Omdat we het dag na dag opnieuw doen en ons lichaam er blijkbaar nooit genoeg van krijgt, even het volgende:
Een mens slaapt nogal wat af gedurende zijn hele leven, de ene al wat meer dan de andere. De ene kan het ook beter dan de ander, liggend, zittend, staand, snurkend of zuchtend, met oordopjes of een knuffelbeer onder de arm, met nachtkledij of in adamskostuum, onder frisse lakens of bedolven onder een heerlijk donsdeken, venster open, venster dicht, met een lichtje aan of in het pikkedonker.
Iedereen heeft zijn of haar manier, maar slapen doen we allemaal.
Als je het een beetje onder de knie hebt, lig je daar figuurlijk weg van de wereld, gedurende een paar uur van niets bewust, niet eens van je eigen lichaam, kwetsbaar over je ganse lichaamslengte en breedte en je weet het niet eens. Je ligt daar maar in complete overgave. Zelfs het sterkste, koppigste karakter kan niet eindeloos wakker blijven. Het lichaam schakelt zichzelf in stand-by modus. Je geest zweeft weg, naar plaatsen die je niet kent. Je praat met mensen die je niet kent, je ziet dingen die eigenlijk niet bestaan. Maar het gekke ervan is dat die plaatsen, mensen en dingen even werkelijk aanvoelen als de wereld die je ervaart tijdens de uren die je wakker bent. Al ben je daar niet, eigenlijk ben je daar wel.
Volg je?
Die overgave aan slaap, vind ik een beetje bevreemdend. Het is praktisch onmogelijk je er tegen te verzetten. Vaak beangstigt het me ook omdat ik kan voelen dat het er aan komt, maar niet weet waartoe het zal leiden. Zal ik een paar uur later mijn ogen openen, mijn lichaam fit en monter ervaren, me geeuwend uitrekken, klaar voor een volgende dag? Zal ik de duisternis van de nacht wroetend als een mol doorbrengen, wanhopig op zoek naar slaap die ik niet kan vinden? En als ik die niet kan vinden, hoe komt dat dan? Ben ik de slaap misschien ergens onderweg kwijtgeraakt? Waar zal ik wel en niet zijn tijdens het slapen?
En wat bepaalt dat mijn lichaam ineens weer wakker wordt? Hoe komt het toch dat ik uit een diepe droom kan wakker schrikken met luid bonzend hart? Wat zorgt er voor dat ik ineens weer geluiden waarneemt rondom mij? Hoe registreren mijn gesloten oogleden dat de dag is aangebroken en laten ze trillend als de vleugels van een vlinder mijn lichaam terug ontwaken?
Mijn lichaam en geest die overdag één geheel vormen, gaan 's avonds als complete vreemdelingen uit elkaar om bij het krieken van de ochtend elkaar terug te vinden als zielsverwanten. Mijn lichaam legt zichzelf te slapen en regenereert, terwijl mijn ziel vrij en doelloos andere werelden verkent. Het lijkt bijna een bovenaards gebeuren! En toch... slapen dat is wat ik nu ga doen! Slaapwel lieve bezoeker!
Reacties op bericht (7)
22-10-2012
Groeten van Fjak@
Ben hier content te lezen dat ik niet alleen vreemd doe in mijn slaap, ik weet dat ik dikwijls op dezelfde plaats zit t.t.z. hetzelfde droom maar waar als ik wakker word ik kan het me niet herinneren wat het was , alleen weet ik dat het telkens beanstigend is.
groetjes en dikke slaapknuffel van Fjak@
22-10-2012 om 20:26
geschreven door Fjak@
Gelukkig maar dat men niet weet wat er zoal gebeurt tijdens de slaap Natoken
Een aangename week toegewenst vanwege Amor Fati !
Wie op zijn tenen loopt kan niet stilstaan !
22-10-2012 om 19:32
geschreven door Amor Fati
Piepelou Omake
ik zag hier een lichtje branden en zei daar moet ik nog eens neerstrijken hi ! hi ! terwijl mijn brood staat te rijzen in het zonneke ik hou eigelijk niet zo van slapen ... ge weet dan verdorie van niks ...
met een lach op mijn snoetje breng ik mijn maandagochtent groetje & knuffelke
Blondine bij de McDonalds: Zeg hallo, het is hier veel goedkoper dan bij de apple store! Medewerker: ...hoe dat zo? Blondine: Een Mac voor maar 2,60 !
22-10-2012 om 10:54
geschreven door Jeske
21-10-2012
sloppel
Gosh Natoken, slapen is een werkwoord , toch ? En rusten ook..? Zou het daardoor komen dat ik 's morgens zo vaak moe ben als ik opsta ? Vandaag nog eens in de tuin bezig geweest.. En nu ben ik reeds moe voor ik naar bed ga... Hopelijk slaap ik weer de slaap der onschuldigen...
Folion
21-10-2012 om 21:27
geschreven door folion
Ja ontzettend raar hé!
Als je naar bed gaat is dat zo een beetje je overgeven aan het ongewisse en maar afwachten wat er gebeurt. IK heb altijd heel veel gedroomd en vroeger als ik slapen ging, als jong meisje, zei ik steeds: ik ga naar de film!;-)) Eigenlijk had ik die allemaal moeten opschrijven. Sommige dromen weet ik nog steeds tot in de details. Raar, heel raar. Warme groet. Michelly
21-10-2012 om 18:59
geschreven door Michelly
Wens je een fijne zondag lieve vrienden
Veel slaap ik heb niet nodig nancy,ami die van mij kan er soms wat van ,dan een duwtje in de rug even gedaan maar na een paar minuutjes weer hetzelfde
Ik voel me soms heel klein als een zandkorrel heel fijn ik kan niet geven zo ik wil en dat maakt mij dan heel stil soms kan ik niet helpen, om de pijn bij een ander te stelpen
Nikki
21-10-2012 om 10:43
geschreven door Nikki
*
Ik vermoed dat het je brains zijn die bepalen dat je moet slapen., anders wordt je gek. Ik denk nu even aan de film "Insomnia" waarbij een schitterende Al Pacino zo treffelijk laat zien wat niet kunnen slapen met een mens doet. Ik ben gelukkig een hele goede slaper. Alleen jammer voor mij is mijn innerlijke klok verkeerd afgesteld. Sweet dreams!
21-10-2012 om 02:36
geschreven door Huismusje/Petra
)
Vandaag nog eens in de tuin bezig geweest.. En nu ben ik reeds moe voor ik naar bed ga... Hopelijk slaap ik weer de slaap der onschuldigen...
