Enfin ik ga bij deze toch eens stoefen met mijn "model of the year"... "Marieke Pierlot"... Tijdens haar modeshow... voor en na het schminken...hmhm... met de boompjes-plant dag van de kankerliga, in Aartselaar... Ja, hoor vanaf nu heeft ons klein mirakel haar eigen "zomer-eik" in het nieuwe stadsrandbos... leuk toch!

20-03-2008 om 10:47 geschreven door Lisa

Jajajajajajaja... Indië is niet uit het nieuws te branden... Indische neushoorn geboren... De Dalai lama laat van zich horen... en héél belangrijk nieuws deze week... Richard Gere ontloopt gevangenisstraf... en mag terug Indië binnen zonder problemen... Gelukkig is deze beste vriend van de Daila Lama vrijgesproken voor zijn kus aan de wel erg wulpse Shilpa Shetty... oeps... dedees is opgelucht... want de Richard is wel mijn vlam!!! Allez vroeger toch... toen ik nog jong en onbezonnen was... Aan de andere kant zou ik wel eens willen weten... hoeveel het de Richard gekost heeft!!?? Want tussen ons gezegd en gezwegen... ook dat is Indisch! Enfin al dit nieuws aan het verteren... En er gebeurde alweer een "schandaal"... hm... naar Indische normen dan...  en wat blijkt... ditmaal is het een Belgische schone die aan de schandpaal genageld wordt!!! "Wardrobe malfunction at the fashion parade... leest elke grote krant... Nieuwsgierig als we zijn lezen we verder... Het ensemble, gedragen door "Debbie" een vrij nieuw gezicht op de Indische catwalk van Belgische nationaliteit, "slipped and left the audience at the Wills lifestyle Indian fashion week gasping..."... ai... ai... ik kan het mij voorstellen... ramp... ramp... dubbele ramp! De ontwerper "Rajesh Pratap Singh"... heeft vanaf nu een wel erge slechte naam... want hij had moeten leren uit vorige ongelukjes... In Indië is het verplicht dat de models "nipple tape" dragen waarmede de tepels afgeschermd worden... foei... foei... Rajesh!!! Of wilde jij imponeren, zoals sommige kranten het dan weer formuleren??? In elk geval volgens de kranten was "the-peek-a-boo" more telling then anything! Shame on Rajesh en na de Belgium Dutroux... shame aan Belgium "Debbie"... hm... voor ons absoluut niet vergelijkbaar... voor de Indiërs... t'ja... is dit spijtig genoeg nog maar eens... allemaal slechte invloed uit het Westen! Hoe moeten we dit ooit weer goed maken?






                     

19-03-2008 om 20:41 geschreven door Lisa

Zondag... zondag... vandaag wil de héle dag dicht bij je zijn... hm... beste Rob de Nijs dat zal weer niet lukken! Het blijft hier druk... spurten en niet sporten... Onze home trainer is terug opgeblonken... maar weet niet wanneer ik mijn oefeningen zal kunnen doen? Ai... Ai... Caramba... Gelukkig blijft mijn weegschaal stagneren op hetzelfde gewicht... maar toch... Een leuke Indische saree of kalwaar kameez... zou véél kunnen bedekken... maar als ik daar mee op de bus stap, sluiten ze mij pas echt op! Enfin genoeg gezeverd... want uiteindelijk zijn we zeker en vast goed bezig... Met "Rekanto" (bewegen na en tijdens kanker) gaat het absoluut de goeie kant op... er is duidelijk een vraag naar bewegingsessies... en de kankerpatienten genieten van de erg toffe nababbel... het is een heuse gezellige boel aan het worden! De afgelopen week heeft ook mijn echtgenoot... onze Jean zich aangeboden als vrijwilliger voor rekanto, hetgeen door de organisatie met dank en enthousiasme onthaald werd. Natuurlijk gaat hij iets totaal anders doen dan ik, ieder zijn ding natuurlijk! Er waren deze week 3 vergaderingen van politieke aard voor onze Jean, en voor mij  was  er de yoga van de kankerpatienten op dinsdag en daarnaast de promotie-toer... het verdelen van de info-mappen aan alle zorgverleners uit de rupelstreek... een huzarenwerkje voor 1 vrijwilliger... maar met plezier gedaan... al zal het nog wel een tijdje duren voordat inderdaad iedereen geinformeerd is... Samen volgden we een avond cursus "leer jezelf lachen"... en... gelachen hebben we... maar ook véél geleerd uit deze "Hopla methode"... "POP en PAP"... hahahahahahaha... We gaan het leven vanaf nu véél positiever tegemoet... Afgeloten hebben we deze week met... gisteren zaterdag... een héle dag Marieke... We gingen naar de bib... ze is nog géén 2 (pas in augustus)... maar het uitzoeken van boeken en doorzakken in de grote ligzakken vind ze zalig... daarna gingen we haar boom kopen, een actie van de Vlaamse kanker liga... Je koopt een kaars, de opbrengst gaat naar de liga... maar aan de kaars is een boompje verbonden voor het aanleggen van het stadrandbos in Aartselaar... de boompjes worden geplant op 16 maart met grote festiviteiten... haar labeltje rond de boom zal dus lezen "Marieke Pierlot"... en wordt opgedragen aan de overgrootmoeders die beide aan kanker stierven... krijg er wel wat kiekevlees van! Dan gingen we naar de leuke kinderboerderij in St.Amands waar we boerenworst met appelmoes en frikadellen met kriekjes aten en een paar uur de beestje voederden... Op zo een moment staat ons Marieke, te glunderen... Dit zijn momenten om te koesteren... Dit zijn de momenten om eventjes bij stil te staan... Dit komt nooit meer terug!!!! Enfin na deze drukke zaterdag gingen we naar vrienden in het verre "Eeklo"... we eindigden de dag  met een lekker etentje in het trappenhuis in Eeklo, waar we met Ignace en Martine bijbabbelden... Wij gaan al ver terug... maar door de afstand zien wij elkaar immers maar 1 keer jaarlijks... We lachen elke keer wat af met onze verschillende dialecten... Zo sloten we het dinéétje af met Eeklose "nonnenbillen"... uitgesproken "neunebellen..."... heu...hahaha... vraag me eigenlijk af waarom we dat... neunebellen noemen... op zijn Antwerps heet da gewoon spekke... of spinne... ge kent dat wel... die roze met witte plakkerige superzoete platte spinnen... heu...in elk geval dat is toch een Eekloos woord dat we niet zo gauw gaan vergeten... Echt afgesloten hebben we in het Leffe café met ne lekkere volle donkere... hm... uitgezonderd onze Jean... want  Eeklo is wel een beetje buitenland hé... en zo ver terug rijden... na een vermoeiende dag dat doe je best zonder pinten... Wat is onze Jean toch ne sukkelaar!!! Ocharme... Ocharme... Maar... eigenlijk mag je wel stellen dat zoals ik gisteren vertelde aan Martine wij best bevoorrechte mensen zijn... gezond... en al die leuke dingen mogen doen die je graag doet... omringd door véél warmte en liefde... Al moet ik zeggen... ben wel wat jaloers op onze Ignace... die vetrekt morgen immers naar Indië... naar Bangalore... voor Alcatel... yeh... yep... hij behoord voorlopig... nog bij de noeste werkers van het miljoenen concern... dat nu afgebouwd is tot 2 keer niks (ge moet hun aandelen maar eens bekijken... waar iedereen zijn broek aan scheurde...)... "Alcatel"... voorlopig natuurlijk want Ignace is ondertussen ook 52... dus zit hij midden de gevare zone als het slecht... hm nog slechter moest beginnen gaan met Alcatelleke... In elk geval ga ik seffes mijn verhalen weer vertellen in een briefje naar onze Ramesh en... waarschijnlijk zal ik wat "Neunebellen" opsturen voor de klein mannekes in Chennai... en hopen dat "Chennai" ook wat stagneerd... Want gisteren bevestigde Ignace wat "nonkel Stef" al lang zegde... Lisette ge moet nu naar jouw geliefde Indie gaan... want het is er niet meer zoals het was... Niets is meer zoals het was!

Evi... en mijn highschoolkids... op Indian day... lang geleden dus... dat is allemaal zoals het WAS............. Gelukkig... want anders was Marieke onze zonneschijn... er nu niet geweest!

09-03-2008 om 12:07 geschreven door Lisa

Hoe erg!!!! Het is weeral 2 weken geleden dat ik de tijd vond om eventjes op mijn blogje te werken... Ben ik nu goed bezig... of ben ik nu slecht bezig??? Feit is dat ik vooral druk bezig ben... druk... drukker... drukst... Maar zelfs dan laat Indië mij niet los, geloof me! Zelfs dan blijf ik het stille verlangen koesteren om mijn vrienden te gaan opzoeken... Een droom die ik hopelijk vlug kan waarmaken... Het droom die mij bljft achtervolgen "No matter What"... Vooral bezig met "Rekanto" het onderdeel van de "stichting tegen kanker" dat zich bezig houd met sport en beweging van kankerpatienten!!! Hier in de rupelstreek staat het nog in zijn beginschoenen, en aangetrokken als vrijwilliger "coach"... doe ik elke dinsdagmiddag de "yogasessies" (toch ook een beetje Indië...) maar ik wil natuurlijk ook de héle boel zoveel mogenlijk promoten... daarbij breng ik info-omslagen naar apothekers, dokters en andere gezondheidswerkers... en geloof me daar kruipt wat tijd in! Maar ik ondervind toch dat dit absoluut mijn ding is! Ondertussen zijn we met zijn achten voor de yoga en ik weet nu al dat de mensen... de yoggies... evenveel genieten van onze koffiebabbel na de yoga als van de yoga zelf... tof hé... en mij maakt het altijd weer gelukkig, als ik anderen kan gelukkig maken! Natuurlijk hopen we met "Rekanto" zoveel mogenlijk mensen te bereiken...  ik hoop dus ook dat ons kleine "yoggie-gezinnetje" vlug mag uit breiden! Daarnaast stond er de afgelopen 14 dagen héél wat op het "vrijwilligers-menu"... te véél om op te noemen... en heu... geef het niet graag toe maar niet alles smaakt (hhhhh) even lekker!!! 6000 folders tellen en verdelen in pakjes per ronde... om een info avond te promoten aangaande energie-zuinig leven... t'ja het doel heiligt de middelen maar geef mij dan maar Rekanto... Daarnaast hadden we ook vergaderingen over het stadsrandbos... het Reukenspad en bos... enz... enz... Enfin, ik besef dat ik mij over een aantal dingen dringend eens moet buigen... en keuzes maken... ondertussen hier nog wat foto's uit de oude doos!
Bovenaan... moeder en dochter... Moeder en vader op zoek naar mooi beeldje... in Mahabalipuram...  en... Schoolkinderen glunderend
kijkend naar de bakken pepsi en dan... vinden we ook nog deze twee "goei loebassen" zich wentelend en slapend in... neen... neen niet medelijden... maar een relaxerend modderbadje... in Indië was dat gratis... vooral tijdens de monsoon... maar hier... ja... betaal je voor zo een modderbadje véél geld hé... Heu... zou dit ook moeder en dochter zijn??

Moet ondertussen wel toegeven dat de kwalitiet van mijn Indische foto's serieus te wensen overlaat!!! Spijtig... zal ze maar inscannen voor het helemaal te laat is!

02-03-2008 om 12:23 geschreven door Lisa

Oei... oei... ai... ai... het is gelukt hier ben ik! Het vrijwilligers werk, bij (Stichting tegen kanker en CM)  heeft mij weeral terug in zijn ban... (ben terug bezig met ongeveer hetzelfe wat ik deed in India... mij aan de kant van de minderbedeelde zetten...) en dat laat zich natuurlijk voelen... op mijn blogje... om dan nog maar te zwijgen over mijn strijk die er al 14 dagen ligt... maar bon... we zijn "Goed bezig"... Ik heb vannacht toch al kunnen doorslapen en dat was lang geleden! Of zou dat door de yoga komen??? Maar in elk geval... "k voel me goed ik voel  me goed", k'heb de kriebels in mijn bloed... De afgelopen week was vrij zwaar maar inmens leuk... al waren de dagen overvol! Ook "Valentijn" was een absolute voltreffer... Een filmpke in ons eigenste cultureel centrum, met taart en koffie... en s'avonds probeerden we de nieuwe wok uit in ons eigenste... hahahahaha... Aartselaar. De wok was lekker... subliem, overheerlijk... "TOOOOOOOOOOOOOOO MUCH"... En daarenboven kwam ik deze week een héle hoop gelijkgezinden tegen... Dan kom je natuurlijk tot de constatatie dat er in België héél véél rond vrijwilligers draait... Zou wel eens willen weten hoeveel "vrijwilligers" ons België landje heeft???? Weeral iets om eens een studie rond te maken! Ik hoorde natuurlijk ook... weeral een heleboel schrijnende toestanden... zoals hoe mensen met kanker in het midden van hun miserie toch nog te maken krijgen met "Dokters die van de centen maar niet genoeg krijgen"... man.. man... en moeten we daar U tegen zeggen???!!! Wat een onrechtvaardigheid! brbrbrbrbrbr... daar krijg ik negatieve kriebels van! In elk geval ook de Valentijns film was... alhoewel we er regelmatig mee konden lachen toch ook wel een voorsmaakje van de harde realiteit die ons als 55 plussers te wachten staat... een film over ouder worden en de daaraan verbonden problemen... alhoewel er wel degenlijk een zonnekantje in verborgen zat... namelijk, dat alhoewel alles vergankelijk is... zelfs... maar dat wisten we al... vriendschap en loyaliteit... "Echte liefde met de juiste dosis warmte en genegenheid, doet wonderen"... dus lieve vrienden laat ons een oproep doen voor wat meer van dat! Laat ons er voor zorgen dat niemand vervalt in "Vidange Perdue"...



Op deze foto's beelden van een andere film... de film in India waar we in meespeelden... spijtig genoeg heb ik hem nooit gezien!

17-02-2008 om 11:44 geschreven door Lisa

Lisette zou Lisette niet zijn... als ze niet eens ging kijken waar  en wat Baroda... En zo te zien zou ik best op mijn travel-lijstje zetten van mijn komende... (wanneer??) Indië verlof... want het ziet er daar mooi uit!!! Baroda is gesitueerd aan de oevers van de "Vishwamitri" rivier... die genoemd is naar de "Heilige Rishi Vishwamitra"... De vroegere naam van de stad was "Chandravati"... naar de ruler "Raja Chandan"... dan werd het Viravati, en dan Vapatra door de véle "Banyan trees" aan de oever... Uiteindelijk is het dan Baroda of Vadodara. Hm... das alvast nen héle boterham... In elk geval heeft de stad een groot hystorisch verleden... te groot om daar te gaan in spitten! Te saai natuurlijk ook voor mensen die zich daar niet voor intresseren... De stad heeft een eigen universiteit en staat bekend bij de bezoekers als "Sanskari nagari" of "gecultiveerde stad"... Baroda staat inderdaad bekend als "India's most cosmopolitan citie"... raar dat men er in de wereld nog niet zo veel van hoorde... maar mijn nieuwsgierigheid is absoluut gewekt! Blijkbaar is het ook een erg commerciële en industriële stad! In 1962... toch efkes geleden... telde de stad al 288 fabrieken waar toenertijd 27.510 mensen tewerkgesteld waren... het grootste gedeelte zijn chemische fabrieken... Impressionant niet??? De taal die er officieel gesproken word is natuurlijk "Gujarati", maar ook Hindi, Marathi en Engels zijn er de normale voertalen! Baroda is een synoniem voor scholing... er zijn 20 publieke scholen en 100 privé scholen... Ja wadde! Het grootste juweel in de kroon "Baroda" is de "Maharaja Sayajirao University" waar de voertaal alleen Engels is... Het is waarschijnlijk daar  in de 13 faculteiten, en 17 residentional hostels, dat zo'n 30.000 studenten klaar gestoomd worden om als "Bolleboos"... binnenkort de wereld te gaan veroveren! Enfin... Het ziet er naar uit dat over de steden van Indië nog niet alles gezegd en geweten is!!! Geloof me we gaan er nog van horen!

11-02-2008 om 21:54 geschreven door Lisa

Dit gezegd zijnde wil ik jullie natuurlijk ook die mooie ode aan "den diamant" niet onthouden... uit "Gentleman prefer blondes"... is hier ons aller "Marilyn"... met "Diamonds are a girls best friend"... Geniet ervan!!!

10-02-2008 om 20:21 geschreven door Lisa

Hey lieve vrienden... hier ben ik weer... eventjes kort natuurlijk... want er staat weer véél op het programma... net zoals de afgelopen week... een week die supervol was! Vraag me nu niet meer wat ik zoal deed... want dat ben ik alweer vergeten! Zo gaat dat hé als je een dagje ouder gaat worden hm... Ben in elk geval nog eens leuk gaan stappen met mijn buurvrouwtje... een leuke gezellige dag... lekker lunch-ke... en nog een solde-ke meegenomen... al zal ik om dat te kunnen dragen... heu... terug een paar kilokes moeten afvallen! Misschien kan ik er voor "valentijn" een leuk diamantje bij vragen aan mijn echtgenoot... Een diamantje zoals "The moon of Baroda"... Hij zal te zien zijn op de nieuwe tentoonstelling van het diamant museum "Diamond Diva's"... Deze prachtige gele peervormige diamant van 25.95 karaat voor de "cut" en 24.04 karaat na de "cut"... is omringd door ... zoals al het moois op deze aarde... héél véél mysterie... en is Natuurlijk... ook zoals al het moois op deze aarde... van Indische origine! Hij komt uit "Baroda" of zoals deze stad nog al eens genoemd werd "Vadodara"... Waar hij jarenlang het bezit was van de plaatselijke "Maharadja Sayajirao Gaekwad"... Alhoewel het voor een kleine periode eigendom werd van Keizerin Marie-Therese van Oostenrijk... Om daarna terug te komen naar "Baroda"... Nog later... véééééééééééél later  werd hij gekocht door Meyer Rosenbaum uit Detroit... en in 1991 werd hij geveild door Christies... De huidige eigenaar is niet gekend! Of beter gezegd zijnde... wil niet gekend zijn.. en dit alles zal zeker te maken hebben met de waarde van het kleinnood... hm... Zou dat toch De Beers kunnen zijn??? In elk geval een aardig weetje is... dat de steen ongeluk brengt aan de eigenaar... en degene die hem over water brengen... dus voorzichtigheid is toch geboden ... Misschien is dat de reden... hm... want zoals we wel weten ...  de steen werd gedragen door "Marilyn Monroe"... in de film "Gentleman prefer blondes" ...

10-02-2008 om 11:53 geschreven door Lisa

Van de véle mensen die ik mocht ontmoeten blijven deze twee op en top Hollandse meiden mij waarschijnlijk nog lang bij! Corry de "moederkloek" en Farida die mij met plezier inwijde in de "Indonesiche" keuken! Hoe zou het met hen zijn... Door Corry's en mijn onverwachte vertrek terug naar het vaderland was het  immers niet mogenlijk om adressen uit te wisselen... De kans dat wij elkaar in dit leven nog eens tegen komen is dus zo goed als nihil... Spijtig!! Mag jullie levenspad over rozen gaan lieve vriendinnen uit het verre nederland!

04-02-2008 om 00:00 geschreven door Lisa

Dit blogje begonnen met "de man van Wendy"... kan ik het natuurlijk nu niet laten om ook te kijken naar "de man van Pheadra"... natuurlijk heb ik weer vrrrrreeeeeeeeeeede tegenslag want mijn favoriet "de Joost" ligt er al uit... spijtig want hij is best knap en had volgens mijn bescheiden menig een héél hoog knuffelgehalte... Enfin "Koen de pompier" vind ik ook kunnen... en "de Glenn"... t'ja wat moet ik daar van zeggen??? Ze zeggen van mij wel eens dat ik (op zijn Antwerps) kak ben... omdat ik mij goed verzorg... Wel ik denk dat Glenneke... echte k.. is!! Maar misschien is dat ook maar een facade... als ik Pheadra was...  zou ik met hem toch een beetje de kat uit de boom kijken... Maar wie ben ik??? Bij de "man van Wendy" heb ik mij ook schromelijk vergist... Ik vond immers Kurtje de max... en wat zie ik nu... datzelfde Kurtje komt ook gewoon bij Pheadra binnen gewandeld... Kurtje... Kurtje... op twee paarden wedden dat kan toch niet jongen! Ik vraag mij wel eens af of het géén goed idéé is om er een studie te maken... wie komt er in godsnaam af op zulke programma's?? Aan de andere kant voor mij zijn dezelfde programma's best erg ontspannende en amusante kijkdingetjes na een zware drukke overvolle week! Maar om aan een partner te geraken verkies ik dan toch de Indische methode boven deze "slapstick comedy"... Een advertentie in de Hindu... "cast no bar"... en de familie zoekt de rest uit!!!!

Gelukkig moest dit olijke kwartet géén man zoeken in "Pondicherry"... maar wel de weg naar Indochine... het restaurant van Charles Aznavour... oeps toch een man!  En heu... ondergetekende...bibie mocht het weeral oplossen... en de weg vragen!

Op de foto's... België-Nederland, "Christine-Lisette" en "Corry met Farida"


      

 "Indochine"... waar het eten en de omgeving super zijn!!!! Daar ga ik zeker nog eens terug... al is het met een loopstokje! Hun boterkip is om duimen en vingers af te likken!

04-02-2008 om 00:00 geschreven door Lisa

Gisteren een kalme maar leuke zaterdag gehad... één van de weinige zaterdagen dat ons Marieke niet kwam, en alhoewel je ze dan absoluut mist is het toch ook eens leuk om onder ons twee te zijn!   Boodschappen, ons stadswandelinkse, en krantje lezen in "t'Heilig huizeken"... meer moet dat niet zijn... Daarenboven sloten we thuis af met een potje overheerlijke mosselen en een lekkere fles wijn... hm... dat dit weeral géén goed doet aan mijn kilo's... dat neem ik er dan graag bij... Ik weet niet ofdat ik jullie al vertelde over ons mosselfestijn in Indië??? Wel... normaal word de vis daar verkocht op het strand... hetgeen voor ons natuurlijk weinig smakelijk over komt... de vis zit onder de vliegen... en over het ander vuil zullen we maar zwijgen! Wij hadden ook een vis-madam... die aan de huizen van de ex-pats haar vis kwam verkopen... maar... natuurlijk ook onder vliegen... brbrbrbr... Weet niet ofdat mijn maagje daar zou tegen kunnen... Natuurlijk kocht ik vis... leven en laten leven... en daarenboven was iedereen die bij ons werkte daar stik-content mee! Toen ik een kleine viswinkel vond ergen in chacamakka... kreeg ik van onze Ramesh een preek van een uur... madam... "this is the same fish"... Ook waar natuurlijk! Enfin... op een gegeven moment was mijn verlangen naar mosselen zo groot dat ik besloot om er bij de visboerin eens achter te vragen... Ofcourse was het géén problem... als ge maar betaald... Ik bestelde dus een aantal kilo's mosselen, want had er ondertussen al zo over gestoefd dat iedereen wilde proeven... De week na mijn bestelling kreeg ik telefoon... mijn mosselen waren aangekomen... Ik liep op wolken... Eindelijk!Mosselen! Heu... de mosselen waren zoooooooooooooo groot... man... man... nooit gezien! Bij het koken kwam het water in de mond, ze roken super! Bij het eten... wel ja... daar was het iets anders... ze waren... zoals wij in Antwerpen zeggen "niet te vreten"... of... "je kon er je schoen mee lappen"... niet te doen... gelukkig had niemand van ons een vals gebit... dat had niet goed afgelopen... De jongens van security... en dan vooral Chacra... Waar onze peter uren mee gezwansd had over de betekenis het woordje "Mossel"... (hihih)... vonden het een dellicatesse... Dus onze "Gouden mosselen" (qua prijs dan)... zijn toch nog met smaak opgegeten!

Gisteren mosselen en vandaag gaan we dan voor een andere Belgische delicatesse... Wafels met héél véél slagroom... voor het goede doel... is dan het exuus... Maar... kan je wel zeggen dat we ook dat geintroduceerd hebben in Chennai... Sinds wij er woonden... kan je ook wafels eten in "De Meridiën" in Chennai... Jaja... We hebben daar véél PR gedaan! Het goede van Belgie werd vakkundig gepromoot... en dat was wel nodig... want dezelfde periode stonden ook de Indische kranten vool over... "Mijnheer Dutroux"...

In elk geval mijne wafel zal weeral smaken... en misschien drink ik er dit keer wel een thee bij inplaats van koffie... alleen al... omdat ik de foto van de thee-reclame zo mooi vind aanleunen  bij mijn wereldse interesse!

27-01-2008 om 12:19 geschreven door Lisa

Met een lekker zonneke in mijn rug... op een mooie kalme zaterdagmorgen... toch even de hoofdpunten van de Hindu doorgenomen... Dezer dagen is hetgeen we daarin lezen al even bizar als in de Belgische kranten... Verkrachtingen op minderjarigen nemen enorm hard toe in de grootsteden... Indische studenten gaan studeren in China... Druggebruik en handel niet meer te stoppen... (vooral heroine is in) t'ja waar hebben we dat allemaal nog gehoord?! Daarnaast lezen we ook dat er weeral 5 "foreigners" aangehouden zijn, waaronder een dokter voor de handel in nieren! Pfpfpfpfpf... prettig nieuws is anders! In Chennai zelf zijn er daarenboven weeral een hoop milieu schandalen... Zo is er de nieuwe bushalte die 7 jaar geleden gebouwd werd... de terminus heeft een parking voor 15 bussen... deze is ondertussen uitgegroeid tot... zoals ze het zelf noemen "a garbage dump"... Ook niet nieuw natuurlijk... maar men zou toch denken dat er wat vooruitgang geboekt kan worden... want toen wij er vertrokken en dat is ook al 5 jaar geleden... was immers de eerste vuilkar een feit!!!  Tegelijk met de nieuwe bushalte werden er in "West Velachery" 50 nieuw appartement complexen gebouwd... de bewoners laten hun stem gelden en leggen klacht neer... de open ruimte word immers gebruikt om afgedankte bussen, en auto's te stallen... alsook... als... openbaar toilet! Daarnaast worden er tonnen afval gedumpt door de lokale shopkeepers... en het busje???  " Busje komt zo"...

Misschien moeten we ons aller Mieke Vogels eens naar daar sturen! Om met de grote mannen een klapke te doen... want geloof me de kleintjes... de man in straat... die kunnen,  net als in België... kromgetrokken situaties niet recht zetten... zij hebben immers de middelen niet!

26-01-2008 om 10:45 geschreven door Lisa

Zoals ik al vertelde beginnen we hier in de Rupelstreek met yoga lessen voor kankerpatienten en gewezen kanker patienten... en dit elke dinsdag om 2 uur in "t'Wolfaertshof" - Aartselaar... De lessen worden gegeven door een proffessionele yoga leraar en door mij gecoacht... gisteren was het de eerste les... en moet zeggen het was leuk.... leuker dan in Indië... daar had ik een privé leraar en het lijkt mij toch meer iets om te doen ik groep! Vorige week kwam ik overeen met "rekanto" om de taak van coach op mij te nemen... géén betaalde job maar als vrijwilliger... voor mij niet gelaten natuurlijk want dit is wel mijn ding! We zijn gestart met een kleine groep, maar dat gaat zeker uitbreiden!! De yoga leraar die ik gisteren de eerste keer zag is een echt speciaal yoga-typetje... Paul draagt... zoals het hoort... dikke kralen rond armen en hals... is rustig en kalm... en houd met elkeen zijn beperkingen rekening... voor mij is hij goedgekeurd! Natuurlijk profiteer ik mee van al het goede want ik doe actief mee... leuk! Zoals ik eerder vertelde in Indië kwam de leraar aan huis... op aanbeveling van andere ex-pats... maar daar waren alleen Evi en ik... Ik veronderstel dat onze leraar met een onuitspreekbare naam goed was in wat hij deed maar... wij moesten zo dikwijls lachen... dat... hij er niet meer kon mee lachen... en op het einde van elke rit, na de ontspanningoefeningen... viel ik als een baksteen in slaap! Oei... oei... ook gisteren had ik bijna prijs... Paul raad dan nog iedereen aan om een fleesdekentje mee te brengen om onder te kruipen tijdens de ontspanningsoefeningen... hm... ik hoop dat ze daar nooit de deur op slot draaien voor de nacht terwijl wij daar allemaal liggen te dutten!! Paul geeft ook yoga in Italië... dus zoals onze Indische vriend een globetrotter... die werkt nu in de Verenigde Emiraten voor de prinsenkinderen...

Hierbij de laatse 3 foto's van onze house-warming-party bij de verhuis naar ons 2e Indische huis......
 




Op de eerste foto vinden we Vincenté, Raquel en een Mexicaanse alcateller... Foto twee de Plisinskys met Sandra en Marvin Haymon... op de derde foto ziet ge iedereen moe... maar voldaan op een stoel geploft met vooraan marie-lore en DE Sarah waarvoor Steven bijna zijn hersenen verloor...

23-01-2008 om 11:41 geschreven door Lisa

Zag drie beren broodjes smeren oh dat was een wonder... t'was een wonder boven wonder... Deze drie beertjes hun broodje is toch gesmeerd!!! Naar wat kijken ze dan zo verwonderlijk???Zeg het es... Eric, Bart en Janneman??

Lisette pas op want ze houden ons in de mot...  Jaja, Steven... maar zijt gij ook zo nat???pfpfpfpfpf... zo dansen bij bijna 45° is toch ni niks zéne! Seffes pakken we nen duik in t'zwembad Lisette no problem!

En heu dat deed Steven... maar... met welke gevolgen??? Hij wilde zo graag afkoelen en Sarah imponeren... Nam een duik... in het water en waande zich een Chippendaler... Het afkoelen lukte maar... de circus-act achteraf niet... Steven kwam ongelukkig ten val... stootte zijn hoofd... en begon te bloeden als een rund!!! Ai... Ai... Terwijl Steven zich uitgebreid verorontschuldigde, Lisette en Jean het bebloede hoofd probeerde te deppen en stelpen... was Sarah... helmaal niet geimponeerd... "Nice try steven, volgende keer beter"...

Het gaat dus echt wel over DE Sarah dochter van Christine en Claude... wiens foto je iets vroeger op mijn blogje kan vinden...

22-01-2008 om 09:56 geschreven door Lisa

   En een 5 tal jaartjes geleden zat onze globetrotter Christine nog in India...                                      
Op een feestje bij de vanaeltjes...  Of zoals wij bekend stonden in Chennai... "Those dancing vanaeltjes"...

De dj van dienst was toen Arun...
Hoe zou het hem vergaan zijn?

21-01-2008 om 19:55 geschreven door Lisa

Ik vond een fantastische site... met Indische baby namen... en hun betekenis... Hier alvast een kleine greep... Aalia-verheven of hoogstaand, Aarushi-eerste stralen, Aatmay-dochter, Elina-vrouw met intelligentie, en Eshita-zij die verlangt... Mooi hé... een site die ik regelmatig zal bezoeken...

www.Bollywoodonline.nl

Ik maak van de gelegenheid gebruik om de allerlaatste foto voor te stellen die ik ontving van mijn vriendin Christine... waar ik onmetelijk véél plezier mee gemaakt heb in Indië... Momenteel zit ze in "New Caledonië"... op de foto ook echtgenoot Claude en haar dochter Sarah... een voor ons toch wat simpelere meisjesnaam....

21-01-2008 om 16:35 geschreven door Lisa

En wat mag er niet ontbreken in een vriendentuin??? Ja... juist "love birds" natuurlijk... Er werd een prachtig echt stenen huisje gemetst... onder toezicht van onze Jean...hmhmhm... de chef nam daar het heft in handen...hihihihihihihihi... Bij dit werkje hebben we peproest van het lachen dat het niet gewoon was!!! Dat stond de eerste keer zo scheef als de toren van Pisa... en onze Jean was streng...héél streng! Afbreken die boel en terug beginnen was de boodschap... het duurde dus een ietsibitsie langer voor dat "Romeo en juliette" zoals de spierwitte torteltjes gedoopt werden... naar hun nieuw bouw konden verhuizen... Maar uiteindelijk was het zo ver... en volgden de eieren elkaar op in een record tempo... daarmee begon dus de ellenlange quiz... moet er inderdaad een koppeltje zijn voordat er eieren gelegd worden of niet??? Man... man... hebben we daar beten mee verteerd!!! Er werd zelfs een tijdje de wacht gehouden voor het vogelhuis... want sommige van onze mannen dachten dat de 2 love birds... homo's waren... en hoe geraken die aan eieren?! Enfin... onze tuin heeft voor ongelooflijk véél plezier en duizende "lach  salvo's" gezorgd!!!
                                                                              

Boven de love birds die zich van géén kwaad bewust zijn... en hun etenbakjes die zoals je kan zien op de foto... ook een hartvorm hebben!!

17-01-2008 om 22:12 geschreven door Lisa

De "Burgemeester" van "planet Ramesh"...

17-01-2008 om 22:11 geschreven door Lisa

Mijn rechterkantje... zal voor een andere keer zijn lieve bloggers... want ik ben kapot... kapot!!! Maar geloof me ik ben goed bezig! hm... Zoals jullie weten ... of niet had ik verschillende goede voornemens... en die wil ik dan ook zo vlug mogenlijk starten! Het vrijwilligerswerk in Indië was verschrikkelijk zwaar... maar geloof me het geeft je ook een kick! Iets nuttig kunnen doen voor iemand anders maakt dat je er zelf een goed gevoel aan over houd!!! Dus eigenlijk snijd het mes aan 2 kanten! Terug van Indië... moest ik eventjes alles van me afzetten en me concentreren op iets anders... ik deed wel een aantal kleine efforts... maar nu ben ik er klaar voor... voor het grotere werk! Dinsdag begin ik alvast voor "Recanto" als sport coach... van kankerpatienten. Recanto is vrij nieuw en geeft als onderdeel van de "kanker liga" sport en bewegings sessies aan kankerpatienten en gewezen kankerpatienten... In Aarstelaar starten we met "Yoga"... voor mij ook niks nieuws want yoga is in Indië "Hot"... goed voor body en mind! Binnen 4 maanden start ik met een cursus "schoonheids coach" en ga dat dan weer in praktijk zetten in de hospitalen... op de dienst oncologie... mooie vooruitzichten toch! Vandaag ben ik daarenboven naar de bejaardenchalet gaan kijken waar elke donderdag via de CM een "hobby" clubje van 80 jarigen mooi handwerk maakt samen met hun begeleidsters... dus ja... ook CM kan vanaf nu op mijn toewijding rekenen... (Ze zijn immers zo lief de dametjes...) voor de hobbyclub en voor het wekelijks thuis-ziekenbezoek van dezelfde bejaarden... jajaja... moet wel opletten dat ik weer niet verzuip natuurlijk... alhoewel dat was in Indië goed voor een groot kilo-verlies... hm... toch opletten... dat ik mijn rubensfiguur weer niet verlies hé... heb gehoord en gelezen dat mannen liever een iets gevuldere dame zien... Wilde daarjuist toch iets aan mijn kilo's en chocolat-buikje doen ook... en ben van het dorp van Aartselaar te voet gestapt naar de "appendix" van Aartselaar waar ik woon... Door de wind... door de regen... dwars door alles heen... op de A12 ben je ... nooit alleen!

Bij deze wil ik toch ook nog eens terug komen op mijn rozen... mijn topper in bloemen... rozen in alle kleuren... Ons eerste huisje in Indië was spikslinternieuw... en de tuin ruw! Dus die moest ik aanleggen... leuk om doen... echt waar! En een rozentuin mocht niet ontbreken hé! Ik wilde ook graag van in het begin een "thuis" inplaats van een "huis"!!! Ook voor de mensen die bij ons werkte...  en betrok dus ook iedereen bij alles wat er thuis gebeurde... ja... zelfs de tuin werd een gezamelijk rustpunt!!! Alhowel ze dat in het begin niet zo goed begrepen en zeker "Kuppan" de tuinman niet... hahahaha... We hadden een groententuin... genoemd naar de jongens van security... daar stonden mijn sla... prinsessen... en... mislukt witloof... de tomatenmuur was grandioos... zo'n tomaten... kan je hier niet vinden... en kregen de naam "Chacra-tomaten" van de Orissa-wall (Chacra was van Orissa)... en natuurlijk hadden we rozen... verschillende soorten... zelfs zwarte... maar het centrum van de tuin was voor onze mooiste rode rozen... en daar mocht Ramesh de naam voor kiezen... hij doopte de kleine rotonde "Ramesh-Planet"... Het was mooi om zien dat elkeen van de mannen echt de verantwoordelijk droeg voor zijn stukje tuin... en dat er op die manier een sterke band gecreërd werd tussen iedereen die bij ons een stukje "familie" was... Er was een ongekende samenhorigheid alleen al... door de tuin!! Prachtig toch! Mijn vriendin "Sandra haymon" vond dat ik over goed psygologish inzicht beschikte... hm... ofdat dit waar is weet ik niet maar alhoewel iedereen die bij ons werkte van een andere staat in Indië kwam... en alhoewel niemand... niemand taalgewijs verstond... herinner ik mij vooral dat we met zijn allen enorm toffe momenten hadden in onze tuin! En dat iedereen een grote verantwoordelijkheidszin aan de dag legde om zijn stukje tuin de "zwanjeren"...

Ramesh bij zijn planet... die later spijtig genoeg ook de favoriete nestplaats werd voor slangen... waaronder "cobra's" en "enorm grote giftige adders"... werken in de "Ramesh planet" was niet zonder gevaar! En de cobra's vonden regelmatig de weg naar onze living... hetgeen best spannend was voor een meisje uit het steriele Europa!

17-01-2008 om 22:10 geschreven door Lisa

Het is me gelukt... de eerste badge kerstfoto'tjes staan op mijn blogjes linkerkant... véél kijkplezier... slaap lekker en tot morgen... dan hoop ik mijn rechterkantje terug te vernieuwen...

En vergeet niet "Carpe diem"...




Ik pluk voor elke mooie dag een roos...
die leg ik in mijn bloemendoos...

De bloemendoos van 't leven...
daar... geniet ik van,
want weet het duurt maar even!

.L.

16-01-2008 om 22:28 geschreven door Lisa