Terwijl je de tekst leest, kan eronder het filmpje aanklikken om de muziek te laten spelen.
Gedicht van Jef Soetemans als eerbetoon en ter nagedachtenis aan hem.
De eenzame en stille lente 2020
Coronavijgen na Pasen
Ik weet het , het zijn vijgen na Pasen maar dit wou ik jullie niet onthouden . Dit gedicht was een beetje in de vergeethoek geraakt doordat ik al een paar weken druk ben met mondmaskers maken . Dus vandaar die vijgen .
Het leven.
Groeten van Christiane Van Der Elst
Stadstuintje Jea 10/2018
Dit gedicht heb al een paar jaar geleden gemaakt ,maar heb in de laatste zin het woordje NUtoegevoegd .
Gedicht Rita Van Pottelberge Coronavirus
Visie over griepvirus door Jef Soetemans
Gedicht van Maria de Roey
Groetjes Maria De Roey
Hierbij gedicht van Jeannine De Cnodder naar aanleiding van 15 jaar Vlas Antwerpen Centrum
Beste Vrienden,
Aan het einde van het jaar merken we pas hoe snel de tijd door onze vingers glipt. Als de altijd te korte zomer met zijn lange dagen voorbij is en het koude, donkere seizoen aanbreekt, stel ik ieder jaar vast hoe kort een jaar wel is. Dit heeft mij geïnspireerd tot het schrijven van dit gedicht:
Actieve senioren van 't Stad verhalen over hun leven en dat van 65-plussers van de parking
Ze zijn met velen, de krasse knarren in onze maatschappij. Het is een verwaarloosde groep en dat is vreemd want ze zijn economisch nochtans bijzonder interessant: ze hebben tijd en – met enige nuance – ook geld om te spenderen. Ik vind hen vooral boeiend omdat ze zo veerkrachtig zijn en we daar inspiratie kunnen uit halen. Actieve senioren én sinjoren Gerda en Rita vertellen in IK ZOEK EEN MENS wie ze zijn, wat ze doen, waar ze mee zitten en hoe ze dat aanpakken.
Niet alleen het verschil tussen alleen zijn en eenzaamheid komt aan bod maar ook waarom mannen volgens hen méér risico lopen om te vereenzamen dan vrouwen. De vereniging VL@S, de Vlaamse Actieve Senioren, afdeling Antwerpen is voor deze vitale dames hun ankerpunt en bron van verbinding. We komen te weten hoe ze allebei hun echtgenoot hebben verloren en wat dat betekent, niet alleen emotioneel maar ook financieel. Depressie, Parkinson, euthanasie en oude gebruiken die vertroosting brengen worden bijna beeldend beschreven en hoe nuttig een LEIF-document – dat een waardig levenseinde beoogt met respect voor de wil van de patiënt – daarbij is. En soms is de dood doodgewoon een donderslag bij heldere hemel.
Door hun verhalen heen nemen we hun veerkracht waar, ook wanneer ze na een periode van rouw weer voorzichtig het pad van de liefde bewandelen, eerst met een schuldgevoel en nadien met veel uitdagingen en mogelijks gevaarlijke personages. ‘Wijs, grijs en puber’ voelen ze zich, zoals in het boek van Jean Paul Van Bendegem. We leren ook wat andere ouderen vinden van nieuwe intieme relaties en hoe de kinderen van een nieuwe partner een serieuze domper kunnen zetten op de feestvreugde. Nog dit: Gerda was de postillon d’amour van Rita… of was het omgekeerd? En toen kraaide de haan. Luister zelf maar!