Foto
Foto
Foto
Een bloem voor Steven: klik op de foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto

mijn zoon de visser...

Foto

Mijn zoon en zijn muziek:

1982
Foto
1986
Foto
1993- medestichter jeugdkoor
Foto
1995-6 Met de leden van Impedigon ... heel anders!
Foto

Mijn zoon
de "lolbroek"

door de jaren heen.... niet veel veranderd....
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Mijn zoon de student
Kleuterschool
Foto
Eerste leerjaar
Foto
Tweede leerjaar
Foto
Derde leerjaar...
Foto
vierde leerjaar.... eerste keer....
Foto
vierde leerjaar....bis
Foto
Vijfde leerjaar...
Foto
Middelbare school....
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto

Mijn zoon en ...
Voetbal

Foto
Foto
Foto
Foto

Chiro en C°...
van A tot Z
of van
het begin tot het einde..

Zijn eerste Chirokamp
Foto
Foto
2de kamp
Foto
Foto
Stappen... en uitblazen....
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Stille Zaterdag 1997
Foto
For You wherever you are
Mijn wens? hopelijk een steuntje zijn...
25-04-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn schat opbouwen....
Het is in die periode dat ik, onbewust, mijn grootste schat begon te "verzamelen".... de zwaarste periode van mijn leven ..... en de moeilijkste ook denk ik voor de naasten en echte vrienden die het zo goed bedoelden....

We wonen op de hoek van twee straten en hebben een poort die, vroeger, de hele dag open bleef: de dichte familie en de vrienden kwamen (komen) langs daar bij ons: alleen de mensen die "dicht bij ons hart" lagen (liggen) gebruik(t)en ze; in die periode bleef ze lang dicht maar enkele mensen gaven het niet op. Een van mijn twee beste vriendin kwam ieder dag (zelfs soms meer dan een maal) en als de poort dicht was belde ze: deed ik niet open.... ze probeerde later en raakte dus toch tot bij mij. Zij kent mij al jaren, heel goed, het is echt een "gouden vriendin" en toch... op een dag kwam ze binnen en zei "hoe gaat het?"... het duurde niet lang hoor: ik, direct "zeg vraag je MIJ HOE HET GAAT!!!! JIJ!!! ... je mag weer naar je huis gaan" .... zij antwoordde "als je denkt dat ik het zo zal laten dan ken je mij nog niet, ik kom terug!".... en dat deed ze.... gelukkig voor mij!

Wie ook het niet liet van te komen waren enkele vrienden en vriendinen van Steven, hoe moeilijk het ook voor hen was: dat vergeet ik NOOIT!

Mijn schoonbroer, de Peter van Steven en zijn vrouw  waren er ook voor ons: ze zorgden voor ons als ouders durf ik zeggen: altijd vriendelijk, ook met veel verdriet in hun hart ze konden met mij van Steven spreken, ze hebben, net zoals mijn 2 beste vriendinnen alles gedaan om mijn echtgenoot en ik uit ons huis te krijgen.... de eerste maanden lukte het niet, daarna wel maar met veel moeite....Het waren zeker geen "leuke" uitstappen voor hen.... maar toch hebben ze het gedaan: mijn hele leven zal ik dankbaar blijven....

De arts kwam ook regelmatig een oogje houden: mijn echtgenoot moest verder medicatie nemen.... ik wilde niet.... alleen maar in "uitzonderlijke gevallen" nam ik een halve pilletje om " alles met meer afstand" te kunnen meemaken: als we naar een viering naar de school van Steven gingen, samen met die schoonbroer, zijn echtgenote, mijn dochter en haar vriend, en mijn schoonouders nam ik er eentje: die baan naar Brugge... en dan zijn school.... en al zijn klasgenoten.... ik wist dat het niet anders kon.... om daar tegen te kunnen....Onze dokter heeft ook altijd tijd genomen om te luisteren, om ons te laten spreken.... dat vind ik ook prachtig, zeker in die tijd; iedereen is altijd zo gehast: hij nam zijn tijd voor ons, en nu nog..... dat vergeet ik niet....

Ik kon uren in de kamer van Steven blijven: hij was er niet maar.... als ik mijn ogen dicht hield kon ik hem "ruiken", ik kon, een hele tijd met mijn gezicht in zijn kamerjas blijven staan, met mijn ogen dicht, en luidop tegen hem spreken: zijn "geur" was nog in zijn kamer, in zijn kleren.... het was zoals hij er toch was.... maar ik kreeg geen antwoord als ik iets tegen hem zei....

Nu nog ga ik naar zijn kamer... die "geur" is minder maaris er toch nog en het gebeurt soms dat ik nog de armen van die kamerjas rond mijn hals neem, mijn gezicht tegen die jas leg en... ween of spreek...luidop of heel stil tegen Steven... hij antwoord niet..maar ik hoop dat hij mij hoort...



Geef hier uw reactie door
Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
  Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)
Reacties op bericht (0)



Image Hosted by ImageShack.us


 

 

Image Hosted by ImageShack.us


Foto


Over mijzelf
Ik ben Marie-Luce
Ik ben een vrouw en woon in West Vlaanderen (Belg) en mijn beroep is geen meer..
Ik ben geboren op 03/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: veel (gelukkig!) : klein-kinderen, planten, foto\\\'s, knutselen, en nu ook computer....
Ik ben Franstalig, getrouwd met een Vlaming en woon in Vlaanderen al meer dan 30 jaar. Mijn basis van de taal was wat ik op school geleerd had (en dat was niet mijn beste vak!)... Nu spreek ik goed maar schrijven is moeilijker: meer uitleg in mijn blog

Inhoud blog
  • zo lang geleden....
  • Op Pasen ben ik het liefst alleen...
  • De 30ste maart 2007 was het echt lenteweer....
  • Het valt niet mee momenteel...
  • Met veel Liefde , verdriet en tranen.....
  • Ik kan het niet
  • 5 september....
  • Lady is bij Steven
  • 30 maart 2008
  • 11 jaar later, tussen Pasen en 30 maart
  • Tot weerzien kleine jongen
  • Goede Vrijdag
  • Bijna Pasen, 11 jaar later
  • Steven,
  • 2008, een jaar om verder le leven.....
  • Tot ziens Ingrid,
  • Dag Florrie
  • Bedankt aan de lieve man
  • lang geleden....
  • 28-06-2007
  • Moederdag...
  • Moederdag 2007
  • Zin - onzin?
  • Pasen:
  • Gisteren...
  • Bericht...
  • Be
  • en nu...
  • Terug van bezinning...
  • Buiten
  • Valentijn....
  • Mijn eerste bloem is voor jou Steven
  • Kerst.... nog eens...
  • Aan Sofietje, Leek78 en Sterretje:
  • Veel erger dan Allerheiligen....
  • Halloween...
  • Allerheiligen 2
  • Allerheiligen...
  • Nu zijn ze er weer....
  • Hoe zou je nu zijn Steven?...

    Archief per maand
  • 03-2010
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 07-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 10-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006

    Gastenboek
  • Herinnering
  • schrijf maar terug op je blog , het zal je toch helpen ...
  • Bezoekje
  • Ontdekkingsreis
  • Dag...

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Mijn favorieten
  • Starlights
  • Anna's snuffelhoekje
  • lovingme-lovingyou

  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    De Wens

    de tijd vliegt snel
    zo leef ik vaak
    in toekomst en verleden
    droom en herinnering

    mocht ik ooit
    in zuchten en in weeën
    dromen
    dat je meer bij me bent
    voor altijd
    vanaf heden.

    Dala





    Songs
    Ticket To Heaven

    I can see what you're looking to find in the smile on my face
    In my peace of mind, in my state of grace
    I send what I can to the man from the ministry
    He's a part of heaven's plan and he talks to me

    Now I send what I can to the man with the diamond ring
    He's a part of heaven's plan and he sure can sing
    Now it's all I can afford but the lord has sent me eternity
    It's to save the little children in a poor country

    I got my ticket to heaven and everlasting life
    I got a ride all the way to paradise
    I got my ticket to heaven and everylasting life
    All the way to paradise

    Now there's nothing left for luxuries
    Nothing left to pay my heating bill
    But the good lord will provide, I know he will
    So send what you can to the man with the diamond ring
    They're tuning in across the land to hear him sing

    I got my ticket to heaven and everlasting life
    I got a ride all the way to paradise
    I got my ticket to heaven and everlasting life
    All the way to paradise, all the way to paradise.


    Dire Straits


    Tears in heaven

    Would you know my name if I saw you in heaven?
    Would it be the same if I saw you in heaven?
    I must be strong and carry on,
    'Cause I know I don't belong
    here in heaven.

    Would you hold my hand if I saw you in heaven?
    Would you help me stand if I saw you in heaven?
    I'll find my way through night and day,
    'Cause I know I just can't stay
    here in heaven.

    Time can bring you down, time can bend your knees,
    Time can break your heart, have you begging please,
    begging please.

    Beyond the door there's peace I'm sure,
    And I know there'll be no more
    tears in heaven.

    Would you know my name if I saw you in heaven?
    Would it be the same if I saw you in heaven?
    I must be strong and carry on,
    'Cause I know I don't belong
    here in heaven.


    Eric Clapton (aan zijn overleden zoon)




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!