|
Vanaf die maandag tot na de begrafenis was het echt zo: alles .... en ... niets....
Van s'morgens tot s'avonds de bezoeken en de telefoons...; Mijn echtgenoot kon "gemakkelijker" met de "volwassen" spreken.... ik kreeg er "de krullen" van: al die "gemaakte" uitdrukkingen.... hem kon altijd weer "vertellen" ....ik niet.... Met al de jonge mensen was het juist het omgekeer: ik had er echt geen last van: het was "ik" niet: het was echt zoals Steven, via mij, sprak: ik geloof dat ik, tegen die jonge mensen, meer "positieve" kracht gegeven heb dan "negatieve": ik sprak in zijn naam, zoals hij graag had gehad dat er gesproken werd....
Ik heb gezocht, maar tot nu toe niet gevonden, om een text dat ik hier al meer dan 15 jaar in het engels heb te vinden in het Nederlands: beter kan ik het niet uitleggen ....
dus voorlopig in het engels:
Footprints
One night a man had a dream. He dreamed he
was walking along the beach with the Lord.
Across the sky flashed scenes from his life.
For each scene, he noticed two sets of footprints
in the sand: one belonging to him, and the
other to the Lord.
When the last scene of his life flashed before
him, he looked back at the footprints in the
sand. He noticed that many times along the path
of his life there was only one set of footprints.
He also noticed that it happened at the very lowest
and saddest times in his life.
This really bothered him and he questioned the
Lord about it. "Lord, you said that once I decided
to follow you, you would walk with me all the way.
But I have noticed that during the most troublesome
times in my life, there is only one set of
footprints. I don't understand why when I needed
you most you would leave me."
The Lord replied: "My son, My precious child, I
love you and I would never leave you. During
your times of trial and suffering, when you see
only one set of fotprints, it was then that
I carried you."
Ik heb al gezegd dat ik OP MIJN MANIER geloof: ik zou niet zeggen "God" of "mijn zoon" of... maar een feit is zeker: ik werd GEDRAGEN (of is het gedregen?).... ALTIJD als het voor mij belangkrijk was.... en nu nog..... ik weet het, ik VOEL het....
|
