We verlaten de Provincie Granada in Andalucia en dus ook Motril. Via de Provincie en de Costa Almeria rijden we terug noordwaarts. We blijven een tijdje de grillige kustlijn volgen, een route langs de mooiste kustpanorama’s van de streek, en stoppen regelmatig om te genieten van het uitzicht. In de namiddag, wanneer we de Provincie Almeria bijna verlaten, veranderen de uitzichten. We bevinden ons tussen twee bergketens, rechts de Sierra de Cabo de Gata met z’n natuurreservaat, en links van ons de Sierra Alhamilla ook wel bekend omwille van zijn “Mini-Hollywood”.

Op dit ogenblik zijn we in de Provincie Murcia en hebben een heerlijk plekje ontdekt te midden van “la Huerta de Murcia” oftewel “Murcia, de groentetuin van Spanje”.


 

Hun groentetuin of “la Huerta” danken de Murcianen aan de Romeinen en de Arabieren.

De Romeinen legden irrigatiestelsels aan voor hun landerijen, waarop ze vijgen, olijven en graan teelden. Vanaf de 8e eeuw kwamen er Arabieren in het land. Zij perfectioneerden de irrigatiesystemen (dat nog deels intact is), wisten het water om te leiden naar de hoger gelegen droge akkers en introduceerden tot dan toe onbekende soorten groente en fruit: citrusvruchten, amandelen, aubergines en rijst. Geleidelijk ontstond er een bont tapijt van boomgaarden en moestuintjes. Deze minifundios, lapjes grond van maximaal 1 ha bestaan nog steeds aan de oevers van de Segura en net als vroeger leeft men in de huerta het hele jaar van fruit. Kersen, abrikozen, pruimen, perziken, vijgen, granaatappels, kweeperen, peren, appels en amandelen voorzien van april tot november in het onderhoud van de bewoners van de huerta en tussen december en maart zijn er de citroenen en de sinaasappels.

Ons huidig adres: www.camperparkhuertademurcia.es is een absolute aanrader voor “zwervers”.

06-01-2011 om 20:53 geschreven door aayke

Nieuwsgierig geworden door het lawaai van kettingzagen trek ik na het ontbijt naar het strand. De gemeentearbeiders zetten hun beste beentjes naar voor en naar boven om de palmbomen sierlijk te snoeien. De dode bladeren worden kort bij de stam afgezaagd en de reeds oude afgezaagde stompjes van vorige jaren worden mooi en geduldig bijgesneden met een mesje. Het lijkt wel alsof de palmbomen na hun schoonheidsbehandeling een linnen jurkje dragen.

 
Een bezoekje aan Almuñécar leert ons snel dat dit een gewoon Mediterraan stadje is met een oud centrum vol witte huizen langs steile (héél steile) straatjes en met moderne wijken vol flats langs de stranden.

Almuñécar werd meer dan tweeduizend jaar geleden gesticht door de Feniciers. Door zijn lange geschiedenis kent het stadje verscheidene historische bezienswaardigheden, van een Fenicische grafplaats tot het nog altijd in gebruik zijnde Romeinse aquaduct en de Arabische burcht boven op de rots. Een klim, waar je de volgende dag nog plezier aan beleeft.

04-01-2011 om 21:10 geschreven door aayke

Om het jaar op een mooie en gezellige manier in te zetten zijn vanmiddag al de bewoners van de camping uitgenodigd voor een etentje. De tafeltjes worden mooi gedekt en de “limonade” begint al snel te vloeien. Pepe en Carmen hebben hun beste beentje voor gezet om de kampeerders deze namiddag “culinair” te verwennen onder een helder blauwe hemel.

Een internationaal gezelschap bestaande uit Belgen, Britten, Duitsers, Fransen, Ieren, Italianen en Spanjaarden schoven de benen onder tafel.

 

En de waakhond had er het kijken naar van boven op het dak!

02-01-2011 om 19:56 geschreven door aayke

Een bezoekje aan de “Real Club Nautico de Motril” stond vorig jaar al op ons programma. Voor ons het ideale plekje voor een aperitief. Het eerder kleine jachthaventje, (we hadden majestueuzer verwacht,) ligt verscholen tussen de brandstofopslagtanks en is goed beveiligd achter slagbomen met levendige cipiers.  Het wijntje, vergezeld van tapa’s smaakt voortreffelijk!

Op de Paseo Maritimo del Rei Balduino heerst er vandaag een gezellige drukte. De Spanjaarden komen buiten op Nieuwjaarsdag, en liefst samen met de hele familie. Een helderblauwe hemel met een stralende zon maakt het des te aangenamer voor een strandwandeling. De terrasjes van de visrestaurantjes lopen vol, en rond 15h tref je geen lege stoel meer aan. Het “etenstijdritme” van de lokalen blijft ons verbazen. Zelf genieten we vingerlikkend van een serieuze portie “Gamba’s a la plancha”. De inktvis op de gril ziet er lekker uit maar daar blijf ik wijselijk vanaf !!!

01-01-2011 om 20:27 geschreven door aayke

Un venturoso Año Nuevo 2011

Lieve lezers,

Zoals onze Vlaamse traditie het wil, heb ik voor jullie een nieuwjaarsbrief vanuit Andalucia met enkel maar goede wensen.

Ik wens jullie:

-         Dat de waarden van je obligaties en aandelen blijven stijgen, en je bloeddruk en cholesterol dalen

-         Dat je tevreden bent met wat je in de spiegel ziet, en anderen tevreden zijn met wat ze in jou zien

-         Dat je met regelmaat mag gaan tafelen, en het eten steeds lekkerder wordt en goedkoper

-         Dat je steeds met een goed gevoel buiten komt na een bezoek aan de tandarts, de cardioloog, de psychiater of zelfs de loodgieter.

-         Dat je veel en lang kan gaan reizen, met alle mogelijke middelen, en met gratis kaartjes van “de lijn”

maar vooral heel veel zon, waar je ook bent, in al de maanden van het nieuwe jaar 2011.

31-12-2010 om 21:27 geschreven door aayke

Gespot bij Playa Poniënte, een Unimog Camper.

Een impressie van Motril centrum, de gezellige binnenstad.

29-12-2010 om 20:10 geschreven door aayke

Vandaag brachten we een bezoek aan Salobrena, een groot wit dorp tussen de akkers met een oud Moors kasteel gebouwd op een rots. Een parel aan de Costa del Sol. De witgekalkte huizen verdringen elkaar om het zeer goed gerestaureerde “Alcazar”. Het waren de Arabieren, die er in de 13de eeuw het Arabisch kasteel bouwden. De burcht had 2 functies. Het was het zomerverblijf voor de Nasridische Koningen, maar ook een gevangenis voor leden van de Koninklijke familie die in ongenade waren gevallen. We hadden een prachtig uitzicht op de Middellandse Zee, de Costa Tropical en in het noorden op de Sierra Nevada. Een dorpje om van te snoepen !!!

Terug in Motril, 17h, en grooote dorst !!!

27-12-2010 om 21:25 geschreven door aayke

In het hartje van de tropische kust van Granada, afgeschermd door bergen van de Sierra Lùjar voor de koude winden afkomstig van de Sierra Nevada, ligt het stadje Motril. Hier heerst een uitzonderlijk microklimaat met gemiddelde jaartemperaturen van 20 graden en jaarlijks meer dan 320 dagen zon. Motril, een dynamische stad met 60.000 inwoners, een plek waar je alles vind wat je nodig hebt voor een gezellige vakantie, waar je je thuis kan voelen.

En wij hadden dus prachtig weer, gisteren en vandaag. Met temperaturen die boven de 25 graden uitstegen tussen 13 en 16 uur hebben we geluierikt dat het mooi was om zien !!!

Gisteren zijn we ook even langs geweest bij Villa Astrida, op zo’n 500m hier vandaan. Enkel de conciërge was aanwezig, ‘t is te zeggen, hij reed net weg toen wij op de koffie wilden gaan. Een jonge gast, die gaat nog jaren mee, voor wie erop hoopte in aanmerking te komen voor de job. Donna Fabiola is in België gebleven bij de koude, wij geven haar ongelijk.

26-12-2010 om 20:36 geschreven door aayke

Feliz Navidad

24-12-2010 om 21:02 geschreven door aayke

23-12-2010 om 19:15 geschreven door aayke

Goede morgen beste lezers. Het regenweer hebben we achter ons. Frank vertelt ons dat we de komende 10 dagen een stralende zon hebben. Gelukkig, voor ons geen witte of natte kerst. Wij staan in het zonnetje vlak langs de rietvelden, of wat er nog van over blijft over de decennia heen. De wind waait er stevig doorheen en zorgt ervoor dat alles in een mum van tijd weer opdroogt. Wij maken ons klaar voor het aperitief.

23-12-2010 om 13:00 geschreven door aayke

Het is bewolkt vandaag met af en toe een beetje zon en daar maken we gebruik van. We verplaatsen ons 450 km naar beneden en volgen de kustlijn. We verlaten de Regio de Valencia, rijden door de Regio de Murcia om zo weer te landen in Andalucia. Onderweg genieten we tussen de regenbuitjes door van het panorama van de kust.

Zo een 50 km voor Motril (onze bestemming voor de eerstvolgende dagen) begint het echter water te gieten, en later blijkt dat het hier zo al de ganse dag regent. In mijn verbeelding zie ik Fabiola al met de laarzen aan en een regenhoed op haar betonkapsel. Stel je dat maar eens voor.

Op Camping Playa Granada staan ze met de blote voeten in de ondergelopen voortenten en daar helpt geen dweilen aan. Het is niet koud, maar wel erg nat.

Heerlijk geslapen op de voor ons vertrouwde Camping ondanks het stevige onweer van vannacht. Vandaag zal het weer zo een natte dag worden, werd er voorspelt door onze Spaanse Frank. En hij had gelijk. Toch slaagden wij er in om tussen twee buien door een wandeling te maken voor ons wijntje en de aankoop van een vers konijntje. Wat schaft de pot vanavond?

22-12-2010 om 22:36 geschreven door aayke

21-12-2010 om 21:49 geschreven door aayke

De “Trenet” of tram bestaat al sedert 1914 tussen Alicante-Altea en werd verder uitgebouwd in 1918 naar Denia. Over de ganse lijn “Alicante-Denia” heeft dit boemeltreintje meer dan 40 stops en is een ontspannen manier om van de uitzichten te genieten.



Wij gaan vandaag richting Denia.

Deze mooie badplaats dankt haar naam aan de Romeinse godin Diana. Het was hier dat de Romeinen een tempel aan haar hadden gewijd. Denia wordt gedomineerd door het op een heuvel gelegen kasteel, een van oorsprong Arabische fort. We maken een mooie wandeling door de kleine straatjes langs de muren en komen zo terecht in de jacht en vissershaven. Via de, met palmbomen versierde, wandelpromenade raken we verzeild tussen terrasjes, barretjes en restaurants waar men van de lokale visspecialiteiten kan genieten. We laten ons verleiden!

20 December 2010.
Het beloofd een mooie dag te worden vandaag. We maken er een luie dag van en willen op deze manier zoveel mogelijk van de zon genieten. Rond 14h noteren we temperaturen van ietjes boven de 20 graden en wandelen in T-shirt naar het centrum van l’Alfaz del Pi. Een koffie op het dorpspleintje, even de supermarkt binnen voor verse groenten, zorgen voor postzegels op enkele ouderwetse kerstkaarten en terug naar ons huisje op wielen. Nog even in de relaxzetel buiten zitten en de zon zien verdwijnen rond 17h. Van thuis bereiken ons de eerste foto’s van de sneeuw, je zou van minder kippenvel krijgen!!!

20-12-2010 om 21:23 geschreven door aayke

L’Alfas del Pi.

En wat was het koud vannacht, de koudste nacht aan de kust sedert veertig jaar. Dit hadden we niet verwacht. De afgelopen twee dagen daalde de temperatuur aan de Costa Blanca circa tien graden en deze nacht daalde het kwik vlak bij de kust zelfs tot rond het vriespunt. In het binnenland van Spanje werden minimum temperaturen van tot wel 20 graden onder nul gemeten. Vandaag (17 dec.) wordt het wel nog 18°C in het zonnetje en de volgende dagen gaat de temperatuur wel weer omhoog.

De bakker passeert met verse chocolade broodjes en we nemen een laat ontbijt. Een fikse wandeling naar het strand door de sinaasappelboomgaarden brengt ons bij  Platja de 'l Abir, waar enkele moedigen een aanloop nemen naar het water, brrrrrr. We slenteren even over de mooie strandpromenade en na de lunch stappen we terug naar de “Motorhome Parking Costa Blanca”, nu zo’n 5km bergop, en dat valt niet echt mee. Ik krijg het er wel goed warm van. We stoppen onderweg nog even om de timetabel te checken van de Trein-Tram die ons morgen in 10 minuten naar het centrum van Benidorm moet brengen. Dat zal wel lukken zeker. We sluiten de dag af met een heerlijke home-made spaghetti en starten de pc’s en het internet op.

In de verte zie je de flatgebouwen van de "ugly" stad.
 

Vannacht was het een stuk warmer hoor, al rond de 10 graden, maar het ziet er maar erg miezerig uit buiten. Toch riskeren we vandaag het tochtje naar Benidorm, stiekem op zoek naar de Benidorm Bastards. Het smalspoortreintje, of zeg ik gewoon “tram” brengt er ons voor 1 euro in 9 minuten. Wat een tegenvaller, Benidorm is Benidorm, sommigen mijden het, anderen worden er weer door aangetrokken. Het kleine dorp van vissers en landbouwers, dat 2.000 inwoners telde zo’n 100 jaar geleden is uitgegroeid tot één van de belangrijkste toeristenoorden aan de Middellandse Zee. In de winter geldt hier een gemiddelde temperatuur van 18 graden. Vandaag stijgt het kwik echter niet boven de 12°. De “wolkenkrabbers” van rond de jaren ’60 maken de stad er niet mooier op. Integendeel zelfs. Het lijkt er op dat hier een bouw-stop is ingevoerd, crisis aan de kust???


De natte Plaza Mayor.


Gezellig bruin café met lekkere tapa's.

18-12-2010 om 00:00 geschreven door aayke

Opstaan, en naar de bakker gaan. Verrassing, een marktkraam voor de deur. Dit was erg handig en ik heb er gretig gebruik van gemaakt. Verse artisjokken en aardappelen voor vanavond, verse tomaten en courgettes voor morgen. Of brengen ze dan de groenten helemaal tot aan de deur?

We vervolgen onze reis naar Peñiscola. Lunch is gepland in Sant Carles de la Rapita, aan het randje van de monding van de Ebro rivier.

De Ebro-delta is een indrukwekkend brakwatermoeras en het meest uitgestrekte wetland van Oost-Spanje. In de wintermaanden is dit vogelparadijs het toevluchtsoord voor miljoenen broedvogels en overwinteraars en behoort tot één van de belangrijkste vogelgebieden van Europa. Het grootste deel van de delta wordt ingenomen door rijstvelden die in het voorjaar uitbundig in bloei staan.

We reizen nog een 50km verder tot in Peñiscola. Inchecken op een camping voor de volgende 2 nachten lijkt ons een goed idee. Morgen bezoeken we dit vesting stadje.

 

  

Dit vestingstadje met een kasteel uit 14de eeuw was eens de verblijfplaats van paus benedictus XIII (1411). Hij was één van de drie pausen die hun zetel hadden buiten het Vaticaan. Peñiscola is gelegen op een hoge, steile en rotsige landtong die via een smal schiereiland met het strand verbonden is en wordt wel het ‘Gibraltar van Valencia’ genoemd. Het historisch centrum met zijn smalle straatjes en huizen met platte daken vol met bloemen wordt omgeven door stadsmuren die loodrecht uit zee oprijzen.

Na een grondig bezoek doen we een terrasje met uitzicht op dit mooie stuk historie. Leuk is het om heerlijk in één van de restaurantjes aan het water, direct onder de vestingmuur te zitten, te genieten en te dromen, prachtig

Onderweg te Cabanes, een lokale dame doet de was nog in een oude wasplaats (1871).

Langs de Costa del Azahar die haar naam te danken heeft aan de bloesem van de sinaasappelboomgaarden (de geur is in de winter hier een zaligheid), rijden we verder richting Benidorm.  Maar eerst nog naar het mooie kunstenaarsdorpje Vilafamés. De magnifieke uitzichten op de omgeving zijn van een  pure kunst, maar dan wel gecreëerd door de natuur. Het dorpje zelf ligt er erg verlaten bij en het is er koud.





Verder dan maar. We nemen de snelste route richting Benidorm en zullen enkele nachten verblijven te l’Alfas del Pi. Nu eerst een wijntje van Don Simon en morgen zien we wel weer!

16-12-2010 om 23:17 geschreven door aayke

11 December, het is een miezerige dag om te vertrekken naar het zuiden, en koud. De laatste spulletjes worden nog snel bijeen gescharreld, en weg zijn we. De planning voor vandaag is erg simpel, via Luxemburg (gelukkig geen sneeuw), Metz en Dijon rijden we naar Beaune. Ons “vast” plekje is weer vrij op de motorhome parking vlakbij de stadsmuur. Het is er uitzonderlijk rustig vanavond. Raar, want er is dit weekend een Jazz Festival in de stad.

De nacht was echt niet zo koud als voorspelt. Even de tank vullen aan de overkant van de straat en we kunnen weer een halve dag verder. Ergens in de buurt van Avignon houden we halt voor de lunch. Met een tas koffie in de hand ontdek ik dat we zowaar een prachtig uitzicht hebben op de Mont Ventoux. Voor de Ventoux-risten ben ik vlug enkele extra foto's gaan maken. Het was ver, maar het is'm !!!

Vanavond logeren we in Figueres. Niet enkel omwille van Salvator Dali (1904-1989), maar ook omdat het een grote luxe is. Mocht je ooit langs komen, vergeet dan zeker zijn museum niet te bezoeken, erg apart en telkens anders. Dali, een kunstenaar met een zéér grote K.

Bij aankomst in Figueres hebben we om 19h nog een temperatuur van 17 graden. Zalig toch, en niet eens zo ver van huis!!!

Zeer goed geslapen, en lang blijven liggen. Rond de middag zijn we in de buurt van Barcelona. Deze stad laten we bewust links liggen. Niet omdat ze zo immens groot is, maar gewoon omdat we de stad inmiddels binnenste buiten kennen. Ze blijft mijn favoriete hoofdstad, en er is altijd wel weer iets nieuw te ontdekken, maar deze reis pas ik even.

Wel brengen we een bezoek aan het “Circuit de Catalunya” in Granollers, beter bekend als het Circuit van de Formule 1 in Barcelona. Eigenlijk heet het circuit Montmeló en is gelegen op het grondgebied van het gelijknamig dorp. Het 4,7 km lange circuit was in 1991 net op tijd klaar om de Spaanse Grand Prix te huisvesten. Eigenlijk was de verf nog nat toen de teams arriveerden. Nigel Mansell won er de eerste twee Formule-1 races. In 2006 slaagde Fernando Alonso (Renault) er in om als eerste Spanjaard ooit de Grote Prijs van Spanje te winnen.Wij zijn van Zolder en voelen ons erg klein worden!

Na de lunch gaat het verder via een gedeelte van de “Routa del Cava” naar Freixenet in Sant Adorni d’Anoia. Een bezoekje stond al lang op het verlanglijstje, eindelijk is het zover. Guess what: we genieten hier van een privé rondleiding! We leren alles over de geschiedenis van het huis, dalen af naar al de zes verdiepingen van de kelders ( in oppervlakte de grootste van Europa) en leggen onze gidse het zwijgen op wanneer we gaan proeven. Hemels !!!

Terug op weg richting zuiden stoppen we in Altafulla om te kokkerellen en te overnachten. Enig idee wat het aperitief is?

15-12-2010 om 00:00 geschreven door aayke

10-12-2009 om 21:50 geschreven door aayke

10-12-2009 om 21:36 geschreven door aayke

08-12-2009 om 21:10 geschreven door aayke