Ieder jaar opnieuw: tel ik af tot de DATUM van de dood van mijn zoon of tot de DAG, Pasen?
Mijn zoon is twee maal gestorven!
Voor de meeste mensen is het "eenvoudig": mijn schoonmoeder heeft haar vader op Kerst verloren en zegt dat ze het altijd wat moeilijker heeft rond Kerstdag, ik heb mijn vader verloren de 8ste februari en dat weet ik precies...
Maar mijn zoon? op zijn doodprent staat er geen datum, juist een dag: Pasen..
Voordeel: ik struikel tot de eerste van de twee en als ik er ben denk ik "neen, het klopt niet!"....en struikel verder tot de tweede....en als ik er ben denk ik "neen, het klopt niet!"....
Nadeel: dezelfde....
Tot na de geboorte van de kleinkinderen was Pasen een echte ramp voor mij: stel je eens voor bij de familie "Zalig Paasfeest"...mijn eerste reactie is van te zeggen "weet je wel tegen wie je dat durft zeggen!" (de eerste jaren na zijn dood zei ik het ook luidop maar ja.... IEDER dag was Pasen voor mij).
Pasen, "Zalig Paasfeest", de klokken die "gelukkig" beginnen te luiden.... en ik die denk "hoe is dat mogelijk dat hij NU kon sterven?".
"ZALIG Paasfeest", "HOE GAAT HET...GOED?", "GOEDE dag", "GAAT HET AL EEN BEETJE BETER?", "GOEDE nacht", "GELUKKIGE verjaardag", "PRETTIG week-end".... DENKEN ze dan niet VOOR dat ze zoiets tegen ons ZEGGEN?.... neen, dat is het juist: het zijn uitdrukkingen dat men zegt zonder verder na te denken.... maar wij nemen ze wel heel LETTERLIJK op, en krijgen ieder keer opnieuw een messteek in ons hart... en toch: ze bedoelen het ook ECHT goed met ons: we zijn alleen maar nog zo ver niet genoeg om dat te verstaan.... en je mag mij geloven: vroeg of laat zal JIJ dezelfde fout weer maken; enkele weken geleden belde mij iemand die onlangs een geliefde verloren verloren had en ik " ah.... hoe gaat het met jou" LAP! ik heb mij direct wel verontschulgigd maar .... ik had het gezegd!
Hoger schrijf ik "tot na de geboorte van de kleinkinderen....", later -rond of na Pasen- zal ik dat uitleggen maar nu is het te vroeg: ik moet mijn moed verzamelen....
|