Neen, je moet nu niet denken dat ik hier reclame zal maken voor ... ik ben geen drinker en als ik mij toch bezondig dan aan "een geuze met" haha! Maar dat was de gedachte die deze morgen door mijn hoofd schoot toen ik wakker werd uit mijn droom. De menselijke geest is ondoorgrondelijk daarom zoek ik ook niet meer naar een waarom van mijn gedachten...Dit om te zeggen dat ik vanmorgen wakker werd met een nostalgisch gevoel, ik had van mijn thuis gedroomd. Nogmaals , vraag niet naar het waarom..
Die thuis was niet de liefelijke plek waar we sinds 1983 wonen, neen ik heb vannacht gedoold door dat ene dopje in het hart van West Vlaanderen waar ik opgroeide en heerlijke kinderjaren beleefde . Als ik die vergelijk met de cyberwereld van de hedendaagse kinderen.. dan missen die veel, heel veel. Mijn dorp,... met de uitgestrekte tarwe velden die zachtjes deinden op een zomerse bries naast de aardappelvelden waar boerengezinnen dagen lang van 's morgens vroeg tot 's avonds laat op ambachtelijke wijze de aardappelen rooiden.... Die groene weiden omzoomd door stoere grillige wilgen waaronder 's zomers de zwarte -en bruingevlekte koeien schuilden of loeiend wachtten om gemolken te worden.... En dan die kleine kapelletjes ze stonden als het ware geschilderd tussen die velden en weiden en hun deur stond altijd open voor de devote passant. Dat waren de beelden die in mijn droom passeerden . Wat ik nog zag? De boomgaard naast ons huis en die kersenboom waar ik zo dikwijls met een boek op één van zijn takken wegdroomde in de wereld van Winnetoe, Arendsoog en Witte Veder of de streken van Pietje Bell. Ik zag me schudden aan de haag om in de meimaand meikevers te vangen en er uren mee te spelen! Ik zag me ook rijden op mijn oude versleten en door mijn zus afgedankte fiets langs draaiende, kronkelende, verharde maar verlaten wegen naar het dorp met zijn kleine kerk en het dorpsplein waar de jaarlijkse kermis gevierd plaatsvond of naar school langs de Mandel die zich rustig kabbelend tussen het groen slingerde.. Mijn lager school, een grote school voor die tijd want de zustertjes leverden goed werk, zei men , ze lag deftig naast de jongensschool, een dikke hoge muur scheidde ons van mekaar. En dan zie ik ook vanuit mijn slaapkamervenster die vele boerderijen rondom ons waar ik samen met andere buurtjongens zo vaak gespeeld heb, waar de kippen nog vrolijk kakelend over het erf liepen waar de geur van aalt en gier je tegemoet kwam omdat die bewaard werd in grote betonnen putten om uitgevoerd te worden op de akkers, waar de schuren vol staken met aardappelen en stro nadat het door de boerenzonen dagenlang met de vlegel bewerkt was om het graan eruit te kloppen. Uren heb ik staan kijken en luisteren naar het onveranderd ritme van hun geklop in de stille hoop dat er ooit eens eentje uit de cadens zou geraken, haha . En dan zie ik mij lopen achter een wiel van de fiets dat ontdaan was van de banden en zich zo leende om met een ijzeren staaf voortgeduwd te worden of ik ben aan het knikkeren op de aarden weg waar we gemakkelijk een putje in konden maken om een " hole" te vormen of ik rende op de stoppelvelden om die " draak" - beter gekend als vlieger - de lucht in te krijgen. En als het te warm was dan zaten we onder de wilgenbomen te sabberen op een zure rabarbersteel of " schuimke trek" te doen uit een metalen drinkbus die gevuld was met water en een stuk zoetigheid ik weet de naam niet meer. We deden een stuk van een soort dropstaaf in de drinkbus , je moest dat goedje dan stevig schudden en dan het schuim optrekken... Heerlijk ...Of we lagen te knabbelen op kalisse ( zoethout) tot we enkel nog wat vezels over hielden... En dan die simpele huizen met een pomp vooraan waar de mannen water haalden om zich te scheren of de vrouwen om de was te doen. Zo kan ik nog uren doorgaan want zo herinner ik mijn dorp dat intussen ook veel van zijn landelijkheid verloren heeft .Wat een heerlijke tijd. En in dat dorp heb ik vannacht even rondgedwaald niet het veranderde dorp dat het nu geworden is en waar ik stilaan in verloren loop...Pure nostalgie of zoals Wim Sonneveld zingt:" Dat dorp van toen, het is voorbij;
dit is al wat er bleef voor mij:
een ansicht en herinneringen "
Hoe graag ik hier ook woon in ons Voorkempisch dorpje aan de rand van het bos waar nog rust en stilte heerst, waar de buitenlucht nog zuiver aanvoelt, ik denk niet dat ik ooit die gebondenheid ermee zal voelen als met dat dorp met zijn weiden als wiegende zeeën, het dorp waar ik geboren ben.....Ik word er even poëtisch van..
Waar is mijn dorp gebleven?
Er is een plaats in België
een plek in herinneringen zo wondermooi
waar ik als kind ben geboren
een plaats die ik nooit vergeten zal
Maar
Waar is mijn dorp gebleven?
Mijn lief, landelijk dorp
verdwenen in stenen?
Waar ben je gebleven
met jouw velden en weiden en aarden wegen,
Ben je ook in de vooruitgang voorgoed verdwenen?
Of ben ik niet jou maar jij mij verloren,
stilstaand uit mijn zicht verdwenen,
gebleven in het verleden
verankerd in mijn herinneringen?
Reacties op bericht (13)
02-08-2012
Groeten van Fjak@
Wat heb ik genoten van je logje, en ik denk dat het in ieder dorp zo is. Dat van ons werd dan nog in twee gesplitst voor de E 19 en van toen was alles gedaan en de veldwegels je kon er niet meer door ha neen die E19 , wij hadden vroeger een wegje en op een wip waren we aan de boerenbeek om in te spelen en te zwemmen gedaan, met je fiets op een klein kwartiiertje rijden narr het toen nog gezellige Hofstade plage ook gedaan en nu is dit een Bloso domein, geef mij maar het oude Hofstade terug en vooral zijn vele herbergen. neen wij kwamen daar niet maar daar werd door het drinken van de groete dorpsjongens gevochten en wij supporteren , het was juist tegen de gendarmerie die moesten enkel optreden als er Brusselaars kwamen en dan nog echte he.Het plezante was dat ze toen nog letterlijk iemand aan zo'n grote kapstok hingen en wij dan maar lachen , doe nu zoiets amaai, niet dat ik dat goedspreek maar dat hoorde erbij die boerenjongens hadden macht en stopte ook wel even om daar toen een 33tiger pint te drinken. Men ouders ook wij hadden een herberg thuis wij hadden de Brusselaars die van de trein kwamen en dorst hadden om dan langs de veldwegel te voet naar de plage te gaan en het omgekeerde als ze terug kwamen nog een verfrissing vooralleer de trein op. Met mij gaat het stilaan beter alhoewel ik nog wat onderzoeken moet passeren. Ik doe nu het secretariaat werk voor mijn tante bij het overlijden van onze nonkel en Willy doe al het geloop van de afspraken dat ik maak bij ja iedereen weet wat er allemaal komt bij kijken met een overlijden, en tante die zo bedorven was door haar man, enfin wij zijn er om te helpen en nog een andere neef ook, die zijn vrouw neemt de lakens mee en gaat daar eens met de stofzuiger rond en we zullen zien dat we het toch voor elkaar krijgen dat ze eten laat komen en iemand om te kuisen maar!!!, nu geef ik altijd soep en een koud schoteltje mee wat sla een eitje en wat vis ze eet dan toch iets. De overlijdingsmis van Jana (18j) is om nooit te vergeten eens een pastoor met een hart, over god heeft die niet gesproken de sterren daar gaan we haar terug vinden. Kusje van Fjak@
02-08-2012 om 10:00
geschreven door Fjak@
01-08-2012
Gosh
Gosh Natoken, wat een droom... Weet je die geuze is niet aan mij besteed... Er kwamen de laatste tijd heel wat bezoekers langs met een flesje wijn... En omdat ik daar niet om gevraagd had, vermoed ik dat ik doorheen de jaren een kwalijke reputatie heb opgebouwd. Maar één iemand had ook een boek bij met als titel "Twee eeuwen gemeenteschool.." Een boek over het dorp waar ik geboren ben en de lagere school doorliep. Een mooi boek met vele nostalgische foto's die heel wat herinneringen opriepen aan een tijd die achteraf gezien geweldig mooi was. Ook wij kwamen tot het besluit :" Dat dorp bestaat niet meer. Dat dorp waar iedereen iedereen kende; waar de mensen mekaar met hun bijnaam kenden maar erg moesten nadenken als je naar hun officiele familienamen vroeg . Het dorp oogt misschien nu mooier en rijker maar heeft niet meer het hart dat wij er vroeger voelden kloppen... 'k Heb weer van je log (dit kan je toch moeilijk een logJE noemen...) genoten ! Groetjes !!! Doeiiiiiiiiiiiiiii!!! Folion
01-08-2012 om 21:38
geschreven door folion
Lieve groetjes Nikki
Geniet maar van je stella nancy
Hier loop ik alleen op straat de woorden die in mijn hoofd zitten zeggen niks Niks omdat ze mijn gevoel niet omschrijven De mysterie ligt diep verborgen Sluipend als een wezen door mijn ziel En de minuten op de klok tikken weg zodat ik weet hoe laat het is Nikki
01-08-2012 om 18:22
geschreven door Nikki
..
als we dan toch over dromen schrijven ... in mijn droom was ik verliefd, maar dan de verliefdheid uit je jeugd, ge weet wel, die met de vlinderkens in uwen buik, dat was nog eens een plezant gevoel 't was dan ook nog een hele rijke man die op mij verliefd was, maar we werden voortdurend gestoord en gescheiden en hebben zelfs niet kunnen kussen ... bovendien zaten we op zijn eiland, weliswaar druk bevolkt, maar de grond errond zakte weg en het hele eiland stond op pilaren..... en toen werd ik verdekke wakker, net toen het interessant werd. Ik had het wel warm, maar dat kwam omdat ik een prachtige pelsmantel droeg met niks eronder Indien je deze droom zou kunnen verklaren zou ik je heel dankbaar zijn voor de info ... dikke kus en tot morgen hé!
01-08-2012 om 12:27
geschreven door bojako
Goedemorgen Natoken.Geniet van deze mooie zomerdag en een lekkere frisse Stella.
We zijn vandaag woensdag 1 augustus.We zeggen juli vaarwel en verwelkomen augustus.Voor onze schoolgaande jeugd en hun leraren zit de helft van het groot verlof er reeds op.Het wordt vandaag een warme en héél zonnige zomerdag wellicht de beste van deze week.Ik wens Jullie veel warmte en zonneschijn toe vandaag met vele lieve en warme zomergroetjes vanwege Jos.
01-08-2012 om 10:29
geschreven door Jos Vande Ghinste
Nen goeie morgen van den andere kant van de kempen ..
Ik kom naar u toe gevlogen over veld en hei , ik breng u de lieve groetjes ..en wens je een fijne midweek....en een smakelijk bbq ...hier wordt hij ook aangestoken ...voor 4 man...mijn aller beste tuinvriendin komt met haar manneke bij kletsen ..lieve groetjes en knufke... van ons voor jou
01-08-2012 om 07:16
geschreven door Jeske
Mooi geschreven...
Geluk is misschien wat fantasie, wat inbeelding. Wanneer men dat niet heeft, blijven slechts de allerdaagsheden van het leven.
Midweekse groetjes en knuffels...
LIEFS MIA
01-08-2012 om 00:58
geschreven door Mia
31-07-2012
Lieve groetjes vanwege Nikki
Wat heb je hier weer mooi geschreven je droom over toen
De minuten tikken als slakken de tijd verder, slagen van 1 rondje of 60 seconden tussenruimte van niets dat vooruit wil gaan en dan weer barstend veel met in elke tik twee tijdloze gedachten Nikki
31-07-2012 om 18:27
geschreven door Nikki
2de blog !!!
ik volg niet helemaal.... inderdaad "kommaput" was mijn 2de geesten kind
... maar moederloos sinds 9 februari ll. wegens tijdgebrek !!!
misschien wakker ik het vuurtje terug aan in de winter... groetjes
31-07-2012 om 18:06
geschreven door puntanderelijn
*
Al ben ik dan een stadskind, ik krijg toch ook steeds dat nostalgisch gevoel wanneer ik door mijn oude buurt wandel. Niets is er overgebleven van waar wij als kinderen speelden. Alles is vervangen door staal en beton. Ik loop er nu zelfs verloren in de vele straten die er vroeger nog niet waren. Die tijd van toen, hij komt nooit meer weer, maar vergeten doen we hem niet. Dikke kus x2 en tot in den draai.
31-07-2012 om 17:44
geschreven door Huismusje/Petra
en toen .... mijn straat....
ook ik heb sinds enkele dagen een blogje klaar... over onze straat... vorige maand was ik er reeds aan begonnen maar kreeg de mooi herinneringen er niet uit met al die regen... 't is me eindelijk geluk... 't was fijn je "droom" te lezen... ik ben van het pajottenland, ver van de westhoek.. blijft onze geboortestreek altijd n° 1in ons hart ? fijne avond GABY
31-07-2012 om 17:07
geschreven door puntanderelijn
zo lyrisch , als jij bent .. een genot
een genot om te lezen , zo voel ik het ook , mijn dorp ," mijn hoekje " ! gelijk waar je bent , DAT gevoel van vroeger , van je JEUGD kunnen ze niet wegnemen , maar anderzijds , de vooruitgang kun je ook niet tegenhouden ....we koesteren onze herinneringen hé Natoken , wanneer ik naar de westhoek ga , erdoorheen rijd , dan zing ik meestal : ... 't zijn weiden als wiegende zeeën ..... want alleen daar heb je ze nog , die weiden --zucht --- maar er is zovel mooi's nog , en daar gaan we maar van genieten hé , liefs
31-07-2012 om 08:01
geschreven door ani
Mooi je droom over toen Nanneke
Wie de dag plukt... als een bloem oogst het boeket van zijn leven ik dacht me te herinneren dat het coco's poeder was om dat drankje te maken ...maar er was er een ander met nen zwarte drop erin noemde wij klissiesap...vandaag gaan we een emmertje boontjes verwerken ... fijne dinsdag geniet ervan ... lieve groetjes en knuff van ons voor jou
)
't was dan ook nog een hele rijke man die op mij verliefd was, maar we werden voortdurend gestoord en gescheiden en hebben zelfs niet kunnen kussen ... bovendien zaten we op zijn eiland, weliswaar druk bevolkt, maar de grond errond zakte weg en het hele eiland stond op pilaren..... en toen werd ik verdekke wakker, net toen het interessant werd. Ik had het wel warm, maar dat kwam omdat ik een prachtige pelsmantel droeg met niks eronder 
