De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
29-04-2023
Seks in het Pashokje en de Penetrerende Penis
Zowat een kwart eeuw geleden doken Donald Trump en schrijfster E. Jean Carroll samen in een pashokje van een warenhuis om er hun seksuele driften te botvieren. Rollebollen en zo.
Dat is althans het begin van een #MeToo-verhaal dat gaat over seksuele aanranding. Carroll schreef er over in een boek dat in 2019 verscheen. Ze beweerde dat Trump haar verkrachtte in een pashokje. Twintig jaar na de schunnige feiten beschuldigt zij hem van verkrachting. Hij zou haar betast en gepenetreerd hebben. O jee!...
Trump verwierp de beschuldiging en verwees haar boek naar de afdeling fictie.
Om haar nieuwe boek kracht bij te zetten, had Carroll een verkrachtingsverhaal uit haar duim gezogen, terwijl ze ervan overtuigd was dat de gruwel echt gebeurd was. Typische vrouwelijke hysterie!
Twintig jaar heeft ze gezwegen uit angst, zegt ze, angst voor publieke vernedering... Ziekelijk feministengezwam!
Twintig lange jaren heeft het mens nodig gehad om een 'verkrachting' te verwerken. Al die tijd heeft ze wellicht in coma gelegen, nog stiekem nagenietend van de pashokjesseks.
"Seks in een pashokje" is de titel van haar volgende boek. "Penetrerende Penis" klinkt ook goed.
Onlangs heeft Carroll in de rechtbank getuigd over de vermeende verkrachting door Trump. De ex-president was uiteraard niet aanwezig. Op sociale media liet hij zich spottend uit over Carroll, een gekwelde vrouw die in haar dromen nog altijd kan klaarkomen van de pashokjesseks met Trump...
Er wordt gefluisterd dat Meulenberg zijn kandidatuur gaat indienen om Europese culturele hoofdstad te worden.
Meulenberg is een beruchte probleemwijk in Houthalen-Helchteren die meermaals in opspraak kwam door criminaliteit, drugshandel, schietpartijen en oorlogszuchtige straatrellen.
Turken waanden er zich heer en meester, terwijl burgemeester en politie deden alsóf ze de baas waren.
Meulenberg, de schandvlek van Limburg, hoopt culturele hoofdstad van Europa te worden.
O, wat zijn we toch een hypergevoelig en onverdraagzaam volk geworden, met tere zieltjes, kleine hartjes en zere teentjes.
Uitgeverijen zwichten voor de druk van 'proeflezers', de zgn 'sensitivity readers', die met een moderne bril oude boeken uitpluizen om ze te betrappen op onbehoorlijk taalgebruik dat niet meer zou passen in onze huidige maatschappij.
Meerdere uitgeverijen hebben afgelopen maanden de woorden van enkele schrijvers onder het licht gehouden. De boeken van Roald Dahl en Ian Fleming zijn al aan de beurt geweest. En nu worden ook de romans van Agatha Christie geviseerd. Sensitivityreaders hebben het moeilijk met uiterlijke kenmerken, etniciteit en het ras van personages in het verhaal.
Uitgeverij Harper Collins heeft daarom bepaalde 'moderne ongevoeligheden' uit de verhalen van Poirot en Miss Marple herwerkt of geschrapt. Eerder al werd 'aanstootgevende taal' aangepast in de nieuwe versies van Agatha Christie's romans.
'Kwetsende' woorden waren vroeger niet kwetsend. 'Ongevoeligheden' waren vroeger niet ongevoelig. 'Aanstootgevende' passages waren vroeger niet aanstootgevend... Het taalgebruik in de oude literatuur paste in de tijdsgeest van toen, en daar mag niet aan geraakt worden.
Prutsen en peuteren aan woorden, aan passages in oude verhalen tast de authenticiteit van oude boeken aan, en die authenticiteit mag zeker niet verdwijnen!
Wereldschokkend nieuws! Voortaan zullen alle leerlingen van het eerste middelbaar een A-, B- of C-attest krijgen na de examens in juni. Ze hoeven dus niet meer ongeduldig te wachten tot in het tweede jaar.
Nu is het afgelopen met de luierik uit te hangen in het eerste jaar, gedaan met zalig niksen en lummelen. Dagdromen en duimen draaien kan ook al niet meer want de examens komen er aan. Gebuisd? Zittenblijven!
De maatregel van een renteloos eerste jaar is ooit uitgevonden om de choquerende overgang naar het middelbaar onderwijs te milderen. Goed voor het welbevinden van de leerlingen en om luiwammesen te kweken.
Ze zijn naar schatting met 200 à 250: minderjarige vreemdelingen die zonder hun ouders naar België komen. Of doen alsof ze minderjarig zijn, de kluiten gewassen volwassenen. Ze leven vaak op straat tussen andere daklozen of in kraakpanden, zoals in de buurt van het Zuidstation in Brussel. Het zijn meestal jongens van Maghrebijnse afkomst, soms zijn ze nog maar 9 jaar. Een moeilijk te bereiken groep, zowel voor hulpverleners als voor journalisten. Toch kon onze reporter met enkelen van hen spreken. Deze video werd opgenomen in januari 2022.
***
Minderjarige Vluchtelingen kosten Miljarden!
Al in 2011 kwam VRT-nieuws met verontruststellende berichten1: "Er komen steeds meer jonge vluchtelingen zonder begeleiding naar ons land om asiel aan te vragen... België kan golf jonge vluchtelingen niet slikken... Het aantal minderjarige asielaanvragers stijgt spectaculair. En dat is verontrustend omdat er onder hen losgeslagen jongerengroepen zijn met beperkt normbesef en zwak waardengevoel..."
Jonge Afghanen, Marokkanen en Irakezen komen zonder ouders naar ons smoutebollenland afgezakt. Gewetenloos en apathisch uitschot, richel- en gootjestuig, maatschappelijk ontwortelden en ontheemden. Volledig naar de knoppen dus, onherstelbaar beschadigd. Er zullen zich harde kernen gaan ontwikkelen waarin misdaad en chaos centraal staan. Hun aantal zal in de toekomst alleen maar groeien. En WIJ zullen met z'n allen hun levensonderhoud moeten betalen.
In 2011 was er nog weinig sprake van de kosten van een 'vluchteling', dat was toen niet aan de orde. Ondertussen is de criminaliteit massaal geïmporteerd en de invoer van jonge snaken blijft aanhouden, jonge viriele mannen die eigenlijk in hun eigen land hun krachten zouden moeten bundelen om er een welvaart op te bouwen, zij kozen allen voor een luxe leventje waaraan een onschatbaar prijskaartje hangt dat je naar adem doet snakken. Gedreven door de lokroep van geld en weelde, van gemakzucht en levenslust... En de autochtone bevolking moet daarom langer en meer werken en meer belastingen betalen.
Geamuseerd heb ik zitten lezen over de wilde plannen van Vooruit om het lerarentekort aan te pakken.
In het kader van de 'Grote Onderwijsdag' lanceerde Vooruit gisteren het voorstel om beginnende leerkrachten minder te laten werken. De werkdruk moet minder zegt Rousseau. Ja, die met z'n witte sloefkes wil hen minder laten lesgeven, minder uren laten kloppen. Zo krijgen ze meer tijd en ruimte voor lesvoorbereidingen en bijscholingen. En ervaren leerkrachten kunnen de beginners begeleiden om de werkdruk voor iedereen te verlagen.
Daar zitten oudere leerkrachten echt niet op te wachten om nieuwe jonge collega's onder hun vleugels te nemen. Tenzij d'r hier of daar ene met nog veel hormonen een fris groen blaadje zou willen begeleiden. Maar op zoveel menslievende collegialiteit moet Vooruit echt niet rekenen.
Vooruit cirkelt en draait en blijft slalommen rond de kern van het probleem van lerarentekort: de diversiteit van de schoolbevolking die beginnende leerkrachten afschrikt.
De sportschool in Hasselt schorste acht leraren wegens racistische, homofobe en discriminerende uitlatingen in een WhatsApp-groep. Het parket van Limburg onderzoekt nu of er sprake is van een strafrechtelijk misdrijf.
Carlo Gysens, algemeen directeur van GO! Next-scholengroep Hasselt, moeit er zich mee: "We betreuren dat dit gebeurd is". Carlo was ergens in de vorige eeuw onderwijzer vierde leerjaar in een multiculturele school. Toen is hij begonnen met migranten te minnen.
Ook het Spionnencentrum Unia mengt zich in de onverkwikkelijke WhatsApp-zaak en opende een dossier, een vette kluif voor een instantie als Unia, die dan met een vergrootglas gaat zoeken naar racisme en meer van die blanke overtredingen.
Het hele WhatsApp-verhaal is schromelijk opgeklopt en aangedikt. Grappen en grollen over leerlingen, het heeft altijd bestaan, het is van alle tijden. In elke LERAARSKAMER van elke school kan je je vingers aflikken van verhalen en verzuchtingen, van sappige commentaren over vandalenstreken van Turkse leerlingen, van het bespottelijk maken van islamlessen, en gelachen dat er werd met potsierlijke hoofddoekjes van moslimmeisjes! En hoe preuts die meisjes zijn bij het medisch onderzoek door dokter Zhivago. Ook de wanprestaties van migrantenleerlingen werden door de mangel gehaald en alle kwalijke eigenschappen werden hen toegedicht. De ezelsoren aan hun koranboekje kwamen ook aan bod, en spijbelen en te laat komen en de klas op stelten zetten, het kwam allemaal met een lach en een traan aan de beurt.
De leraarskamer is als een verloskamer van opgekropte ergernissen. De vrije meningsuiting van leerkrachten moet er daarom meer dan ooit gerespecteerd worden!
Ook tijdens klassenraden werd er vaak gegrinnikt bij 'racistische' opmerkingen over migrantenleerlingen. Niemand nam er aanstoot aan. Het was als een bevrijding van gefrustreerd lesgeven aan migranten, aan moslims, aan softe jongetjes zonder weerbaarheid en aan gehoofd- en gehalsdoekte meisjes die zich verstoppen achter een hoop textiel.
Indien de Whatsapp-affaire zou leiden tot een rechtszaak komt de vrijheid van meningsuiting echt op een helling te staan.
Hier zie je mensen aanschuiven aan een school voor buitengewoon onderwijs. Ze hebben allen een verwijsbriefje op zak dat door enkele CLB'ers uit hun duim gezogen was. De BO-scholen zijn blij met hun nattevingerwerk... Toen PMS CLB werd is 't gezeik begonnen.
***
De reputatie van buitengewoon onderwijs is aanzienlijk verbeterd. Vroeger wilde geen enkele ouder zijn kind naar een 'gekkenschool' sturen, en nu staan ze aan te schuiven aan de buitengewone schoolpoort om als eersten er hun kind te kunnen inschrijven.
Dagenlang kamperen voor een plaatsje in het buitengewoon onderwijs? Vroeger ondenkbaar. Er waren nooit wachtrijen. Niemand wilde er zijn kind heen sturen. Een 'BLO-kind' was de schande van de hele familie.
Wat is er aan de hand? Wat maakt het buitengewoon onderwijs nu ineens zo interessant?
De types 1 en 2 (mentale handicaps) kunnen het niet zijn, die zijn te min, te ordinair, te marginaal. Evenals fysieke handicaps, leerstoornissen en gedragsproblemen. Alles kan gemeten of concreet vastgesteld worden en ze zijn zeker niets iets om naar huis te schrijven.
Rest er nog de enige trekpleister in het hele buitengewoon onderwijs en dat is het populaire type 9, het betuttelende type ASS (autismespectrumstoornis) als verklaring voor het succes van de buitengewone scholen die steeds meer te maken hebben met plaatstekort. Het type 9 is bijzonder kindvriendelijk, er wordt in kleine groepjes gewerkt en je hoeft er niet dom voor te zijn. Intelligentie en autisme... wat wil je nog meer?
Van autisme was er vroeger geen sprake in het onderwijs. We hadden het eerder over introverte leerlingen, net zoals ADHD-kinderen die vroeger 'stoute kinderen' genoemd werden. Kinderen met afwijkend gedrag werden vroeger in het kolenhok opgesloten, en dat hielp. Nu krijgt elk gedrag dat opvalt en afwijkt van 'normaal' gedrag een wetenschappelijke benaming waardoor therapeuten, hulpverleners en vooral pillenverkopers extra werkgelegenheid krijgen.
Nieuwkomers, kreupelen, seksgestoorden, geflipten en debielen, niemand mag zich gekwetst noch genegeerd voelen. Hun welbevinden staat centraal en ze hoeven zelf geen weerbaarheid op te bouwen.
De Nederlandse Scholierenkoepel geeft taaltips voor meer gelijkheid in het onderwijs. Bedoeling is een inclusief taalgebruik waarbij iedereen gelijk is, zonder onderscheid, en iedereen evenwaardig met gelijke kansen en een genderbewustzijn om van te duizelen.
Zeg niet "Hallo jongens en meisjes", maar "Hallo iedereen", is één van de vele aanbevelingen om het onderscheid tussen de geslachten te wissen zodat niemand zich gekwetst of uitgesloten voelt als ze zich identificeren met een ander gender dan man of vrouw. Kinderen het hoofd op hol brengen met 'andere genderidentiteiten'... Onverantwoord!
Sekseneutrale taal was eerder al in gebruik in het metrostation van Londen toen "Ladies and Gentlemen" aangesproken werden met "Iedereen" of met "Reizigers".
Gehandicapten zijn mensen met een beperking, zo dicteert ons de Hollandse taalgids. Vroeger werd de 'kwetsende' term 'mindervalied' al vervangen door 'andersvalied'.
En 'Hoger Onderwijs' en 'Lager Onderwijs' mag ook al niet meer. Het onderscheid is te pijnlijk voor kanslozen en hopelozen. Niet goed voor hun welbevinden. En 'Wanpresteerders' zijn 'Anderspresteerders'. En nog meer van die onzin om alle mensen gelijk te maken, om geestelijke ravage, wegzakkingen en inzinkingen te vermijden.
Zo kunnen we eindeloos doorgaan met alle tekortkomingen en gebreken te verdoezelen tot iedereen zich op een gelijk laag niveau bevindt. Nivellering en verloedering geslaagd.
De nieuwe verkrampte linguïstische ingrepen van de taalgids horen thuis in een gekkenhuis waar minderbedeelden, uitvallers, buitenbeentjes en allerlei minderwaardigheden geen raad weten met hun genderidentiteit, hun schools niveau, hun fysieke toestand, hun huidskleur... En daarom pleiten linkse neuroten voor een inclusief taalgebruik.
Heel lang geleden, op een troosteloze miezerige dag, zaten we met z'n allen bijeen in de refter aan koffie te slurpen.
Agendapunt: "De aanwezigheid van een Turkse tolk in scholen en CLB's".
De komst van een Turkse tolk zou de integratie van migrantenleerlingen en hun Nederlandse taalvaardigheid afremmen. Maar mijn argumenten werden onmiddellijk van tafel geveegd door een piepjong collegaatje dat heel fel kwekte over de voordelen van een tolk. En ze ratelde maar door, de taalwetgeving aan haar voeten vegend.
Ik besloot haar een lesje te leren. Het zilverpapiertje waarin mijn broodjes zaten, rolde ik op tot een mooi bolletje en knikkerde het met grote precisie weg, en... oeps... regelrecht in het koffiekopje van het betwetertje. Splash! Plons! De koffie spetterde in het rond en besmeurde haar bloesje... Knikkeren om te overleven!
Vanmiddag zag ik een auto rondtoeren met een bizarre nummerplaat: LSP. Drie letters, meer niet.
Meteen dacht ik aan de LSP-cursus (Leading Success People) die directeur Griezelmans vroeger volgde om meer macht over zijn leerkrachten te krijgen, om hen te plagen, te overmeesteren, te intimideren, en vooral om hun gemoedsrust te verstoren. Om al het slechte in de mens naar boven te halen. Hierbij werd hij geholpen door PMS-psychopaat Horbert en Roland S., het Holle Vat, een lege ton met heel veel lawaai.
Griezelmans, Horbert en Roland betaalden jaarlijks hun lidgeld aan de migrantenfanclub. Zij waren hevige supporters van alle nieuwe Turkjes die zich kwamen inschrijven in de basisschool Tuinwijk van het Hasseltse lyceum. Het begin van de ondergang van het lyceum!
Leading Success People was in de jaren 70 van de vorige eeuw een vage organisatie rond persoonlijkheidsvorming. Het aanbod was een intensief trainingsprogramma, een soort assertiviteitstraining om de machtswellusteling te kunnen uithangen. Het greep mentaal sterk in op de deelnemers en beloofde de goedgelovigen grenzeloze successen en triomfen in de omgang met hun 'onderdanen'.
Maar Griezelmans miste de mentale sterkte om de succestraining behoorlijk af te werken. Hij had de uitstraling van een gemeen ambetant ventje, een flapdrol, wiens hobby het was om mensen publiekelijk te beschimpen en te imponeren.
Niemand treurde toen hij ziek werd en stierf. Op weg naar de hemel werd hij tegengehouden door de lijfwachten van Sinte Pieter en die brachten hem in sneltreinvaart naar de hel, daar waar alle ambetanteriken thuishoren. Nu zit hij in de hel te vechten tegen duivels die geen genade kennen en hem een lesje leren voor zijn wangedrag op school.
De negerin op de foto is Dalilla Hermans, schrijfster met Rwandese roots en rasechte blankenhaatster. Zij zoekt achter elke hoek en onder elke steen naar 'racisme'. Haar verbolgenheid over 'racistische' afbeeldingen trompettert zij overal in het rond. Zij haat Zwarte Piet en verdraagt geen karikaturen van negers, ligt met zichzelf in de clinch want ze is ook zwart, en rasverschillen doen haar steigeren en brengen haar in opperste staat van opwinding, frustratie en woede.
Nu is Dalilla aangesteld als leider van een cultuurproject dat van Brugge de culturele hoofdstad van Europa wil maken in 2030. Over haar aanstelling is aldagenlang discussie. Bart De Wever vindt haar niet de geschikte persoon, zei hij op tv in een debat met minister Benjamin Dalle: “Als een blanke zou gezegd hebben over zwarten wat Dalilla Hermans zei over blanken, zou hij voor de rechter moeten komen”. Het debat ging over 'woke'. "Woke extremisme en antiblank racisme" ziet Vlaams Belang in de negerin. En N-VA voegde eraan toe: "Ze polariseert extreem en is gefocust op huidskleur". De blankenhaatster kreeg heel wat haatcommentaren te verwerken. Logisch. Een uitspraak die ze zes jaar geleden deed:"In de loop van de geschiedenis stonden de blanken altijd aan de verkeerde kant. In bijna elk verhaal brachten de blanken dood, verderf en miserie. Daar kunnen jullie toch niet blij mee zijn? Terwijl de zwarten hun lot telkens overstegen . Dat geeft mij een soort trots. Klinkt dat raar?"... Als een blanke dit gezegd zou hebben over een zwarte, had hij het op de rechtbank mogen uitleggen.
Waarom Dalilla zelf niet op het tv-debat aanwezig was? Zowat vier jaar geleden kondigde ze boos aan dat ze van de VRT niets meer wil weten omdat de VRT haar niet serieus neemt... Er moet iets ergs gebeurd zijn want VRT aanbidt toch alles wat zwart en vreemd is?
Sommige niet-moslims doen mee aan ramadan; wat een stel idiote dhimmies. Weten deze dwaallichten dat ‘respect’ wat anders betekent dan onderwerping? In de moslimcultuur heeft het woord ‘respect’ de betekenis van ‘onderwerping’. Dit is een van de aspecten van de omvolking. De islam is een “religie van de liefde”, waarin niet-gelovigen minderwaardig zijn, vrouwen zonder hoofddoek verkracht mogen worden, je met kinderen mag trouwen en waarin homo’s doden normaal is. De islam is een maffia die, die eenmaal aan de macht, alle niet-islam onderwerpt, exploiteert en uitroeit. En voor het zover is, zegt de islam van zichzelf dat hij liefde en vrede is.
Op de foto zien we restaurantmedewerkers die als schapen in een kudde poseren voor de fotograaf. Zie ze glunderen. Ze doen mee aan de islamitische ramadan. Spottend met de christelijke vastentijd etaleren ze schijnheilig hun domme verdraagzaamheid jegens de achterlijke islam. Deze niet-moslims kennen de islam van horen zeggen en vinden moslims sympathieke gasten. En hun IQ is ook navenant.
De nieuwslezer op tv vertelde dat we voortaan langer zullen moeten rondrijden met een geblutste auto. Maandenlange wachttijden bij carrossiers zijn tegenwoordig niet uitzonderlijk, en omdat jongeren niet meer geïnteresseerd zijn in de job is er een tekort aan geschoold personeel. Komt daarbij dat er meer technologische kennis vereist is om de job uit te oefenen. En die technologie reikt vaak boven het petje van beroepsleerlingen.
De studierichting 'Carrosserie' in het Beroepsonderwijs is meestal bevolkt door migrantenleerlingen die in de derde graad geraakt zijn via een hobbelig schoolparcours van vallen en opstaan, van buizen en spijbelen, van uitsluitingen en strafstudies.
Het verwondert me dus niet dat 'Carrosserie' het laat afweten om afgestudeerden af te leveren. De technologie van wagens is te complex en te hoog gegrepen voor ongeïnteresseerde leerlingen zonder ambities.
Ik heb het beroepsonderwijs in diverse scholen gezien met een duidelijke oververtegenwoordiging van allochtonen. Hun taalachterstand in de loop van de hele schoolloopbaan cumuleerde zich tot een gigantische leerachterstand. Ze zochten zelf hun 'achterstelling' op omdat ze zonder ambities, ongemotiveerd en ongeïnteresseerd zich elke ochtend naar school toe sleepten om zich in de schoolbanken te schuiven. Wetende dat ze net als hun vader binnenkort kunnen gaan doppen. Zo werkte dat toen.
'Carrosserie' verdient in deze tijden van ingewikkelde veiligheidssytemen en sensoren en zo een beter plekje in de onderwijsstructuur dan in het belabberde beroepsonderwijs waar mislukkelingen en andere losers zich vergaren om aan hun leerplicht te voldoen.
Sinds Giorgia Meloni - rechts en mooi - de nieuwe premier van Italië is, is het aantal bootmigranten die voet aan wal zetten op Italiaanse kusten fors gestegen. Eerst doorzwommen die mannen heel wat watertjes in dobberbootjes. Af en toe verloor er eentje zijn evenwicht en viel pardoes overboord om meteen in het zilte water te verdrinken. Maar er bleven er nog genoeg over om te stranden in het mooie Italië van waaruit ze nog alle kanten uit konden. Europa is groot en wijd en zijd. Hiervoor waarschuwde Meloni dat migranten doelbewust massaal geloodst worden naar Europa om de maatschappij overal te ontwrichten. En Meloni helpt mee met loodsen.
Meloni en Migratie... Hoewel Meloni ingrijpende maatregelen beloofde op het vlak van migratie, is er niets veranderd, integendeel, de conservatieve kentering die ze beloofde blijft uit en vluchtelingen blijven van heinde en ver afzakken naar de Italiaanse stranden in de mulle zanden. En toch wil Meloni geen scheepjes meer die aanmeren op Italiaanse kusten.
Ik herinner me een toespraak kort na haar aanstelling als premier, waarin ze sprak over haar plannen. Om te beginnen de regeringsvorming met de twee andere partijen van Salvini en Berlusconi. Een rechts bondgenootschap, met hier en daar soms een haar in de boter. Een blonde haar? Een zwarte haar? Of een kale haar?
Maar toen ze het opnam "voor ALLE Italianen" kreeg ik argwaan. Omdat het originele Italiaanse volk, de inheemse eigen Italianen, toch niet álle Italianen zijn? Is ze echt wel zo rechts als ze wil zijn? Of speelt ze mee met alle linksen die Europa willen volproppen met negers en andere vreemde menssoorten?
De jaren na WO2 en nog vele jaren daarna beleefde de jeugd een kommerloze tijd. Thuis, dat was bidden voor het eten, gehoorzaamhied aan ouders, huiswerk maken en gezelschapsspelletjes spelen. Naar school gingen we om te leren, en tijdens vakanties speelden we op straat of op een zandberg, in weilanden of in velden. We kenden een gezonde puberteit zonder zinloos gepieker over 'genderidentiteit', een woord dat net zoals 'geslachtsverandering' nog uitgevonden moest worden.
Sluipend braken er andere tijden aan die ons serene na-oorlogse leventje kwamen verstoren. Nieuwe technologieën, trends en rages, grillige en beangstigende tijdsgeesten deden onze samenleving in een razendsnel tempo evolueren naar een chaos van genderdysforisch gestoorden, labiele twijfelaars en suïcidale transgenders.
Kinderen en jongeren werden zich bewust gemaakt van hun eigen geslacht. Sociale netwerken en andere media deden hen nadenken over hun lichaam, hun fysieke lichaam dat niet accordeerde met hun denkwijzen zoals die opgedrongen werden door literatuur en media. En zo borrelde bij jongeren het gevoel op geboren te zijn in een verkeerd lichaam waardoor ze van geslacht wilden veranderen. Zo simplistisch wordt er vandaag over gedacht, en morgen trekken ze een andere onderbroek aan.
Snotneuzen die niet mogen aotorijden, geen alcohol mogen drinken, niet mogen roken, mogen wel van geslacht veranderen?! Er wordt misbruik gemaakt van hun kneedbare jonge leeftijd en grote beïnvloedbaarheid.
Of in het pas verschenen boek van twee psychoanalytica's: Caroline Eliacheff en Céline Masson. Zij leggen uit hoe sociale netwerken nieuwe zichtbaarheid geven aan 'het gevoel van geboren te zijn in een verkeerd lichaam': Hoe minderjarigen beschermen tegen transgendermisbruik?. De auteurs waarschuwen in hun boek voor de excessen van transgenderisme bij minderjarigen.
De huidige decadente tijdsgeest zal overheersen en minderjarigen zullen nooit beschermd kunnen worden tegen transgenderisme!
Op een dag als gisteren moet je aan alles twijfelen, behalve aan je eigen bestaan. Je mag ook niets geloven van wat je hoort of ziet, behalve wat je zelf denkt of zegt. Wat je zelf denkt is echt. En als je denkt, dan besta je. Al het overige is onzeker en twijfelachtig.
De twijfel is de weg naar een nieuw leven, naar een nieuwe kijk op de wereld, althans volgens de Franse filosoof René Descartes (1596-1650). Zijn beroemde uitspraak "Je pense, donc je suis" heeft velen aan het denken gezet. Velen willen 'bestaan' met een grenzeloze geldingsdrang, daarom gaan ze denken, gaan ze twijfelen aan al de rest, de uitspraak van Descartes indachtig: "Wees van niéts zeker, stel álles in vraag!"...
Ring... Dringdring... Ringelingeling... Op een slaperige ochtend werd ik wakker gebeld door de bediende op mijn werk. Of ik holderdebolder naar ginder wilde komen. Een inbreker had 's nachts mijn bureauladen opengebroken en de inhoud van alle kasten en laden over de vloer gezaaid. Waarschijnlijk op zoek naar geld of waardevolle spullen.
Als een haas raasde ik doorheen de ochtendspits. Om de schade te beperken. Schade! Want álles wat ik te verbergen had, lag daar open en bloot op de grond te kijk. Voor iedereen. Gaande van maandblaadjes van het Vlaams Blok tot compromitterende verslagen over de Turkse tolk, de islamleraar, migrantenprojecten als parels voor de zwijnen, mijn ontgoochelingen over collega's en leerkrachten, álle verhalen over hun geheimzinnige avonturen, hun uitspraken, hun liefdesleven, werkelijk álles!
Er was voldoende stof om te starten met het publiceren van een resem roddelberichtjes en controversiële artikels. Alles was al klaar om aan mijn 'memoires' te beginnen. Ja, 'Memoires', dat was vroeger de titel van mijn blog toen geen kat mijn blog kwam lezen, toen ik alleen maar voor mezelf aan het schrijven was. Het was ook de tijd dat mijn schuilnaam 'Sien' was.
De nachtelijke dief ving bot, maar hij had wel mijn speurwerk van maanden en jaren dooreen gehaald. Mijn belevenissen met migrantendiensten, integratiecentra, collega's, leerkrachten, directies en allochtonen noteerde ik uitvoerig op kattebelletjes, kladjes, kantlijnen, overal waarop geschreven kon worden. Het was de oerbasis van mijn blog, de oerkreet van mijn lieviaanse roerselen!
Als de bliksem grabbelde ik al mijn geheime papieren bijeen om ze voortaan veilig thuis op te bergen. Ik geniet er nu nog van...
