De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
31-12-2014
Wij zijn onszelf aan het uitroeien
Laatste dag van het jaar. Een geschikte gelegenheid om terug te blikken op een jaar vol valstrikken en valkuilen waarin Lieve blindelings tuimelde. Mijn flaters en blunders, misstappen en uitschuivers zijn niet meer te tellen na een jaar van 365 gelegenheden om tegen lampen te lopen en tegen stenen te stoten.
Gelukkig zijn mijn brokstukken maar futiliteitjes vergeleken met de miskleunen van onze ministers en andere machtswellustelingen, die onze eigenheden en tradities op de helling zetten, te grabbel gooien en er brandhout van maken. Hun leuze is: "Naar de Hel met Ons".
En wat vroeger een utopie leek, is nu een feit: de islamisering kent een flinke opmars, alles wat westers is takelt af, en zo komt de tijd van de Flintstones terug.
Creatie van snelle belgen, openen van asielhotels, illegaal regulariseren van illegalen, moslimaangelegenheden in het zonnetje zetten, subsidiëren van moskeeën en moslimclubs, uit de grond stampen van centra die er enkel zijn voor het welzijn van de allochtoon, en voor de Vlaming om hem te betrappen op racisme...
Vroeger heb ik ook in het onderwijs stunten zien uithalen waarbij ik m'n hart vasthield. Maar de protesten van Lieve werden weggewuifd als gevaarlijke racistische kreten. Schoolmensen hadden toen nog geen besef van de dreigende daling van het onderwijsniveau. En ondertussen pasten ze hun leerstof vlotjes aan aan het bedroevend lage allochtone peil.
Dan was er ook nog het fatale islamonderricht. De uitvinders van deze lessen stonden er niet bij stil dat de islamleraar opruiende taal zou gaan spreken tegen zijn moslimleerlingen. Dat was niet voorzien, en toch gebeurde het.
Aanvankelijk waren er weinig moslimmeisjes met een hoofddoekje, toen hadden scholen nog de macht om die voddekes te verbieden en zich consequent aan het verbod te houden, maar dat deden ze niet, ze stelden zich onderdanig en voorzichtig op tegenover moslimouders. Nu is het natuurlijk te laat, als je iemand macht geeft kan je hem daarna niet meer overmeesteren.
En dan was er de hele rij geldverslindende migrantenprojecten. Waarvoor dienden die? Voor integratie die er niet kwam, voor taalactivering die er niet kwam, voor niets, alleen de Vlaamse leerlingen werden er dommer van... Dan zwijgen we nog over de groeiende tendens in de scholen om migrantenjongeren te verontschuldigen voor afwijkend gedrag.
Als ik alles zo eens herlees, komt het me bekend voor. Maar op een avond als deze mag ik in herhaling vallen...
Deze belevenis vertel ik in de derde persoon omdat mijn 'andere ik' verantwoordelijk was voor de gepleegde feiten.
Lieve vertrok op een mooie dag vanuit Antwerpen, na een dagje stappen, naar huis. In Antwerpen had ze de bloemetjes buitengezet en lekkere biertjes geproefd. "Je neemt wel veel risico's", zegt Lieve altijd tegen zichzelf. "Dat kan niet blijven duren, ooit moet het misgaan". En ja...
In de omgeving van Lummen ging het fout. Oei, oei, oei, dacht Lieve, daar gaat mijn rijbewijs. Eén rijstrook werd afgevoerd naar een grote parkeerplaats waar een indrukwekkende hoeveelheid politiewagens verzameld stond. De actie was pas begonnen want politieagenten stonden bijeen om instructies te krijgen. Daarna schoven de auto's langzaam vooruit, allemaal chauffeurs met bedrukte gezichten. Ook madammen die 10 likeurpralines opgesmuld hadden, keken angstig voor zich uit.
Toen Lieve aan de beurt was om te blazen, deed ze eerst flink haar best om alle lucht uit haar longen naar buiten te ademen, zodat ze adem tekortkwam om het blaaspijpje te vullen. Blaasproef mislukt. De politieagent bleef vriendelijk en geduldig. Hij deed Lieve voor een tweede maal blazen, met hetzelfde resultaat: onvoldoende adem kwam er uit de longen. Daarna vroeg de politieagent om stáánde de blaastest af te leggen. Lieve stapte gezwind uit de auto, zoals het een nuchtere chauffeur betaamt, en blies opnieuw. Wéér mis. Wat nu?
"Nu komt er een dokter aan te pas die een bloedtest gaat afnemen", zei de agent die nóg altijd niet de moed had opgegeven. Lieve zag hem nadenken terwijl het blaasmachientje in zijn handen wiebelde. Blijkbaar wilde de vriendelijke man alle rompslomp vermijden en hij gaf toestemming om te vertrekken. Oef! Waarschijnlijk vreesde hij dat Lieve haar laatste adem ter plekke zou gaan uitblazen?...
Wat gaan we nog allemaal beleven? Geruchten bombarderen de zwarte acteur Idris Elba tot de volgende James Bond-vertolker. De nieuwe Bondfilm zou eind 2015 in de zalen komen. Een nieuwe 007 met donkere huidskleur? Een geheimagent met Afrikaanse roots?... Zo heeft de auteur Ian Fleming het toch niet bedoeld?
De Amerikaanse radiopresentator Rush Limbaugh: "Het personage James Bond zoals bedacht door schrijver Ian Fleming is een blanke, Schotse man. Het is misschien racistisch, maar een zwarte acteur kan die rol dus niet vertolken."
Niet iedereen ziet een James Bond met Afrikaanse wortels zitten, en dan heeft de krantenman het over 'racistische' reacties op de Elba-geruchten... Het is toch mogelijk om iets tegen een zwarte acteur te hebben zonder 'racistisch' te zijn?! Als een neger iets tegen een blanke heeft, hoor je dan ooit het woord 'racisme' vallen? Nee toch?!
Verstokte Bondfans willen een blank filmicoon behouden zien in hun Bondfilms. Heel normaal. Heel begrijpelijk. Heel menselijk. Vérre van een 'racistische' instelling!
Ik wil een knappe blanke acteur in de volgende nieuwe Bondfilms! Zo eentje om inhoud te geven aan mijn nachtelijke avonturen!
Er is een ongeziene stijging van het aantal goedgekeurde asielaanvragen, meer dan de helft van de avonturiers mogen in ons land blijven! Theo Francken: "De stijging van het aantal asielaanvragen is een goede zaak, het is een teken dat we de juiste doelgroep bereiken."... DOELGROEP?... Alsof ons land op zoek is naar nieuwe asielzoekers, naar nieuwe mensen die van heel ver komen omdat ze weten dat ze hier met open armen ontvangen worden, dat de sluizen naar het Hemelrijk voor hen wagenwijd openstaan... En waar moeten die allemaal ondergebracht worden? Ik zal mijn zolderkamertje maar weer eens gaan oppoetsen... Het 'goede' nieuws van Francken zal uiteraard nog meer asiel- en andere zoekers en sukkelaars aantrekken die langs alle spleten en kieren ons land komen ontdekken, en daarna misschien welveroveren. Francken geeft mij de indruk dat WIJ verantwoordelijk zijn voor de gevaarlijke toestanden elders in de wereld, en dat de opvangpolitiek soepeler moet gemaakt worden. Zo, ik heb me weer eens goed kunnen laten gaan, en dan is er nu tijd voor
"Pubers moeten langer uitslapen. Tieners presteren niet goed het eerste lesuur, dat blijkt uit Nederlands onderzoek. Ze kunnen zich dan nog niet goed concentreren en leggen slechtere toetsen af. Dat komt gewoon omdat hun brein nog niet echt wakker is. Slaapspecialisten pleiten er dan ook voor om de school later te laten beginnen."
Later naar school? Dan kunnen ze 's nachts nóg langer met hun speeltjes in bed bezig zijn. Dan zal dat eerste lesuur altijd moeilijk blijven, al begint de school pas vanaf 's middags. In slaap vallen op de fiets, in de klas, in de schoolbus... Dat komt ervan als kinderen eigen baas mogen spelen, en ouders hun verantwoordelijkheid niet nemen. De school een uurtje later laten beginnen, is een omzeilen van de verantwoordelijkheid van de ouders. Zie je later de werkgever al zeggen: "Ben je moe? Kom dan maar een uurtje later op het werk."...
Ik heb altijd gepleit voor een lege slaapkamer. Enkel bed, kleerkast, en studiehoekje. Slapen en studeren, je zal eens zien hoe helder hun hoofd zal zijn tijdens het eerste lesuur!
Kinderen die te weinig slapen, zijn te moe om 's ochtends naar school te gaan. Dat weten we allemaal. En tóch zwijgt de slaapkliniek over de nachtelijke activiteiten van de tieners. En wat nóg erger is: er wordt niet gewezen op de verantwoordelijkheid van de ouders.
Vermoeide kinderen in de klas
Kinderen slapen alsmaar minder, ze gaan steeds later naar bed. Het chronisch slaaptekort laat zich in de klas voelen door verminderd concentratievermogen, ze kunnen minder opletten, worden sneller kwaad, zijn meer prikkelbaar. Studies hebben gewezen op het verband tussen slaaptekort en overgewicht, neerslachtigheid, gedrags- en leerproblemen. Onvoldoende nachtrust doet de hersenen minder goed functioneren, maakt van de kinderen wildebrassen die zich niet kunnen intomen en niet de nodige aandacht kunnen opbrengen tijdens de lessen of thuis bij huiswerk maken en lessen leren. Ook voor de ontwikkeling van het geheugen is een goede nachtrust vereist. Informatie in het geheugen opslaan lukt minder goed bij vermoeidheid.
Slechte lichaamsconditie
Goed slapen is even belangrijk als een goede lichaamsconditie. Het belang van veel bewegen wordt door ouders onderschat. Vroeger kenden kinderen spelletjes als hoepelen, verstoppertje spelen, haasje over springen, tollen, knikkeren, kaatsenballen, hinkelen, boompje klimmen, over sloten springen, over hekken klimmen... Kennen onze kinderen deze spelletjes nog? Op de speelplaats zie ik kinderen alleen maar wat achter elkaar aanrennen en elkaar slaan of doen alsof ze een ander neerknallen. Thuis hangen ze uren in zachte sofa's, met gebogen rug en ingevallen borstkas voor de tv. In de klas zie ik kinderen ook meer hangen dan zitten. Soms met de voeten naast de stoel of onder hun poep. Ze weten niet meer wat een correcte zithouding betekent. Vele scholen geven veel te weinig uren lichamelijke opvoeding, waarbij gelet wordt op lopen, stappen, springen en zitten.
Ouders zijn schuldig!
Wanneer kinderen te weinig slapen, wijs ik met een beschuldigende vinger naar de ouders. Zij immers zijn verantwoordelijk voor de slaapomgeving van hun kind. Een slaapkamer zónder tv, zónder gsm, zónder spelletjes, zonder multimediale prullaria! Enkel datgene wat nodig is om te slapen en om te studeren. Televisie- en andere schermen hebben een verdovende en slaapmakende invloed, doet langzamer reageren op prikkels van buitenaf, waardoor intelligentie en fantasie afgeremd worden. Lichtschermen overspoelen de kinderen met beelden die niet verwerkt kunnen worden, die vaak los van elkaar blijven bestaan. Kinderen horen sprookjes en verhaaltjes te lezen, zelf iets uit te beelden of te verzinnen, dat stimuleert de fantasie en het redeneervermogen.
Wie tijdens zijn aardse leven de boeman en de pestzak uitgehangen heeft, deugt na zijn dood evenmin. Dus denk ik er niet aan om iets goeds te schrijven over dode Griezelmans, de valse snoodaard. Na mijn droom van vorige nacht heb ik beloofd om een nietsontziend vijandig berichtje te schrijven. Hier gaan we dan.
Lyceum Hasselt, jaren 90. Griezelmans als directeur van basisschool 'Tuinwijk' voerde er een griezelbeleid. Geruchten deden de ronde dat hij een indoctrinatiecursus gevolgd had om de machtswellusteling te kunnen uithangen. Dat geloofde ik graag, omdat hij in feite een miezerig prulleventje was, een lugubere kwal en een tiran die geilde op macht en gezag. Je zag ook zó dat hij tegen zijn goesting leefde. Een gewoon gesprek met hem was onmogelijk omdat hij zich telkens als de meerdere manifesteerde, en dat soort arrogantie stond iedere vriendelijke communicatie in de weg. Gemoedsrustverstorende contacten had je met die man. Na elk gesprek bleef er een gevoel hangen van onbehagen, onvrede, onrust. Omdat hij conflicten lange tijd liet aanslepen, om te kwellen, maar ook uit besluiteloosheid, geen knopen kunnen doorhakken en zo. Hij hield van intriges en plagerijen, daaruit putte hij zijn adrenaline. En in de leraarskamer werd er luidop gefantaseerd over allerlei rampen en tegenspoed die hem zouden overkomen.
Toen de eerste islamietertjes zich in school kwamen inschrijven, begon zijn hart sneller te kloppen, geraakte hij zelfs de kluts kwijt toen een verse migrantenfamilie vlakbij school kwam wonen. Hij kreeg zoiets onderwerperigs over zich, ging haast buigen en knielen en kruipen, kon niet meer helder denken, zocht bevend hulp rondom zich, toen familieleden met een uitheemse spruit zich aan zijn bureau aandienden. Ja, allochtone ouders kwamen nooit alleen, die hadden broers, vrienden, nonkels en buren bij. Je wist nooit wie pa of ma was van de kleine. Griezelmans frommelde zich in de gekste bochten om het de nieuwe indringertjes naar hun zin te maken. Hij zocht krampachtig naar extra lesuren om hun taal-en leerachterstand weg te werken. Hij geloofde nog in sinterklaas en de paashaas. Ook de islamleraar die enige tijd later aangesteld werd om islamles te geven, werd uitbundig verwelkomd en in de watten gelegd. Hoe zou het toch komen dat moslims hier zo zelfverzekerd rondtoeren met hun eigen taal, cultuur en godsdienst?!...
Al een paar keren viel het woord 'Nieuwjaarsvakantie' op tv, in plaats van 'Kerstvakantie'. Is dit een nieuwe truc om geen verwijzingen naar kerstmis te maken?
In tegenstelling tot vele anderen kan ik me 's ochtends heel goed mijn dromen van de vorige nacht herinneren. Die herinneringen zijn zó levendig dat ze lijken op waargebeurde belevenissen. Over mijn nachtelijke avonturen zou ik hele verhalen kunnen schrijven en er zelfs een nieuwe blog mee vullen, over 'Dromen en Droomduiding'... Lijkt me een geschikte titel.
Afgelopen nacht zag ik in mijn droom overal boze blikken om me heen. In winkels, op straat, in cafés, bij de kapster, bij de dokter, overal vijanden die me verguisden. Geen mens bekeek me nog, niemand sprak me nog aan, en achter m'n rug hoorde ik alleen maar "zw...zw...zw", en werd ik minachtend nagestaard alsof ik een crimineel was.
Het was een akelige droom waarin blogmaster Redpoppy een hoofdrol speelde. Zij tikte me op de vingers omdat ze het niet eens was met de inhoud van mijn episteltjes. Als strafwerk moest ik mijn hele blog herschrijven, overal wijzigingen aanbrengen in positieve zin, en lovende woorden schrijven over: het CGKR, over de islamleraar, over allochtonen, over concentratiescholen, over asielzoekers... Ik moest het hele uitschot-zootje de hemel inprijzen, anders zou mijn blog moeten verdwijnen.
Ik mocht ook niemand meer door het slijk sleuren, en met niemand mocht ik nog over m'n blog spreken. Reageerders werden gebannen, m'n mailbox werd geblokkeerd. Op een eiland zat ik daar helemaal alleen.
Toen ik ontwaakte besloot ik om een wraakberichtje te schrijven, zo eentje dat net zo vijandig zal zijn als de vijandigheid waarmee ik in mijn dromen geconfronteerd werd!
Terwijl het moslimmeisje op het schoolbord schrijft: "Jullie zijn ezels", en ons uitlacht, zal ik mijn berichtje van gisteren eens afmaken.
In Limburg zijn Genk en Maasmechelen de meest uitverkoren plekjes voor migranten om naar goud en welstand te zoeken. Meer dan de helft van de inwoners is er van vreemde herkomst. Meer dan de helft! Rasechte Genkenaren en Maasmechelaars zijn er dus in de minderheid, en ze hoeven niet te rekenen op hun burgemeesters, want de Genkse burgemeester Dries liet gisteren al horen dat we respect moeten tonen voor anderstaligen en andersgecultureerden. En in Maasmechelen is er de schepen van diversiteit met een afgezaagde uitspraak: "We mogen niet vergeten dat die verschillende culturen ook een rijkdom zijn." Ja, ja...
Wat hebben die vreemdelingen toch dat wij, échte Vlamingen, niét hebben?
1 op 6 'Vlamingen' is van vreemde afkomst, 1 op 6 is het Vlaams gemiddelde. Maar in Limburg is dat 1 op 4, behalve in Genk en Maasmechelen waar ze in de méérderheid zijn. 1 op 4 'Limburgers'... van vreemde afkomst.
De etnische afkomst van 'Vlamingen'... Hoe kan een Vlaming van elders komen dan van Vlaanderen?
De etnische afkomst van 'Limburgers'... Hoe kan een Limburger van elders komen dan van Limburg?
Ze worden allen 'Vlaming' of 'Limburger' genoemd, die vreemde herkomsters, ook al spreken ze een vreemd taaltje, ook al hebben ze andere wortels, andere gebruiken, andere culturen en overtuigingen... En tòch worden ze allen 'Vlaming' of 'Limburger' genoemd.
Zie maar naar onze 'Vlaamse' kleuters waarvan ze zeggen dat "1 op 3 Vlaamse kleuters van vreemde herkomst is". Dus 1 op 3 kleuters komt van ergens anders dan van hier, de nievanhierkleuters die ook 'Vlaams' genoemd worden, nog veel werk aan, een uitdaging voor nieuwe dure projecten, die natuurlijk niets gaan uithalen. Elke nieuwe generatie gelooft er in, in de harmonieuze samensmelting van 'het vreemde' met de originele autochtonen. Zo zag ik een Genkse kleuterjuf op tv, nauwelijks de puberteit ontgroeid, ze sprak euforisch over de integratie van vreemde kleuters in de Genkse samenleving. Het jufje was nog niet geboren toen de eerste integratiemislukkingen in het onderwijs al te zien waren...
Een inzender vraagt me om ons de les van Pim Fortuyn toch nog eens te herinneren. AT YOUR SERVICE, inzender ! om het met PF te zeggen:
Dit moet je eens lezen...er zit een echte levensles in....!! Ik kocht een vogelvoederbakje. Ik hing het op mijn achterbalkon en vulde het met zaad. Wat een mooi vogelvoederbakje was het, toen ik het liefdevol vulde met zaad. Binnen een week hadden we honderden vogels, gebruik makend van de onafgebroken stroom van vrij en gemakkelijk bereikbaar voedsel. Maar toen begonnen de vogels nesten te bouwen in de holtes van het balkon, boven de tafel en naast de barbecue.
Toen kwam de poep. Het is overal: op het tegelterras, de stoelen, de tafel, overal! Toen werden een aantal van de vogels vervelend. Ze maakten duikvluchten en probeerden mij te pikken, zelfs al had ik ze uit mijn eigen zak gevoed. Andere vogels waren onstuimig en luid. Ze zaten op het vogelvoederbakje en krijsten en schreeuwden tegen me. Alle uren van de dag en nacht en eisten ze dat ik het moest vullen als het voedsel bijna op was.
Na een tijdje kon ik zelfs niet meer zitten op mijn eigen balkon achter het huis. Dus ik nam het vogelvoederbakje weg en in drie dagen waren de vogels verdwenen. Ik heb hun rommel schoongemaakt en haalde de vele nesten die ze overal op het balkon hadden gebouwd weg. Al snel, was het achterbalkon weer als vroeger. Stil, rustig.... en geen een kwam nog op voor hun recht op een gratis maaltijd.
Laten we nu eens zien. Onze regering geeft gratis eten, sociale woningbouw, gratis medische zorg en gratis onderwijs, en laat iedereen die hier is geboren automatische bewoner zijn. Toen kwamen de illegalen met tienduizenden. Plotseling gingen onze belastingen omhoog voor gratis diensten; kleine appartementen voor vijf gezinnen; Je moet nu 6 uur wachten voor een spoedeisende hulp arts; Uw kind uit groep 4 is achter met andere scholen, omdat meer dan de helft van de klas geen Nederlands spreekt. Ik moet op 'Druk op één' drukken om mijn bank in het Nederlands tegen me te horen spreken.
Daarnaast wapperen mensen met vlaggen, lopen schreeuwend door de straten en eisen meer rechten en gratis vrijheden.
Het gedachtegoed van PIM F. was zijn tijd vooruit...... Het is tijd voor de overheid om de voederbakjes weg te nemen.
Ik ben in mijn recente bloggeschiedenis een uitspraak tegengekomen van de Genkse burgemeester Wim Dries (CD&V), toen hij efkes een linkse bocht nam en daarna op de ingeslagen weg vervolgde: "Goed Nederlands spreken is belangrijk maar we moeten ook respect hebben voor de cultuur en de thuistaal van de kinderen."...Doink!... Respect voor taal en cultuur van vreemdelingen? MIS! Dubbel en dik FOUT! ... Want de énigste en allerénigste voorwaarde tot integratie van vreemdelingen is TOTALE ontkenning en afzwering van afkomst en andere aanhangsels en toevoegsels en bijvoegsels die horen bij het verleden van de migrant. Het klinkt meedogenloos, maar je moet kiezen: ofwel integreren en je verleden verloochenen, ofwel in je thuisland blijven en blijven plakken en kleven aan je verleden en er verslaafd aan blijven . Eén van de twee. Alles tegelijk kan niet. EN hier meester worden, EN zichzelve blijven met behoud van eigen vreemde identiteit, dat is ongerijmd, dat kan niet!!!
Vorig jaar kwam het Genkse stadsbestuur al in het nieuws met een pleidooi voor de thuistaal in het onderwijs. Het zit daar in Genk niet pluis met het koesteren van ònze eigenheden, van ònze Nederlandse taal en cultuur, ònze taal en cultuur die op de voorgrond en in de schijnwerpers horen te staan!
Genk, daar waar migranten zich thuisvoelen in 't bronsgroen eikenhout, daar waar hoge concentraties van vreemdelingen leven, waar alle mogelijke nationaliteiten naast elkaar leven... Op straat eigen volk tegenkomen doet je opgelucht naar adem happen en geeft je een veiligheidsgevoel. Gemaskerde en gecamoufleerde mensen in carnavalskledij wekken afschuw op, ze getuigen van geen greintje respect voor de inboorlingen van het gastland waar hen een waardige plaats in de samenleving geschonken werd...
Nu word ik door slaap overmand. Het zandmannetje heeft me al verleid richting bedstede, dus zal ik maar gewillig ingaan op zijn wenken... Lieve lezer, mijn tekst is echt nog niet af hoor!...
Het valt me op dat er de jongste tijd nogal wat te doen is rond 'Toelatingsproeven Universiteit', en dat er met geen vinger gewezen wordt naar het middelbaar onderwijs. De kwaliteit van het middelbaar onderwijs wordt niet in vraag gesteld. Rik Torfs, rector KUL, zei wel eens dat de bedroevende resultaten van eerstejaars hoger onderwijs deels toe te schrijven zijn aan de kwaliteit van middelbaar onderwijs. Goed nieuws was dat even. Zo komen we tot de ontmaskering van middelbare scholen die niet voldoen. Maar toch blijven ze teveel buiten schot, de middelbare scholen die in alle gulheid en verdraagzaamheid zomaar ASO-diploma's uitdelen.
Nu zal ik eens iets vertellen over mijn ervaringen met vijf laatstejaarsleerlingen van een atheneum waar Turken en Marokkanen evenveel gezag hadden als de directeur.Het verhaal kan één van de zovele verklaringen zijn voor het hoge aantal gebuisden in het eerste jaar universiteit.
Juni 1992, atheneum van directeur Blauwbaard. Zijn school was een bonte verzameling van leerlingen van allerlei slag, ze kleurden de school tot een mooi pittoresk geheel. In het laatste middelbaar zaten 3 Turken, 1 Marokkaan en 1 Italiaan. Geen Vlaamse leerlingen, want die hadden het zinkende schip allang verlaten, richting witte kwaliteitsscholen. De 5 laatstejaars 'kregen' hun ASO-diploma, ze 'verdienden' het niet. De school loodste hen tot in het laatste jaar en zorgde ervoor dat ze zonder struikelen de eindmeet haalden. Niet zo moeilijk met het extreem lage lesniveau. Je moest echt wel debiel zijn om het niet te kunnen halen. Met hun ASO-diploma kregen de 5 laatstejaars in theorie toegang tot de universiteit.
De jarenlange verwennerijen maakten het vijftal verwaand en eigenwijs. Leerkrachten en hulpverleners konden onmogelijk doordringen tot hun persoonlijke leven. De vijf sloten zich angstvallig af voor waarschuwingen die ze spottend wegwuifden. Zij waren ervan overtuigd dat ze probleemloos de universiteit aankonden. Achterlijke tieners met grootheidswaanzin.
Het verziekte vijftal vertoonde nog andere verdachte symptomen, zoals: vijandigheid jegens volwassenen, niet kunnen luisteren en altijd zelf willen spreken, verdraaiingen, enorme zelfoverschatting, zenuwachtigheid, mislukte pogingen om correct Nederlands te spreken... Maar ook onderling was het mis met die vijf: altijd maar ruziën, verwijten, bekritiseren, elkaar op stang jagen en opjutten...
Hoe is deze zielige mentaliteit tot stand kunnen komen? Wel, de afgelopen zes jaren waren er verscheidene mensen in school die het vijftal 'bewerkten': de islamleraar die in het Turks mocht zeggen wat ie wilde, linkse leerkrachten met een gefrustreerde geldingsdrang, verpleegsters met leugenachtige verzinsels, migrantenwerksters die de allochtone leerlingen ophemelden en hen uitermate zelfbewust maakten...
En zo staan de poorten van de universiteit open voor iedereen die al struikelend en falend tòch op het laatste nippertje zijn ASO-diploma toegeschoven kreeg.
Gisteren een gesprek afgeluisterd van een jong koppel. Afluisteren mag niet, maar ik deed het toch.
Het jonge koppel had een meningsverschil dat ze ongegeneerd en publiekelijk aan het uitpraten waren. Zij met een schelle stem, hij op een zachte sussende toon. Meteen waren de gezagsverhoudingen in hun huishouden al duidelijk, zij de baas, hij de sloef... Het jonge koppel was nog volop bezig met zich aan te passen aan elkaars aanwezigheid, want het is niet vanzelfsprekend dat je na één jaartje huwelijk elkaars gedachten al kunt lezen, dat komt later wel, met een beetje geduld. Na een uitbundige trouwpartij, als de roes voorbij is, is het een hele klus om ingespeeld te geraken op elkaar, je zou van minder depri worden. Ze zaten er samen wat onwennig en verveeld bij, friemelen en rondkijken en zo. Elkaars grenzen aftastend, met een communicatie zo gebrekkig als een ineengezakte soufflé. Héél anders dan oudere mensen met een halve eeuw trouwervaring, die zijn rijkelijk op elkaar afgestemd, een knikje of een gebaartje of een streeltje volstaan al, en ieder speelt zijn rol met glans, een rol waarin ze doorheen de jaren gedrongen werden, of waarin ze zichzelf geworsteld hebben.
De discussie van het jonge koppel ging over kerstavond.
Hij: "Ik vind dat die mensen niét bij ons thuis moeten komen op kerstavond!" Zij: "Vurwa nie?"... en daarna een hoop argumenten van haar die nergens op sloegen, kletswijfachtig en puberaal onzinnig...
Kijk, de aanzet van de jongeman was al totaal fout, het was een tragisch toonbeeld van mannelijke slaafsheid en onderdanigheid. "IK VIND...". "Ik vind", zo begin je toch geen discussie met een vrouw, een vrouw mag je geen kans geven tot een weerwoord. Twee kapiteins hebben een schip nog nooit naar een veilige haven gevaren.
Later op de avond vroeg ik me af hoe de kerstavond van het ruziënde koppel eruit zou zien. Heel waarschijnlijk zullen de mensen die HIJ op kerstavond niet in huis wou, tóch hartelijk ontvangen worden door HAAR, zij die als charmante gastvrouw zo graag zal willen schitteren. En hij zal er de hele avond berustend bij zitten, te diep in glaasjes kijkend en bodems afzoekend naar druppeltjes troost. En zo zal op kerstavond zijn levenslange lijdensweg beginnen. Hij zou er ook een kruistocht van kunnen maken, maar dan zullen er hele sloten water bij haar wijntjes gegoten moeten worden... Waarom zouden mannen eerder doodgaan dan vrouwen?...
In het Nederlandse Veen houden relschoppers van 'oorlogje voeren', auto's in brand steken en politie belagen. Naar jaarlijkse gewoonte gaan ze er goed tegenaan tijdens de jaarwisseling. Vorig jaar werden een 100-tal oproerkraaiers opgepakt, massaal weggeplukt uit een café waarin ze zich verschansten, nadat ze agenten en hulpdiensten bekogeld hadden met glazen en met vuurwerk. Nu !excuseert! justitie zich voor het onterecht opsluiten van een aantal oproerkraaiers bij de nieuwjaarsrellen van vorig jaar. De relschoppers krijgen voor hun driedaags verblijf in de cel elk een forse schadevergoeding van 600 eurootjes per persoon. Misdaad loont wel degelijk, dit is er een zichtbaar voorbeeld van! De hoofdofficier van justitie zei ook nog dat hij leerde van zijn fouten... Justitie op de vingers getikt door criminelen! Onvoorstelbaar!
Geert Wilders bijt van zich af in de VS
In een ingezonden stuk in de Wall Street Journal wijst Wilders op het gevaar van zijn vervolging in verband met zijn Marokkanen-uitspraken. "Gevaarlijk omdat mensen hun vertrouwen in een democratisch proces beginnen te verliezen. Politieke problemen verdwijnen niet omdat ze in een donker hoekje apart worden gehouden."... Het O.M. heeft dan toch besloten tot vervolging van Wilders, die door zijn uitspraak een hele bevolkingsgroep weggezet zou hebben, zeggen strafrechtdeskundigen. Wilders: "De beslissing om mij te vervolgen voor het beledigen van een etnische groep en het aanzetten tot haat en discriminatie, is belachelijk."... "De wereld op zijn kop. In een tijd dat de wereld in brand staat, en dat het O.M. zich zou moeten richten op al die Nederlandse jihad-gangers, van wie 80% Marokkanen zijn... Nu ben ik de verdachte."... Misschien had Wilders tijdens zijn eerdere ondervraging flinker van leer moeten gaan tegen de islam en de gevaarlijke islamisering van Europa, hoe meer Marokkanen hoe meer kans op moord en doodslag, hoe meer kans om ons, het westen, te vernietigen! Het O.M. had zich nog niet bedreigd gevoeld... Ooit komt dat wel...
Reactie van Walter op 'De Adventskrans': "Dat de islam zich meer en meer manifesteert is al enkele jaren duidelijk zichtbaar. Slechts 1 partij zet zich daar tegen af. Voor de islamieten is niets goed aan het westen, behalve ons geld en onze technologie. Gisteren namen wij de tram naar het centum van Anwerpen voor de kerstmarkt. In het terugkomen met de tram kwamen naast mij 2 meisjes met hoofddoek zitten (ik had een 1 pers. plaats) Samen haalden zij hun tablet boven en begonnen lekker spelletjes te spelen. Ik vraag mij af of een tablet ook niet haram is voor moslims Zij leggen ons hun "normen en waarden" op, aan die van ons vegen ze hun voeten, maar als het hen goed uitkomt kan er altijd een uitzondering gemaakt worden." 22-12-2014 om 16:11 geschreven door Walter F
Wel Walter, in die stijl heb ik ook wat islamitische stunten en stoten weten uithalen door moslimmeisjes op school, en ook buiten school. Ik heb er al eens over verteld, maar hier zet ik nu een een paar incidentjes in de schijnwerper die de hypocritische islam typeren.
Zonder hoofddoek in 't café
Een groep pubermeisjes kwam een café binnen. Eentje van hen droeg een hoofddoek, goed omzwachteld rond het koppeke. Haar vriendinnetjes lieten hun haren vrolijk wapperen zoals het betaamt voor gezonde jonge meisjes. Frivool en verleidelijk. Het hoofddoekengeval begon me te intrigeren toen ze haar kopvoddeke afnam, het ding verfrommelde en in een oogwenk liet verdwijnen in haar handtas, waarna ze een sigaretje opstak en een biertje bestelde. Blijkbaar kon ze niet weerstaan aan de zondige geneugten die ze om zich heen zag gebeuren... Allah moest het weten... Ze inhaleerde stevig, en dan kwam er een heuse rookpluim uit haar grote mond, de bolle lippen wijd opengesperd, met daarboven enorme neusgaten om alle westerse weelde op te snuiven. Met opgeheven hoofd stuurde ze de rookpluim doelgericht naar het plafond. Onbenullige volzinnen vuurde ze af op haar gezelschap dat eerbiedig en instemmend knikte, de schapen!...
"Veel te westers!"
Atheneum in een migrantenwijk, 1988. De meisjes van het vierde beroepsjaar mochten een daguitstap maken naar Hasselt. Ze zouden er de Generale Bank bezoeken om alles te vernemen over het bankwezen. De bankdirecteur had voorbereidingen getroffen om hen hartelijk te verwelkomen en om de dag gesmeerd te laten verlopen. "Hoera, geen les!". Zo jubelden de meisjes. Maar... Meryem en Ayse mochten van hun ouders niet deelnemen aan de daguitstap. Hun arrogante moslimvaders kwamen naar school om te protesteren tegen het bankbezoek, dat volgens hen "veel te westers" was. En dat zo'n uitstap niet bij hun godsdienst paste, omdat een bank een westers symbool is, en meer van die zever. De directeur was diep beledigd, maar hij wilde geen discussie aangaan met deze achterlijke mensen. Hij wees hen beleefd de deur en ging niet in op hun aantijgingen van westerse zedeloosheid. "Veel te westers"?... En de dop, ziekenkas, OCMW, en kindergeld dan? Zijn die niet westers? Ik heb nog niet één moslimvader hiertegen horen protesteren, tegen kindergeld, werklozensteun, ziektevergoedingen, sociale voorzieningen, leeflonen en meer van die luxe dingen die hen hier zomaar in de schoot geworpen worden, terwijl ze er zelf niets voor gepresteerd hebben!
“Wij zijn niet voorbereid. Ik zeg u al maanden dat we schrik moeten hebben. Ik ben bezorgd. Ze zullen komen. Als een eenzame wolf of in een roedel. Maar ze zullen komen.
Dit zijn geen amateurs, ze zijn experten in het doden, in het vermoorden op de meest gruwelijke wijze. Ze zijn gelovers van het kwaad. In naam van hun god. Ze kennen onze zwakheden en onze kracht. Ze weten dat onze grenzen niet alleen open zijn, maar ook dat we hen verwelkomen – zelfs zonder papieren.
Herinner u 9/11. Herinner u hoe u zich toen voelde.
Niemand neemt deze dreiging ernstig genoeg. Anders zou onze regering de grenzen sluiten. Wees gewaarschuwd en wees voorbereid.”
Zanger en liedjesschrijver Udo Jürgens is op 80-jarige leeftijd overleden aan een hartfalen. In de jaren zestig nam hij meerdere keren deel aan het Eurovisiesongfestival. Hij won het concours in 1966 met “Merci chérie”. Decennialang was hij de laatste Oostenrijkse winnaar, tot Conchita Wurst dit jaar zegevierde.
De verwording van de mens
De VRT noemde het Eurovisie Songfestival het "Feest der Verscheidenheid"... Ik zou het eerder een "Feest van Decadentie" willen noemen. Conchita Wurst is een symbool van de Verwording van de Mens. 'Het' lijkt op een 'tussen-mens', een seksloze tussensoort, noch man, noch vrouw, een kaakslag voor gezonde mannen en gezonde vrouwen, een kaakslag voor de normale mens. Heeft totaal niets te maken met seksuele andersgeaardheid. Op tv noemden ze 'het' onlangs nog: "De zangeres met de baard... iemand die 'anders' is"... Beelden van deze wanstaltige karikatuur van 'de mens' zetten aan tot het tolereren van idioterie. Het lijkt er op dat men via het gedrocht 'Conchita' perversies en afwijkingen wil legaliseren en aanvaardbaar doen lijken...
"Genkse vrouw in cel voor seksueel misbruik van jongens van 12 tot 18 jaar". Dat was een paar weken geleden een ronkende titel in een Limburgse krant. De feiten speelden zich af in de multiculturele Genkse wijk Kolderbos. Onder de Genkse jongeren was het een publiek geheim dat ze hun ontluikende seksleven bij de vrouw konden gaan beproeven. Toen vroeg ik me nog af of stoere 18-jarige jongemannen zich niet konden verzetten tegen een vrouw?... 18-jarige jongens kunnen wel degelijk overweldigd worden door een vrouw! Zij kunnen het slachtoffer worden van vrouwelijke manipulaties. Dat blijkt uit de getuigenis van een inzender. In mijn mailbox lag er onlangs een eigenaardig berichtje met als titel: "Overmeesterd". "Gedreven door een vrouw' zou ook gekund hebben. Zoals kleine jongetjes moedwillig en bewust een volwassene verleiden, instemmen met seksuele betrekkingen, zo zijn vrouwen ook in staat tot het 'overmeesteren' van een man of een jongen, die ze willekeurig uitkiezen en uitroepen tot prooi die ze in hun wurggreep houden, om er hun machtswellust op bot te vieren...
... "Toen ik mijn legerdienst vervulde in Attendorn (Duitsland) was er een dancing waar de soldaten alle dagen zaten. Het was ook de enige in het kleine plaatsje. Ik was zelf al enkele malen mee geweest en had me steeds goed vermaakt. Op een avond kwam er een roodharig meisje naar mij die ik zo een 16 jaar schatte (wat achteraf bleek te kloppen) en ik geraakte er maar niet van af. Ze was zeker niet moeders mooiste, en ik had totaal geen interesse in haar. Er liepen nog wel wat lekkerder meisjes rond. Om toch van haar af te geraken had ik haar een drankje getrakteerd en had ze dan alleen achtergelaten aan de toog. Oef ik was er van af. Enkele van haar vriendinnen troepten rond haar, en er werd hevig in mijn richting gekeken. Maar verder sloeg ik daar geen acht op, waarom? Ik was toch immers 18, groter en sterker. Op een gegeven moment moest ik naar het toilet (dat was de trap af neer de “kelder”), toen ik weer naar boven wou werd ik omsingeld door de roodharige haar vriendinnen en kreeg wat rake klappen. De vraag die steeds gesteld werd (in het Duits) waarom wil jij onze vriendin niet als jouw vriendin? Nog enkele lappen er bovenop. Ik durfde niet terugslaan omdat het jonge meisjes waren. Op dat moment kwamen enkele maten naar beneden die mij verlosten uit mijn benarde situatie. Om kort te gaan, de rest van mijn legerdienst werd de roodharige mijn soldatenlief. En gewillig was ze, zij heeft ooit met haar blote poep in de sneeuw gelegen om..."
Televisie en kranten hebben gezwegen over de advent die vier zondagen geleden begonnen is, een periode die de katholieken voorbereidt op kerstmis, op de geboorte van Christus. Zijn komst (adventus) vieren we op kerstdag.
In de media hebben we dus niets mogen vernemen over de adventsperiode. Het is dan ook geen islamitische aangelegenheid, de advent. Als moslims iets te vieren hebben, offerfeest, suikerfeest, of ze beginnen aan de ramadan, dan wordt dat uitgesmeerd besproken en uitgerafeld op tv. In meerdere nieuwsuitzendingen en reportages. Het gebeurt onopvallend en sluipend, maar ónze feesten zijn aan het vervagen, en islamitische zaken komen meer en meer in de schijnwerpers. Zéér verontrustend!
Vandaag, de laatste zondag vóór kerstmis, stond hij daar te pronken, een levensgrote adventskrans naast de open haard in een knus restaurantje. Het vierde kaarsje brandde al. De vier kaarsen op de krans symboliseren de vier zondagen vóór kerstmis.
Terwijl de patron het haardvuur aanwakkerde, vertelde hij over zijn zelfgemaakte adventskrans waaraan hij met hart en ziel gewerkt had: "Deze adventskrans staat er om ons te herinneren aan onze godsdienst en onze gebruiken, om bewust de advent te beleven. De christenen zijn aan het uitsterven, en als we niet oppassen zijn we straks allemaal moslim"...Ik luisterde gespannen naar wat de man allemaal wist te vertellen. Hij is vertrouwd met het moslimwereldje omdat een aantal Arabieren regelmatig bij hem komen eten. De patron had het ook over de dreigende ramp die boven ons hoofd hangt als moslims met hun islamitische geldingsdrang hoe langer hoe meer structuur brengen in hun aanwezigheid hier in ons land en omringende landen, dan stevenen we regelrecht af op onze onderwerping aan een vreemde godsdienst, aan vreemde levensgewoonten, aan vreemde denkwijzen!...
Over protest gesproken, eergisteren was het de internationale dag van de Migrant. Toen werd er in Brussel een sit-in gehouden om te protesteren tegen 'de twijfels van Theo Francken'.
Drie jaar geleden uitte Francken twijfels over de economische meerwaarde van Marokkanen, Congolezen en Algerijnen in België. Het blijft de arme man achtervolgen, zijn uitspraken worden warm en gaar gehouden, in een pannetje op een waakvlammetje. Een mens mag nog eens niet meer twijfelen? We hebben het recht om te twijfelen! En het recht om daar uiting aan te geven!... En welke is dan eigenlijk de meerwaarde van buitenlanders in ons land?????
We hebben een internationale dag van de Migrant. En wanneer is er een Internationale Dag van de Autochtoon?
Het collectief 'Together for Dignity' riep op tot de sit-in tegen de uitspraken van Francken, "om daarmee een dam op te werpen tegen het aanzetten tot xenofobie"... Aanzetten tot xenofobie?! Kan niet! Ware xenofobie (uiterst zeldzaam) ontstaat van binnenuit, is een innerlijke kwestie. "Aanzetten tot xenofobie" is dus onzin, is flauwekul, is prietpraat van de bovenste plank, en moet regelrecht naar het containerpark afgevoerd worden, bij de afdeling 'Klein Gevaarlijk Afval'!...
... tegen de sluitingsweek van mijn stamcafé. Bertie neemt de hele volgende week zomaar vakantie zonder mijn toestemming te vragen, zonder me in te lichten over wat ze zoal een hele week gaat doen zonder café. Klanten zonder inspraak, dat kan toch niet! Vanmiddag heb ik mijn ongenoegen al geuit: volgende week sta ik met spandoek en haardvuur voor de cafédeur om te demonstreren tegen de geplande sluiting. Ik kan evengoed morgen al beginnen met betogen... En als dat allemaal niet helpt ben ik verplicht om weer eens vreemd te gaan. Een hele week vreemdgaan, vermoeiend, het zal een uitputtingsslag worden.
Op de bodem van mijn handtas ligt er een klein rond doosje met twee oordopjes erin. Dat heb ik altijd bij me, ik zeul er overal mee rond, het is één van de vaste attributen van mijn handtas. Die eigenaardigheid is een overblijfsel van een trauma dat ik opliep in het oude PMS-gebouw waar Babette en Barbarella samen een bureel deelden op dezelfde verdieping als waar ik zo nu en dan vertoefde voor administratieve bezigheden, of om na te denken over alle zin en onzin die ik de voorbije dagen gezien en gehoord had.
In mijn bezinning werd ik grondig gestoord door de kakelende koffieslurpers Babette en Barbarella, twee maatschappelijk werksters met de allures van doorgewinterde straathoekwerkers, die geloofden in de almachtige goedheid en de oneindige goede wil van allochtone leerlingen om het op school tot een goed einde te brengen en hun best te doen om een goed voorbeeld te zijn voor hun soortgenoten. Als kind hebben Babette en Barbarella misschien teveel sprookjesboeken en stripverhalen gelezen? Hun uitzichtloze tussenkomsten in de scholen bleken vruchteloos. Maar ze lieten zich niet ontmoedigen. Achter een kopje koffie en met een loeiharde radio Donna, wisselden ze aan hun bureau hun belevenissen uit van de vorige avond, verhalen over hun man, hun kinderen, eindeloos getetter en gekwebbel. Het kwam niet in hen op dat ze door hun kabaal de concentratie van hun collega's verstoorden. Bij tijd en wijle ontaardden hun onderonsjes in decibel-overschrijdend gegil en gekrijs, gelach en geschater.
Baas Horbert was getuige van het ordinaire hoorspel en was tevreden. Hij vond de goede verstandhouding bij zijn personeel bevorderlijk voor de teamgeest. "Teamgeest'! 'Teamwerking'! Zijn stokpaardje. En of dat team nu presteerde of niet, dat was bijkomstig. Banale groepsgewijze geluidsoverlast stimuleerde hij door de giecheltrienen een schouderklopje te geven voor hun goede samenwerking... in team! Een team heb ik echter nooit behoorlijk weten presteren. Een team werkt niet! De ene maakt fouten en schuilt zich achter de werker.
En zo kwam het dat ik oordopjes ging gebruiken om van de geluidsoverlast verlost te zijn. Ik was niet geïnteresseerd in het wel en wee van de huishoudens van mijn kwakende collega's. Ik hoefde niet te weten hoe ze de avond voordien vreemdgingen, of hoe ze met hun man een of ander seksexperiment uitvoerden. Mijn oordopjes beschermden me tegen hun soapverhalen!
Om OCMW's te willen plunderen moet je toch over een bepaalde mentaliteit beschikken. En vóóral de weg kennen naar de goudmijn.
Het is zo'n beetje als de weg naar het CGKR blindelings kunnen vinden en precies weten waarvoor de letters CGKR staan. Een gave waarmee allochtonen goed begenadigd zijn.
OCMW's in heel Vlaanderen kreunen onder de bijstand die ze moeten leveren voor het betalen van schoolfacturen. Meer en meer ouders stappen naar het OCMW omdat ze geen geld hebben voor de schoolfactuur.
En dan vraag ik me af waarom OCMW's nu wél geld hebben om ouders financieel bij te springen, en nog wel voor schoolfacturen. Ze zouden eens moeten controleren hoe het geld in de huisgezinnen besteed wordt. Mogelijk liggen de schoolfacturen in het envelopje 'niet dringend'?... Ik zie dat wel zitten in allochtone huishoudens.
Nog geen jaar geleden gonsden ronkende titels in de nieuwsberichten zoals: "Dienstverlening OCMW's onder druk door tekorten", "Leeflonen ontoereikend", "OCMW als geldschieter voor leefloners"... De oorzaken van de OCMW-ellende werden o.m. gelegd bij vergrijzing en economische crisis, maar geen woord over vreemde parasieten die massaal een aanslag plegen op onze ziekenkassen, onze pensioenfondsen, onze ocmw's, onze sociale zekerheden... Onze moeizaam opgebouwde rijkdom staat op een helling, en na de helling komt de afgrond!...
Directeur Appelboom zit nu lekker te smullen in de hemel van zijn rijstpap die hij met een zilveren lepeltje uitlepelt. Alle hemelse heerlijkheden heeft hij verdiend omdat hij vreemde indringers wegjoeg uit zijn school.
Het waren toch ook alleen maar Adam en Eva die in de tuin van Eden mochten wandelen, en naar de appelboom mochten kijken? Aankomen mocht niet. Toen hebben ze samen maar een flesje Verboden Vrucht leeggedronken... "God ziet alles", en het vervolg kennen we. Het waren dus enkel Adam en Eva, en geen opdringerige indringers die gulzig mee wilden snoepen van de sappige appels aan de bloeiende appelbomen. De appelgaard was er alléén voor Adam en Eva en hun nakomelingen, voor niémand anders. Vreemde snuiters hoorden er niet thuis.
Omdat directeur Appelboom zo goed zorgde voor de eigenheden van zijn school mocht hij onvoorwaardelijk binnen in het hemelse paradijs, zonder ingangsbewijzen, zonder uitleg, zonder iets, want Sinte Pieter kende hem, wist dat Appelboom het opnam voor zijn eigen volk en hen beschermde. Hen beschermde tegen vreemde invloeden die ons wilden uitroeien, en hier de baas wilden komen spelen.
Dus kreeg Appelboom een ereplaatsje in de hemel naast verleidelijke engeltjes, die niét geslachtsloos zijn zoals ze ons willen wijsmaken, maar het zijn de meest bekoorlijke vrouwtjes vermomd als engel, en daarmee mocht Appelboom zich amuseren in zijn hemelbed, als beloning voor zijn aardse inspanningen voor zijn eigen mensen.
Men wilde ons ook wijsmaken dat er rijstpap geserveerd werd met zilveren bestek. Vergeet het maar. De hemel is in werkelijkheid een oord van zinnelijk genot en wellustigheden waaraan geen einde komt. Eindeloze bacchanalen en uitzinnige orgieën!... Boordevolle bekers met bloedrode wijn en biervaten zonder einde... Waarvan komt anders de uitdrukking 'de zevende hemel'?!... Zo zou ik ook wel in de hemel willen komen, ik zou er haast in willen geloven, in die hemel.
Terwijl de losbandige feestelijkheden aan de gang zijn houdt Sinte Pieter de wacht aan de ingang van de hemelpoort, gewapend met riek en schotkanon om de duivelse rakkers die zich aan de hemelpoort aandienen, terug naar de hel te katapulteren. Sinte Pieter heeft geleerd dat de hemelse grenzen bewaakt moeten worden. Laat het niet gebeuren zoals op de aarde met zijn open grenzen, zo redeneerde hij...
Ik heb vroeger Mark Eyskens gekend als prof economie aan de KUL. Toen ik nog jong was, en onbezonnen, en naïef en zo. Ik herinner me dat wat hij in de les vertelde vaak niet terug te vinden was in zijn cursus. Hij improviseerde er soms zomaar wat op los. Om grappig uit de hoek te komen denk ik... En wat ik vorige zondag las in een interview was navenant: "Ik heb een groot probleem met de harde, weinig hartelijke manier waarop sommige ministers migranten behandelen... Veel migranten komen hier uit noodzaak, niet voor hun plezier, maar worden dan als honden behandeld... Wie in België hardhandig optreedt tegen migranten, stijgt in de opiniepeilingen. Dat duidt op een latent xenofoob gevoel in de samenleving..."... Nogal ene die zijn taalgebruik moet bijschaven. Dat soort mensen hebben we nu echt nodig als we onze samenleving naar de filistijnen en naar de knoppen willen helpen!
Die vraag stel ik me telkens als ik iets zie of hoor over de gruwelen van de IS. Ik zal het nooit te weten komen, hoe de IS tegenwoordig een plaats vindt in de islamlessen. Zelfs toen ik vroeger persoonlijke contacten onderhield met enkele islamleraars was het moeilijk om tot een fatsoenlijke communicatie te komen. De beek was te diep en zo. En zwemmen konden ze ook al niet.
Een islamleraar die nauwelijks de Nederlandse taal beheerst en zelfuitgevonden zinsconstructies in een dialoog dooreen haspelt, hoe is het mogelijk dat die moslims deel mogen uitmaken van een lerarenkorps?! Vreemde eenden in de bijt, maar wel eenden die tijdens de ramadan mochten indutten terwijl de vergadering in volle gang was. Nietwaar directeur Blauwbaard? Waarom had je zoveel respect voor een moslim die tijdens zijn islamlessen mocht verkondigen wat ie wilde, en waarom mocht ik daarover niets vernemen? Waarom liet je hem toe om zijn leerlingen op te hitsen, moslimleerlingen die dan euforisch het klaslokaal verlieten met veel bombarie en ongedisciplineerd gedrag?! Ik BLIJF die vragen stellen, net zolang het me uitkomt en net zolang het me bezighoudt en net zolang ik een verklaring vind!...
...Hoe gaan de islamleraars dus om met de actuele IS-terreur? Wat vertellen ze daarover tijdens hun islamlessen? Ik denk dat ALS ze de IS willen relativeren en willen losmaken van de 'gewone' moslims, dat dat niet zal werken, dat zal geen impact hebben op moslimleerlingen omdat die thuis de nodige indoctrinatie aangeboden krijgen. De invloed van moslimouders mogen we niet onderschatten.
Directe aanleiding voor deze bedenkingen was een nieuwe video van de IS over een onthoofding:
De IS-gruwel kent geen grenzen. Een nieuwe propaganda-video laat zien hoe een Syrische officier op barbaarse wijze wordt vermoord. De man is vastgebonden, IS-leden schoppen op zijn hoofd en binden hem aan een balk. Vervolgens zien we het afgehakte hoofd van de soldaat. Later in de video zijn juichende kinderen aan het spelen met het onthoofde lijk. De gebrainwashte kinderen lachen, juichen en schreeuwen boodschappen uit als "Wraak voor de luchtaanvallen op Assad" en "Het Kalifaat blijft". De weerzinwekkende beelden werden gemaakt in Deir ez Zor in het oosten van Syrië.
En dan maakte ik ook nog de volgende overpeinzingen. Het hele islamgebeuren dat als een kwaadaardige inktvlek zich aan het uitspreiden is over onze eens zo stabiele en vertrouwde samenleving is niets anders dan een primitieve, achterlijke en onbeschaafde levensvorm waarin bijgeloof en massa-indoctrinatie aan de achterlijken een samenhorigheidsgevoel geven. En dan zouden we niet over 'soorten' mogen spreken? Neen, niet iedereen is gelijk! Onze westerse beschaving is ver vooruit op de moslims die ver achter ons blijven bengelen. Ze zullen ons nooit kunnen inhalen, die ontwikkelingsachterstand is onmogelijk in te halen. Ze zijn blijven steken in het stenen tijdperk toen moorden en plunderen en verkrachten en afpakken overlevingsvormen waren.
Gisteren werd er in Brussel een forum gehouden rond 'islamofobie'. Een aantal organisaties namen er aan deel, waaronder het Enar (European Network Against Racism) met Michael Privot die met omhoog geheven vingertje besloot: "Er is dringend nood aan bewustmaking en aanpak van islamofobie".
Het verbod op uitwendige religieuze tekens en op het dragen van sluiers werd zorgwekkend genoemd, en in de media wordt te snel teruggegrepen naar stereotypen als het over moslims gaat. Het onderwijs is te eurocentrisch en moet meer aandacht schenken aan andere religies... Zo, dat was het forum in een notendop.
Op mij kwam het over als een amateuristische poging om nog iets te redden van het imago van de moslims en hun islam. En wat is dan dankbaarder dan niet-moslims aan te vallen op hun onwetendheid, hun onverdraagzaamheid, en hun ongegronde 'angst' voor de islam?
'Islamofobie'! Een taalnieuwigheid die is uitgevonden om de islam te beschermen, om westerlingen te beschuldigen van vijandigheid jegens de islam. En om hen een fobie aan te wrijven waarvan ze zichzelf niet bewust zijn. Een 'fobie', uit de psychiatrische sfeer gehaald en misbruikt om anti-islammers wijs te maken dat ze psychisch gestoord zijn, of dat ze niet goed snik zijn, of dat ze hun hoofd moeten laten nakijken... Ja, dat effect krijg je als je met psychiatrische termen begint te smijten. Islamofobie die kan genezen worden door moslims in ons hart te sluiten en de islam te omhelzen en te knuffelen.
De alleerste keer dat ik het woord 'fobie' hoorde. was in 1980, toen inspecteur Hazelnoot in school een lezing kwam houden over 'Xenofobie'. Nooit van gehoord. Ik kwam uit de lucht en nog van veel verder gevallen. De man was een marionet van de overheid om de onderwijswereld te wijzen op het gevaar van 'angst voor vreemdelingen'. Toen al vond ik dat onze taal geweld aangedaan werd door de kunstmatige inlassing van 'fobie', in onze relatie tot onze nieuwe vreemde medemensen.
Alle merken van fobieën waren me bekend, maar fobieën gelinkt aan vreemde opdringerige indringers, dat was totaal nieuw! Het deed pijn aan mijn oren, dat gekke woord 'fobie', mijn trommelvliezen daverden, het was alsof 'xenofobie' met criminele feiten te maken had. 'Islamofobie', 'Xenofobie'... terwijl oude vertrouwde woorden geschrapt moeten worden?
Lezer, kijk eens naar de angstige dame op de foto, die angst is oprecht, dàt is fobisch! Dat is een irrationele radeloze angst die niet door rede verklaard kan worden, een angst die nergens op gefundeerd kan worden, gepaard gaande met onbeheersbare angstaanvallen en oncontroleerbare paniek.
Lieve heeft helemaal geen schrik van moslims of andere vreemdelingen. Zij kan haar houding tegenover deze etnische rariteiten goed beredeneren en er een gegronde beschrijving van geven. Met haar volle verstand is ze er zich van bewust dat ze géén onberedeneerbare angst heeft, geen fobie dus, maar wél gevoelens van afkeer, van minachting en geringschatting voor de pathologische islam, voor geforceerde multiculturaliteit, voor de prioritaire behandeling van allochtonen in onze samenleving... Mijn hele aversie heeft niéts met onredelijkheid te maken, en dus ook niéts met een fobie in al zijn onredelijkheid!...
Uit een rapport van de OESO blijkt dat Belgische 15-jarigen gemiddeld 5 uur en 40 minuten per week bezig zijn met huiswerk maken. Dat is een uur minder huiswerk dan 10 jaar geleden. En dat kansarmen nóg minder tijd besteden aan hun huiswerk. De OESO klaagt deze kloof aan en viseert daarom de scholen waar ze huiswerkklassen wel zien zitten om 'kansarmen' aan het werk te krijgen buiten de lesuren. De organisatie waarschuwt voor een groeiende ongelijkheid. "De school heeft een plicht tegenover hen, bv door huiswerkklassen te organiseren."
"De school heeft een plicht..."? De school?... En wat doen we dan met de ouders? Mijn gedacht is dat niet de scholen aangepakt moeten worden, maar wél de ouders van de nalatige leerlingen. Hen moet gewezen worden op hun verantwoordelijkheden. En: "huiswerkklassen", alweer een trucje om allochtone ouders vrij te pleiten van hun nonchalance en minachting voor de inspanningen van leerkrachten.
De verleiding was te groot. De bekoring te sterk. Dus plaats ik hier de reactie van Lucky9 op 'Over mijn CGKR-avontuur'. Ik wil eraan toevoegen dat ik niét de polemiek zoek (voor het geval dat CGKR'ers over mijn schouder zouden meelezen).
Hoezo, "Wat wel verboden is, is het aanzetten tot haat, discriminatie en geweld"?
Dat ze dat daar maar eens beginnen waar maken bij dat cgkr-centrum. De Koran druipt er van over. Van alle drie: aanzetten tot haat jegens allen die niet-moslim zijn, discriminatie van allen die niet-moslim zijn, en geweld tegen allen die niet moslim zijn. En dat is maar het begin van een eindeloze bloemlezing flagrante inbreuken op de vele rechten van de mens vervat in vele verlichte verklaringen, charters en verdragen desbetreffend, gepleegd door islamieten namens de islam, voor eeuwig en altijd onveranderlijk vast gegoten en verankerd in hun koran.
De islam is negationistisch tegen de eindeloze reeks genocides in de geschiedenis uitgevoerd door moslims en aangespoord door de islamitische ideologie en maakt zich vandaag veelal ook schuldig aan negationisme tegenover de holocaust. De islam is antisemitisch, beschouwt de helft van het menselijk ras (vrouwen) als minderwaardig en rechteloze verhandelbare voorwerpen, en is extreem onverdraagzaam.
Islam is als het ware het toppunt van intolerantie, fanatisme en blinde haat aangedreven door het clangevoel van een sekte vanaf hun prille jeugd gehersenspoelden. Elke redelijkheid is hen totaal vreemd en wordt door hen beschouwd als verwerpelijk omdat het tegen de belangen van hun clan en sekte is.
Al eens een moskee weten sluiten door de laffe apparatsjiks van het CGKR? Al eens een mollah of immam weten voor de rechtbank slepen door dat centrum? Ik niet. Hoeveel onder hun leiders en tewerkgestelden zouden er (buiten de moslims onder hen) al eens een koran open geslagen hebben? Hoe veel zouden er zelf een exemplaar van bezitten? Hoeveel van deze bezitters zou hem al eens gelezen hebben? En onder die laatsten, hoeveel onder hen zou de koran al eens hebben bestudeerd?
Ik schat zo ruim gemeten telkens 5 procent van het vorige saldo en waarschijnlijk is dat schromelijk overschat.
Overlopen we de reeks: Hoeveel?
bezitten: 5%
open geslagen: 0,25 of een kwart procent = 1 op 400
gelezen: 0,0125 % of 0,125 pro duizend = 1 op 8000
bestudeerd: 0,000625% of 0,00625 pro duizend = 1 op 160.000.
Vandaag is het precies één jaar geleden dat ik een onderhoud had met twee medewerkers van het CGKR, op vrijdag 13 december 2013, naar aanleiding van een dossier dat het Centrum opende over mijn blog. Het was een constructief gesprek.
Mijn zoektocht naar de laffe melders die mijn blog signaleerden bij het Centrum, leidde naar de Lokale Scholenraad Midden-Limburg, een soort jeugdbeweging, of misschien wel een sekte, of een duistere vereniging, of een louche club, wie weet, waarvan een aantal volgelingen zich lieten manipuleren door bendeleider Horbert. Horbert als psychopaat en PMS-directeur.
Begrijpelijk dat ze mijn blog liever zagen verdwijnen na mijn onthullingen van pijnlijke details over Horbert, de Turkse tolk en directrice An Serpent.
Na briefwisseling, telefonische contacten, persoonlijk onderhoud... is er de emotionele uitputting, en wie gaat dat vergoeden? Als ik over de magische krachten van Carrie White zou beschikken, dan zouden de verklikkers hun weg naar het CGKR zich levenslang beklagen!
En toch ben ik het Centrum dankbaar voor de laatste afsluitende brief, waaruit ik 1 passage pik: "Het Centrum vraagt geenszins dat u de gehele blog zou verwijderen, laat staan dat u met het schrijven van artikels zou stoppen. Het recht op vrijheid van meningsuiting is een fundamenteel mensenrecht en u hebt dan ook het recht om bepaalde zaken op een krachtige manier te verwoorden of aan te klagen. Wat wel verboden is, is het aanzetten tot haat, discriminatie en geweld", en om te eindigen: "Een kopie van dit schrijven wordt verzonden naar de verantwoordelijke beheerders van seniorennet.be."
Wat heb ik nu vernomen? Het vervoer van leerlingen naar het medisch onderzoek zal niet langer meer gratis zijn? En dat gezocht moet worden naar oplossingen, zoals het medisch onderzoek in de scholen zelf te laten gebeuren.
De CLB's trekken aan de alarmbel over de opgelegde besparingen: "De enige mogelijkheid om te besparen zit in de organisatie van de opdrachten. Leerlingenvervoer is de belangrijkste post waar nog gesnoeid kan worden. De opdracht 'preventieve gezondheidszorg', het medisch schooltoezicht gratis organiseren is een essentiële opdracht van de CLB's"...
Nu kan Lieve niet meer volgen. Leerlingenvervoer? Ik herinner me dat leerlingen te voet naar het medisch onderzoek gingen, ofwel met de hele klas tegelijk op de gratis bus van Steve Stevaert stapten om zich van het lyceum naar het PMS-centrum te laten rijden. Toen al dacht ik: ze kunnen niet meer stappen, kinderen, jongeren, ze zijn niet meer in staat om een eind te voet af te leggen! Altijd al werden ze op de achterbank gezwierd en zelf hoefden ze geen afstanden af te leggen. Wat wil je dan?...
En ook heb ik geweten dat het medisch onderzoek op school zelf gebeurde, leerlingen hoefden zich helemaal niet te verplaatsen. De schoolarts, dokter Zhivago, verscheen dan opgewonden in school om razendsnel zijn leerlingenonderzoeken af te rammelen, en vervolgens holderdebolder te verdwijnen naar zijn volgende bestemming. Time is money, en zo... geldhonger...
Besparingen zijn er altijd geweest in de PMS-sector. In de jaren 80 was het onderwijsminister Coens, die zei dat er teveel PMS'ers ronddwaalden, en dat het personeel afgeslankt moest worden. Zwangerschapsverloven en ziekteverloven werden niet meer gecompenseerd door vervangers, gepensioneerden werden ook niet vervangen, en overleden collega's evenmin. Ik heb heel wat collega's zien overlijden, vraag het maar aan Horbert die een kei was in het opvoeren van de stress... Hopelijk heb ikzelf er niets aan overgehouden, maar ik ben wel altijd een rare geweest...
Bovenop de besparingen veegde PMS-baas Horbert zijn voeten aan besparingsmaatregelen, integendeel, hij vond allerlei topics uit, computer, informatheek, CLM, research... een overtollige luxe waaronder het échte PMS-werk leed. Hij zadelde er een paar echte werkers mee op. Nietwaar Horbert? Hoeveel scholen en hoeveel leerlingen heb je wel naar mij toegeschoven?! En mijn Sabbatjaar dat je me beloofde? Nooit gekregen!!!
"Ook de dienstverplaatsingen van CLB'ers zullen beperkt moeten worden."... Verplaatsingen? Wat mezelf betreft was het simpel, ik bezocht zoveel mogelijk scholen om van het getater van mijn collega's verlost te zijn, hoe meer scholen hoe beter, en hoe vaker hoe liever. Tot zelfs in Aarlen reed ik om er een Vlaams schooltje te bezoeken waar kinderen van Vlaamse militairen schoolliepen. De meeste van mijn collega's verkozen om gezellig hele dagen achter hun bureautje te zitten van waaruit ze telefonisch gewichtige contacten onderhielden met scholen en ouders. Bezuinigingen op dienstverplaatsingen mag dus geen enkel probleem opleveren voor CLB'ers!
Wind, regen en hagelbuien heb ik vanmiddag getrotseerd om mijn Dagelijkse Zonde te plegen bij Bertie. Nee, nee geen misdaad plegen, ik beperk me enkel tot plezante dagelijkse zondekes in de vorm van heerlijk schuimende kelkjes. Toen Bertie me zag binnenkomen, reikte ze me de krant al aan, alsof ze wist dat er iets instond dat me interesseerde.
En ja, het ging over de verdeeldheid die er heerste binnen de moskeevereniging omtrent de opnames die VTM in de Fatih-moskee wilde maken. Gisteren schreef ik nog dat de opnames geweigerd werden, en nu stelt de moskee tóch haar poorten wijd open voor de filmmakers. Morgen krabbelen ze misschien weer terug, je weet maar nooit met die moslims... Tot nu toe is VTM dus welkom in de moskee en hebben ze toestemming om er te filmen... Hoewel... wat maakt òns dat wijzer?
Toen ik thuiskwam zag ik eerst aan de reactie van Jean dat de moskee van gedachten veranderd was. En iets later las ik bijHouzee van de Rechts blog : 'Toch filmen in de moskee'. Vanochtend schreef ook de Nageltjesblog over 'In de Limburgse moskee'. Echt fijn hoor, die linkjes naar mijn blog.
Graag wil ik nog iets vertellen over de wijze waarop ik een krant doorneem. Steevast begin ik met de overlijdensberichten - die liegen niet - om te weten welke van mijn vijanden de pijp aan maarten gegeven hebben. Een soort leedvermaak waarvan ik echt kan genieten!... Na de overlijdensberichten is het de beurt aan de weersvoorspellingen. En daarna laat ik mijn blik dwalen over de krantenkoppen, als een diagonale kijk op het regionaal en op het wereldgebeuren, de zoutpot met de korreltjes zout bij de hand. Vandaag heb ik onthouden:
-Aantal tbc-besmettingen in Genk stijgt naar twaalf.
-Meest beruchte gevangene loopt vrij rond. Farid le Fou, met een zwaar gerechtelijk verleden, paste het trucje van de hongerstaking toe en simuleerde een psychische en fysieke aftakeling, waarna hij wonderbaarlijk vlug genas en ontslagen werd en in de vrije wereld gestuurd.
-Genkse vrouw misbruikt jongens van 12 tot 18 jaar. In de migrantenwijk Kolderbos was het een publiek geheim dat jongeren bij haar terecht konden voor seks. Een vrouwelijke pedofiel? Een primeur voor Limburg? En hebben ze de 'slachtoffers' ook ondervraagd? Ik kan me niet voorstellen dat een stoere 18-jarige overmeesterd wordt door een vrouw...
-De Islamitische Staat leurt met het lijk van de onthoofde James Foley. Jihadisten vragen een miljoen dollar voor zijn lijk, al dan niet inclusief zijn afgehakte hoofd... Lugubere 'mensen', die moslims...
Een gemiste kans voor moslima's om fimster te worden! Om zich te bewegen in het mondaine wereldje van glitter en glamour. Om zich ver weg van hun gekke religie in de schijnwerpers te laten bewonderen. Om hun welvingen, heuveltjes en glooiingen tentoon te spreiden. Wie weet welke talenten er nu voorgoed verborgen zullen blijven? Talenten die verspild worden en geen kans krijgen om zich te ontwikkelen...
Wat is er gebeurd? De Turkse Fatih-moskee in Beringen weigerde de tv-ploeg van de VTM-soap 'Familie' te ontvangen in de moskee waar opnames gepland waren. De moskeevoorzitter wilde geen moslima's als figuranten. OCMW-raadslid Meral Özcan: "‘Dit was een kans om de islamcultuur te introduceren in een populaire Vlaamse serie. Het was een positief verhaal: een Marokkaanse jongen wil zijn Vlaamse vriendin tonen hoe het er in de moskee aan toe gaat."
Was het nu Geert Bourgeois of Marino Keulen die de Beringse moskee erkende? Ik weet het niet meer. Als ik hoor dat een of andere minister moskeeën erkent, dan denk ik impusief: "Verraders!"... Nu is het mogelijk dat die mannen niets kwalijk genomen kan worden, wanneer ze in een vlaag van zinsverbijstering overgingen tot de erkenning van nieuwe islamitische gemeenschappen. Misschien droomden ze wel van een islamitische heerschappij in Limburg in hun nachtelijke dromen bij vernauwd bewustzijn, of, erger nog, wanneer ze overdag bij hun volle verstand waren.
Van een minister wordt verwacht dat hij redelijke en verantwoorde beslissingen neemt. Los van tijdelijke storingen in het vertroebelde logisch denken, los van acute opstoten die het verstand benevelen.
Is het daarom niet noodzakelijk dat ministers zich regelmatig eens zouden laten controleren op hun verstand, alvorens zij ingrijpende beslissingen nemen? Het menselijk verstand kan verschralen zonder dat we er erg in hebben, kan verschrompelen. En beslissingen nemen voor een hele bevolking, daarvoor moet je brein toch tiptop in orde zijn?! Moet dat nooit eens gecheckt worden bij alle gezagdragers die verantwoordelijk zijn voor hun volk? Het is zo vlug gebeurd, een kortsluiting in de hersenen...
Ik kom even terug op de moskee in Beringen die VTM de toegang verbood om er opnames te maken. Terwijl diezelfde moskee gesubsidieerd wordt door Vlaams belastinggeld... Er klopt hier iets niet!
Dat zegt Jos Van Der Hoeven, topman van de christelijke onderwijsvakbond COC. Hij vraagt zich af of kleine klassen in het secundair onderwijs nog wel te verantwoorden zijn. De wildgroei aan studierichtingen heeft als gevolg dat er aan kleine groepjes les gegeven wordt, er moeten minimumnormen komen voor het aantal leerlingen per klas, zegt hij, waarmee hij de autonomie van de scholen om hun middelen te besteden in vraag stelt. Daarmee raakt hij aan de vrijheid van onderwijs die grondwettelijk vastgelegd is.
Voilà, dit bericht is alweer één van de signalen in de richting van pleidooi voor grotere klassen, meer en meer leerlingen moeten in 1 klas. Dat is de trend tegenwoordig. Helemaal tegengesteld aan het streven van de jaren 70 en 80 toen individueel onderwijs betracht werd, toen de aandacht ging naar 'het individu' in de klas.
De tijd is nu aangebroken om met alle mogelijke middelen en verklaringen voor de dag te komen, zolang het maar niet gaat over het onbeheerste seksgedrag in de allochtone bedden en over het niet in te tomen beest dat in de moslim naar boven komt van zodra zijn moslima al haar textiel netjes op haar nachtkastje gestapeld heeft. Van studies wordt nu verwacht dat ze uitleggen waarom klassen te klein zijn, als ze maar zwijgen over de wildgroei in de uitheemse huishoudens.
"Wildgroei aan studierichtingen? Kleine klassen niet te verantwoorden"?... Ik denk dat Jos Van Der Hoeven nooit de tijd gekend heeft toen men streefde naar individu-gericht onderwijs en individuele aanpak... onderwijsvernieuwing waarbij het individu centraal stond, kleine groepjes dus, en ook kleinere klasjes.
"Wildgroei aan studierichtingen"?... Als oorzaak van het lesgeven aan kleine groepjes?... Het schoentje knelt ergens anders, op een gevoelig plekje waarover niet luidop gesproken mag worden. Het probleem is dat er teveel leerlingen zijn, teveel leerlingen om onder te brengen in te kleine ruimtes. Ruimtes die altijd al voldoende waren in een tijd van verantwoorde gezinsplanning, toen onze maatschappij nog stabiel en de toekomst te voorspellen was, ruimtes die nu onverwacht te klein en te eng geworden zijn voor de massale toestroom van verse leerlingen, hun aantallen zijn niet meer bij te benen, vanwaar komen ze eigenlijk? Nee, nee, niet uit de lucht, wél van een ongebreidelde voortplantingsdrift van onze nieuwe medemensen. Vroeger ongekend, onbestaand, ongeweten. Schoolgebouwen werden vroeger op maat gemaakt van de te verwachten populatie, dat kon perfect, dat kwam altijd uit. Nu is niets meer te plannen, niets meer te voorzien, niets meer te voorspellen... Plotseling zijn er scholen met plaatstekort, anderen moeten kinderen bijeen zetten, veel te dicht bijeen, misschien wel een opeenstapeling in de hoogte?... Waar gaat het heen?... Ik ben benieuwd hoe ze het Capaciteitsprobleem gaan aanpakken als de centjes op zijn?... Ze kunnen toch niet éindeloos scholen bijbouwen?!... Of ze moesten onbeschaamd alle rusthuizen gaan inpalmen? Of alle kerken? Of voetbalcantines? Of leegstaande huizen?...
Hamont, een rustig dorpje bovenaan in Limburg. Het dorpspleintje kende geen afgebakende parkeerplaatsen, geen parkeerautomaten, geen parkeerschijven nodig, geen verkeersdrempels, geen regeltjes, niets, en toch bolde de hele samenleving daar als vanzelf. De dorpelingen keken wel even verwonderd naar enkele zeldzame hoofddoekgevallen, als bezienswaardigheden, als vergissingen van de natuur, als uitlopers van een of ander mensenras, als verschoppelingen van de maatschappij... De verwondering van de dorpelingen was kortstondig en daarna ging iedereen weer zijn eigen weg.
Het dorpspleintje telde wel vier verschillende banken, en zelfs twee apothekers. Een opticien, een kapper en een bakker verdienden er ook hun brood. En natuurlijk was er de kerk en zijn kerktoren waaronder heel wat meningsverschillen en andere onenigheden opgelost werden. En na de misviering waren er maar twee stappen nodig naar taverne 'Forum', het centrale pronkstuk van het hele marktplein.
Jarenlang, dag in dag uit, kwam er een groepje asielzoekers genieten van een kopje koffie in 'Forum', waar cafébazin Nicole even haar voorhoofd fronste wanneer de vreemde mannen binnenkwamen. Maar voor de rest bediende ze hen even keurig als de trouwe klanten aan de toog en aan de tafeltjes. Het was de tijd dat een tas koffie 45 frank kostte, en een Westmalletripel 65 frank.
De klanten van taverne Forum luisterden met verbazing naar het vreemde taaltje van de mannen, iets Oost-Europeesachtigs of zo. Verbazing omdat ze in hun vertrouwde omgeving geen 'indringers' gewend waren... Bij het binnenkomen gingen de vreemde mannen regelrecht naar een tafeltje in de hoek, zonder iemand te groeten. Ze gedroegen zich opvallend, maar niet luidruchtig, en waren altijd druk bezig met uitvoerige telefoongesprekken. Atijd een gsm tegen hun oor, alsof ze zo geboren waren. Een louche aangelegenheid! Zeker wanneer ze buiten op het marktplein aan het onderhandelen waren met chauffeurs van Franse auto's, je kon niet naast de opzichtige Franse nummerplaten kijken. En wanneer ze daarmee klaar waren, nog even een gsm-pje naar wie weet, en dan in een slentergangetje naar hun volgende bestemming. Zo ging dat haast elke dag. Activiteiten die tijd én geld kostten, een doorsnee werkman zou dit niet kunnen betalen, en ook niet de tijd voor hebben...
Ik heb me vroeger vaak afgevraagd wat nu precies de bedoeling was van de ADHD-medicatie 'rilatine'. Om als gedrogeerde beter te kunnen presteren op school? Leerpilletjes slikken om rustiger en aandachtiger te kunnen studeren?... Hoe kwam het dan dat de rapportcijfers van ADHD'ertjes nooit verbeterden? En waarom verbeterden hun prestaties in de klas nooit?
Een onderzoek naar het verband tussen rilatinegebruik en schoolprestaties is mij niet bekend, maar ik hoef me enkel te baseren op de leerlingen met het zogezegde ADHD die ik in diverse scholen opvolgde, om te kunnen besluiten dat hun schoolse vorderingen niét verbeterden door rilatinegebruik. Studiehouding en gedrag verbeterden wel, en ouders en leerkrachten mochten even op adem komen, ze hoefden ook niet meteen een opvoedingsstrategietje te bedenken om aandachts- en concentratiestoornissen aan te pakken. De opvoeders gingen dus vrijuit.
In het lyceum hanteerde de directeur een lijstje van probleemleerlingen om te bespreken tijdens de vergaderingen. Op dat lijstje stonden ook de namen van rilatinegebruikertjes die hardnekkig op dat lijstje bleven staan, ze waren er niet weg te slaan, niet zozeer omwille van gedragsproblemen, maar wel door onvoldoende leerprestaties.
ADHD heeft niet altijd bestaan. Op een mooie ochtend werd ik wakker en het was er. Uit het niets. Ineens. Onverwachts. Aanvankelijk meende ik iets gemist te hebben, voelde me schuldig om mijn onwetendheid over het ADHD-fenomeen en de daarbij horende rilatinemedicatie. Maar ik had echt niets gemist, aan mijn bijscholing mankeerde er niets. Achteraf bleek dat ADHD werd uitgevonden als nieuwe 'ziekte' om die te kunnen linken aan de rilatinepil. In de jaren 90 heb ik ADHD een rage zien worden, ik heb ADHD zien hypen, ik heb de verering van de rilatinepil euforische vormen zien aannemen. Rilatine kwam op mij over als een legale drug voor hyperactieve en onaandachtige leerlingen. En in mijn opleiding bracht de professor rilatine in verband met psychische stoornissen!
CLB'ers, als uitgehongerde en op sensatie beluste aasgieren, wierpen zich gretig op het ADHD-probleem in de scholen. Ze hielden informele gesprekjes met ouders en leerkrachten, deden willekeurige observaties en vaststellingen, lichtzinnig en amateuristisch, om uiteindelijk argeloze moedertjes naar de huisarts te verwijzen om de wonderpil 'rilatine' te halen. Ik heb het eerder al eens gehad over 'het nattevingerwerk van CLB'ers' (5.9.14) die er in slaagden om ADHD-diagnoses uit hun duim te zuigen, zoals kaartlegsters en paragnosten ook tewerk gaan, of zoals louche zigeunermadammen in kermiskraampjes zitten te turen in glazen bollen of andere schemerige toestanden...
Apotheker Haesbrouck: "ADHD is een verzonnen aandoening waarvoor geen neurologische diagnosecriteria bestaan. Een verzonnen ziekte, omdat een ziekte voorgewend moest worden om een toxicomanie te mogen instellen. Verzonnen om van rilatine als psychoticum een kaskraker te maken. In rilatine zit de chemische stof methylfedinaat die onder de opiumwetgeving valt, daarom is rilatine schadelijk, het verwoest zenuwstelsels van kinderen, het doet controleverlies over het gedrag ontstaan, agressief gedrag dat dan weer bijgestuurd moet worden door antipsychotica, En door deze winstgevende bipolariteit zwijgt de medische wetenschap over het werkingsmechanisme van rilatine."
Oké Jos, ik zal eens iets proberen te vertellen over een verontrustende tendens van de laatste jaren in de Vlaamse onderwijswereld, en in het bijzonder in het kleuteronderwijs. Het 'kabbelende gangetje' in Limburg, vergeet het maar, kleutertjes blijven uit alle hoeken en omstreken tevoorschijn komen, alsof ze in de lucht hangen, klaar om met z'n allen naar beneden te nevelen en zich te verspreiden als iets ongrijpbaars, een niet te controleren natuurfenomeen zoals we nooit voorheen kenden. We kenden alleen maar een georganiseerde uitgestippelde samenleving met gezinsplanning en geboortebeperking. Die zekerheden zijn verdwenen om plaats te maken voor een chaotische en onoverzichtelijke wildgroei aan verse medeburgertjes.
Elk jaar worden er alarmerende stijgingen vastgesteld van het aantal scholieren. Een wereldvreemde vriendin begreep me niet: "Iedereen heeft toch maar 1 of 2 kindjes?"... De uit de hand lopende aantallen zijn niet meer bij te benen zijn, de curven stijgen tot hoog in de lucht en nog verder tot in het heelal. De onderwijswereld kan de overproductie van kindjes van onze productieve medemensen niet meer aan. In de landbouwsector zouden ze er korte metten mee maken met het teveel aan producten...
Capaciteitsproblemen in de scholen! Nog een geluk dat het aantal spijbelende kleuters stijgt, en het aantal niet-ingeschrevenen eveneens. Stel nu eens dat ALLE kleuters naar school zouden komen, dan barsten alle Vlaamse kleuterklassen uit hun voegen. Op zolderkamers en in kelders moet onderkomen gezocht worden, op daken en in regengoten, in kolenhokjes, in berghokken, op straten en pleinen, in tenten en barakken, in containers en garageboxen... en toch zal er nooit, NOOIT, ruimte genoeg zijn, ook niet om te ademen, als die tendens van wildgroei zich voortzet.
1 op 4 Limburgers is van vreemde afkomst. In Brussel en grote steden ligt dat aantal natuurlijk hoger, en landelijke gebieden tellen wellicht iets minder vreemde afkomstigen. Recent las ik dat "1 0p 7 Belgen van vreemde afkomst is" en dat het aantal vreemdelingen in ons land is blijven stijgen sinds 2002. "Blijven stijgen"?... Vroeger verklaarde de overheid in een schrijven aan scholen en aan hulpverleners dat wij met een vooroordeel geplaagd zitten als we denken dat er meer en meer buitenlanders hier binnenkomen... Om ons te plagen, om ons te susen, om ons te misleiden... om ons wijs te maken dat we oerdom zijn als we denken dat er meer vreemdelingen hier gaan aanstranden!...
Uit cijfers van Leerlingentellingen van 2012, 2013 en 2014 blijkt dat het leeuwenaandeel van alle kleuters in het Brussels gewest woont, dat de niet-westerse kleuters talrijker zijn dan de westerlingen, en dat de anderstalige kleuters talrijker zijn dan de Nederlandstaligen. Er is niet alleen een stijging van kleuters met een vreemde culturele achtergrond en anderstaligheid, maar tevens een dáling van westers gecultureerden en Nederlandstaligen... De kloof wordt dus steeds groter: meer concentraties in Brussel en grote steden, meer niet-westerse invloeden, meer anderstaligheid.
Er breken slechte tijden aan voor heterofielen! Zij zullen in de verdrukking geraken en in de vernieling ook nog. Gediscrimineerd en verguisd zullen ze worden... Een gezonde normale seksuele voorkeur telt niet meer mee, het is te alledaags. Extremiteiten en perverse voorkeuren moeten het zijn, die komen op tv. Hoe onnatuurlijker, hoe liever...
Het onderwijstijdschrift Klasse wil de stereotiepe hetero-norm in de schoolomgeving aanpakken. Het taboe rond homoseksulaiteit en transgenders moet doorbroken worden, zeggen ze, omdat transgender- en holebi-jongeren zich beter voelen als er in de school informatie aanwezig is over hun geaardheid...
Dat was het berichtje dat ik onlangs in de krant las, over complexe gendertoestanden, een lesje over: "Hoe breng ik jonge kinderen in de war?". Ik wist meteen dat ze zich lieten inspireren door een vroegere actie van Pascal Smet die de "seksuele geaardheid bespreekbaar wilde maken in school", om discriminatie wegens seksuele geaardheid te bestrijden.
Homo's, lesbiennes, biseksuelen, transgenders, transseksuelen, en nog zoveel andere seksueel geperverteerden... het moet allemaal kunnen, het moet allemaal bespreekbaar worden. Allemaal moeten ze uit de kast komen... En dan vraag ik me af, hoe zijn ze d'r in geraakt? Waarom zijn ze d'r zolang in blijven zitten? En waarom willen ze nu met luid tromgeroffel en klaroengeschal er allen samen naar buiten stormen, uit die kast... Om wat te doen? Om hun 'anders-zijn' te delen met jan-en-alleman? Zonder discretie?
De reclame rond de eindeloze variëteiten tussen 'jongen' en 'meisje' doet de heterofiel wankelen op zijn voetstuk. De heterofiel vraagt zich af of hij nog wel normaal is. Hetero's komen niet meer aan bod. Op televisie lijkt het of iedereen op zijn eigen geslacht valt, in bed duikt met seksegenoten, rollebolt met alles wat tot het eigen geslacht hoort...
Pascal Smet: "Homo zijn is geen keuze, het is wat je bent."... Ik protesteer. Voor homoseksualiteit kan je wél kiezen. Als hetero geboren, is het mogelijk om je daarna als 'selfmade-homo' te manifesteren gedurende je hele leven. Dat is mogelijk, en het homo-zijn is dan een bewuste keuze, en dus is homo dan niét wat je echt bent... Selfmade-homo's bestaan echt!
Wouter Van Bellingen, directeur Minderhedenforum: "In vijf jaar tijd is het aantal Vlamingen dat mensen met een migratieachtergrond niet vertrouwt gestegen van 28 naar 40%. Een gevaarlijke tendens."
Zeg eens Wouter, er moet toch een reden zijn voor dat wantrouwen?!
Het spijbelprobleem is weer eens actueel. Onderwijsminister Hilde Crevits wordt geconfronteerd met een erfenis van alle vorige onderwijs ministers en in het bijzonder van Pascal Smet die met roze brillen en zondagse handschoenen het probleem aanpakte.
Men zoekt nu naar oorzaken van de stijging van problematische afwezigheden.
Ik zal het allemaal nog eens opnieuw vertellen.
Laks spijbelbeleid
Pascal Smet stuurde in 2013 meer dan 10.000 (!) waarschuwingsbrieven naar ouders van hardnekkige spijbelaars. En in 2014 herhaalde hij hetzelfde scenario. Hij tikte de ouders persoonlijk op de vingers door hen te wijzen op het slechte schoolgedrag en dreigde met een intrekking van de studietoelage.
Ik denk niet dat ouders van spijbelaars geschrokken zijn van de waarschuwingsbrieven van de minister. Als ze durven toelaten dat hun kinderen overal rondhangen behalve in het klaslokaal, dan zijn ze wel erger gewend. Een waarschuwingsbrief schampt af op hen.
Spijbelpopulatie
Uit ervaring weet ik dat de spijbelpopulatie oververtegenwoordigd is door allochtonen, maar hierover wordt steeds gezwegen, alsof onze eigen Vlaamse kinderen massaal spijbelen, alsof alles wat spijbelt blank en Vlaams is. Media verzwijgen bewust de etnische afkomst van spijbelaars. Daarom zal ik nu eens uitdrukkelijk herhalen dat onwettige afwezigheden in hoofdzaak een allochtonenprobleem is. Het is bekend dat ze een eigen geweten hebben, gekneed door een andere cultuur en andere opvattingen over 'samen-leven'. Maar volgens ónze normen missen ze plichtsbewustzijn, hebben ze onvoldoende respect voor onze regels en voorschriften. Ouders van spijbelaars minachten het onderwijs, minachten de inspanningen van leerkrachten, zien niet in dat onderwijs de voorbereiding is op een succesvol volwassen leven.
Als Vlaamse ouders hun kinderen een paar dagen van school houden om vroeger op vakantie te kunnen vertrekken, haalt dat krantenkoppen en uitvoerige nieuwsitems, plus een interview met de onderwijsminister. In geuren en kleuren herhaalt zich het verslag over 'de spijbelende Vlaming'. 'Eigen volk eerst' in de nieuwsberichten, maar dan alleen om het in een negatief daglicht te stellen. Het chronisch spijbelen van onze vreemde maatschappijgenoten blijft echter onopvallend en wordt het liefst ver weggestopt achter 'aanpassingsmoeilijkheden' of 'mislukte integratiepogingen', en nog zowat van die slappe excuusjes om vreemdelingen te verdedigen en hun fout gedrag goed te praten. En liefst ook nog om ons te wijzen op ons gebrek aan verdraagzaamheid.
Aanpak spijbelproblematiek
Ik heb gezien hoe er een mouw gepast werd aan chronisch spijbelgedrag. Scholen en CLB's waren daar erg bedreven in, in het camoufleren van onwettige afwezigheden. Ook nu zullen ze zoals vroeger wel alles uit de kast halen om te verhinderen dat er financiële schade geleden zal worden. Zeker omdat er zoveel allochtone gezinnen bij betrokken zijn.
Waarschuwen, dreigen, tolerante gesprekjes... het haalt allemaal niets uit, die zachte aanpak. Het spijbelprobleem verankert zich in eindeloze gesprekken en waarschuwingen, in dreigementen die nooit uitgevoerd worden... Wanneer komen er eens eindelijke harde straffen, nietsontzienende sancties, wanneer krijgen we een onderwijsminister met haar op de tanden, die niet schriftelijk communiceert met ouders maar onmiddellijk ingrijpt, harteloos en meedogenloos, met een aanpak die vruchten afwerpt?!
De spijbelproblematiek zal in de toekomst escaleren en gigantische vormen aannemen. Excessen bij onze nieuwe medemensen zijn er niet alleen op gebied van spijbelen, hun hele leefpatroon is doordrenkt van afwijkende gewoonten en rariteiten waarvan wij vinden dat ze niet passen bij ons en onze cultuur.
Ik stel voor dat de schoolplicht onverbiddelijk gekoppeld wordt aan kindergeld, leeflonen, studietoelagen en alle andere financiële voordelen, hun portemonnee is de zwakke plek van allochtone ouders. Schoolbezoek moet genadeloos en krachtdadig afgedwongen worden!
Spijbelbegeleiding
Ik heb vroeger geen enkel spijbelactieplan weten werken, simpel omdat de klemtoon lag op 'begeleiding', en niet op 'straffen'. Alle begeleidingsmaatregelen waren veel te vriendelijk, veel te voorzichtig, veel te braaf. Het woord 'begeleiding' wijst zelf al op een zachte aanpak van de overtreders die alleen maar naar school komen als ze zin hebben, of als er op straat niets te beleven valt. Hoe komt het toch dat dit nonchalante en gewetenloze plichtsbesef eigen is aan allochtonen? Hoort het bij hun cultuur of bij hun verwrongen denkpatroon, of worden ze zo geboren, als potentiële delinquenten met afwijkend gedrag? Het is een werkelijkheid waar niet naast gekeken kan worden: met de komst van migrantenleerlingen nam de spijbelproblematiek reusachtige vormen aan. 'Zomaar niet naar school komen', een fenomeen dat ongekend was toen onze Vlaamse scholen nog egaal roomblank gekleurd waren.
Vriendelijke gesprekjes met hardnekkige spijbelaars en hun ouders, zeuren over onwettige afwezigheden... het diende allemaal als dekmantel om spijbelaars te beschermen tegen gerechtelijke stappen, tegen inhouding van kindergeld, tegen ontzegging van studietoelagen, tegen het verdacht maken van ouders. Spijbelaars die zich lieten 'begeleiden' waren beschermd tegen eventuele harde sancties van buitenaf, ze waren onschendbaar, men kon hen niks maken. En ondertussen bleven hun afwezigheden zich opstapelen...
Vroeger heeft Lieve leren lezen en schrijven bij zuster Brigitte. Dat was in een nonnenschool waar het Maria-grotje centraal stond op de speelplaats en waar weeskindjes liefdevol opgevangen werden in het klooster, het nonnenklooster was hun thuis.
Mijn eerste leesboekje heb ik verslonden en verteerd. Een hele wereld ging voor me open, een wereld van letters, woorden, zinnen en teksten. De allereerste bladzijde ken ik nu nog altijd van buiten, zólang heb ik ernaar gestaard, urenlang, van pure bewondering voor die eerste woordjes, de oerwoorden. Lieve was toen zes jaar.
Op die eerste bladzijde van het leesboekje stonden de woorden : "jas-get-lip-ton-put-raap-veer-wiel-zool-muur-vijf", en elk woordje werd geïllustreerd door een ouderwets prentje. Natuurlijk niet zo gesofisticeerd als in de hedendaagse didactiek, maar het oude boekje met zijn eerste woordjes maakte toen een beklijvende indruk op me, als beginnend lezertje. Het was de tijd van het belangrijke vak 'Schoonschrift', en van de Lei en de Griffel en de Spons.
Zuster Brigitte had het niet begrepen op mij, en dat vijandige gevoel was er wederzijds. Zij stuurde me naar de allerlaatste bank bij de deur. En daar begon ik nonnen te zien als een kruising tussen engelen en vreemde ingepakte wezens zonder borsten, die nooit naar het toilet moesten. Als wezens die in het kolenhok betrapt werden met den kolenboer. Goestinkjes komen altijd naar boven, ook bij nonnetjes.
In de 'bewaarschool' was er de rondborstige juffrouw Bollen, ongehuwd - dat moest toen zo - en dan krijgt een 6-jarige plotsklaps in het eerste studiejaar te maken met een wezen dat helemaal verpakt en vermomd is...
Mijn volgende studiejaren hebben veel goedgemaakt. Lieve mocht verhuizen naar de voorste rijen in de klas en haar rapportcijfers maakten een buiteling naar omhoog. En de liefde voor de Nederlands taal is sindsdien alleen maar sterker geworden!...
Een echtpaar was boodschappen aan het doen en de hele stad was vol met winkelende mensen.
Lopend door het winkelcentrum en kijkend naar de etalages blikte de vrouwineens verwonderd opzij om te ontdekken, dat ze haar man nergens meer zag.
Ze wist dat ze nog veel te doen hadden en werd erg kwaad.
Ze rommelde in haar handtas om haar mobieltje te zoeken. Toen ze het gevonden had, belde ze haar man en vroeg hem waar hij toch gebleven was.
Haar man antwoordde kalm: "Liefste, herinner jij je die juwelierszaak nogwaar we 5 jaar geleden waren en waar je helemaal verliefd werd op die diamanten halsketting die we toen helaas niet konden betalen. Maar ik vertelde je toen ook dat ik hem eens op een dag voor je zou kopen".
De ogen van de vrouw vulden zich met tranen, ze begon zacht te huilenen terwijl ze een snik probeerde te onderdrukken fluisterde ze: "Ja, diejuwelierszaak herinner ik me zeker nog".
Ik zal toch eens mijn brievenbus moeten ledigen, dacht ik zonet. En zoals elke maandag lag er het reclameblaadje van den Aldi erin, plus nog een onopvallend pamfletje over de Nationale Actiedag Tegen Woninginbraak. "1 dag niet": op 11 december 2014 zal er 1 dag zijn zonder woninginbraken... Alsof inbrekers op die dag gaan thuisblijven.
"... Elke dag vinden er in België meer dan 200 inbraken plaats. Dat moeten we een halt toeroepen. Gezinnen, buren, vrienden, verenigingen, scholen, politie, overheden... samen kunnen we er wat aan doen!... Maak van je huis, straat en wijk een veilige plek. Wat kan jij doen?"... En dan volgen er een aantal tips en adviezen voor de bewoners om ongewenst bezoek te weren.
En ik bleef maar zoeken op het pamfletje, maar nergens kon ik iets bespeuren over: "En zo gaat de overheid de dieven pakken!".
Zij leggen ons hun "normen en waarden" op, aan die van ons vegen ze hun voeten, maar als het hen goed uitkomt kan er altijd een uitzondering gemaakt worden." 22-12-2014 om 16:11 geschreven door Walter F
