Twee standbeelden, die een naakte man en een al even naakte vrouw voorstellen, staan tegenover elkaar in het park. Enkele honderden jaren nadat ze daar zijn neergezet in het park, daalt er een engel tot hen neer. Met één enkel handgebaar wekt de engel de beelden tot leven. De engel spreekt: "Ik ben gezonden om jullie wederzijds verzoek om te kunnen bewegen in te willigen. Maar wees vlug, je krijgt slechts een kwartier en daarna worden jullie weer twee stenen standbeelden." De man en de vrouw kijken elkaar aan, hun ogen glinsteren van de voorpret, ze blozen allebei en ze verdwijnen in de struiken om te doen waar ze zolang al naar verlangd hadden. Een hevig geritsel weerklinkt en zeven minuten later komen beiden terug. De engel glimlacht: "Dat waren maar zeven minuten, waarom ga je niet terug en doe je het nog eens?" De beelden kijken elkaar weer aan en tenslotte zegt de vrouw: "Waarom niet? Maar laten we de rollen omkeren: Nu hou jij die duif vast en kak ik op zijn kop..."
Snow Patrol is een alternatieve-rockband, bestaande uit voorman Gary Lightbody (zanger, songwriter en gitarist), Scot Paul Wilson (bassist en achtergrondzang), Nathan Connolly (gitaar en achtergrondzang), Tom Simpson (toetsenist) en Jonny Quinn (drummer).
Oorspronkelijk opgezet in Dundee, werkt de band nu vanuit Glasgow. De eerste drie albums, de epStarfighter Pilot en de studioalbumsSongs for Polarbears en When It's All Over We Still Have to Clear Up waren commercieel niet succesvol en werden uitgebracht door de independent platenlabels Electric Honey en Jeepster. De albums waren in het indiegenre te plaatsen. Toen de band naar het majorlabel Fiction onder Interscope verhuisde, bracht het in 2003 het album Final Straw uit, dat met de viervoudige platinastatus werd bekroond, ondersteund door de single Run dat de vijfde positie in de Britse UK Singles Chart behaalde. Door het in 2006 uitgebrachte Eyes Open, waarop de band meer richting de alternative en de powerpop ging, brak de band definitief door. Singles als Chasing Cars en Shut Your Eyes behaalden hoge posities en bivakkeerden lange tijd in de hitlijsten, net als het album. Na jarenlange toeren besloot de band tot een pauze, maar toch bracht het in de herfst van 2008 het vijfde album A Hundred Million Suns uit met Take Back the City als leadsingle. Hiervan werd de tweede single Crack the Shutters een hit in de Nederlandse Top 40. In november 2009 werd het compilatiealbum Up to Now uitgebracht, met het door techno-beïnvloede Just Say Yes, waarmee de band met de eerste positie haar piek in Nederland bereikte. In november 2011 kwam het zesde album Fallen Empires uit.
Wereldwijd heeft de band ruim elf miljoen albums verkocht, waarvan Eyes Open het meest succesvolle is.
Doorbraak
Oorsprong (19942003)
Gary Lightbody en Mark McClelland, oprichters van de band
Eind 1994 begonnen de Noord-Ieren Gary Lightbody, Michael Morrison en Mark McClelland aan de Universiteit van Dundee, in Schotland de band Shrug. De studenten traden met deze band op op de universiteit en de pubs rondom het gebied. Het eerste ep, Yoghurt vs. Yoghurt debate getiteld, was een klein succes. In 1995 besloten ze de naam te veranderen naar Polar Bear en kort hierna verliet drummer Morrison de band en keerde hij terug naar Noord-Ierland. In de zomer van 1997 bracht Polar Bear via het Electric Honey platenlabelStarfighter Pilot uit, een ep waar drie nummers op stonden. Vanwege een naamconflict met een andere band uit de Verenigde Staten, geleid door Jane's Addiction's ex-bassist Eric Avery, was de band gedwongen de naam opnieuw te veranderen. Een vriend van de groep bedacht de naam, die de groep altijd al Snow Patrol noemde, ook in de periode dat de band Polar Bear heette. Jonny Quinn uit Noord-Ierland sloot zich toen aan en werd de permanente drummer van de groep.
De band bracht het volgende ep-single Little Hide uit via Jeepster Records. De tweede single One Hundred Things You Should Have Done in Bed werd een kleine indiehit. Beide singles werden hevig gepromoot door Jeepster waarbij de videoclip op de single werden gezet en Snow Patrol voor het eerst op de televisie was te zien. De band bracht via Jeepster het eerste studioalbums uit: Songs for Polarbears uit 1998 en When It's All Over We Still Have to Clear Up uit 2001, beide opgenomen in Glasgow. In 2001 startte Lightbody een supergroep met leden van het Jeepster-label, waaronder Mogwai en Belle & Sebastian en bracht samen met hen twee albums uit.
Snow Patrol bereikte met de uitgebrachte albums kritieke succes maar faalden commercieel en de band begon de relatie met het label te evalueren en voelde dat Belle & Sebastian alle aandacht kreeg en er weinig voor Snow Patrol werd gedaan om de band door te laten breken. Vanwege het lage succes van de band en de minimale steun van het label kwam de financiële situatie van de band onder spanning te staan en leidde het tot de verkoop van Lightbody's cd-verzameling om zijn huur te kunnen betalen.
Final Straw (20032005)
Nadat de contractontbinding met Jeepster was voltooid, tekende de band bij het mainstreamlabel Polydor. In 2003 brachten ze het derde album Final Straw uit, geproduceerd door Jacknife Lee. Met het album proefde Snow Patrol voor het eerst aan succes met de derde singleRun. Het nummer debuteerde op de vijfde plaats in de BritseUK Singles Chart en hiermee begonnen de vergelijkingen met Coldplay. De opvolgers Chocolate en Spitting Games (een rerelease) behaalden de top 30.
Het album werd in het Verenigd Koninkrijk ruim een anderhalf miljoen keer verkocht en heeft vijf maal de platina status bereikt. In Nederland behaalde het album de 49ste plek als de hoogste positie en in de Verenigde Staten was het de nummer een in de Top Heatseekers, de lijst met potentiële succesvolle albums. In de Billboard 200 reikte het tot de 91ste positie en werd het album met goud bekroond.
Op 16 maart 2005 verliet McClelland de band. Aan het einde van de maand was een vervanger gevonden in de vorm van Paul Wilson, het voormalige lid van Terra Diablo. Daarnaast werd tourtoetsenist Tom Simpson toegevoegd als definitief lid.
In 2005 werd de band door U2's frontman Bono persoonlijk gevraagd als openingsact mee te gaan op het Vertigo Tour in Europa. De band stemde in en stopte hiervoor de Final Straw-tour om deze na de Vertigo-tour te hervatten in de Verenigde Staten. In deze zomer speelde de band ook een kleine set voor Live 8 in Londen. Na hun taken als openingsact en het toeren ter promotie van het derde album, nam de band een tijdje rust en begon het te schrijven aan en het opnemen van een opvolger. In december van dat jaar werd een cover van John Lennon's Isolation uitgebracht als onderdeel van Amnesty International's Make Some Noise-campagne waarin nummers van Lennon werden gebruikt om mensenrechten te promoten.
In 2006 rondde de band de opnames van het vierde studioalbum af en werd in april van dat jaar Eyes Open uitgebracht met You're All I Have als leadsingle. Dit nummer deed het commercieel goed en behaalde de zevende plek in de Britse lijsten, ondersteund door grote promotie van BBC Radio 1. Voor de Verenigde Staten werd het nummer Hands Open gekozen als eerste single. Het nummer Chasing Cars werd in deze periode gebruikt in de emotionele slotscène van de laatste aflevering van Grey's Anatomy's tweede seizoen. Dit zorgde voor grote populariteit van het nummer, dat door downloads de Amerikaanse lijsten binnenkwam en de release van Hands Open overstemde. Dit besloot het label om het nummer als derde single uit te brengen. Chasing Cars werd de meest succesvolle single van de band en bereikte in veel landen de top 10. In de Nederlandse Top 40 deed het echter weinig (nummer 28) maar in de Single Top 100 bereikte het de achtste positie. In de Vlaamse Ultratop 50 bereikte het zelfs de derde plaats. De single was een nummer met een lange adem, het verbleef 58 weken in de Single Top 100, 90 weken in de UK Singles Chart en 34 weken in de Ultratop 50.
De band was gedwongen een groot gedeelte van de Amerikaanse tour ter promotie van het album uit te stellen nadat er een poliep op Lightbody's stembanden werd ontdekt en het hem niet lukte te genezen na een rustperiode dat werd verkregen door het annuleren van drie tourdata. Het werd op het tourgebied een moeilijk jaar voor de band waarin vele data niet doorgingen vanwege uiteenlopende redenen, waaronder de geplande aanslagen op trans-Atlantische vliegtuigen, het te laat arriveren van bagage en een blessure van Wilson.
In november werd bekendgemaakt dat Eyes Open het best verkochte album van het jaar was met een verkoopaantal van 1.6 miljoen kopieën en versloeg hiermee onder andere Take That's comebackalbum Beautiful. In de Verenigde Staten werd het album in dat jaar ruim een miljoen maal verkocht en bereikte het de platina status, mede doordat het album gedurende vijftien weken in de top 25 van de Billboard 200 verbleef, gesteund door het succes van Chasing Cars.
Het succes vervolgde in Vlaanderen, waar de band in 2007 een hit scoorde Shut Your Eyes dat drie weken op de eerste positie stond en 23 weken in de Ultratop 50 verbleef. De single erna deed het wat minder, het duet Set the Fire to the Third Bar met Martha Wainwright kwam slechts tot de 41ste positie. Ondertussen nam de band de soundtrack van Spider-Man 3 op, Signal Fire. Het was de in de hitparades best scorende single van de band, met in het Verenigd Koninkrijk en Ierland respectievelijk de vierde en de tweede plek.
Op 7 juli 2007 trad de band op in kader van het Live Earth-benefietconcert in het Verenigd Koninkrijk. Simpson werd kort na het optreden gearresteerd nadat hij afwezig was op een rechtszaak waarin hij werd aangeklaagd op verdenking van cocaïnebezit.
A Hundred Million Suns (20082009)
Zanger Gary Lightbody tijdens de Taking Back the Cities Tour met op de achtergrond het universum in origami, het thema van het album.
De band was van plan om na Eyes Open het een beetje rustiger aan te doen na jaren van toeren. Echter, begin 2008 maakte Lightbody bekend dat ze bezig waren aan een opvolger met Lee opnieuw als producer. Het album, A Hundred Million Suns kwam in oktober uit en debuteerde in de meeste landen in de top 10. Ter promotie van het album werd er getoerd in de kleinere zalen van Groot-Brittannië. De single Take Back the City haalde de top 40 niet in Nederland, maar kwam wel tot de zesde positie in het Verenigd Koninkrijk.
Eind 2008 bracht zangeres Leona Lewis haar interpretatie van Run uit. Hierdoor kwam het origineel van Snow Patrol de Singles Chart weer op 28 binnen. Omdat Chasing Cars deze lijst opnieuw binnenkwam op 65, zorgde het ervoor dat de band tegelijkertijd drie singles van drie verschillende albums in de UK Singles Chart had staan.
Tweede single Crack the Shutters werd begin 2009 uitgebracht deed het matig in het Verenigd Koninkrijk, maar werd in Nederland door 538 uitgeroepen tot Alarmschijf en bereikte de veertiende plek in de Nederlandse Top 40. De derde Britse single werd eind januari bekendgemaakt: If There's a Rocket Tie Me to It en flopte in haar geheel door geen enkele hitlijst te behalen.
De UK & Ireland Arena Tour startte in februari en hierna speelde de band naast Oasis tijdens het Coca-Cola Zero Festival en deed hierna festivals in Europa aan. Tijdens de 40e editie van Pinkpop verzorgde Snow Patrol het afsluitende concert op de maandag. In een interview op het festival, onthulde de band dat het nieuw materiaal zal lanceren tegen het einde van het jaar als een brug tussen A Hundred Million Suns en de release van een nieuw album. In mei werd The Planets Bend Between Us als vierde en laatste single gekozen. In april becommentarieerde Lightbody op de veroordeling van The Pirate Bay-eigenaren door te zeggen dat zij deze straf niet verdienen.
Na de festivaltour begon de band als support act van Coldplay. Op 20 en 21 juli trad de band opnieuw op in het voorprogramma van een U2-tour, dit maal ter promotie van het album No Line on the Horizon in de U2 360° Tour en deed het de Amsterdam ArenA aan. In de nacht van 21 op 22 juli gaf de band een geheim concert voor prijswinnaars ter promotie van de vierde Nederlandse single If There's a Rocket Tie Me to It.
Up to Now en Reworked Tour (eind 2009)
In augustus 2009 werd bekend dat de band in november en december een tour door Groot-Brittannië zou beginnen waarbij de nadruk op vroegere nummers, nummers van de Reindeer Section en nieuwe interpretaties van hits gelegd zou worden. Kort daarna werd bekend dat er een bijbehorend album in de maak was met Just Say Yes als de eerste single. Het album Up to Now verscheen op 9 november en bevatte singles, non-singles, B-kanten en nummers van the Reindeer Section. Just Say Yes bereikte in de Single Top 100 de tweede en in de Top 40 de eerste positie, waarmee het de hoogste notering van de band in Nederland is. Na het succes van het nummer werden Run en Chocolate opnieuw uitgebracht, afkomstig van het compilatiealbum.
Tired Pony en Fallen Empires (2010verder)
De band maakte beginnetjes met het zesde studioalbum, waarmee het een niveau hoger wil en dat volgens Connolly een andere richting gaat. De eerste stap werd eerder gezet met Just Say Yes, waarmee het de technokant opging. Ook waren twee soloprojecten van Lightbody gepland: het elektronische Listen... Tanks! en het op country georiënteerde Tired Pony, een samenwerking met onder anderen Archer, Lee en Peter Buck van R.E.M., dat in juli 2010 werd uitgebracht en kritisch en commercieel goed ontvangen werd. Het eerstgenoemde project is uitgesteld.
Tegen het einde van dat jaar concentreerde de band zich samen met Jacknife Lee in Malibu op de opnames van het nieuwe album. In juni maakte Lightbody via zijn tumblr-pagina bekend dat het album Fallen Empires af was en gemixt werd en op 21 juli ging de single Called Out in the Dark in première, met sterke synthrock en elektronische invloeden. De tweede single van het album This Isn't Everything You Are kwam op 3 oktober uit en op 11 november werd het album uitgebracht, dat het eerste album van de band is dat op de eerste positie in de Nederlandse Album Top 100 terechtkwam. Het album was van alle albums het langste waaraan gewerkt werd en ook met de langste speelduur. Eind december kwam in onder andere Nederland en het Verenigd Koninkrijk In the End als derde single uit, terwijl andere landen New York voorgeschoteld kregen. De band speelde tijdens en opende ondertussen ook 3FM Serious Request 2011 in Leiden en Music For Life 2011 in Gent. Eind februari 2012 staat de band in de Lotto Arena in Antwerpen, België en begin maart doet het Ahoy Rotterdam aan voor een dubbelconcert. De opvolger van het album is reeds gereed met materiaal dat tijdens de opnames van Fallen Empires werd opgenomen. Een verschijningsdatum hiervoor is nog onbekend.
Valére vraagt aan Stéfanie: "Wanneer je geen voeten zou hebben, zou je dan schoenen dragen?" "Natuurlijk niet" antwoordt Stéfanie. Waarop Valére vervolgt..."En, waarom draag je dan een bh?..."
Een coverband bestaat uit een aantal artiesten/muzikanten die gezamenlijk nummers ten gehore brengen die door andere artiesten geschreven en/of gespeeld zijn, oftewel covers. Het repertoire van een coverband bestaat dus hoofdzakelijk uit stukken die eerder door andere artiesten of bands uitgebracht zijn.
Coverbands zijn veelal op te delen in verschillende muziekstromen zoals rock, funk, blues, top 100 of tributebands.Tributebands, de naam zegt het al, spelen nummers van één artiest of band.
In Nederland en België zijn er duizenden coverbands die optreden op festivals, in kroegen, op bruiloften of andere feesten. Reguliere artiesten zijn vaak te duur om voor zoiets in te huren, een coverband is hiervoor een prima alternatief. Daarnaast trekken bands die bekende nummers ten gehore brengen veel meer publiek dan onbekende bands met eigen repertoire.
Een lange rij vrouwen staat geduldig voor een winkel te wachten. Een man probeert voor te dringen, maar het boze schreeuwen doet hem weer snel achter aan de rij aansluiten. Na een tijdje probeert hij het weer opnieuw, maar weer krijgt hij de woede van de vrouwen over zich heen. Bij zijn derde poging werken de vrouwen hem eigenhandig naar achteren. Hij geeft het op, trekt zijn das recht, strijkt zijn verwarde haar glad en zegt waardig: "Prima, dames, als u zich zo blijft gedragen, open ik de winkel niet."
Op 11 november, of soms de avond ervoor, wordt in sommige streken, zowel in Vlaanderen, Noord-Frankrijk als in Nederland, de naamdag van Sint-Maarten gevierd. Het Sint-Maartenfeest wordt ook wel "keuvelen", Sint-Martinus, Sinter Merte of Sinte-Mette genoemd. De invulling die aan dit feest gegeven wordt verschilt van streek tot streek.
Verspreiding
Nederland
De kerngebieden in Nederland zijn Limburg, Noord-Holland, Friesland, Drenthe en Groningen. Buiten deze kerngebieden komt het feest echter ook voor, soms nog maar recent onder invloed van inwijkelingen, soms omdat de stad een eigen band met de figuur Sint-Maarten heeft.
In Utrecht waar Sint-Maarten de schutspatroon van is, is een Sint-Maartensberaad opgericht om Utrecht als Sint Maartenstad te promoten. Het Sint-Maartensberaad laat echter de minder positieve elementen van Sint-Maarten, zoals zijn gewelddadige optredens jegens andere culturen en geloven, buiten beschouwing.
Dat het feest niet verdwijnt, maar zich in tegendeel verder verspreidt, wordt geïllustreerd door de ontwikkeling in Amsterdam. Het feest werd hier al honderden jaren niet meer gevierd, tot het enkele decennia geleden in de buitenwijken opdook, onder invloed van de omliggende gemeenten. Begin deze eeuw doken de eerste lampionnen ook aan de grachten op, en inmiddels is het Sint-Maartenlopen ook in Amsterdam een levende traditie.
De (cor)relatie van het feest met religie is niet sterk. In Nederland wordt het Sint-Maartenfeest gevierd door kinderen van alle gezindten. In veel liedjes wordt vaak nauwelijks aandacht aan de religieuze achtergrond besteed. De liedjes hebben vaak een humoristisch karakter en het repertoire wordt ieder jaar aangevuld met parodiërende of satirische teksten.
Vlaanderen
In België is de traditie nog in leven in West-Vlaanderen (Ieper-Ardooie-Veurne-Koekelare-Lichtervelde), de streek rond Aalst en een paar (deel)gemeenten van en rond Dendermonde. Ook Mechelen en de omliggende gemeenten, waaronder Hombeek en Weerde, gemeenten met een Sint-Martinuskerk, kennen een levendige traditie. In Belgisch-Limburg vindt men tradities die overeenkomen met die in Nederlands-Limburg, maar ze zijn hier veel minder actueel dan in Nederland. Elders in het land wordt Sint-Maarten niet meer op traditionele wijze gevierd, maar zijn er wel concerten of feesten. Deze vieringen vallen vaak samen met de herdenkingen van de wapenstilstand.
Over het algemeen geldt dat de Sint-Maartenviering in Vlaanderen minder wijdverspreid is dan in Nederland, maar dat wil niet zeggen dat de traditie in bepaalde streken niet toch heel intensief gevierd wordt.
Elders
Ook in Noord-Frankrijk, in Frans-Vlaanderen, wordt Sint-Maarten (Saint Martin) gevierd.
In Oost-Friesland kent men het Martinisingen waarbij onder andere Peepernööten gegeven worden.
In Oostenrijk en delen van Duitsland eet men op deze dag traditioneel gans, het zogenoemde Martiniganslessen of Martinsgansessen. Deze traditie komt voort uit de legende dat Sint Maarten te bescheiden was om zich tot bisschop te laten wijden en zich daarom verstopte, ganzen verraadden hem echter door hun gesnater. Een andere legende vertelt dat een stel ganzen onder de preek de kerk binnenliep en de preek verstoorden, de ganzen werden daarom gevangen en opgegeten. In Oostenrijk en Zuid-Tirol kent men ook het Sint-Maarten lopen. Men gaat met lantaarns door de straten begeleid door iemand die met een rode mantel om als Romeins soldaat verkleed is en op een schimmel zit. Deze man stelt Sint Maarten voor. Men noemt dit de Martinsritt. De kinderen zingen liederen en als afsluiting is er een kampvuur dat Martinsfeuer genoemd wordt. In het oosten van Oostenrijk wordt op deze dag dikwijls de nieuwe wijn door de pastoor gezegend.
Tradities
Sint-Maarten wordt niet overal op dezelfde wijze gevierd. In sommige plaatsen worden optochten georganiseerd, in andere worden vreugdevuren ontstoken. Zeer algemeen is de lampionnentocht.
Deze laatste traditie komt het meest voor in de noordelijke provincies en in Noord-Holland (waar het ook wel keuvelen wordt genoemd). De kinderen maken lampionnen of hollen bieten (vergelijk Jack-o'-lantern) uit en gaan met de lichtjes langs de deuren. Daar zingen ze speciale Sint-Maartensliedjes en krijgen hiervoor snoep of fruit. Vroeger werd het lichtje rondgedragen in een uitgeholde voederbiet. Hoewel dit soms nog wel gedaan wordt, zijn kleurige, door de kinderen zelf gemaakte, lampionnen tegenwoordig het meest gebruikelijk. Deze lampionnen worden vaak onder schooltijd gemaakt, bijvoorbeeld in de lessen handenarbeid. Vroeger werd veelvuldig gebruikgemaakt van de foekepot om de liedjes die bij de rondgang werden gezongen te begeleiden. Het Sint-Maartengebruik werd toen ook wel "foekepotterij" genoemd.
In de zuidelijke provincies en in Vlaanderen komt het langs de deur gaan ook veel voor, soms in combinatie met een vreugdevuur of een optocht. In sommige West-Vlaamse dorpen wordt het van deur tot deur gaan "ruusbuzen" genoemd, naar de eerste woorden van het liedje dat de kinderen zingen ("Ruus buus buus").
In Mechelen ligt de nadruk wel expliciet op het langs de deuren gaan. Kinderen gaan vaak verkleed, maar dragen geen lampionnen mee, alhoewel sommige deelgemeenten (zoals Rijmenam) wel iets gelijkaardigs kennen. De Mechelse kinderen zingen een eigen, uniek "Sinte Mette lied" (Sinte-Mette van de ruggenuchte). De in het liedje vermelde "kruk" is een draagstoel. Alhoewel dit vandaag bijna niet meer gebeurt, bestond vroeger elke "Sinte Mette"-groep uit een Sint gezeten op een draagstoel, die werd rondgedragen door zijn kompanen. Vandaag de dag houdt het Sinte Mette Genootschap deze Mechelse traditie in stand. Uitzonderlijk voor de regio Mechelen is dat ook de volwassenen Sint-Maarten vierden (de "grote Sinte Mette"), traditioneel op de zondag ná 11 november. Het Genootschap doet dit nu nog met de bedoeling geld in te zamelen dat gebruikt wordt voor de instandhouding van het feest.
De vreugdevuren zijn vooral typisch voor Limburg, meestal in combinatie met een optocht. Men verzamelt hier in de kerk waar het verhaal van Sint-Maarten verteld wordt. Vervolgens loopt men in een lampionnenoptocht naar een groot vuur (een zogenoemde troshoop) waar 'de arme man' van het vertelde verhaal zich kan warmen. De kinderen krijgen traditioneel een oliebol uitgereikt. In Herk-de-Stad (Sint-Martinus gemeente) worden er met Sint-Maarten pannenkoeken gebakken. In een groeiend aantal dorpen komt het ook voor dat kinderen buiten de viering om van huis naar huis gaan om een lied te zingen en beloond te worden. De Sint-Maarten viering wordt meestal de vrijdag of zaterdag voor de 11e november gevierd om geen overlap te creëren met de start van het carnavalsseizoen (de 11e van de 11e). Ook buiten Limburg komen hier en daar vreugdevuren voor.
Optochten worden tegenwoordig vooral in West-Vlaanderen gehouden, vooral in de streek rond Veurne en Ieper. Deze stoeten vinden meestal plaats aan de vooravond van de naamdag, dus op 10 november. Sint-Maarten gaat hier vergezeld van Zwarte Piet. Samen lopen zij vooraan in de stoet en de kinderen met hun bieten volgen. Na de stoet (waar soms ook de plaatselijke fanfare of harmonie in meeloopt) kunnen de kinderen in veel gemeenten een zak met lekkernijen halen (mandarijnen, chocolade, picknicken, Onze-Lieve-Vrouwtjes, speculaas, marsepein en Sint-Maartenskoeken). Op 11 november zelf krijgen de meeste kinderen nog meer lekkernijen en speelgoed.
In en rond Ieper vallen deze vieringen vaak samen met de verschillende herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. In Ardooie, waar Sint-Maarten de patroonheilige is, gaat ieder jaar een avondstoet door de straten, volledig in het teken van Sint-Maarten en het begin van de winterperiode. Elk jaar komen duizenden toeristen op dit spektakel af.
Overlapping met Sinterklaasfeest
In bepaalde streken in Vlaanderen neemt Sint-Maarten de taak van Sinterklaas over. Het Sinterklaasfeest wordt hier traditioneel niet of veel minder uitgebreid gevierd. De verschillen van dorp tot dorp kunnen groot zijn. In de West-Vlaamse stad Wervik bijvoorbeeld komt in de ene wijk op 11 november Sint-Maarten langs met speelgoed, en in de andere wijk Sinterklaas op 6 december. Dendermonde kent een soorgelijk fenomeen. In Sint-Gillis (een deelgemeente) komt Sint-Maarten, terwijl centrum Dendermonde Sinterklaas over de vloer krijgt. Ook in Ieper en omgeving en in het Oost-Vlaamse Aalst en Beveren wordt meestal Sint-Maarten gevierd. Deze drie steden hebben een Sint-Martinuskerk als hoofdkerk.
In Ieper komt Sint-Maarten de avond voor 11 november aan met de boot. Dan staan alle kinderen hem en zijn pieten op te wachten aan de kaai (Ieperlee). Daarna gaan ze in een grote stoet naar de Grote Markt. In Sijsele (een Sint-Martinusgemeente) wordt er dan weer enkel een Sint-Maartenstoet gehouden (op de vrijdagavond het dichtst bij de 11de november), maar speelgoed krijgen de kinderen alleen bij Sinterklaas. In Loppem (eveneens een Sint-Martinusgemeente) bellen de kinderen op 11 november aan bij alle huizen om lekkers te krijgen.
In Aalst komt Sint-Maarten de zaterdag voor 11 november officieel met de boot aan en wordt hij in een koets naar zijn troon op de Grote Markt gereden. Op 11 november ontvangt hij op de massaal bijgewoonde jaarmarkt de kinderen. Ook in Veurne, Zele, Lebbeke, Sint-Gillis en Opwijk vervangt Sint-Maarten Sinterklaas. Meestal komt hij in de nacht van 10 op 11 november. Opmerkelijke verschillen zijn dat de Sint in de hemel woont en niet in Spanje, dat hij slechts één Zwarte Piet heeft, en dat zijn rijdier een ezel is en geen schimmel.
Geschiedenis
Over de ontstaansgeschiedenis van het feest zijn veel speculaties. Vaak wordt verondersteld dat het feest teruggaat op een Germaans winterfeest, maar ook een zuiver kerkelijke oorsprong is mogelijk. Wel duidelijk is dat de ontwikkeling tot algemeen, door alle gezindten gevierd, volksfeest tamelijk recent is.
Oorsprong
De Engelse volkskundige Frazer veronderstelt een heidense oorsprong van het feest: het ronddragen van het (heilige) vuur zou een voorchristelijk vruchtbaarheidsritueel zijn, en is wijdverspreid over West-Europa. Het heidense ritueel zou dan door de kerk zijn overgenomen, vooral om het vertrouwen van de bevolking te winnen.[3]
Veel andere onderzoekers stellen echter dat er niets heidens aan het feest valt op te merken. De Duitse volkskundige Dietz-Rüdiger Moser stelt dat het feest door de kerk is geïntroduceerd. In Lucas vinden we de tekst: Niemand steekt een lamp aan en zet die in de kelder of onder de korenmaat, maar op de standaard, opdat wie binnentreden het licht zien (Lukas 11:33 e.v.). Deze regels uit het evangelie werden vaak op 11 november voorgedragen en in de mis besproken. Moser neemt aan dat door deze voorlezing in de mis de bevolking werd aangespoord tot een lichtjesfeest.
Moderne onderzoekers houden vaak het midden tussen beide standpunten. Sint-Maarten is een bedelfeest, en bedelfeesten waren nodig in de moeilijke wintermaanden. Bedeloptochten zoals met Sint-Maarten werden en worden (in Vlaanderen) ook gehouden met Driekoningen of met Nieuwjaar, en ook het Sinterklaasfeest heeft kenmerken van een bedelfeest.
Ontwikkeling in de 20e eeuw
Als bedelfeest was Sint-Maarten lange tijd een feest voor de armen. Rijke burgers zagen hun kinderen er liever niet aan mee doen. Pas in de jaren '20 en '30 van de 20e eeuw veranderde deze attitude. Het Sint-Maarten werd nu juist gezien als een mooie, eigen traditie, die behouden moest worden.
Omdat 11 november na de Eerste Wereldoorlog ook de dag werd waarop deze oorlog werd herdacht, is wel geprobeerd het feest een wereldlijke lading mee te geven. Het zou dan een vredesfeest moeten zijn. Dit heeft men uiteindelijk niet doorgezet. Het feest is, vooral in Nederland, juist vrij van enige religieuze of politieke lading, wat zeker bijdraagt aan de grote populariteit ervan.
In Vlaanderen is het vieren van Sint-Maarten beperkt tot de genoemde regio's, en hierin lijkt geen verandering te komen. Het is eerder zo dat het feest steeds minder wordt gevierd, met name in Belgisch Limburg, waar vroeger veel meer Sint-Maartensvuren moeten hebben voorgekomen. In Nederland is de situatie omgekeerd: in de 20e eeuw is het feest alleen maar populairder geworden, en steeds meer regio's organiseren vieringen. Typisch is de geleidelijke opkomst van het gebruik in Amsterdam (zie boven). Ook in de regio's waar het feest oorspronkelijk al werd gevierd is de traditie nog zeer levend.
Liedjes
Er zijn talloze Sint-Maartensliedjes. Vooral in Nederland is er sprake van een nog altijd groeiend repertoire. Veel liedjes hebben een humoristische lading, al zijn er ook nog oude bedelliedjes. Sommige liedjes komen in het hele taalgebied voor, zoals Sint-Maarten, andere liedjes komen slechts in een klein aantal dorpen voor. De liedjes staan in een lange, orale traditie. Het oudst bekende Sint-Maartensliedje is het volgende:
Stoockt vier, maeckt vier:
Sinte Marten komt hier
Met syne bloote armen
Hij soude hem gheerne warmen?
De regels van dit lied komen nog in diverse bestaande Sint-Maartensliedjes terug. Ook voor andere liedteksten geldt dat ze heel oud zijn, wat blijkt uit hun grote verspreiding.
Trivia
Een spreekwoord in het Venloos luidt: As de kinder Sintermertes Veugelke zinge, make de verkes eur testament
(Als de kinderen een Sint-Maarten liedje zingen, dan schrijven varkens hun testament). Varkens werden traditioneel geslacht vanaf 11 november.
In Nederland vindt de dodenherdenking plaats op 4 mei. Nederland was neutraal tijdens de Eerste Wereldoorlog. Duitsland kent de Volkstrauertag voor de gevallenen in de Eerste Wereldoorlog op de zondag het dichtst bij 16 november, de tweede zondag voor Advent.
Geschiedenis
Op 11 november1918 om 5 uur 's nachts werd de Duitse capitulatie in een treinwagon op het westelijk front in Rethondes (Forêt de Compiègne, Bos van Compiègne) getekend door Foch en de Duitse delegatie, maar de wapenstilstand ging pas in om 11 uur. Tijdens deze laatste 6 uur vielen aan beide kanten nog vele slachtoffers, terwijl de overgave al ondertekend was.
In Duitsland was kort tevoren de Weimarrepubliek uitgeroepen en in Beieren kwam zelfs korte tijd een communistisch bewind aan de macht. Keizer Wilhelm II vluchtte naar Nederland en Friedrich Ebert en Philipp Scheidemann wendden zich tot de geallieerden voor het tekenen van een wapenstilstand. Zij stuurden de gematigde Matthias Erzberger en Müller naar de onderhandelingen te Compiègne. Hier tekende Erzberger de wapenstilstand. Op 11 november 1918 om 11:00 uur eindigden de oorlogshandelingen. De dolkstootlegende werd hiermee geboren: het Duitse leger zou niet verslagen zijn, maar zou door de revolutie verraden zijn. Drie jaar later zou Erzberger door verbitterde extreemrechtse veteranen worden doodgeschoten.
De Eerste Wereldoorlog was voorbij, de wapenstilstand een feit. De treinwagon werd later op 24 juni1940, op bevel van Hitler, overgebracht naar Berlijn. Deze wagon werd eerst een tijdje tentoongesteld aan het publiek voor de Brandenburger Poort en later op een zijspoor gezet op verschillende plaatsen. Tenslotte werd de wagon in april 1945 in brand gestoken door de SS, weer op bevel van Hitler. Nu staat er in Rethondes bij Compiègne een replica van deze wagon.
Anderson groeide op in Sacramento (Californië), samen met haar moeder, de in de VS bekende singer-songwriter Liz Anderson. De laatstgenoemde schreef nummers voor onder meer Merle Haggard. Lynn Anderson begon haar solocarrière in 1966 met het nummer In Person, gevolgd door het door haar moeder geschreven If I kiss you (will you go away).
Anderson trouwde in 1968 met Glenn Sutton, een songwriter die later een plaatsje zou krijgen in de Nashville Songwriters Hall of Fame. Ze kregen samen een dochter, Lisa. Ze scheidden in 1977, Anderson hertrouwde het jaar erna. In haar tweede huwelijk kreeg Anderson nog twee kinderen, maar ze scheidde in 1982 ook van haar tweede echtgenoot.
Anderson was succesvol als zangeres, en ze was regelmatig op televisie te zien in de Lawrence Welk Show in de jaren 1967-1968. In 1969 sloot Anderson een contract met Columbia Records. Haar stijl neeg daarna iets meer richting popmuziek en iets minder richting country, getuige haar grootste hit Rose Garden eind jaren zeventig. Het door Joe South geschreven nummer won een Grammy, werd nummer één in de Country Charts in de VS, nummer drie in de reguliere Pop Charts en werd een hit in vijftien andere landen. Andere hits van Anderson in deze periode waren "How Can I Unlove You?", "You're My Man", "Listen to a Country Song", "Top of the World" (een nummer één hit voor Anderson voordat het een pop-hit werd voor The Carpenters), "Cry", "Keep Me in Mind", "What a Man My Man Is" en "Smile For Me". In 1971 werd Anderson verkozen tot "Vrouwelijke Vocalist van het Jaar", door zowel de Academy Country of Music als de Country Music Association. In de jaren zeventig behaalde Anderson acht nummer-één-hits, achttien top-tien hits en kreeg ze zeventien gouden platen. Ze bleef tot begin jaren tachtig één van de belangrijkste countryzangeressen. Haar laatste top-tien hit dateert uit 1984 ("You're Welcome to Tonight"). Eind jaren tachtig en begin jaren negentig haalde Anderson nog regelmatig de kranten in verband met de echtscheiding van haar tweede man. De twee ruzieden vaak openlijk. Nadat ze wat tijd had doorgebracht op haar ranch met het opvoeden en trainen van paarden, ging ze in 1992 de studio weer in voor nieuwe plaatopnamen.
Haar in 2004 uitgebrachte "Bluegrass Sessions" werden een groot succes en leverden haar voor het eerst in dertig jaar weer een Grammy-nominatie op. In hetzelfde jaar werd Anderson gearresteerd wegens het rijden onder invloed, en werd er door de American Rose Society een roze-witte theeroos naar haar vernoemd.
Anderson bracht in 2006 een nieuwe CD uit ("Cowgirl") met door haar moeder, Liz Anderson, geschreven nummers.
The Rubettes waren een Britseglamrock- annex teenybopperpopgroep; in latere jaren speelden ze countrymuziek. Hun eerste hit was meteen hun grootste: "Sugar baby love", een Nummer Eén-hit in de zomer van 1974. Ze traden op in teddybroeken, oversized jasjes en petten, alles in het wit en pastelkleuren.
Groepssamenstelling
De groep werd in 1973 bijeen gebracht door het producersduo Bickerton-Waddington. Dit duo had in de jaren zestig al eens samengewerkt met ex-BeatlePete Best en liep in 1973 te leuren met diverse doo-wop-composities. Studiomusici die Barry Blue bijstonden bleken de besten om de liederen uit te voeren.
De leden waren:
Paul da Vinci (echte naam: Paul Prewer) - zang, beroemd om zijn falset. Hij vertrok voordat het door hem ingezongen "Sugar baby love" een hit was voor een solocarrière en keerde in de jaren negentig weer terug in een door Bill Hurd bij elkaar geraapte band die onder de Rubettes naam probeerde door Europa te touren. De Rubettes versie van Alan Williams met John Richardson en Mick Clark in de gelederen opereerden echter ook al onder die naam. Logisch gevolg was een rechtszaak. Tegenwoordig bestaat alleen de line up met Alan Williams nog.
Pete Arnesen (echte naam: Hans-Peter Arnesen) - piano (vertrok op 23 november 1974).
De groep bestond tot in 1979; Alan Williams ging daarna solo verder. In 1983 kwam de groep bijeen omdat er in het gouwe ouwecircuit vraag was naar optredens van de originele Rubettes. Na hevige onderlinge ruzies moest een Britse rechter in 1998 beslissen wie het meeste recht had op de groepsnaam. Er kwam een compromis uit voort waarmee de kemphanen voort moesten: tegenwoordig is er een "The Rubettes feat. Alan Williams" en een "The Rubettes feat. Bill Hurd (maar mèt Paul da Vinci).
Muziek
Van de eerste drie lp's "Wear its 'at", "We can do it" en "Rubettes" werden coverversies van songs hits voor andere artiesten uit de Bickerton-Waddington-stal: "Way back in the fifties" voor ex-Move-zanger Carl Wayne in juli 1975, "Don't do it baby" voor Mac & Katie Kissoon in mei 1975 en "I'm just dreaming" in februari 1976 voor hetzelfde duo.
Begin 1976 werd besloten van sound te veranderen na het tegenvallende succes van "Little darling". "You're the reason why" en de verdere singles en lp's werden geproduceerd door Alan Blakely (ex-lid van The Tremeloes).
Halloween is een feestdag die vooral in Ierland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada gevierd wordt. Op 31 oktober verkleden kinderen zich en bellen als het donker wordt aan bij huizen in de buurt die versierd zijn met pompoenen en lichtjes, en roepen trick or treat (waarbij de keuze wordt gegeven tussen een plagerijtje uithalen of een versnapering krijgen). De bewoners geven de kinderen dan snoepjes. Jonge volwassenen gaan soms naar Halloweenfeesten.
Oorsprong
De naam "Halloween" is afgeleid van Hallow-e'en, ofwel All Hallows Eve (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen, 1 november. In de Iers-Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. De oogst was binnen, het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd voor een vrije dag, het Keltische nieuwjaar of Samhain (uitspraak Saun, het Ierse woord voor de maand november). Maar Samhain was ook nog om een andere reden zeer bijzonder. De Kelten geloofden namelijk dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terug kwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar.
In Groot-Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten gevierd. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deuren. Om echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de Romeinen de Britse eilanden binnenvielen, vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering van de oogst betroffen, en ook het eren van de doden.
In de negende eeuw van de huidige tijdrekening steekt een Europees christelijk gebruik de zee over en vermengt zich met het Halloweenfeest. Op Allerzielen - 2 november - gingen in lompen gehulde christenen in de dorpen rond en bedelden zielencake (brood met krenten). Voor elk brood beloofden ze een gebed te zeggen voor de dode verwanten van de schenker, om op die manier zijn bevrijding uit de tijdelijke straffen van het vagevuur te versnellen en zodoende zijn opname in de hemel te bespoedigen. Het "Trick or Treat" spelletje vindt wellicht daar zijn oorsprong.
Het feest is in de negentiende eeuw door Ierse immigranten naar de VS gebracht. In Ierland was de aardappeloogst mislukt, de hongersnood decimeerde razendsnel de bevolking en de Ieren begonnen omstreeks 1840 massaal naar Amerika te vluchten. En zoals vaker voorkwam onder migranten: in den vreemde zoekt men contact en steun bij elkaar. Het heimwee naar de roots wordt verzacht in het verder beleven en onderhouden van de eigen feesten en gebruiken. In Amerika duikt dan de bekende jack-o'-lantern-pompoen op, in de hele wereld wellicht het bekendste gezicht van Halloween.
Jack-o'-lantern
Vooral bekend van Halloween zijn de uitgeholde pompoenen, die dienst doen als lampionnen. Zie Jack-o'-lantern voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Vooral bekend van Halloween zijn de uitgeholde pompoenen, die dienst Deze worden Jack-o'-lantern's genoemd.
Halloween in Nederland, België, Suriname en Bonaire
In Nederland en België wordt er steeds meer aandacht besteed aan het Halloweenfeest/Allerheiligenavond. Dit gebeurt meestal niet in de vorm van langs de deuren gaan en snoep ophalen maar wel door Halloween-feesten en het versieren van huizen. In sommige delen van Nederland en België is rond deze tijd het van oorsprong katholiekeSint-Maartenfeest populairder onder jongeren (van alle gezindten). Het lijkt op het Amerikaanse Halloween, hoewel dit feest niet in de grotere steden, maar vooral in dorpen gevierd wordt.
Ook in Suriname wordt Halloween groot gevierd. In dit land is deze traditie uit de Verenigde Staten overgewaaid. Vooral onder de jeugd is Halloween populair.
Op het eiland Bonaire komen alle kinderen van een dorp of stad bij elkaar, maar in plaats van bij mensen langs de deuren te gaan, gaan ze bij winkels langs.
Op Halloween is kritiek zoals ook op Valentijnsdag omdat het ontdekt zou zijn door de commercie als een geschikte aanleiding om de consument tot wat ruimer vertier aan te zetten in de 'slappe' periode tussen zomervakantie en Sinterklaas. Dit laatste wordt alom bestreden. Wel is duidelijk dat de commercie in toenemende mate belangstelling toont voor Halloween. Ook is er kritiek omdat het vieren van deze feestdagen gezien wordt als symptomatisch voor de Amerikanisering van de maatschappij.
Controverses
Verschillende organisatie en kerkgenootschappen hebben kritiek op Halloween vanwege het "heidense" karakter dat het feest op vele plaatsen zou hebben, alsmede vanwege het spiritisme dat erdoor bevorderd zou worden. Het oproepen van geesten is niet toegestaan in de bijbel. Evenwel dient aangemerkt te worden, dat het oorspronkelijke Ierse gebruik weliswaar samenhing met een Keltische heidense traditie, maar in wezen op christelijke wijze was ingevuld.
Vanwege de afwijzing van Allerheiligen en Allerzielen en het vagevuur door het Protestantisme, wordt vaak door reformatorische genootschappen bezwaar gemaakt tegen elke uiting van Halloween - ook het gekerstende Ierse gebruik kan als katholiek volksgebruik geen genade vinden in hun ogen.
Ik ben Rudy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rud.
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 13/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Humor en mooie meiden..... .
_-_Photo_by_Fruggo.jpg)
Ik ben Rudy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rud.
_-_Photo_by_Fruggo.jpg){kind=link}
