Vandaag de dag vinden we in de kranten
en op de televisie nog maar ellende.
Als nijvere insecten vliegen de
fotografen uit, voor hun bijdrage
aan deze ellende.
Ze schieten vele kilometers vol met
zieken, gewonden, oorlogen en lijken.
Je ziet die beelden van ellende
dagelijks je netvliezen passeren.
Een servier die op moslim vrouwen schiet,
zo'n foto zegt veel meer als een
geschreven pagina verdriet.
Een kind die tot aan der nek in de
modder staat, met in haar ogen de angst,
wetend dat ze zo zal sterven.
In Afrika ligt weer eens iemand op sterven,
heeft al tijden geen eten gehad.
Vele fotografen op een afstand er omheen,
die voor hun werk veel moeten zweten.
Pas als de allerlaatste zuchte adem is ontsnapt,
worden de statieven ingeklapt,
en gaan ze met zijn allen eten.
Dit is de tijd van snelle jongens met
hun camera's, om vorm te kunnen geven
aan ellende en de dood.
Kijk dan toch, kijk en geniet, een kind,
een brandend kind dat wegvlucht
uit het dorpje waar ze woont.
Een foto die misschien wel wordt bekroond.
Kijk dan toch naar de foto's en geniet,
geniet van de fotografen.
De fotografen de horzels des doods!!!
Padma 03-01-2006
|