:-8) De vriend is verleden zaterdag vertrokken naar Bulgarije voor een weekje. Elk jaar bezoekt hij zijn hoogbejaarde vader (88). Soms ga ik mee, dit jaar daarentegen ben ik achtergebleven in ons koude, natte kikkerlandje. Verkeerde keuze dus, gezien de weersomstandigheden. Dagelijks krijg ik een opbeurend telefoontje hoe warm het daar wel is, 32 graden, hoe heerlijk het is buiten onder de fruitbomen en hoe lekker het stukje lamsvlees smaakt op de BBQ. Slik. Een nichtje is deze week een nachtje komen slapen, een lichtpuntje in deze donkere dagen. Wij hadden een gezellige uitstap gepland in de stad, niet dus, het weer was de grote spelbreker. Regen, wind en hagelbuien nodigen niet echt uit om rond te kuieren in de winkelstraten. We hebben tot elf uur aan de ontbijttafel zitten kletsen over ditjes en datjes, heerlijk, net twee onnozele tieners. Tegen de middag een restaurantje bezocht waar we voor de deur konden parkeren. Genoten van de overheerlijke seizoengroeten "de asperge". Terug vlug de auto in tot op de parking van een grote kledingzaak waar we ons hartje konden ophalen tussen de kleurrijke kledij, schoenen en handtassen en wat niet onbelangrijk was, we bleven droog! Weer of geen weer, het is toch nog een prettige dag geworden. 's Avonds een telefoontje van de vriend, hoe spijtig dat ik er niet bij ben. Was vandaag in de rozenvallei, velden zover je kan zien met bloeiende rozen. Het is nu de pluktijd voor het vervaardigen van de beroemde "Bulgaarse rozenolie". En de geur... overweldigend, en die kleuren... Slik, dat is nu al jaren dat ik dat zou willen zien, ofwel was het nog te vroeg en waren de bloemen nog niet open, ofwel waren we te laat en waren de velden reeds kaalgeplukt met hier en daar nog een verwelkte roos. Dat is pech hebben, maar geen nood, de vriend heeft een paar rozen geplukt en zal ze meebrengen. Een schrale troost... .
Reacties op bericht (1)
26-05-2013
Het weer
Over dat weer kunnen we blijven jammeren want het begint op ieders zenuwen te werken... WE NEED SUN... ik las ook over je vroegerte kinesiste... wat vreselijk toch... jaren geleden is mijn overbuurvrouw ook vermoord in Eritrea... ze was met een groepje studievrienden op reis daar en door... denkelijk... struikrovers overvallen en de hele groep werd omgebracht... dat blijft in je geheugen zitten zoiets he.