Ik begin bij het begin: de kleuterklasse...

Ik heb alleen maar één klasfoto, anderen heb ik niet gevonden....

Het was al een deugniet, niet rap bang, "keikop", hij luisterde (al!) niet altijd, had zijn eigen gedacht.... maar was ook heel lief en, toen al, "verdediger van de mensen in nood": zijn zus is 3 jaar en een half ouder en het gebeurde dat ze "geplaagd" werd, ze kwam het hem zeggen en.... geen probleem, groter dan hem of niet, hij kwam erop af.... en begon te schoppen op de "lastpost"!!....
Wat ik nog niet verteld heb: als hij bijna 3 jaar oud was heeft hij een ziekte gehad (tussen bovenbeen en heup) en heeft bijna 3 jaar lang (dus tot rond zijn 6 jaar) een apparaat in metaal met steunschoen moeten dragen (hij mocht niet op zijn been steunen) dus... het deed pijn!!! ....Ja, als hij thuis kwaad was op zijn zus kon het ook gebeuren.... dat hij zo reageerde hoor!!

In verband met die ziekte: als we hoorden van de arts dat hij een apparaat moest dragen (en hij kon al zo moeilijk stil blijven!!) vroeg ik in paniek "hoe lang zal hij dat moeten dragen? wanneer zal het genezen zijn?" antwoord, heel kort: " minimum 3 jaar, maximum heel zijn leven, ik ben God de Vader niet Mevrouw!".... zal ik nooit vergeten.....