Verslagen van een reis door Midden- en Zuid-Amerika
01-03-2017
Ecuador - Het begin
Door middel van drie vluchten en na elf en een half uur onderweg te zijn geweest, landen we in Guayaquill, op dit ogenblik de grootste stad van Ecuador.
We worden opgewacht door Guy Mennen, een priester uit Wommelgem, die hier (mede)initiatiefnemer is bij verschillende projecten. We worden heel hartelijk welkom geheten door Guy en onmiddellijk meegevoerd naar de Casita Belga waar een kamer voor ons is gereserveerd. Ook het zwembad is op temperatuur!
Voor we verder gaan een paar woordjes uitleg over het werk van 'Eslabon social' (Guy Mennen en Henri Bolanos) hier in Guayaquill.
Opgericht in 2008 wil de VZW Eslabon Social (sociale schakel) ontwikkelingsprojecten oprichten en steunen in en rond Guayaquill. Het gaat steeds om kleine projecten, met steun en inspraak van de betrokken mensen en met als doel die projecten op termijn zelfstandig te laten werken en groeien. Het geld voor die projecten komt voor een deel van sponsors, van acties in België en voor een deel van inleefreizen en verhuur van kamers in het gastenverblijf 'Casita Belga'.
Meer informatie: http://www.casitabelga.be/Index_NL.html
en http://www.eslabonsocial.be/home.html
De tweede dag beginnen we al met onze tocht door de wijk. Na een korte vogelwandeling (achter de casita ligt een klein mangrovegebied) bezoeken we met Guy een paar projecten in de stad.
We gaan naar het zorgcentrum, waar ernstig gehandicapte mensen verzorgd worden, we wandelen langs de ateliers waar een kunstschool voor kinderen uit de buurt gevestigd is, we bezoeken een nieuwbouwproject waar vier doorgangsappartementen gebouwd worden voor daklozen, we zien de plaats waar binnenkort een winkel geopend wordt waar produkten van de haciënda verkocht kunnen worden ... Heel pakkend en fantastisch wat hier op enkele jaren al bereikt is! De haciënda zelf kunnen we niet bezoeken, want door de hevige regenval van de laatste dagen is de weg onberijdbaar.
Dan trekken we voor een week met Guy en familie naar de kust. De vader van Guy is vorige week overleden en Guy heeft zijn moeder mee naar Ecuador gebracht als afleiding.
We vestigen ons in Salinas, in een eenvoudig hotel. Van daaruit doen we met Guy een paar interessante uitstappen in de buurt.
We bezoeken eerst een moderne vissershaven en de kraaknette fabrieken waar de vis verwerkt wordt. Na een schotel heerlijke verse scampis trekken we verder naar de 'Chocolateria', het meest westelijke punt van Ecuador. Vandaar wandelen we langs de kust naar de zeeleeuwenkolonie. Een lekkere vismaaltijd besluit de dag.
We huren ook een boot om het broedeiland van de fregatvogels te bezoeken. Heel indrukwekkend: naar schatting drie à vierduizend vogels en minstens evenveel muggen! Onderweg zien we verschillende dolfijnen. 's Middags gaan we verse oesters eten in Playas: rauwe oesters als voorgerecht en één gegratineerde oester al hoofdmaaltijd. Die ene oester (het beest, niet de schelp) was zo groot als een stevige hand en ontzettend lekker.
Een andere uitstap brengt ons naar La Rosa, een authentiek, ouderwets vissersdorp. De vissers varen hier binnen en de vis wordt ter plaatse verwerkt: enorme tonijnen en haaien worden ontdaan van ingewanden en in bakken met ijs gelegd om vervoerd te worden naar alle delen van het land. In kleine lokaaltjes staan vrouwen vis te fileren en in te pakken om verkocht te worden. Overal cirkelen hongerige fregatvogels en gieren rond om stukjes van het afval op te pikken.
In de namiddag bezoeken we een zoutwinning. Het bedrijf bestaat uit een aantal grote bassins, uitgegraven in de bodem, waar zeewater in stroomt. Dan wordt de vergaarbak afgesloten, zodat het water kan verdampen en het zout achterblijft. Dit proces wordt zeven maal herhaald, waarna met buldozers de zoutlaag van de bodem wordt afgeschraapt en op enorme zoutbergen wordt opgeslagen.
We bezoeken ook een klein museum met opgegraven voorwerpen uit de pre-Inca periode. In die tijd leefden in het huidige Ecuador een hele reeks indianenstammen die elk een verschillende en soms zeer kunstzinnige cultuur hadden met eigen kunstvormen, begrafenisriten ... Met de komst van de Inca's verdwenen die culturen en werden opgenomen in (of overheerst door) de veel sterkere Incacultuur.
Vervolgens trekken we naar Montagnita, een ex-hippiedorp, nu een soort tropisch Blankenberge vol backpackers. Heel gezellig en sfeervol.
We brengen uiteraard ook een bezoek aan Salinas zelf. We maken een lange wandeling over de dijk, bezoeken de soevenierkraampjes, we kijken vol bewondering naar de hoge appartementsgebouwen, gaan lekker eten ... en dan wordt het tijd om terug te keren naar Guayaquill.
Op de terugrit rijden we weer door het grootste petroleum- en gaswinningsgebied van Ecuador. De gele 'Ja-knikkers' (petroleumpompen) staan tot in de dorpskernen!
Op onze laatste dag doen we 's morgens een wandeling langs het mangrovegebied en na het ontbijt gaan we met Hilde (een medewerkster van Casita Belga die hier op het ogenblik zeven Belgische stagiaires begeleidt) en Theo en Astrid (twee Belgen die hier ook logeren) op uitstap naar Isla Santay. Dit eiland ligt midden in de rivier die door Guayaquill stroomt en is natuurgebied. We zien hier een aantal vogels en ... een paar grote inheemse krokodillen.
En dan wordt het tijd om verder te trekken. We zijn nu een dikke week in Ecuador en dank zij Guy en de mensen van Casita Belga hebben we hier op een onvergetelijke wijze kennis kunnen maken met Ecuador. We hebben (bijna) alle dingen gezien die we (in het zuiden) gepland hadden en nu gaan we op eigen kracht verder .... met spijt in het hart.
