Natuurlijk denk ik aan Steven... maar niet meer of minder dan de andere dagen; ik weet dat ik deze avond, als we weer zullen gaan "Hoogdagen" bij mijn schoonouders met de naaste familie dat ik dan wel meer verdriet zal hebben dan anders, mij meer eenzaam zal voelen, meer "anders" dan de anderen daar: een Hoogdag is een gelegenheid om samen te zijn,om je gelukkig te voelen in je "nest", om een stukje te eten, een glaasje (of meer) te drinken, oude verhalen te vertellen, leute te maken...zelfs soms echt onnozel doen....op zich heel mooi toch!!.... ik vraag me wel af toch "waar blijft daartussen de echte oorsprong van die "Hoogdag"? waar blijft Steven? Weten ze nog dat hij vroeger hier ook met ons was of zijn jullie hem echt vergeten? ... neen hoor: er zijn bloemen op zijn graf vandaag: daar ben ik zeker van...en het doet mij "deugd" (zelfs als ik nooit op Allerheiligen naar het kerhof gaat: ik kan mij niet voorstellen dat er daar heiligen te vinden zijn!; geef mij maar Allerzielen: dan ben ik er mee eens!)...maar nog liever dan bloemen zelf gezet of opdracht gegeven aan een bloemist om ze "op tijd" te gaan zetten (niet te vroeg: zie dat het vriest! en niet te laat: dat de mensen zien dat we eraan gedacht hebben!) zou ik hebben dat zijn naam tensminste zou vermeld worden vanavond, zelfs als ik weet dat er geen "nieuws meer te vertellen zijn", het moet niet lang duren...efkes "to the point" komen, tot de dag van de overledenen..
PS: sommige van de aanwezige mensen doen het wel hoor, ze zijn niet allemaal zo...'k weet niet wat...
|
