Verslagen van een reis door Midden- en Zuid-Amerika
29-03-2017
Cuenca, Riobamba en Banos
Na de Galapagoseilanden wordt het tijd om de andere kant van Ecudor eens te bekijken. We trekken de Andes in!
Cuenca. (2530 m)
Onze eerste halte wordt Cuenca. De busrit van Guayaquil tot Cenca is prachtig: glooiend heuvellandschap dat stilaan overgaat in berggebied, watervallen, de eerste lama's .... Het nadeel van een stijgende en bochtige weg is ook dat er veel mensen in de bus ziek worden en beginnen over te geven.
Alles is hier duidelijk anders dan aan de kust: kouder, frisse avonden (fleece!) en koude nachten (extra deken nodig)! Ook het eten is hier goedkoper: voor 2.5 dollar (ongeveer €2.3), krijg je hier een lunch die bestaat uit soep, hoofdgerecht, nagerecht en een drankje. Dat is al een flinke verbetering tegen de vorige periode. De kamers zijn ook niet meer uitgerust met airco of een ventilator: de temperatuur is laag genoeg om zonder te kunnen.
Cuenca is een leuke stad met veel restaurantjes, kerken, marktjes ... Terwijl we hier zijn is het 'de week van de hoed'. De hoed in kwestie is een (meestal) wit hoofddeksel uit een geweven materiaal. In Europa noemen wij dit een Panamahoed, maar eigenlijk is hij afkomstig uit Ecuador.
We slenteren door de stad, bezoeken een paar kerken, gaan naar de markt en bezoeken uiteraard ook de 'hoedenmarkt' die deze week wordt gehouden.
Aan de rand van de stad ligt een groot park, Pumapungo, waarin zich de ruïnes van een Incanederzetting bevinden. Hier brengen we twee maal een bezoek: aan de ruïnes, maar dit is ook een uitstekende plaats om vogels waar te nemen.
Caja nationaal park.
Vanuit Cuenca organiseren we een uitstep naar dit nationaal park. We huren een gids in die zorgt voor vervoer, ontbijt en lunch. Om half zeven staan we klaar, onze gids is op tijd en we kunnen vertrekken.
We bezoeken twee delen van het park: het middengedeelte en het laagste deel. Het middendeel bevindt zich op een hoogte van 4000 meter. Op zich geen groot probleem, tot we, na een afdaling naar een meertje, terug naar boven moeten. Plots schijnt de lucht op te zijn en buiten adem en doodmoe bereiken we terug de auto. Het laagste deel van het park was iets makkelijker, maar rondstappen en vooral klimmen en dalen op een grote hoogte valt echt niet mee.
Desondanks was de uitstap schitterend: ondanks het weer (een paar regenbuien) zien we toch nog vijfendertig soorten vogels en genieten we van het geweldige uitzicht in de Andes.
Naar de markt.
Vanuit Cuenca bezoeken we ook twee plaatselijke makten: Gualaceo en Chordelej. Hier zien we voor het eerst een typisch voedsel van de Andes: gebraden cavia's. De beestjes worden geslacht en van ingewanden en huid ontdaan. Dan worden ze aan een dik bamboespit geregen en boven een vuurtje gebraden. Geen zicht dat ons aanmoedigt om hiervan te proeven.
Wat wel mooi is zijn de bergbbewoners die in hun kleurig kledij naar de markt komen: een heel kleurrijke rok, een mooie bloes, een cape en een hoed. Fleurig! We maken ook van de glegenheid gebruik om beide stadjes te bezoeken. Vooral Chordelej is de moeite om zijn juwelen. Ongeloofelijk veel winkels waar vooral zilveren sierraden verkocht worden.
Riobamba (2750 m)
Onze volgende bestemming is Banos, maar om de lange rit te onderbreken blijven we twee nachtjes in Riobamba. Het plan is om hier met de trein een uitstap te doen over een paar passen in de Andes. Pech: het treintje rijdt enkel op zaterdag en zondag en zolang kunnen wij niet wachten. We brengen dan maar een dagje door met een stadsbezoek (veel winkels!) en een bezoek aan het 'Ecological Parc'. Wat er nu juist zo 'ecological' is aan dat park zijn we niet te weten gekomen, maar Riobamba is wel een aangename stad om een paar dagen te verblijven.
Banos (1800 m).
Terug de bus op en naar Banos. Hier gaan we ook weer een paar dagen blijven. Banos is een leuk stadje met veel hotelletjes en restaurants. Het ligt aan de voet van een vulkaan die nog steeds actief is. Het is ook bekend om zijn watervallen en zijn 'warme rek': een soort snoepgoed dat gemaakt wordt door gesmolten suiker uit te rekken via een haak in de muur, zoals men vroeger ook bij ons deed op de kermis. Overal zijn op de weg aanwijzingen geschilderd naar waar je moet lopen als er een uitbarsting is.
We vinden een heel goed hotel even buiten de stad. We bezoeken het stadje (kerk, thermen, ...).
Van hieruit doen we ook een dagtrip naar Puyo. Dit stadje ligt op anderhalf uur rijden van Banos aan de voet van de Andes. Het is de poort naar het Amazonegebied, dat we wegens tijdsgebrek deze keer niet kunnen bezoeken. Geen nood: dat is een goede reden om nog eens terug te komen!
Puyo.
Het klimaat is hier onmiddellijk heel anders: veel warmer en broeierig vochtig. We doen een wandeling lang de rivier en brengen een kort bezoek aan een Amerikaan die hier een eigen natuurgebied heeft. Het is een stuk jungle met traditionele Indiaanse geneeskrachtige planten.
Een dag is veel te kort om een goed beeld te krijgen van een stad (laat staan van een gebied), maar de ervaring is zo goed dat we besluiten om bij een eventuele volgende reis naar Ecuador van het Amazonegebied ons belangrijkste reisdoel te maken.
En nu begint onze tijd op te raken. Nog een dikke week en we vliegen naar huis. We hebben nog twee activiteiten gepland, maar daarover hoor je volgende keer meer.
