:-o Ik ben geabonneerd op het tijdschrift "Change".  Daarin werd gevraagd om een positief verhaal door te sturen over een lichtpuntje in de duisternis, een uitweg net toen de problemen onoverkomelijk leken.  Een positief verhaal dat ook andere mensen kan inspireren.  Hier volgt mijn verhaal dat gepubliceerd werd in het winternummer.

             NEUS DICHTKNIJPEN EN SPRINGEN

Het is nu ongeveer dertien jaar geleden.  Ik reed doelloos rond met de auto.  November, donker en koud, gevlucht voor de agressie van mijn man, reeds de derde maal die week.  Dit kon zo niet langer.  Ik schreeuwde het uit : "Dit MOET stoppen!"  Ik bleef de woorden maar herhalen tot mijn keel er schor van werd.  Ik kon niet meer.  Het duurde nu al jaren en het werd steeds maar erger naarmate onze bloeiende zaak groeide en de stress groter werd.  Toen ik een beetje bedaarde, trok een bericht op de radio mijn volle aandacht : "Het boek 'Eindelijk Alleen' van Frieda Laevaerts ligt vanaf morgen in de boekhandel".  's Anderendaags ben ik het gaan kopen en heb het in één ruk uitgelezen.  Het was alsof mijn eigen verhaal erin beschreven stond.  Dit boek heeft mij uiteindelijk over de streep getrokken.

Na 27 jaar huwelijk ben ik vertrokken.  Een verscheurende keuze.  Een koffertje met wat kledij en mijn lievelingsboeken.  Spirituele boeken waar ik al die jaren veel troost uit had geput.  Alles achterlatend, mijn mooie huis dat ik met veel liefde had ingericht, maar waar ik ook ontelbare scherven had opgeraapt, scherven die diepe wonden hadden veroorzaakt in mijn hart.  Acht maanden later ging ook onze zaak failliet en verloor ik ook nog eens mijn job.  Teveel vertrouwen in mensen die het drankprobleem van mijn ex misbruikten om zichzelf te verrijken.

HET LEVEN BEGINT WANNEER DE ANGST VERDWIJNT.

Maar hier komt het grote "Change moment"!  Tijdens mijn huwelijk was er de dagelijkse angst voor de psychische mishandeling, de vernederingen en de agressie.  Door weg te gaan viel deze angst weg, er kwam rust in de plaats en tijd om tot mezelf te komen.  "Life begins when fear ends" las ik onlangs op facebook.  Ik kan het zelf niet beter verwoorden.  Ik kreeg tijd voor mezelf en mijn twee schattige kleinkinderen, vriendschap en hulp van familie en (echte) vrienden.

Ondertussen heeft een nieuwe liefde mijn pad gekruist en hebben we een bescheiden rijhuisje gekocht dat we nog steeds aan het opknappen zijn.  Financieel moet ik het met veel minder stellen, maar ik heb er zoveel meer voor in de plaats gekregen.