<a href='https://postimages.org/' target='_blank'><img src='https://i.postimg.cc/nVsgwB6F/voor-blog-2022.jpg' border='0' alt='voor-blog-2022'/></a>

Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.

Over mijzelf

Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Mijn favorieten

	Ani
	Jos
	Marisca
	Albert en Lenie
	Gé
	Michelly
	Myette
	Folion

Mijn favorieten

	Rud
	Cecile
	Chrisje
	Ingrid
	Jeske
	Ria
	Meeuw
	Redpoppy
	Patty enFreddy

Mijn favorieten

	Jeannine
	Dion
	Rita
	Myriam
	Maarten
	Dirk
	Rebecca
	Annie
	Jansen

Mijn favorieten

	Roosje
	Kinrooiradio
	Monique
	Ella
	Klaproosje
	Monica
	Vifke
	Tiny en Ans

Categorieën

Humor (562)

Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)

Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)

Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)

Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (69)

poëzie (163)

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een interessant adres?

23-01-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Het leven van de schoolgaande jeugd in de jaren ' 50 ( einde)

Naar het einde van elk schooljaar hielden we een Fancy Fair!
Je kan het zien als de voorloper van de hedendaagse open deurdag!
Iedere klas was te bezichtigen en onze jaarwerkjes en schriften lagen uitgespreid om te bewonderen of in te zien.
Wij waren ook van de partij met ritmisch turnen .
Vermits er geen turnzaal was, werden de lessen turnen altijd buiten gegeven met vooral grondturnen en marcheren. Daar waren we goed in en hadden we met veel legertroepen kunnen concurreren!
We hebben uren gemarcheerd in rechte lijnen en met verzorgde hoeken en zelf in het figuren maken waren we getraind. Dus hoorde dat er met de fancy fair zeker bij.
De discipline waarmee we onze ritmisch bewegingen op muziek uitvoerden , konden steeds op grote bijval rekenen bij de ouders. We hadden weken ervoor veel geoefend en waren zelf fier op onze prestatie.
Bij de opvoering droegen we een witte bloes en donker blauw plooirokje!
Het waren vooral de hoger klassen ( 4/5/ 6/7 en 8) die daaraan deelnamen.
Een behoorlijk grote groep en dat maakte indruk, maar het was wel telkens een succesnummer. !!!!!
Eerst werden de oefeningen klassikaal aangeleerd om daarna in groep tot een mooi geheel te breien. Maar jullie willen niet weten hoe dikwijs we alles overdeden voor we erin slaagden om synchroon onze oefeningen te doen !
De fancy fair trok altijd veel volk en de zusters profiteerden ervan om zoveel mogelijk lotjes te verkopen. Daarmee kon je dan een prijs ophalen ergens aan een kraampje op de speelplaats.
Er werden ook volksspelen gehouden waar de ouders aan deelnamen tegen een kleine vergoeding. Zo werd de schoolkas gespekt om de werking van het volgende schooljaar optimaal te verzekeren.
Het schoolfeest was de aangename afsluiter van het schooljaar maar de eigenlijke afsluiter was de proclamatie.
Dat was het afroepen van de punten die iedereen had behaald met de toetsen en dat in dalende orde!!!!
Voor de enen een moment de gloire voor anderen een pijnlijke bedoening.
Elke laatste schooldag kwamen al de klassen bijeen in de grote feestzaal. Dan werden de klassen éen na éen op het podium geroepen en werden de percenten afgeroepen van de eerste tot de laatste.!
Als je in de zesde klas zat, werden je zenuwen wel heel erg op de proef gesteld en was het heel moeilijk om zo lang stil te zitten of aandachtig te blijven. De spanning was altijd te snijden en er werd luidop meegemompeld: de eerste, de tweede de laatste!!
Iedereen kreeg een leesboek als beloning. De eerste van de klas kreeg zelfs twee boeken of meer!
De laatste van de klas kreeg ook een boek maar dat was altijd minder mooi of dik.
Ik heb altijd graag gelezen en was daarom steeds benieuwd naar mijn boek.
Je kon er toen al de toekomstige ondernemers uithalen want er waren altijd enkelingen die op boekenruil uit waren als ze hun eigen boek niet mooi of geschikt vonden.
Na de punten kwam dan nog eens een kaart voor goed gedrag en wellevendheid.!!
Die kaart leidde dikwijls tot discussies of naijver tussen de klasgenoten want je kreeg dan een eremedaille opgespeld en daarmee pronken was een hele eer!
Het schooljaar werd uiteindelijk afgesloten met een Onze Vader en een Weesgegroet en dat was het startsein voor een lange, deugddoende vakantie.
We vergeleken natuurlijk nog snel even de punten of troostten hier en daar een zittenblijver of iemand die veel punten had verloren in vergelijking met de vorige keer!
Maar iedereen stond al met éen been in de vakantie.
Daarna mochten we naar huis, blij en vol verwachting wat ze thuis zouden zeggen of met een klein hartje of. onverschillig als studeren thuis niet zo hoog werd ingeschat!
Sommigen spraken nog wel af om mekaar te zien maar overal klonk er.: "tot volgend schooljaar "....en wegwezen !

Zo was onze schooltijd voor zover ik het mij herinner.
Klinkt het nu wat wereldvreemd?
Als we alles plaatsen in de juiste tijd, dan moeten we toegeven dat onze ouders er toch wel voor gezorgd hebben dat we een goede opleiding en opvoeding hebben meegekregen! De accenten lagen toen wel meer bij overdracht van kennis en het bijbrengen van beleefdheid . De godsdienst was door alles verwerkt.
Nu beweren we dat bepaalde volkeren geïndoctrineerd zijn .Maar waren wij dat toen ook niet? Opgroeien in een wereld van religieuzen en pastoors die het in elk dorp nog voor het zeggen hadden, is dat ook niet een erg bepalend leefmilieu?
Dat er toen zaken gebeurden die nu niet meer denkbaar zijn daar kunnen we enkel nog om lachen en met een zekere nostalgie terugdenken aan de "tijd van toen"!!!
Alles is nu zo anders maar zoveel beter...?
Sommige dingen , goddank wel, voor de rest.....
Daarvoor zou ik mijn kleinkinderen moeten horen praten over hun schooltijd, maar ik vrees dat het wishful thinking is, zo lang lopen de meesten van ons hier niet rond!!

Wat het middelbaar met zich meebracht , lezen jullie later wel eens.
Het was ook een hele belevenis zeker de 6 jaren internaat!

Geef hier uw reactie door