Vorige zomer lanceerde Vlaanderen een actieplan voor kinderen van Syriëgangers. Begeleiding en integratie stonden centraal, waarbij er vragen gesteldwerden als: "Kunnen we het kind naar een schoolleven begeleiden? Heeft het nood aan psychosociale begeleiding? Moet het geplaatst worden in een pleeggezin of instelling omdat de ouders strafrechterlijk vervolgd worden?..." O, wanhoop!

Men geloofde toen nog in een soort reïncarnatie van getraumatiseerde kinderen die zich gewillig overleveren aan softe begeleiding en zich vatbaar opstellen voor integratie om daarna onverstoorbaar hun weg te vervolgen op het pad des verbeterings... Maar zo werkt dat niet met kinderen die door de gruwelen een ondoordringbaar pantser om zich heen gebouwd hebben. Is het misschien daarom dat we nu niets meer vernemen over het actieplan?

Het actieplan kwam er nadat ISIS rake klappen kreeg in Syrië waardoor een nieuwe golf van Syriëstrijders terug naar ons land dreigde te komen, inclusief hun kinderen die ze ofwel meenamen naar de hel ofwel ginder tussen twee gevechten geproduceerd hebben.

Deze kinderen waren getuigen van extremisme en gruwelijk geweld, werden vertrouwd gemaakt met granaten, tanks en gevechtsvliegtuigen, werden getraind in het omgaan met vuurwapens en het maken van explosieven. Deze kinderen zijn een gevaar voor zichzelf en voor ons als ze hier gewoon gaan opgroeien in onze alledaagse samenleving.

Gevaarlijke Syriëkinderen moeten genadeloos aangepakt worden, afgezonderd van hun misdadige ouders moeten deze tikkende tijdbommetjes opgesloten worden in een afgelegen kamp zodat ze onze eigen kinderen niet kunnen besmetten met hun verachtelijk gedachtegoed. Een gewoon schoolleven is uitgesloten, is kansloos, het radicaliseringsrisico is te groot als ze geruisloos temidden van onze Vlaamse schoolkinderen gedumpt worden. 'Begeleiding' en 'Integratie' is verre van toepassing op deze kinderen die binnen in zich de kiemen dragen van terreur en extremisme. Naar de volwassenheid zal de bom barsten.

Ik hield vorig jaar m'n hart vast en hield m'n adem in toen ik las over het actieplan voor kinderen van Syriëstrijders. Denkt men hier nu echt dat die kinderen omgetoverd kunnen worden in geweldloze kindertjes die in de pas gaan lopen zoals verwacht wordt van een normaal kind? Alsof ze nooit in Syrië geweest zijn, alsof ze er niets gezien hebben van de gruwelen aldaar. Deze potentiële terroristjes zijn getraumatiseerd voor hun hele leven, met littekens op hun ziel voor altijd. Zelfs een intensieve en individuele tegenhersenspoeling zal vruchteloos zijn, en alle 'begeleiding' en integratiebevorderende activiteiten zullen op niets uitdraaien.

Een actieplan voor kinderen van Syriëstrijders dat de pretentie heeft om aangeleerde gewelddadigheid bij kinderen te ontkrachten?... Laat ons niet vrezen dat Syriëkinderen zich onopvallend gaan mengen met onze Vlaamse kinderen op school.