hond aan de nieuwe eigenaren van haar pup:
Ik hoorde onlangs dat door corona veel mensen zich een huisdier aanschaffen. Hopelijk beseffen ze na corona dat ze zelf voor het dier gekozen hebben en blijven ze het goed verzorgen en graag zien.
Een mama hond legt uit waarom:
Ik ben de mama van de pup, die je in je armen draagt alsof jij zijn moeder bent. Aan de ene kant zie ik dat je het alleen maar goed wilt doen, maar wees voorzichtig alsjeblieft! Hij is niet gewend om zo hoog gedragen te worden! Ja, hij trilt! Nee, het is niet koud! Hij kent je niet... weet je, mijn pup heeft al gevoelens! Hij heeft nu alleen mij, zijn nestgenootjes en onze menselijke metgezellen gekend, dus hij begrijpt het niet allemaal!
Hij begrijpt niet waarom je je neus op zijn neus drukt! We zeggen hallo door te snuiven!!! Maar ik zei dat deze dag zou komen en ik heb het voorbereid! Kijk... hij likt je al!
Nee!! Hij heeft je niet gekozen! Hij is zo... hij kent niets anders dan liefde!
Nee, ik ben niet verdrietig, dat je hem met je meeneemt! Ik wil dat je hem respecteert...
Je stelt veel vragen over hem! " Is hij zindelijk? Is hij braaf?"
Zijn de menselijke kinderen wel zo vroeg perfect?
Waarom zou mijn pup dat moeten zijn en niet die van jou? Kent hij jou? Nee! En als je je verantwoordelijk voelt, moet jij hem alles nog leren! En dat is niet morgen al!
Hij kent je niet! Waarom zou hij je volgen? Weet je niet hoe je het moet doen? Hij ook niet!
Je gaat naar huis met mijn pup. Alsjeblieft, begrijp dat hij niet perfect is! Hij gaat huilen, omdat hij vanavond helemaal alleen zal zijn en hij kent jou of je thuis niet! Hij zal plassen en poepen, zeker ook waar je niet wilt. Als de eerste dagen ingewikkeld zijn voor jou, bedenk dan, dat jij ervoor hebt gekozen, begrijp dan, dat mijn pup ook in verwarring is. Zorg goed voor hem, begrijp hoe hij het beleeft.
Laat je kinderen hem niet verstikken met al hun liefde. Laat hem begrijpen, dat het bij jou ook zijn thuis is! Hij zal ons snel vergeten en zijn nestgenootjes. Hij zal alleen voor jou zijn. Maar wees geduldig!
Hij zal je overal volgen en je moet hem leren om alleen te zijn, anders... Hij zal gaan huilen. Hij zal niet beseffen, dat hij je buurvrouw zal hinderen.
En trouwens, het echte drama is, dat je er niet bij bent!!! Misschien kauwt hij op je schoenen, meubels, tapijt of handen. Mijn pup heeft geen handen om alles aan te raken! Hij voelt met zijn mond.
Mijn pup kan je wandtapijt opeten, ik zag een kleine menselijke jongen tekenen op een kast!!!
Maar... mijn pup zal sneller groeien dan die van jou! Hij wordt een tiener! Ja, ook bij ons worden we tieners! Hij komt in de pubertijd... maar laat hem alsjeblieft zien wanneer je het niet met hem eens bent, hou je hoofd koel en vergeet niet, dat pubertijd weer overgaat! En dan wordt hij volwassen en dan is hij die hond waar je van droomde... als je hem goed opgevoed en opgeleid hebt!
Als hij wegloopt, bijvoorbeeld, is het omdat je niet op hem hebt gelet!!
Als hij vol modder op je bank springt na de wandeling... dat is dat, omdat je vanaf de eerste dag hem op je schoot hebt genomen om tv te kijken!
Als hij je mooie nieuwe schoenen opeet, is dat omdat je hem een oude slipper hebt gegeven!
Zelf heb ik nooit echt het verschil begrepen tussen oude slipper en zondagse schoenen!
Nu je met hem vertrekt, bij de deur, begint je werk! Alsjeblieft, doe het, voor zijn welzijn en die van jou.
Als je hem meeneemt, moet je hem zijn hele leven houden en voor hem zorgen! Hij zal alleen jou hebben, want jij zult zijn leven zijn!
Mijn pup is geen gril, geen speelgoed, dat is waar!Mijn pup is een levend wezen, met gevoelens en in staat om het beste bij je naar boven te halen!
En als je dan afscheid van hem moet nemen, omdat zijn leven geen fijn hondenleven meer is, dan weet je dat je je grootste vriend bent kwijtgeraakt ❤
De week ziet er weer bijna op en we zitten al halfweg April. Stilaan heb ik genoeg van die koude dagen en mag de lentezon terugkomen. Er komen misschien wel versoepelingen maar ik zou ook al content zijn als we wat beter weer kregen zodat we ten minste in de tuin of op ons eigen terras wat kunnen genieten! Voor de rest niets speciaals te melden daarom deze vraag:
Welke 3 woorden zie jij het eerst? Wellicht zeggen ze iets over jouw karakter!
Aan het tempo dat de techniek en de wetenschap evolueert zou het onderstaand telefoongesprek een perfect vb kunnen zijn van wat er gebeurt als we een pizza bestellen in 2030 en dat is niet meer zo ver af!
BELLER : Is dit Pizza Hut?
GOOGLE: Nee meneer, het is Google Pizza.
BELLER : Sorry, ik moet een verkeerd nummer hebben gekozen.
GOOGLE: Toch niet, meneer, Google heeft vorige maand Pizza Hut gekocht.
BELLER : OK. Ik wil graag een pizza bestellen.
GOOGLE: Wilt u uw gebruikelijke, meneer?
BELLER : Mijn gebruikelijke? Je kent me?
GOOGLE: Volgens ons gegevensblad met nummerherkenning bestelde u de laatste 12 keer dat u belde een extra grote pizza met drie kazen, worst, pepperoni, champignons en gehaktballen op een dikke korst. BELLER : Super! Dat is wat ik wil hebben.
GOOGLE: Mag ik je voorstellen dat je deze keer een pizza bestelt met ricotta, rucola, zongedroogde tomaten en olijven op een volkoren glutenvrije dunne korst?
BELLER : Wat? Ik wil geen vegetarische pizza!
GOOGLE: Uw cholesterol is niet goed, meneer.
BELLER : Hoe weet je dat nou?
GOOGLE: We hebben uw telefoonnummer thuis vergeleken met uw medische gegevens. We hebben de uitslag van uw bloedonderzoeken van de afgelopen 7 jaar.
BELLER : Oké, maar ik wil je die vegetarische pizza niet! Ik slik nu al medicijnen voor mijn cholesterol. GOOGLE: Pardon meneer, maar u heeft uw medicatie niet geregeld ingenomen. Volgens onze database kocht u vier maanden geleden slechts een doos met 30 cholesteroltabletten bij Lloyds Pharmacy. BELLER : Ik heb er meer gekocht bij een andere apotheek.
GOOGLE: Dat wordt niet weergegeven op uw creditcardafschrift.
BELLER : Ik heb contant betaald.
GOOGLE: Maar u heeft volgens uw bankafschrift niet genoeg geld opgenomen.
BELLER : Ik heb andere geldbronnen.
GOOGLE: Dat wordt niet weergegeven op uw laatste belastingaangiften, tenzij u ze heeft gekocht met een niet-aangegeven inkomstenbron en dat is in strijd met de wet!
BELLER : Wel verdomme! GOOGLE: Het spijt me meneer, we gebruiken dergelijke informatie alleen met de bedoeling u te helpen.
BELLER : Al genoeg! Ik ben doodziek van Google, Facebook, Twitter, WhatsApp en alle anderen. Ik ga naar een eiland zonder internet, tv, zonder telefoondienst en niemand die naar me kijkt of me bespioneert.
GOOGLE: Ik begrijp het, meneer, maar u moet eerst uw reispas verlengen. Het is 6 weken geleden verlopen ...
Zuster Marguerite gaat naar de dokter, voor haar vreselijke aanvallen van de hik die maar niet stopt.
- Ik kan er niet meer tegen, dokter, het is nu al een maand dat ik niet meer kan slapen, bijna niet meer eet, zo zeer ben ik gestrest vanwege deze hik.
De arts kijkt er lang naar en zegt:
- Zuster, je bent zwanger. En ik ben formeel!
In paniek staat de non op, pakt haar spullen en rent in volle snelheid weg.
Een uur later belt moeder overste van het klooster naar de dokter:
- Dokter, kunt u mij vertellen wat u tegen zuster Marguerite hebt gezegd? Ze is in alle staten.
Met rustige stem aan de overkant:
- Je zult me wel begrijpen, moeder overste. Tegen aanhoudende hik is de beste remedie de patiënt te laten schrikken! Dus ik zei tegen haar dat ze zwanger was, en zo te horen heeft het gewerkt, ja toch? Waarop moeder overste:
" Inderdaad, zuster Marguerite heeft niet langer de hik, dat wel, maar pater Bastien heeft zichzelf opgehangen in de sacristie…”
Sometimes it snows in April.” Zanger Prince maakte er in 1986 een lied over en nu 35 jaar later klopt zijn stelling nog als een bus.
Deze morgen zijn we zoals gisterenmorgen opnieuw opgestaan met een witte tapijt, een centimeter of drie dik. Het is zelfs genoeg om een sneeuwman te maken. We zijn dat niet meer gewoon hoewel het niets bijzonder is in de aprilmaand.
Vorige week kenden we nog recorddagen qua maximumtemperaturen met 24 graden op 31 maart, nog geen week later moeten we het stellen met meer dan twintig graden minder. Op zich is het niet uitzonderlijk, maar eerder ongewoon. We zijn het door de opwarming van de aarde niet meer gewoon om onder een wit tapijt wakker te worden. Het geeft wel mooie foto’s
Ik weet niet in hoever de Paashaas zich moet houden aan de regel van niet essentiële verplaatsing, dus weet ik ook niet of mijn mandje gevuld raakt vandaag .. Van één ding ben ik wel zeker en dat is dat ik iedere bezoeker hier een Zalig en Gezond Pasenwens met hopelijk een beetje licht aan het eind van de tunnel.
)
) en zoveel meer! EN WE LAZEN BOEKEN EN STRIPS. 
