je zou kunnen denken dat, door mijn zoon te willen voorstellen, ik afwijk van de ECHTE bedoeling van mijn blog... neen hoor: ik weet heel goed wat ik doe en waarom.

Dit is mijn enige mogelijkeid om te kunnen, niet helplen, maar een steun zijn: ik MOET jullie hem laten kennen, door mijn ogen...al de mensen die een dierbaar verloren hebben zullen mij beter verstaan: ik kan dan pas uitleggen hoe ik mij voelde en hoe ik redeneerde als ik ALLES eerst over zijn leven "gezegd" heb, toen we allemaal nog gelukkig waren, toen we een "olifant" nog konden maken van....iets dat na Pasen een "muis" leek te zijn, toen we ons nog kwaad konden maken, zorgen makten, onze zoon nu en dan..."aan de muur" wilden hangen....omdat hij zo "embetant" kon zijn.... en hoe we (ik) NA PASEN alles met andere ogen zag....
En ik ben er zeker van dat het ook zo is voor de anderen die een dierbare verloren hebben.... het is JUIST die andere zicht op alles die zo moeilijk te vatten is voor de mensen rondom ons die willen helpen, soms niet kunnen, en soms buiten vliegen.... met mijn blog hoop ik dat die mensen ons ook beter zullen verstaan!