Huismusje liet gisteren op mijn blog ( vriendschap) een mooie tekst van een lied van Marva achter en die zette me even aan het denken. Zo kwam ik bij enkel bedenkingen:
Hoe komt het toch dat je je bij iets moois soms zo melancholisch voelt ? Misschien omdat je weet dat je het nooit kunt vasthouden?
Hoeveel unieke en mooie momenten in je leven zitten er niet verankerd in je geheugen, je herinnert ze, maar nooit kan je ze nog eens beleven. Zo blijft je eerste liefde met die vlinders in je buik altijd iets speciaals evenals die eerste kus, die kan nooit nog geëvenaard worden. De pracht van een zonsondergang op een romantische avond, de besneeuwde bergtoppen uit een ver verleden, zinderen nog door in je ziel maar stemmen je tegelijkertijd weemoedig. Je trouwdag, een mijlpaal op de weg van de liefde die toen nog zonder bochten voor je uitgestrekt lag, flits in een wolk van melancholie even voorbij. Dan komt je eerste kind dat zijn eerste pasjes zet en dan die eerste woordjes!!. Nooit zal een woord je nog zo vervullen met trots en nooit zal een woord nog zo zoet klinken als dat woordje toen. En zo herinner je je nog oneindig veel momenten waar je bemind hebt, geleden en geleerd. Eigenlijk zijn het al die unieke momenten, zo diep doorvoeld, die ons leven zin geven maar die we spijtig genoeg nooit kunnen herbeleven.. We herinneren ze nog wel maar dat is niet hetzelfde. De herinnering roept een weemoed op omdat al die prachtige momenten als zand door onze vingers gegleden zijn. Soms sluipt zelfs de twijfel binnen of we wel genoeg genoten hebben of dankbaar geweest zijn.
Bij al die bedenkingen, stel ik vast dat ,niettegenstaande alles, het leven mooi is, misschien en wellicht omdat het vergankelijk is. Moesten we onsterfelijk zijn dan zou niets zo mooi, zo uniek en zo melancholisch zijn. Precies het besef van verlies geeft aan al onze belevenissen een serene schoonheid. Het weten dat je nooit iets kan herbeleven, maakt al die momenten zo uniek. Gisteren heb ik het bezoek gehad van een lieve schat van een buurvrouw (Paz) die gewoon even de tijd nam om te luisteren. Dat is ook zo'n moment om te koesteren. Precies daarom kruipen we telkens uit een dipje omdat het leven toch de moeite loont. Het is als een regenboog. Buien en zonneschijn zijn allebei nodig om het kleur te geven . Bojako zegt het nog anders :" It's better to have loved and lost , than never to have loved at all". Of om het heel vrij te vertalen : het is beter bemind te hebben, geleden en geleerd dan niet geleefd te hebben.
Dus lieve bezoekers laten we een lange knuffelkring maken en dat moment samen beleven. En die twee beertjes van gisteren vond ik zo schattig dat ze nog eens mogen meegaan in mijn blog. Kijk maar goed hoe ze het doen, zo'n knuffel bedoel ik!
Reacties op bericht (5)
24-08-2008
..
Van op mijn roze wolk geef ik je alvast een heel dikke knuffel Natoken,en ja ...ik voel me zo gelukkig dat ik een beetje bang word dat het zo niet kan blijven duren...eigen aan de mens zeker ,dikke kus!
Lipske wenst jullie een heel prettig begin van de week toe! Kus &Knuffel!
24-08-2008 om 15:31
geschreven door hotlips
..
Mijn eerste liefdes ervaringen waren niet zo sensationeel. Zou een man dat anders ervaren dan een vrouw? Maar mooi herinneringen moeten niet altijd met liefde te maken hebben, hoewel er enkele zijn waar ik met een teder gevoel aan terug denk. Andere laten dan weer een wrange smaak achter. Maar ergens heb je wel gelijk, weemoedig bij het idee dat alles is vergankelijk is. De mooiste aanblik vervaagt door de mist van vergane jaren. Groetjes.
24-08-2008 om 00:39
geschreven door Ludovikus
Bemind, geleden en Geleerd................
Wat me opviel was toen je schreef: Het weten dat je nooit iets kan herbeleven, maakt al die momenten zo uniek. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dit is wel juist in de context waarover je het hebt, maar tegelijkertijd moest ik ook denken aan de vrouwen die het nu zo prachtig gedaan hebben in de atletiek met goud en zilver, dit is ook uniek, maar..zij moeten dan wel de bedenking maken dat het moment van de overwinning veel te kort is om alleen daarvoor te leven en nergens anders voor
Ik weet wel dat je daar wellicht ook zo over denkt.maar het is dus wel uniek!!!
24-08-2008 om 00:28
geschreven door Amor Fati
23-08-2008
ja
ik kan het niet zo goed verwoorden , maar voel net hetzelfde ! een dikke knuffel dat doet deugd !
23-08-2008 om 17:52
geschreven door ani
Lieve groetjes en een fijn weekend
Heel mooi geschreven...het is altijd een plezier om hier te komen lezen...fijn weekend Natoken..knuff
)
,dikke kus!
