Ik zit naar je foto te staren,
en heb behoefte aan een arm om me heen.
Heb alleen een foto van jou,
en een email adres.
Ik weet zelfs niet waar je woont,
ben ook te verlegen om het aan je te vragen.
Vaak zonder dat ik het weet,
denk ik aan jou.
Maar toch weet ik bijna zeker
dat we vaak samen zijn.
Soms komen onze gedachten elkaar tegen,
ze weten dan niet wat te zeggen,
houden zich dan maar bij eigen gedachten.
Soms vraag ik aan je foto,
wat vind je van me?
Ik wil het zo graag weten,
want dan pas ben ik echt blij.
Soms zijn alleen gedachten maar beter,
want in mijn gedachten
ben jij de knapste, de liefste
en de sterkste.
Padma 21-11-2005
|