Ik ben Van Camp Alfons, en gebruik soms ook wel de schuilnaam fonne - ennof - fons - alfons - fonsvc - alfie.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is gepensionneerde politieman.
Ik ben geboren op 29/12/1935 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: genealogie - voetbal - zwemmen en tennis.
Geboorteakte nr 897, dd. 19.2.1877, Antwerpen van :
VII.80.5.- - HOREMANS Josephus ° Antwerpen, op zondag 18.2.1877, te 8.00 uur 's morgens
De aangifte van de geboorte werd gedaan door de - de gemelde vader, in het bijzijn van : - Jacobus Joannes Brioens, 54 jaar, en - Augustus Mintiens, 30 jaar, beiden arbeiders en gehuisvest te Antwerpen.
0verlijdensakte nr 3355, dd. 29.9.1874, Antwerpen van :
VII.80.3.- - HOREMANS Joanna Philomena ° Antwerpen, op woensdag 27.7.1870 om 3.00 uur in de namiddag. + Antwerpen, op maandag 28.9.1870. Zij was slechts 4 jaar - 2 maand en 1 dag oud.
De aangifte van het overlijden werd gedaan door de : - gemelde vader, en - Albertus Hongrolle, arbeider, 37 jaar, gebuur van overledene. beiden gehuisvest te Antwerpen.
Geboorteakte nr 2786, dd. 28.7.1870, Antwerpen, van :
VII.80.3.- - HOREMANS Joanna Philomena ° Antwerpen, op woensdag 27.7.1870, om 3.00 uur in de namiddag.
De aangifte van de geboorte werd gedaan door : - de gemelde vader, in het bijzijn van : - Franciscus Van Galen, schoenmaker, 38 jaar, en - Albertus Punt, rijtuigschilder, 22 jaar. Beiden gehuisvest te Antwerpen.
VII.80.2.- - HOREMANS Josephus Alphonsus ° Antwerpen, om 10.30 uur s' morgens
De aangifte van de geboorte werd gedaan door : - de gemelde vader, in het bijzijn van : - Petrus Rottins, 69 jaar en Joannes Baptista Decuster, 63 jaar, beiden arbeiders en gehuisvest te Antwerpen.
Overlijdensakte nr 1066, dd. 16.3.1918, Antwerpen van :
- VII.80.1.- - HOREMANS Henricus + Antwerpen, op vrijdag 15.3.1918, om 9.00 uur voormiddag. Hij was 54 jaar - 5 maand en 17 dagen oud bij zijn overlijden.
Geboorteakte nr 3094, dd. 28.9.1863, Antwerpen van :
VII.80.1.- - HOREMANS Henricus ° Antwerpen, op zaterdag 26.9.1863, om 11.00 uur 's avonds. Zoon van : - HOREMANS Petrus en PUNT Rosalia (zie VII.80/81)
De aangifte van de geboorte werd gedaan door : - de gemelde vader, in het bijzijn van : - Franciscus Van Gaelen en Josephus De Pooter, beiden schoenmaker en gehuisvest te Antwerpen.
VII.80/81.- HOREMANS Petrus x PUNT Rosalia - Huwelijksakte van oudgrootouders -
Huwelijksakte nr 898 , dd. 20.11.1862,Antwerpen van :
Oudgrootouders : VII.80.- - HOREMANSPetrus Franciscus ° Ranst (A), op dinsdag 26.7.1836 en : - VII.81.- - PUNT Rosalia Paulina ° Antwerpen, op dinsdag 28.4.1840
Adressen bij hun huwelijk : -Hij : - Korte Antheunisstraat 57 S4. -Zij : - Roozenstraat 24 S2. Getuigen bij hun huwelijk : - Franciscus Van Geel, schoenmaker, 31 jaar, kozijn van de echtgenote -Petrus Nicola, zijdewerker, 24 jaar, idem -Adrianus Van Laer, arbeider, 59 jaar, stiefvader van de echtgenoot, en -Petrus Joannes Horemans, metser, 20 jaar, broer van de echtgenoot. Allen gehuisvest te Antwerpen.
VII.81.- PUNT Rosalia Paulina - Overlijdensakte van Oudgrootmoeder -
Overlijdensakte zonder nummer, dd. 10.10.1911, Antwerpen van :
Oudgrootmoeder : VII.81.- - PUNT Rosalia Paulina ° Antwerpen, op dinsdag 28.4.1840, om 10.00 uur 's morgens, en + Antwerpen, op maandag 9.10.1911, om 11.00 uur in de voormiddag. Zij was 51 jaar - 5 maand en 11 dagen oud.
De aangifte van het overlijden werd gedaan door : - Carolus Gasteman, onderdirecteur van het Sint-Elisabethziekenhuis, 45 jaar, en - Jan Claes, dienstbode, 42 jaar. Beiden gehuisvest te Antwerpen.
VII.81.- PUNT Rosalia Paulina - Geboorteakte van Oudgrootmoeder -
Geboorteakte nr 924, dd. 28.4.1840, Antwerpen van :
Oudgrootmoeder : VII.81.- - PUNT Rosalia Paulina ° Antwerpen, op dinsdag 28.4.1840, te 10.00 uur 's morgens.
De aangifte van de geboorte werd gedaan door : - de vader Henricus Joannes, in het bijzijn van : - Paulus Diercksens, behanger, 59 jaar, en - Joannes Baptista Simons, 64 jaar. Beiden gehuisvest te Antwerpen
VII.80.- HOREMANS Petrus Franciscus - Overlijdensakte van Oudgrootvader -
Overlijdensakte nr 1725, dd. 10.5.1882, Antwerpen van :
Oudgrootvader : VII.80.- - HOREMANS Petrus Franciscus + Antwerpen, op woensdag 10.5.1882, om 6.00 uur 's morgens.
De aangifte van het overlijden werd gedaan door : - Albertus Petrus Martins Van Put, directeur van het Burgerlijk Gasthuis en - Bernardus Goethout. Beiden gehuisvest te Antwerpen
Wandeling in het Sint-Andrieskwartier - Deel 13 - Sint-Jansvliet -
Sint-Jansvliet
De Sint-Jansvliet was tot eind vorige eeuw een binnenhaventje. Schepen meerden hier aan om hun vracht aan wal te brengen. Met de laatste rechttrekking van de Scheldekaaien is dit haventje gedempt. Jarenlang werd het beheerst door de monumentale Waterpoort,
die we nu terugvinden aan de gedempte Zuiderdokken. De Sint-Annatunnel, een oeververbinding voor voetgangers brengt het groen van Linkeroever dichter bij de stad. Het is nu een gezellig pleintje op de grens van toerisme en bewoning. Terrasjes en pleintjesbasket zorgen in de zomer voor aangename drukte.
Het hele jaar rond wordt er op zondag een antiek -en brocantemarkt gehouden.
Voor toeristen is het plein de startplaats van de antiekroute langs de Kloosterstraat naar de buurt rond de voormalige Zuider-dokken waar oude en nieuwe restaurants en cafés naar hun gunsten dingen.
(Bron : gelezen in de brochure samengesteld door Antwerpen-Averechts)
VII.80.- HOREMANS Petrus Franciscus - Geboorteakte van Oudgrootvader -
Geboorteakte nr 27, dd. 27.7.1836, Ranst (A) van :
Oudgrootvader : VII.80.- - HOREMANS Petrus Franciscus ° Ranst (A), op dinsdag 26.7.1836 te 5.30 uur
De aangifte van de geboorte werd gedaan door : - de vader, in het bijzijn van : - Franciscus Van Reusel, 64 jaar, bakker, en - Joannes Baptista Van der Aa, dagwerker, beiden gehuisvest te Ranst.
Wandeling in het Sint-Andrieskwartier - Deel 4 - Sint-Andrieskerk en Muntproject -
Sint-Andrieskerk en Muntproject
Deze onafgewerkte parochiekerk werd opgedragen aan de apostel Andreus en was een deel van het Augustijnenklooster, dat hier gebouwd werd in de 16° eeuw.
Het sobere kerkinterieur heeft een spectaculaire 19° eeuwse preekstoel, zowel als werken van vele Vlaamse meesters.
Vooraan aan de kerk vindt men 21 huisunits die één van de fijnste voorbeelden van sociale won ingen vormen.
In dit prijswinnend project is een succesvolle integratie van behuizing, kerk en omgeving gewaarborgd voor de toekomst.
Op 13 oktober 1609 trad de befaamde schilder Pieter Paulus Rubens hier in het huwelijk met Isabella Brant.
Wandeling in het Sint-Andrieskwartier - Deel 11 - Rijke Beukelaerstraat
Rijke Beukelaerstraat
Een straat met een naam die steeds op de verbeelding van de buurt heeft gewerkt.
Eind jaren zestig was de stadsvlucht zeer groot. De drang naar buiten, naar het groen was toen erg in trek. Dit leidde tot leegstand en verkrotting in de binnenstad. Dat gebeurde ook hier in de wijk. Maar hier ontstond ook het geloof in het wonen in de binnenstad. Pientere jonge gezinnen kochten hier voor een appel en een ei een mooi oud huis en knapten het op. Zo kreeg deze straat stilaan een fraaier uitzicht en werd ze de impuls tot renovatie in deze zwaar verkrotte en ontvolkte buurt. De nieuwe bewoners verkregen een autovrije straat en maakten met eigen middelen van de straat een gemeenschappelijke voortuin.
De "Gazettesteeg" aan het nummer 7 is de voetgangersuitgang van de Hogeschool om de hoek. De bewoners engageerden zich ook in de werking van het schooltje vlakbij. Zo is dit nu uitgegroeid tot een bloeiende wijkschool.
Een "rijke" abvocaat Claes de Beuckeleere bezat in 1542 een raamhof, een heel bezit in de lakenweverstad, hij komt in het nieuws wegens moeilijkheden in verband met de "religie" maar kon zijn rechters ervan overtuigen dat hij een braaf katholiek is.
De verlenging van de straat heette Arme Beukelaerstraat, omdat hier in stegen en gangen niet bepaald fortuinlijke lieden hokten. Het is op hun verzoek dat de straat herdoopt wordt in Franckenstraat naar de Antwerpse schilders uit de 16° en 17° eeuw die in de Augustijnenstraat hun atelier hadden. Dit gebeurde in 1887 en men kan eruit besluiten dat waardigheden vaak het enige bezit van de bezitlozen is.
Nr 41, een aardig Spaans deurke met daarnaast nog een rijtje 17° eeuwde gevel, waartussen één 20° eeuws exemplaar onaangenaam stoort.
(Bron : "gids door Oud-Antwerpen" van Georges van Cauwenberg en uit de brochure samengesteld door "AntwerpenAverechts).
VI.43.- FRET Elisabeth - Geboorteakte van Oudmoeder -
Geboorteakte nr 4425, dd. 23.10.1873, Antwerpen van :
Oudmoeder : VI.43.- - FRET Elisabeth ° Antwerpen, op woensdag 22.10.1873, om 7.30 uur 's avonds.
De aangifte van de geboorte werd gedaan door : - Barbara Van de Walle, arbeiderster, bij het baren tegenwoordig geweest zijnde, en - Guielmus Deuss, 31 jaar, arbeider - Jacobus Dierckx, 32 jaar. Allen gehuisvest te Antwerpen.
Wandeling in het Sint-Andrieskwartier - Deel 12 - Sint-Andriesplaats
Sint-Andriesplaats
De Grote Markt van Sint-Andries, het plein waar spontane en georganiseerde ontmoetingen plaatsvinden.
De creatie van deze plaats kon pas gebeuren na een grondige aanpak met daarbij de opruiming van vele oude stegen en straten.
Historisch valt er weinig te bekijken en te beleven, maar vergeten is het feit dat het Stadsbestuur in het midden van het plein een put liet boren, liefst 200 meter diep in de hoop aan drinkwater te geraken. Een hoop die ijdel bleek, want men ontving slechts een debiet van 10 liter per minuut zodat de hele zaak opgedoekt en .... in de vergeethoek gestopt.
Het stille en vrijwel verkeersvrije plein heeft het karakter voor attractieve ontmoetingen voor de buren van alle ouderdom zowel als speelgrond voor de kinderen. Het is het plein waar spontane en georganiseerde ontmoetingen plaatsvinden. Zo is er het "Parlement van het Sint-Andries". Elke dag om elf uur discussieert een groepje ouderen hier over het nieuws van de dag.
Iedereen vindt er zijn plaats : de kinderen in het spinnenweb, de toekijkende ouders op de banken. Dit plein is een rustpunt in een buurt waar weinigen de luxe van een eigen tuin kennen. Het wordt dan ook druk gebruikt, vooral sinds het in 1979 autoarm heraangelegd werd.
De eensgezinswoningen aan de autovrije kant zijn niet met de grote middelen gerenoveerd, maar zij zijn kleurrijk en behouden daar-door hun volks karakter.
Het vroegere politiekantoor van de 4° wijk (hoek Pachtstraat) is nu ingericht als lokale bibliotheek en bezorgt de wijkbewoners de nodige leesvoer.
Zoals gezegd is hier weinig te beleven of te bekijken. Misschien toch even de verweerde gedenkplaat ter ere van de oprichting van de Belgische Werkliedenpartij Antwerpen, aan de gevel van het huis nummer 3/4 en ge zult verstaan dat we hier wel degelijk in de "Rode Burcht" bevinden.
VI.42.- WILLEMEN Adrianus Aloysius - huwelijksakte van OUDVADER -
Huwelijksakte nr 715 dd. 12.5.1894, Antwerpen van :
Oudouders : VI.42.- - WILLEMEN Adrianus Aloysius ° Antwerpen, 12.2.1872 en : - FRET Elisabeth ° Antwerpen, 22.10.1873
Getuigen bij hun huwelijk : - Henricus Willemen, arbeider 24 jaar, broer van de echtgenoot, - Alphonsus Ruyssers, schoenmaker, 22 jaar, - Leonardus Ariens, kantoorbediende, 47 jaar, en - Josephus Schaldis, schoenmaker, 40 jaar. Allen gehuisvest te Antwerpen.
De aangifte van het overlijden werd gedaan door : - Henri Vervoort, directeur van het Sint-Elisabethgasthuis, 43 jaar, en - Gerard Bogers, gasthuiswerkman, 29 jaar, beiden gehuisvest te Antwerpen.
Wandeling in het Sint-Andrieskwartier - Deel 10 - Pastoor Visschersplein -
Pastoor Visschersplein
"Meditatie" - foto uit eigen beheer
Pastoor Visschers de Franse Antwerpenaar
Dank zij de sociale woningbouw kreeg Antwerpen in een recent verleden 3 pleinen. Alle werden ze gesierd met een sculptuur. Op het Visschersplein, prijkt een prachtbeeld van Raymond Martin, dat wij danken aan de bouwmaatschappij De Goede woning, nl. "Meditatie" Het bronzen beeld werd samen met het plein en het daarbijhorende projekt van sociale woningbouw ingewijd op 21 juni 1982.
Voor dit projekt De Munt vlakbij de Sint-Andrieskerk was reeds in 1974 een architektenwedstrijd uitgeschreven. Dit projekt omvat 21 woongelegenheden, die zich aan de kant van de Sint-Andrieskerk rond een stemmig pleintje scharen. De sfeervolle en (natuurlijk) autovrije ruimte kreeg de naam van Pastoor Visschersplein.
Pieter-Jozef Visschers was van juni 1843 tot aan zijn dood op 11 juni 1861 pastoor van de Sint-Andrieskerk. Hij werd te Antwerpen geboren op 12 september 1804, werd in 1827 priester gewijd en was onder meer ook leraar aan het Klein Seminarie te Mechelen en pastoor te Heist-op-den-Berg.
Hij was een bijzonder volksgeliefd herder en bovendien een zeer werklustig schrijver, die zich zowel op taalkundig, historisch als kerkelijk vlak verdienstelijk maakte.
Aan de geschiedenis van zijn Sint-Andrieskerk wijdde hij trouwens drie lijvige boeken.
(Bron : Antwerpse Standbeelden van Piet Schepens en afzonderlijke bijdragen in Gazet van Antwerpen (van 16.11.1982 tot 21.1.1983)
De aangifte van de geboorte werd gedaan door : - Petrus Cools, blokslager, 31 jaar, en - Petrus Catler, arbeider, 32 jaar, beiden gehuisvest te Antwerpen.
…Gespuis, stumperds, ellendelingen, bandelozen… à 1. Uit: { DE LATTIN A. – De politie waakt – 1976 – p. 101 } De verschrikkelijke 4de of Sint-Andrieswijk… Verslag van haar commissaris in het jaar 1841: 9.500 tot 10.000 behoeftigen meer dan in andere stadswijken. De bewoners onderscheiden zich door hun rumoerigen geest. Enkele hunner straten zijn de gewone verblijfplaats van ontslagen tuchthuisboeven en van al wat uit de samenleving gestooten is. Reeds in 1831 waren er 161 herbergen voor de volksklas. Sedertdien steeg hun aantal haast met den dag. Veel plezier: Niet minder dan vier parochiekermissen en bovendien verscheidene markten. Allen zijn van bijzonderen aard en eischen een bijzonder politietoezicht. In de straatjes krioelt het van het gespuis. Breekt het uit zijn wijk, dan is het om elders den boel op stelten te zetten. En respect voor de burger, geen zier. Op de “promenade publique”, tusschen de Harmonie en de Begijnenpoort, paradeeren bij zomerdag de deftige Antwerpenaren met al de leden van hun gezin. Het is er landelijk, het is er lommerlijk en men kan er elkaar bewonderen en salueeren volgens de regels van het burgerlijk fatsoen. Opgepast echter voor het jonge galgenaas uit de Steenberg- en Rochusstraat. Iedere wandelaar die met een witten hoed gesierd is, krijgt een karrevracht beleedigingen naar den kop. In beleedigingen is trouwens het Sint-Andrieskwartier de baas. De tong is scherp en geslepen en niemand hoeft er naar zijn woorden te zoeken. Louis Eeckhout, de bleeker uit de Rochusstraat, is zeker een rustig burger, en zijn dochter Theresia het fatsoenlijkste meisje dat men zich droomen kan. Zij denkt dan ook het volle recht te hebben in de wijk te wandelen. Zij vergeet alleen dat zij de spruit van een burger is, dus eigenlijk niet in het lijstje van de wijk past. Twee feeksen uit de Boeksteeg gaan haar te lijf, spuwen haar in het gelaat, geven haar een klap, schelden haar uit voor hoer, dievegge der weezen, canaille. De reden? Vader Eeckhout moest geld van hen hebben en had het den vorigen dag aangedurfd het hun te vragen… à 2. Uit: { POFFE E. – Plezante mannen in een plezante stad. - 1913 - p. 226. } De bevolking van de Vlierstraat was wel het wonderlijkste samenraapsel van stumperds en ellendelingen dat ge verdenken kondet. Het huisraad en porseleinwerk stond voor de vensters uitgepakt, of beter gezegd voor de luchtgaten, want ruiten waren gewoonlijk afwezig, uitgegooid door de kinderen of uitgeslagen door de vechtende ouders. à 3. Uit: { VAN CAUWENBERGH G. – Gids voor Oud Antwerpen – 1975 – p. 123. } Sint-Andrieskwartier, vierde wijk, parochie van miserie, luizenmarkt, rode burcht – allemaal namen om één en dezelfde wijk aan te duiden. Een programma, een calidoscoop waarin zowel de berusting in het lot van verschoppeling, volkse vroomheid, als het verzet tegen de ellende aanwezig zijn. à 4. Uit: { De LATTIN A. – Dit waren Gemini’s kinderen – 1957 – p. 157 } De meeste zwervers en bandelozen resideerden, voor zover zij ergens iets of wat vast hokten, in het Sint-Andrieskwartier. Daar troepten zij tesamen als mieren. In de Kloosterstraat, de Lepelstraat, de Schoytestraat, de Prekersstraat en in al de gangen en steegjes die men in die straten in overvloed aantrof.
Geen wijk in Antwerpen heeft zoveel namen als het Sint Andrieskwartier: de Vierde Wijk, de Parochie van Miserie, de Luizenmarkt, de Rode Burcht. Ze is de wijk van volkse figuren zoals Mie Citroen, Zotte Rik en Lange Sander. Maar ook van grote namen zoals Hendrik Conscience, Door Van Rijswijck, de volksschrijver John Wilms en Lode Zielens.
Het was een typische arbeidersbuurt en uitsluitend bevolkt door de armsten der armen. In de ontelbare gangen en stegen en smalle straatjes, in de dikwijls bekrompen huisjes, woonden een bonte mengeling van leurders, dokwerkers, koffieboonraapsters, zakkenmaaksters, zwervers en bedelaars.
Vandaag is het nog steeds een levendige buurt, waar het aangenaam is om te wonen. De misérie is gelukkig verdwenen, maar enkele mooie pareltjes zoals de Paardekensgang en de Sint Andrieskerk nog niet.
Sint-Andrieskerk
Paardenpoortje of Paardekensgang
In enkele vorige berichten beschreven wij reeds enkele gekende straten in Antwerpen. Sommige zijn verdwenen, en sommige bestaan nog steeds. Zo is de "Vliersteeg" één van die stegen die nu niet meer bestaan. Thans noemt zij zich als Korte -en Lange Vlierstraat, waarvan de ene uitkomt in de Nationalestraat (de vroegere Boeksteeg) en de andere in de Kloosterstraat.
We willen u de kostelijke beschrijving van de inwoners van de Vliersteeg door Edward Poff niet onthouden:
"De bevolking van de Vliersteeg was wel het wonderlijkste samenraapsel van stumperds en ellendelingen dat ge verdenken kondet en de nijverheid, welke men daar uitoefende, zou, mij dunkt, heel goed gepast hebben in een tentoonstelling van wondere kostwinningen. De vrouwen, zij die een 'treksken' van het armenbestuur genoten moesten overdag straat in, straat uit slenteren, met een gieter in de eene, een ijzeren krabber in de andere hand, om de bestaande of toevallige pissijnen te kuischen. Met een geneverneus, een dikke zwartsaaien muts op het hoofd en kousen voor wanten aan hunne handen, sletsten zij op klompen den heelen dag door dik en dun, snapten ondertusschen een stevigen borrel en kwamen 's avonds juist in tijd naar huis, om geregeld een kloppartij met hunnen wettigen echtgenoot te houden. Het huisraad en porseleinwerk stond uitgepakt voor de vensters, of beter gezegd voor de luchtgaten, want ruiten waren gewoonlijk afwezig, uitgegooid door de kinderen of uitgeslagen door de vechtende ouders...."
In aansluiting van wat er over het Sint-Andrieskwartier wordt verteld is dit eveneens een prachtig stukje folklore.