Mijn muze waarschuwde me vanmorgen voor oververhitting en andere rare toestanden die me vanavond zouden beletten om een fatsoenlijk stukje proza te schrijven. Een muze is zoiets als een horoscoop, die voorspelt en waarschuwt, terwijl er van die toekomstvisioenen niets in huis komt. Zo zie je maar met die voorspelling van een 'amoureuze zonnesteek', een paar weken geleden. Niks van gemerkt.
Ik heb ooit eens aan iemand gevraagd: "Wat heb je het liefste: een Reine Maagd of een Wulpse Non?" Hij wist het niet, of hij wou het me niet zeggen. Misschien wou hij ze allebei tegelijk wel hebben? Of ook nog een Onbevlekte Ontvangenis erbij, of een Betrapte Weduwe?
Beste lezer, het gaat hier niet over oneerbare voorstellen, of om louche uitnodigingen, maar om heerlijke biertjes met een voortreffelijke naam!
Zo heb ik vanmiddag een nieuw exemplaar ontdekt in mijn stamcafé. Qua alcoholgehalte stelt het niet veel voor, maar het had wel iets bijzonders. Alleen de naam al: "De Maeght van Gottem". Het is een Belgisch bier gebrouwen door Huisbrouwerij Sint Canarus in Gottem, bij Deinze, een blond bier van hoge gisting met een alcoholpercentage van 6,5%. Uniek is dat binnen in het flesje een hoppebelletje zit dat zorgt voor het hop-aroma. Dry hopping in the bottle... Dry hopping in the bottle...
Zoals het bij een echte maagd betaamt, moet men bij het openen van het flesje zeer voorzichtig te werk gaan, omdat het schuim snel uit het flesje stroomt door de aanwezige hopbel. Zoals bij alle maagden, ontbreekt het bij 'De Maeght van Gottem' aan pit en passie, aan vuur en vlam. Maar het bloemetje binnen in het flesje maakt het goed. Ze zeggen dat het een hoppebelletje is, maar mij leek het eerder op een bloemetje dat smeekte om geplukt te worden. Ik liet het in mijn glas liggen...
|