Niettegenstaande de zadelpijn en bagagedragerperikelen (!) haalde ik gisteren toch mijn ijzeren ros van stal! Terwijl ik rustig trapte en van de zon genoot, zag ik het zo gebeuren.
'Hee', roep ik, volgens mij heel hard naar de mevrouw die mij tegemoet komt rijden. Zo te zien, zit ze in haar tas te rommelen en vergeet ze haar stuur recht te houden. Ik krijg bijna een hartverzakking als ze zo recht op me afkomt. Ze had mij blijkbaar niet gehoord maar toch schrikt ze ineens op om haar stuur meteen bij te draaien. Zucht, diepe zucht. "Jouw tijd is nog niet gekomen, laat die hartslag maar weer tot rust komen, Natoken."
Het is niet de eerste keer dat me opvalt dat mijn - voor anderen onhoorbare - 'schreeuw' uiteindelijk toch doel treft. Als je bedenkt dat alles energie is, stel ik me zo voor dat mijn levenslustige, adrenalinegestuurde energetische vuurpijlen recht in haar voorhoofd priemden.
:lol:
Reacties op bericht (6)
21-08-2011
ik kwam vandaag op de autostrade ook zo iemand tegen die me voorbijreed al rommelen in de handtas om GSM dan nog te zoeken en ze was niet blij toen ik toeterde....
Een aangename avond toegewenst vanwege Amor Fati !
De gevaarlijkste hartziekten zijn nog steeds: afgunst, haat en hebzucht.
Afgunst wordt veeleer geboren uit de onvolkomenheid van hem die haar koestert, dan uit de volkomenheid van hem die haar inboezemt
21-08-2011 om 22:47
geschreven door Amor Fati
..
Zo,n frontale botsing met een tegenligger fietser op een smal gebetoneerd wegeltje heeft me ooit in de gracht er naast doen belanden, met twee gebroken ribben er nog aan toe. De snoodaard die ook gevallen was zal zich wel schuldig gevoeld hebben, was snel weer ter fiets en er vandoor. Gelukkig heb je de goede oude manier gebruikt om te verwittigen en niet je fietsbel zoals ik. Van Ludovikus&Lea.
21-08-2011 om 16:21
geschreven door ludovikus
Groeten van Fjak@
Als ik men hond nog leefde ging ik altijd op wegen die eigenlijk veldwegels waren maar met de tijd gebetonneerd.
Nu ik heb veel gewandeld zonder hond ook en de wandelregels zitten voor altijd in men hoofd.
Dus een gebetonnerde weg ging ik links zoals het moest maar ik zag een fietser afkomen denk dat hij de koppigheid zelf was want goed te zien ging hij niet veranderen van gedacht maar ja ik ook koppig dus bleef ik gaan en wat kwam ervan deze koppigaard reed met zijn fiets tussen men benen. Ik had men hond gewaarschuwd dat hij moest naast mij lopen en zeker niet blaffen enfin ik had de beest verwittigd.Ja een discutie die erop volgde ik dacht die gaat me seffens een peer geven maar soulaas daar kwam een andere wandelaar toe die hetzelfde als ik geleerd had.
Deze wandelaar was nog straffer dan ik hij commandeerde de man eerst en vooral zijn fiets van tussen men benen te doen en ten tweede nu ga je doen wat je daarstraks moest doen de mevrouw ging juist en jij gaat nu rechts voorbij steken zoals het hoort. Hihi hij deed het een geluk want van nature ben ik geen koppigaard maar als de andere wandelaar er niet tussen was gekomen wel ik kan tot de dag van vandaag niet zeggen wat er dan zou voorgevallen zijn.
Men hond kon enkel blaffen want de bravigheid zelve een geluk als hij blafte was het wel een zware blaf, misschien had dat dan men redding geweest..
Natoken hopelijk weer geen onweer zoals in de week maar wel een fijne zondag voor jullie.
Fjak@
21-08-2011 om 12:49
geschreven door Fjak@
Hallo
Wat een geluk dat ze je gehoord heeft...
Groetjes en een fijne zondag
21-08-2011 om 12:26
geschreven door Athea
Lieve groetjes dikke knuffel xxxxxx
Wat een geluk nancy dat je zo luid kon roepen ami
Met een knipoog en een lach kom ik je een fijne zondag wensen
21-08-2011 om 11:14
geschreven door nikki
jé were chance get hé !
met die velo ! taalkamp in Oostduinkerke ? komen ze west-vlams leren ? en 't weer hier ... NU 24 GR ? BEWOLKT EN AF EN TOE ZON ? MAAR ... west- vlaanderen blijft goed vandaag ! binnenland zou weer miserie krijgen ( volgens de boerenweerman en die zit er altijd op ! )en morgen , je kans genieten , minder warm , maar om te wandelen : goed ! liefs van mij !