Hey lieve vrienden... hier ben ik weer... eventjes kort natuurlijk... want er staat weer véél op het programma... net zoals de afgelopen week... een week die supervol was! Vraag me nu niet meer wat ik zoal deed... want dat ben ik alweer vergeten! Zo gaat dat hé als je een dagje ouder gaat worden hm... Ben in elk geval nog eens leuk gaan stappen met mijn buurvrouwtje... een leuke gezellige dag... lekker lunch-ke... en nog een solde-ke meegenomen... al zal ik om dat te kunnen dragen... heu... terug een paar kilokes moeten afvallen! Misschien kan ik er voor "valentijn" een leuk diamantje bij vragen aan mijn echtgenoot... Een diamantje zoals "The moon of Baroda"... Hij zal te zien zijn op de nieuwe tentoonstelling van het diamant museum "Diamond Diva's"... Deze prachtige gele peervormige diamant van 25.95 karaat voor de "cut" en 24.04 karaat na de "cut"... is omringd door ... zoals al het moois op deze aarde... héél véél mysterie... en is Natuurlijk... ook zoals al het moois op deze aarde... van Indische origine! Hij komt uit "Baroda" of zoals deze stad nog al eens genoemd werd "Vadodara"... Waar hij jarenlang het bezit was van de plaatselijke "Maharadja Sayajirao Gaekwad"... Alhoewel het voor een kleine periode eigendom werd van Keizerin Marie-Therese van Oostenrijk... Om daarna terug te komen naar "Baroda"... Nog later... véééééééééééél later  werd hij gekocht door Meyer Rosenbaum uit Detroit... en in 1991 werd hij geveild door Christies... De huidige eigenaar is niet gekend! Of beter gezegd zijnde... wil niet gekend zijn.. en dit alles zal zeker te maken hebben met de waarde van het kleinnood... hm... Zou dat toch De Beers kunnen zijn??? In elk geval een aardig weetje is... dat de steen ongeluk brengt aan de eigenaar... en degene die hem over water brengen... dus voorzichtigheid is toch geboden ... Misschien is dat de reden... hm... want zoals we wel weten ...  de steen werd gedragen door "Marilyn Monroe"... in de film "Gentleman prefer blondes" ...

10-02-2008 om 11:53 geschreven door Lisa

Van de véle mensen die ik mocht ontmoeten blijven deze twee op en top Hollandse meiden mij waarschijnlijk nog lang bij! Corry de "moederkloek" en Farida die mij met plezier inwijde in de "Indonesiche" keuken! Hoe zou het met hen zijn... Door Corry's en mijn onverwachte vertrek terug naar het vaderland was het  immers niet mogenlijk om adressen uit te wisselen... De kans dat wij elkaar in dit leven nog eens tegen komen is dus zo goed als nihil... Spijtig!! Mag jullie levenspad over rozen gaan lieve vriendinnen uit het verre nederland!

04-02-2008 om 00:00 geschreven door Lisa

Dit blogje begonnen met "de man van Wendy"... kan ik het natuurlijk nu niet laten om ook te kijken naar "de man van Pheadra"... natuurlijk heb ik weer vrrrrreeeeeeeeeeede tegenslag want mijn favoriet "de Joost" ligt er al uit... spijtig want hij is best knap en had volgens mijn bescheiden menig een héél hoog knuffelgehalte... Enfin "Koen de pompier" vind ik ook kunnen... en "de Glenn"... t'ja wat moet ik daar van zeggen??? Ze zeggen van mij wel eens dat ik (op zijn Antwerps) kak ben... omdat ik mij goed verzorg... Wel ik denk dat Glenneke... echte k.. is!! Maar misschien is dat ook maar een facade... als ik Pheadra was...  zou ik met hem toch een beetje de kat uit de boom kijken... Maar wie ben ik??? Bij de "man van Wendy" heb ik mij ook schromelijk vergist... Ik vond immers Kurtje de max... en wat zie ik nu... datzelfde Kurtje komt ook gewoon bij Pheadra binnen gewandeld... Kurtje... Kurtje... op twee paarden wedden dat kan toch niet jongen! Ik vraag mij wel eens af of het géén goed idéé is om er een studie te maken... wie komt er in godsnaam af op zulke programma's?? Aan de andere kant voor mij zijn dezelfde programma's best erg ontspannende en amusante kijkdingetjes na een zware drukke overvolle week! Maar om aan een partner te geraken verkies ik dan toch de Indische methode boven deze "slapstick comedy"... Een advertentie in de Hindu... "cast no bar"... en de familie zoekt de rest uit!!!!

Gelukkig moest dit olijke kwartet géén man zoeken in "Pondicherry"... maar wel de weg naar Indochine... het restaurant van Charles Aznavour... oeps toch een man!  En heu... ondergetekende...bibie mocht het weeral oplossen... en de weg vragen!

Op de foto's... België-Nederland, "Christine-Lisette" en "Corry met Farida"


      

 "Indochine"... waar het eten en de omgeving super zijn!!!! Daar ga ik zeker nog eens terug... al is het met een loopstokje! Hun boterkip is om duimen en vingers af te likken!

04-02-2008 om 00:00 geschreven door Lisa

Gisteren een kalme maar leuke zaterdag gehad... één van de weinige zaterdagen dat ons Marieke niet kwam, en alhoewel je ze dan absoluut mist is het toch ook eens leuk om onder ons twee te zijn!   Boodschappen, ons stadswandelinkse, en krantje lezen in "t'Heilig huizeken"... meer moet dat niet zijn... Daarenboven sloten we thuis af met een potje overheerlijke mosselen en een lekkere fles wijn... hm... dat dit weeral géén goed doet aan mijn kilo's... dat neem ik er dan graag bij... Ik weet niet ofdat ik jullie al vertelde over ons mosselfestijn in Indië??? Wel... normaal word de vis daar verkocht op het strand... hetgeen voor ons natuurlijk weinig smakelijk over komt... de vis zit onder de vliegen... en over het ander vuil zullen we maar zwijgen! Wij hadden ook een vis-madam... die aan de huizen van de ex-pats haar vis kwam verkopen... maar... natuurlijk ook onder vliegen... brbrbrbr... Weet niet ofdat mijn maagje daar zou tegen kunnen... Natuurlijk kocht ik vis... leven en laten leven... en daarenboven was iedereen die bij ons werkte daar stik-content mee! Toen ik een kleine viswinkel vond ergen in chacamakka... kreeg ik van onze Ramesh een preek van een uur... madam... "this is the same fish"... Ook waar natuurlijk! Enfin... op een gegeven moment was mijn verlangen naar mosselen zo groot dat ik besloot om er bij de visboerin eens achter te vragen... Ofcourse was het géén problem... als ge maar betaald... Ik bestelde dus een aantal kilo's mosselen, want had er ondertussen al zo over gestoefd dat iedereen wilde proeven... De week na mijn bestelling kreeg ik telefoon... mijn mosselen waren aangekomen... Ik liep op wolken... Eindelijk!Mosselen! Heu... de mosselen waren zoooooooooooooo groot... man... man... nooit gezien! Bij het koken kwam het water in de mond, ze roken super! Bij het eten... wel ja... daar was het iets anders... ze waren... zoals wij in Antwerpen zeggen "niet te vreten"... of... "je kon er je schoen mee lappen"... niet te doen... gelukkig had niemand van ons een vals gebit... dat had niet goed afgelopen... De jongens van security... en dan vooral Chacra... Waar onze peter uren mee gezwansd had over de betekenis het woordje "Mossel"... (hihih)... vonden het een dellicatesse... Dus onze "Gouden mosselen" (qua prijs dan)... zijn toch nog met smaak opgegeten!

Gisteren mosselen en vandaag gaan we dan voor een andere Belgische delicatesse... Wafels met héél véél slagroom... voor het goede doel... is dan het exuus... Maar... kan je wel zeggen dat we ook dat geintroduceerd hebben in Chennai... Sinds wij er woonden... kan je ook wafels eten in "De Meridiën" in Chennai... Jaja... We hebben daar véél PR gedaan! Het goede van Belgie werd vakkundig gepromoot... en dat was wel nodig... want dezelfde periode stonden ook de Indische kranten vool over... "Mijnheer Dutroux"...

In elk geval mijne wafel zal weeral smaken... en misschien drink ik er dit keer wel een thee bij inplaats van koffie... alleen al... omdat ik de foto van de thee-reclame zo mooi vind aanleunen  bij mijn wereldse interesse!

27-01-2008 om 12:19 geschreven door Lisa

Met een lekker zonneke in mijn rug... op een mooie kalme zaterdagmorgen... toch even de hoofdpunten van de Hindu doorgenomen... Dezer dagen is hetgeen we daarin lezen al even bizar als in de Belgische kranten... Verkrachtingen op minderjarigen nemen enorm hard toe in de grootsteden... Indische studenten gaan studeren in China... Druggebruik en handel niet meer te stoppen... (vooral heroine is in) t'ja waar hebben we dat allemaal nog gehoord?! Daarnaast lezen we ook dat er weeral 5 "foreigners" aangehouden zijn, waaronder een dokter voor de handel in nieren! Pfpfpfpfpf... prettig nieuws is anders! In Chennai zelf zijn er daarenboven weeral een hoop milieu schandalen... Zo is er de nieuwe bushalte die 7 jaar geleden gebouwd werd... de terminus heeft een parking voor 15 bussen... deze is ondertussen uitgegroeid tot... zoals ze het zelf noemen "a garbage dump"... Ook niet nieuw natuurlijk... maar men zou toch denken dat er wat vooruitgang geboekt kan worden... want toen wij er vertrokken en dat is ook al 5 jaar geleden... was immers de eerste vuilkar een feit!!!  Tegelijk met de nieuwe bushalte werden er in "West Velachery" 50 nieuw appartement complexen gebouwd... de bewoners laten hun stem gelden en leggen klacht neer... de open ruimte word immers gebruikt om afgedankte bussen, en auto's te stallen... alsook... als... openbaar toilet! Daarnaast worden er tonnen afval gedumpt door de lokale shopkeepers... en het busje???  " Busje komt zo"...

Misschien moeten we ons aller Mieke Vogels eens naar daar sturen! Om met de grote mannen een klapke te doen... want geloof me de kleintjes... de man in straat... die kunnen,  net als in België... kromgetrokken situaties niet recht zetten... zij hebben immers de middelen niet!

26-01-2008 om 10:45 geschreven door Lisa

Zoals ik al vertelde beginnen we hier in de Rupelstreek met yoga lessen voor kankerpatienten en gewezen kanker patienten... en dit elke dinsdag om 2 uur in "t'Wolfaertshof" - Aartselaar... De lessen worden gegeven door een proffessionele yoga leraar en door mij gecoacht... gisteren was het de eerste les... en moet zeggen het was leuk.... leuker dan in Indië... daar had ik een privé leraar en het lijkt mij toch meer iets om te doen ik groep! Vorige week kwam ik overeen met "rekanto" om de taak van coach op mij te nemen... géén betaalde job maar als vrijwilliger... voor mij niet gelaten natuurlijk want dit is wel mijn ding! We zijn gestart met een kleine groep, maar dat gaat zeker uitbreiden!! De yoga leraar die ik gisteren de eerste keer zag is een echt speciaal yoga-typetje... Paul draagt... zoals het hoort... dikke kralen rond armen en hals... is rustig en kalm... en houd met elkeen zijn beperkingen rekening... voor mij is hij goedgekeurd! Natuurlijk profiteer ik mee van al het goede want ik doe actief mee... leuk! Zoals ik eerder vertelde in Indië kwam de leraar aan huis... op aanbeveling van andere ex-pats... maar daar waren alleen Evi en ik... Ik veronderstel dat onze leraar met een onuitspreekbare naam goed was in wat hij deed maar... wij moesten zo dikwijls lachen... dat... hij er niet meer kon mee lachen... en op het einde van elke rit, na de ontspanningoefeningen... viel ik als een baksteen in slaap! Oei... oei... ook gisteren had ik bijna prijs... Paul raad dan nog iedereen aan om een fleesdekentje mee te brengen om onder te kruipen tijdens de ontspanningsoefeningen... hm... ik hoop dat ze daar nooit de deur op slot draaien voor de nacht terwijl wij daar allemaal liggen te dutten!! Paul geeft ook yoga in Italië... dus zoals onze Indische vriend een globetrotter... die werkt nu in de Verenigde Emiraten voor de prinsenkinderen...

Hierbij de laatse 3 foto's van onze house-warming-party bij de verhuis naar ons 2e Indische huis......
 




Op de eerste foto vinden we Vincenté, Raquel en een Mexicaanse alcateller... Foto twee de Plisinskys met Sandra en Marvin Haymon... op de derde foto ziet ge iedereen moe... maar voldaan op een stoel geploft met vooraan marie-lore en DE Sarah waarvoor Steven bijna zijn hersenen verloor...

23-01-2008 om 11:41 geschreven door Lisa

Zag drie beren broodjes smeren oh dat was een wonder... t'was een wonder boven wonder... Deze drie beertjes hun broodje is toch gesmeerd!!! Naar wat kijken ze dan zo verwonderlijk???Zeg het es... Eric, Bart en Janneman??

Lisette pas op want ze houden ons in de mot...  Jaja, Steven... maar zijt gij ook zo nat???pfpfpfpfpf... zo dansen bij bijna 45° is toch ni niks zéne! Seffes pakken we nen duik in t'zwembad Lisette no problem!

En heu dat deed Steven... maar... met welke gevolgen??? Hij wilde zo graag afkoelen en Sarah imponeren... Nam een duik... in het water en waande zich een Chippendaler... Het afkoelen lukte maar... de circus-act achteraf niet... Steven kwam ongelukkig ten val... stootte zijn hoofd... en begon te bloeden als een rund!!! Ai... Ai... Terwijl Steven zich uitgebreid verorontschuldigde, Lisette en Jean het bebloede hoofd probeerde te deppen en stelpen... was Sarah... helmaal niet geimponeerd... "Nice try steven, volgende keer beter"...

Het gaat dus echt wel over DE Sarah dochter van Christine en Claude... wiens foto je iets vroeger op mijn blogje kan vinden...

22-01-2008 om 09:56 geschreven door Lisa

   En een 5 tal jaartjes geleden zat onze globetrotter Christine nog in India...                                      
Op een feestje bij de vanaeltjes...  Of zoals wij bekend stonden in Chennai... "Those dancing vanaeltjes"...

De dj van dienst was toen Arun...
Hoe zou het hem vergaan zijn?

21-01-2008 om 19:55 geschreven door Lisa

Ik vond een fantastische site... met Indische baby namen... en hun betekenis... Hier alvast een kleine greep... Aalia-verheven of hoogstaand, Aarushi-eerste stralen, Aatmay-dochter, Elina-vrouw met intelligentie, en Eshita-zij die verlangt... Mooi hé... een site die ik regelmatig zal bezoeken...

www.Bollywoodonline.nl

Ik maak van de gelegenheid gebruik om de allerlaatste foto voor te stellen die ik ontving van mijn vriendin Christine... waar ik onmetelijk véél plezier mee gemaakt heb in Indië... Momenteel zit ze in "New Caledonië"... op de foto ook echtgenoot Claude en haar dochter Sarah... een voor ons toch wat simpelere meisjesnaam....

21-01-2008 om 16:35 geschreven door Lisa

En wat mag er niet ontbreken in een vriendentuin??? Ja... juist "love birds" natuurlijk... Er werd een prachtig echt stenen huisje gemetst... onder toezicht van onze Jean...hmhmhm... de chef nam daar het heft in handen...hihihihihihihihi... Bij dit werkje hebben we peproest van het lachen dat het niet gewoon was!!! Dat stond de eerste keer zo scheef als de toren van Pisa... en onze Jean was streng...héél streng! Afbreken die boel en terug beginnen was de boodschap... het duurde dus een ietsibitsie langer voor dat "Romeo en juliette" zoals de spierwitte torteltjes gedoopt werden... naar hun nieuw bouw konden verhuizen... Maar uiteindelijk was het zo ver... en volgden de eieren elkaar op in een record tempo... daarmee begon dus de ellenlange quiz... moet er inderdaad een koppeltje zijn voordat er eieren gelegd worden of niet??? Man... man... hebben we daar beten mee verteerd!!! Er werd zelfs een tijdje de wacht gehouden voor het vogelhuis... want sommige van onze mannen dachten dat de 2 love birds... homo's waren... en hoe geraken die aan eieren?! Enfin... onze tuin heeft voor ongelooflijk véél plezier en duizende "lach  salvo's" gezorgd!!!
                                                                              

Boven de love birds die zich van géén kwaad bewust zijn... en hun etenbakjes die zoals je kan zien op de foto... ook een hartvorm hebben!!

17-01-2008 om 22:12 geschreven door Lisa

De "Burgemeester" van "planet Ramesh"...

17-01-2008 om 22:11 geschreven door Lisa

Mijn rechterkantje... zal voor een andere keer zijn lieve bloggers... want ik ben kapot... kapot!!! Maar geloof me ik ben goed bezig! hm... Zoals jullie weten ... of niet had ik verschillende goede voornemens... en die wil ik dan ook zo vlug mogenlijk starten! Het vrijwilligerswerk in Indië was verschrikkelijk zwaar... maar geloof me het geeft je ook een kick! Iets nuttig kunnen doen voor iemand anders maakt dat je er zelf een goed gevoel aan over houd!!! Dus eigenlijk snijd het mes aan 2 kanten! Terug van Indië... moest ik eventjes alles van me afzetten en me concentreren op iets anders... ik deed wel een aantal kleine efforts... maar nu ben ik er klaar voor... voor het grotere werk! Dinsdag begin ik alvast voor "Recanto" als sport coach... van kankerpatienten. Recanto is vrij nieuw en geeft als onderdeel van de "kanker liga" sport en bewegings sessies aan kankerpatienten en gewezen kankerpatienten... In Aarstelaar starten we met "Yoga"... voor mij ook niks nieuws want yoga is in Indië "Hot"... goed voor body en mind! Binnen 4 maanden start ik met een cursus "schoonheids coach" en ga dat dan weer in praktijk zetten in de hospitalen... op de dienst oncologie... mooie vooruitzichten toch! Vandaag ben ik daarenboven naar de bejaardenchalet gaan kijken waar elke donderdag via de CM een "hobby" clubje van 80 jarigen mooi handwerk maakt samen met hun begeleidsters... dus ja... ook CM kan vanaf nu op mijn toewijding rekenen... (Ze zijn immers zo lief de dametjes...) voor de hobbyclub en voor het wekelijks thuis-ziekenbezoek van dezelfde bejaarden... jajaja... moet wel opletten dat ik weer niet verzuip natuurlijk... alhoewel dat was in Indië goed voor een groot kilo-verlies... hm... toch opletten... dat ik mijn rubensfiguur weer niet verlies hé... heb gehoord en gelezen dat mannen liever een iets gevuldere dame zien... Wilde daarjuist toch iets aan mijn kilo's en chocolat-buikje doen ook... en ben van het dorp van Aartselaar te voet gestapt naar de "appendix" van Aartselaar waar ik woon... Door de wind... door de regen... dwars door alles heen... op de A12 ben je ... nooit alleen!

Bij deze wil ik toch ook nog eens terug komen op mijn rozen... mijn topper in bloemen... rozen in alle kleuren... Ons eerste huisje in Indië was spikslinternieuw... en de tuin ruw! Dus die moest ik aanleggen... leuk om doen... echt waar! En een rozentuin mocht niet ontbreken hé! Ik wilde ook graag van in het begin een "thuis" inplaats van een "huis"!!! Ook voor de mensen die bij ons werkte...  en betrok dus ook iedereen bij alles wat er thuis gebeurde... ja... zelfs de tuin werd een gezamelijk rustpunt!!! Alhowel ze dat in het begin niet zo goed begrepen en zeker "Kuppan" de tuinman niet... hahahaha... We hadden een groententuin... genoemd naar de jongens van security... daar stonden mijn sla... prinsessen... en... mislukt witloof... de tomatenmuur was grandioos... zo'n tomaten... kan je hier niet vinden... en kregen de naam "Chacra-tomaten" van de Orissa-wall (Chacra was van Orissa)... en natuurlijk hadden we rozen... verschillende soorten... zelfs zwarte... maar het centrum van de tuin was voor onze mooiste rode rozen... en daar mocht Ramesh de naam voor kiezen... hij doopte de kleine rotonde "Ramesh-Planet"... Het was mooi om zien dat elkeen van de mannen echt de verantwoordelijk droeg voor zijn stukje tuin... en dat er op die manier een sterke band gecreërd werd tussen iedereen die bij ons een stukje "familie" was... Er was een ongekende samenhorigheid alleen al... door de tuin!! Prachtig toch! Mijn vriendin "Sandra haymon" vond dat ik over goed psygologish inzicht beschikte... hm... ofdat dit waar is weet ik niet maar alhoewel iedereen die bij ons werkte van een andere staat in Indië kwam... en alhoewel niemand... niemand taalgewijs verstond... herinner ik mij vooral dat we met zijn allen enorm toffe momenten hadden in onze tuin! En dat iedereen een grote verantwoordelijkheidszin aan de dag legde om zijn stukje tuin de "zwanjeren"...

Ramesh bij zijn planet... die later spijtig genoeg ook de favoriete nestplaats werd voor slangen... waaronder "cobra's" en "enorm grote giftige adders"... werken in de "Ramesh planet" was niet zonder gevaar! En de cobra's vonden regelmatig de weg naar onze living... hetgeen best spannend was voor een meisje uit het steriele Europa!

17-01-2008 om 22:10 geschreven door Lisa

Het is me gelukt... de eerste badge kerstfoto'tjes staan op mijn blogjes linkerkant... véél kijkplezier... slaap lekker en tot morgen... dan hoop ik mijn rechterkantje terug te vernieuwen...

En vergeet niet "Carpe diem"...




Ik pluk voor elke mooie dag een roos...
die leg ik in mijn bloemendoos...

De bloemendoos van 't leven...
daar... geniet ik van,
want weet het duurt maar even!

.L.

16-01-2008 om 22:28 geschreven door Lisa

Oeps... nu we naar zovéééééééééééééééél recepties gaan... kan ik toch niet laten van "De Patrick"... proficiat te wensen met de receptie afgelopen zondag in Antwerpen... Ik weet dat hij bij zijn personeel niet zo geliefd is... we hebben vrienden die aan de stad werken en over hun baas niet te spreken zijn... maar ik kan daar eigenlijk niet véél meer van zeggen dan... hetgeen hij doet doet hij goed! De receptie begon voor ons en een koppel vrienden zoals verleden jaar in den "Entrepot du Congo"... met ne straffe koffie als voorbereiding op hetgeen komen ging... Dan een wandelingske tot aan de grote markt waar je tegen die tijd (11uur) al over de koppen kon lopen! Ook Evi, Mick en Marieke vervoegde ons ondanks de bitter koude! Een mooi sjaal als cadeau... ne friet met een "bolleke" als ontbijt... en dit alles onder de mooie muziek van gesmoes, getetter en "De strangers"... daarna erwtensoep met... heu een bolleke als 2e gerecht... en als nagerecht een wandelinkse naar de kleine tunnel en een lekkere "Turkse Pita"... zonder friet want "Too much is... too much"... En ben mijn kerst en nieuwjaarskilo's nog niet kwijt... Thuis om 17.00 uur... deze fiere... chauvinistische Antwerpenaar in hart en nieren... zegt héél oprecht "Dank u Patrick voor een fijne dag in mijn mooie stad"

Géén foto van de lijn maar van... bus 21 in Chennai... Dit kunstwerk noem ik "De bus en zijn halte"...

16-01-2008 om 11:30 geschreven door Lisa

Ik weet het... echt waar ik weet het... ik verwaarloos mijn blogje... maar... "What to do"... het is hier toch zo druk! Na Januari zal het beteren, we vieren immers nog de héle maand nieuwjaar... Het Nieuwe jaar... en wij zijn bij de gelukkigen die nog de kans hebben om te vieren... dus Vieren we hé! Denk dat ik nu wel mijn laatste kaartje gehad heb en dat kwam uit "New Caledonië"... van mijn vriendin Christine. Haar man (zoals jullie wel al weten) werkt voor electrabel... en die zijn blijkbaar véél loyaler tegenover hun personeel dan Alcatel... Claude moet nu toch achter in de zestig zijn en nog steeds werkzaam! Maar ja wat is... is... en achteruit kijken heeft natuurlijk géén zin! We zijn thuis en kunnen onze energie steken in andere zaken... die ons ook nauw aan het hart liggen. Terwijl mijn echtgenoot dat al een jaartje doet als secretaris van een politieke partij... maak ik nu ook eindelijk mijn goed voornemen waar en begin mij terug in te zetten als vrijwilliger voor mensen die het op een aantal vlakken véél minder goed hebben dan ik! Alhoewel het werk op zich een stuk minder boeiend en leerrijk zal zijn dan hetgeen ik in Indië deed kijk ik er toch naar uit, en ben er van overtuigd dat het nuttig is... dus op met de geit... We gaan ervoor! Daarnaast blijven we natuurlijk ons Marieke bij houden op zaterdag, want dan werken mick en Evi... daarenboven willen we ook absoluut de goede band die we met ons prinsesje hebben niet opgeven... Natuurlijk blijven we ook porto en wijn maken maar trokken ons wel terug uit het bestuur van "de grootste roddelmarkt" van België... man... man... wat ik nu allemaal hoorde... onwaarschijnlijk!!! Wat ben ik een ezel geweest... wat zijn wij ezels geweest! Enfin, een nieuw jaar... een nieuw begin... en een mens leert maar uit zijn fouten hé. In elk geval start ik 2008 met frisse moed en stort mij vol overgave op mijn "goede voornemens"...

Een stukje vervoer in Indië... verwonderd het jullie dat ik niet graag de bus nam....

16-01-2008 om 10:41 geschreven door Lisa

Indië moest Indië niet zijn zonder protest!!!! Activisten in Calcutta vechten voor "land rights"... en reclameren over het feit dat de nieuwe "auto-plant" de bedrijvigheden van de lokale boeren in gevaar brengen... De fabriek  voor de productie zou immers in "Singur" komen te staan... waardoor inderdaad de werkzaamheden van de lokalen in het gedrang komen... Shame... shame... want Indië heeft echt nog wel genoeg braakliggende gronden... en aan de andere kant zal het toch ook wel weer werkgelegenheid betekenen... hetgeen daar ook erg nodig is... In elk geval waar de fabriek van Tata enorm roept over hoe goed dit allemaal is voor de economie... "The times of India"... omschrijft het als "The (2500dollar) car has Singur people's blood on it"... hoe graag ik mij ook altijd schaar aan de kant van de gewone mens in Indië... volgens mij heeft dit véél meer potentieel dan dat ze daar beseffen!!!! Enfin... no use what I think... er zal daar iemand moeten komen spreken die véél meer verstand heeft dan ik om de zaak op het rechte pad te zetten... want ondertussen groeien de protesten en worden... nog maar eens... dingen (in dit geval namaak tata's) in brand gestoken!!! Jongens... pas op... verbrand jullie toekomst niet!!!

11-01-2008 om 20:20 geschreven door Lisa

Een maand of zo... voordat wij terug naar België landje vertrokken... hadden wij nog zelf een "Tata Sumo" aangekocht, opgelapt... en onze Chacra rijlessen betaald... Alcatel besliste anders... maar onze blinkende Tata vond gelukkig een nieuwe thuis in de "Engelse ambassade"... (lees dada tata ergens in mijn archiefje) nu... dat ter zijde... er werd deze week een nieuwe Tata aan de wereld-pers voorgesteld... een Tata die ook te bewonderen zal zijn in het of op het autosalon in Brussel... de "Tata Nano"... woh... Ik kan mij echt voorstellen dat er in Indië véél gezinnetjes stapelzot op worden... wees nu eerlijk... wat een alternatief voor de brommers en moto's waarmee je midden in de smog en smerigheid zit... wat een leuk alternatief voor de Rikja's en hun soms ietwat criminele rikjadrivers die je bestelen waar je bij zit... SOMS!!! Echt waar ik kan mij voorstellen dat dit voor de Indische markt een wonderbaarlijk fenomeen is!!!! En eerlijk gezegd, moesten wij hier niet zo verwent zijn zou het hier ook een fenomeen zijn!!! Het kleine wereldwonder kost 2 keer niks... amper 100.000 rps... natuurlijk zonder de luxe... maar heb je die luxe echt wel nodig??? In elk geval is het voorlopig vooral voor "Tata motors" India een schot in de roos... want hun stock-opties verhoogden met 1,7%... (héél wat beter dan de Alcatel-shares waar we serieus ons broek aan scheuren!!!!) In elk geval kan je bij de luxe-uitvoering... volgende opties verkrijgen, airco (vreednodiginindië), ruitenwissers(nitslechtindemonsoon), en veiligheidsgordels... hm... toch welmycupoftea!

11-01-2008 om 20:04 geschreven door Lisa

Zoals gewoonlijk al eventjes de "Hindu"... regio "Tamil Nadu" doorgenomen... en alhoewel de "Chennai Open" het grootste nieuws is op dit moment... is het niet het enige positieve nieuws! Tot mijn verbazing zijn ze eindelijk begonnen met mensen te informeren over HIV... yoepie hoog tijd!!! Blijkbaar zijn ze daarmee gestart op de "Namakkal roads"  met een "counseling van"... info op wielen... de van of in het schoon vlaams wagen heeft een testing kid aan boord en wil op deze manier alvast de bevolking van de "kolli hills"... testen en raad geven... ze willen op deze manier het stigma doorbreken dat nog altijd rust op HIV... hmhmhmhmhm... alvast Proficiat aan de durvers!

Daarnaast zijn er de enorm hoge prijzen, van kip... als gevolg van de immer groeiende graanprijzen... oeioeioei! Als dit voor de arme bevolking maar goed komt! Gelukkig zijn de meeste armen vegetariërs...

En dan vond ik dat ik ook deze foto niet mocht onthouden... als wij dan al eens zagen over de toestand van onze wegen... Wat te denken van de staat in deze "Dindigulstraat" ergens in Chennai... de foto kreeg in de Hindu terecht de sarcastische titel mee "HOP... STEP... AND JUMP"... Niets te maken met een nieuwe dansschool dus!

Gisteren kreeg ik echter ook nieuws dat ik jullie niet wil onthouden... uit het verre Amerika van mijn goede vriendin "Sandra Haymon" waarmee ik in India samenwerkte voor "Canstop"... (Dus het blijft toch ook een beetje Indië-related) Eén van haar boeken wordt herschreven en heruitgegeven omdat het onderwerp momenteel zo branded is... Voorheen noemde het boek "My turn:caring for aging parents & other elderly loved ones" Het nieuwe herschreven werk "Baby Boomers take their turn: Caring for elderly loved ones while planning their own retirement"... Ook hier een branded onderwerp niet... als je leest hoe vaak de baby-boomers verantwoordelijk geacht worden voor alles wat misgaat... en bestempeld worden als profiteurs... Denk dat de waarheid allicht gaat te lezen zijn in Sandra haar boek!!! Misschien verplichtte literatuur van maken voor jongere wijsneuzen die ons met de vinger wijzen en de wereld gaan veranderen! Enfin zal hem zelf eens eerst lezen voordat ik te hard van stapel loop!

En dan nog even afsluiten met een leuke ware wijsheid van "Buddha"...

"FASHION YOUR LIFE AS A GARLAND OF BEAUTIFUL DEEDS"  

05-01-2008 om 12:40 geschreven door Lisa

Tot hiertoe mag ik van het nieuwe jaar niet klagen... Gisteren onze eerste Nieuwjaarsreceptie gehad... en dat in "Kerkevelde"... Alhoewel ik mezelf op zwaar decreet zette wat voedsel en drank betreft... toch goed gesnoept van de onverheerlijke snacks en wijntjes... kwestie van beleefd te blijven als de mensen zo hun best doen hé... (hihi) Neen echt waar het was leuk, gezellig en lekker... spijtig genoeg moest mijn echtgenoot het allemaal beleven met een winter griepje... en das natuurlijk minder leuk! Vandaag zat er dan weeral goed nieuws in de bus, in de vorm van een briefje en kaart van mijn goede vriend Ramesh... Altijd blij met nieuws uit India en super blij als het goed nieuws is natuurlijk! Ramesh zijn vrouwtje Amul is in verwachting van een tweede kindje... en onze Ramesh begon zijn eigen zaak... Jawel! Hij kocht samen met zijn broer een spiksplinternieuwe mini bus en begon een taxi-travelbedrijf te betalen per kilometer... ze nemen ook toeristische trips op in hun gamma! Ze brengen je waar je maar wil!!! De minibus is een "Vip-coach" met airco en ligzetels! Dus lieve vrienden ik vroeg in mijn briefje aan hem om een foto en meer details zodat ik ook hier wat promotie kan maken! Het zijn brave, intelligente jongens dus safe zal je zeker zijn in hun goede handen!

Ik weet nu niet van welke centjes ze dit verwezelijken... en zit hier wel een beetje te glimlachen... omdat mijn frankske valt dat ik jullie nog wat moest vertellen van onze Ramesh... Hij werkte erg hard voor ons... want buiten het chauffeurwerk... boss naar ADCC... Evi naar AIS... ging hij de ganse dag op trenottel met madam... geloof me lui kon hij niet zijn... en hij blijft mij schrijven dat hij het erg boeiend vond om voor ons te werken... en dat hij het moeilijk had omdat hij géén "madam" meer kon vinden zoals ik... Dus hij hield wel van dat hard werken!!!! Onze Ramesh was loyaal en trouw... en geloof me dat kan niet echt van elke chauffeur gezegd worden... ik blijf erbij het is ne "gouwe"!!!!! Ook een erg trouwe Hindu en ik herinner me nog dat het in het begin niet makkelijk was om zijn vertrouwen te winnen! Maar... na een tijdje kreeg ik toch ook zijn donkere(") kantjes en geheimen te horen... En dan kom ik terug op de centjes... Natuurlijk stak ik Ramesh héél wat toe... net zoals iedereen die in ons huisje werkte! Zonder blinken of blozen durf ik wel stellen dat het goed vertoeven was ten huize "Van Ael"... maar ja dat ter zijde... We hadden het over centjes, en Ramesh zijn bijverdienste! Moet zeggen toen ik er van hoorde... ik verschoot wel wat... (Ik had dit niet gezien in die grote, schone, onschuldige ogen...) maar kreeg ook wel de slappe lach... ! En ik heb het lang verborgen gehouden voor mijn echtgenoot omdat ik niet wist hoe ik het moest uitleggen! Onze Ramesh zat immers... hmhmhmhmhmhmhmhm... in de porno-business... hahahahahaha.... 't Is te zeggen... Hij stapte in de Indische cinema-distributie-branch... Je koopt dus een film voor een bepaalde periode... 5, 10 of meerdere jaren... je gaat de cinema zalen af... leent daar je film uit en dan krijg je per verkocht ticketje een percentje... Het toeval wil dat hoe groot het "Bollywood" aanbod ook is... de meeste winst zit ook daar in "ondeugende" films... vandaar!!! Ik weet dat ze voor die bewuste film 50.000 roepies betaalde en dat er al uit hadden na 1 jaartje! Ze waren wel erg slim en bij de pinken... want de roepies werden terug belegd! We zijn ondertussen weeral een aantal jaren verder... Dus... ofwel kocht hij daar zijn mini-busje van... ofwel verkocht hij zijn héle huisraad, hebben en houwen... Ik lig er in elk geval niet van wakker!!! Blijf tevreden dat ik Ramesh sponsorde... en  ik doe mijn hoed af voor zoveel ondernemerszin! Proficiat Ramesh!!!! Zoals ik je vertelde je gaat het maken!!!

Op de foto de "Vip coach met puch-back seat" voor kippen!!!!!

04-01-2008 om 15:56 geschreven door Lisa

ho... ho... ho... lieve bloggertjes... tussen de soep en de petatten zet ik mij eventjes aan de komputer... zodat jullie weten dat ik... nog a live and kicking ben! Het waren hectische dagen... het waren drukke dagen... maar zeker en vast ook leuke dagen! De na weën zinderen nog... maar we hebben het weeral gehad! Mijn zoon Peter is 35 geworden en deed het afgelopen jaar werkelijk alles waar hij altijd van droomde... hij vond een lieve bruid... trouwde... en trok op 28 december in zijn eigen huisje... dat op zich is voor mij al een super begin van het nieuwe jaar... eindelijk is hij gelukkig en content... en naar ik mag hopen voor lang!!! Ook mijn dochter stelt het wel... nog altijd gelukkig met Mick en onze prinses Marieke denken ze deze maand aan een... tweede kindje te beginnen!!! Wat kan een mens nog meer wensen dan gelukkige kinderen?! t'Ja... het is een cliché maar ik ga toch voor de gezondheid! Als we al eens denken dat we géén vrienden hebben en alleen zijn op de wereld... werd dat de afgelopen periode toch ook wel ferm tegengesproken... Met 102 goed bedoelde kerstkaarten en lieve wensen... om dan van de mails uit buitenland nog te zwijgen! Zelfs in America, Mauritius, en India werd aan ons gedacht... Dankuwel... thanks... thanks... thanks... het voelt warm aan het hartje! Als alles wat ons gewenst werd uitkomt... staan we er echt goed voor! Al die lieve wensen... al die mooie citaten... Ik wil er jullie toch twee niet onthouden...

"GELUK"
is eigenlijk...
een andere naam voor vrede,
tevredenheid,
vriendschap en vreugde!
(te lezen op de kaart van Mieke... vrij nieuwe kennissen)

en een héél citaat dat men nooit zou mogen vergeten...

"Vriendelijke woorden zijn soms kort, maar hun echo sterft nooit uit"...
(te lezen op de kaart van Tinne Rombouts... Vlaams volksvertegenwoordiger en schepen in Hoogstraten... zelfde partij waarvan mijn echtgenoot Aartselaars secretaris is als vrijwilliger...)

Mooi... Mooi... Mooi

Ook héél blij ben ik met de kaart-foto van mijn neef Ronny... de super lieve zoon van mijn overleden broer Jean... Wij verloren elkaar een tijdje uit het oog... want mijn broer en zijn vrouw Manolita waren gescheiden... Toen mijn broer stierf zocht ik hen op... ze kwamen naar de begrafenis... maar het verwaterde terug... Ronny was toen nog héél erg jong... Om een lang verhaal kort te maken... vorig jaar zag ik onverwacht Ronny terug op een rommelmarkt... zonder dat hij mij moest zeggen wie hij was... en de band werd aangehaald! Ronny blijkt niet alleen sterk op mijn broer Jean te lijken... maar is dus ook een super, sociaal,  fijn persoon ... en heeft een tof gezinnetje... met zijn vrouwtje Ellen en dochtertje  Aila!

Lieve bloggertjes één dezer kom ik jullie allemaal echt eens bezoeken... ondertussen mag je al kennis maken met "Het Ronny gezinnetje"...

03-01-2008 om 18:49 geschreven door Lisa