Wij Vlamingen dromen al sinds begin van de jaren 90 van verandering. Telkens weer opnieuw verschijnen nieuwe figuren en nieuwe projecten, telkens weer opnieuw komen we bedrogen uit.
Sinds de Tweede Wereldoorlog was de CVP aan zet. De Katholieke partij bepaalde jarenlang de politieke agenda, dan weer aangevuld door de socialisten, dan weer aangevuld door de liberalen. Elk van deze drie zuilen hadden geregeld te maken met corruptieschandalen en dan was een zweeppartij welgekomen. In de jaren 70 maakte de VU haar volle opmars. De partij groeide razendsnel en mocht deelnemen aan de nieuwe staatshervorming. Het Egmontpact onder leiding van Hugo Schiltz werd een regelrecht fiasco. Schiltz verloor enorm veel aanzien en aanhang en zou nadien een randfiguur worden. Onmiddellijk verscheen een scheurlijst in Antwerpen en Brussel; Het Vlaams Blok was geboren. Het Vlaams Blok vervulde jarenlang haar rol als zweeppartij, maar werd meer en meer een anti-migrantenpartij. Het extreem-rechtse profiel van de partij zorgde ervoor dat ze volledig geïsoleerd werd. Er werd een ondemocratisch cordon sanitair afgesproken tussen de meerderheidspartijen. Met het wegvallen van de sympathieke Frank Van Hecke en Marie-Rose Morel verloor de partij enorm veel van haar uitstraling.
Maar er waren ook andere kortstondige initiatieven zoals Rossem en WOW. Het betekende niets.
En natuurlijk dat Verhofstadt zich ook aan een politieke vernieuwing waagde. Zijn liberale VLD was niet meer als een middel om zichzelf tot premier te maken. Van zijn burgermanifesten kwam er niets in huis. Verhofstadt verkocht zijn ziel aan de "duivel" en danste jarenlang naar de pijpen van de socialisten. Hij werd een zielige figuur van een wegkwijnende partij.
De Vlaamse bevolking snakt al jaren naar een rechtlijnig correct alternatief, maar komt steeds weer bedrogen uit. Het NVA is een beetje onze laat hoop geworden. Maar Bart De Wever heeft samen met zijn gewicht ook een stuk charisma verloren. En er komt ook sleet op zijn eeuwig ironisch toontje. En dan is de rechtlijnigheid. In het begin kwam hij over als een consequente intelligente kerel. Maar De Wever heeft ook al een paar bochten moeten nemen. Er waren bochten naar links en naar rechts bij. Zo bij voorbeeld als hij de "socialist" Sigfried Bracke in zijn armen sloot. Een kapitale fout. Bepaalde extreem-rechtse figuren waren misschien ook beter niet aangetrokken. Men kan moeilijk water en vuur verzoenen binnen één partij. Dat is overigens hét probleem bij de Vlaamse Christendemocraten. Wat is dan weer niet begrijp is dat men bullebak Jean-Marie Dedecker niet op een West-Vlaamse lijst heeft gezet. OK, Dedecker is een ruziemaker, maar zijn profiel past toch beter bij het NVA dan een linkse Bracke. Politieke paling Annick De Ridder uit Antwerpen was dan weer wel welkom. Het NVA is een beetje de vuilbak aan het worden van de politiek. Ik heb zo'n beetje een déjà vu gevoel als ik denk aan de verruimingsbeweging bij de VLD.
Maar er waren ook de persoonlijke standpunten van De Wever. Het voorbije jaar riep hij van de torens dat hij absoluut geen ambitie had om nog langer voorzitter te blijven na de verkiezingen van 2014. En hij was enkel geïnteresseerd in het Burgemeesterschap in Antwerpen. Gisteren kregen we weer een ander verhaal te horen. Bart De Wever verklaarde dat het NVA geen postjespartij is en dat niemand op voorhand functies moest opeisen. Het was een sneer naar NVA-er Phillippe Muyters die eerder verkondigde graag Vlaams minister te blijven in de volgende regering. Maar meteen voegde De Wever eraan toe dat het NVA kanidaat was voor het opnemen van uitvoerende functies. En wat nog belangrijker was, De Wever ontkende niet langer kandidaat te zijn voor een premierschap.
Het rechtlijnige van het NVA is aan het verdwijnen en de traditionele politieke praat is in de plaats gekomen. Het NVA gaat het ook niet waar maken. Zelfs al haalt de partij meer dan 30%, ze zal nooit de Belgische structuren kunnen overwinnen. De tijdspanne is ook te kort. Tegen de volgende verkiezingen is er al heel wat sleet op de formule.
We hebben het bij vele partijen gezien. Zolang een strategie werkt en de partij groeit, kan ze bijna iedereen gelukkig houden. Van zodra een partij stagneert steken frustraties de kop op. En dan begint de leegloop. We dat gezien bij het Vlaams Belang, de Volksunie en de VLD.
Koning Filip dient zich dus nog geen zorgen te maken.
N-VA-minister Philippe Muyters zal bij de verkiezingen van 25 mei de Vlaamse lijst in Antwerpen duwen. Vlaams parlementslid Helga Stevens krijgt de tweede plaats op de Europese lijst van N-VA. In West-Vlaanderen duwt Pol Van den Driessche de Kamerlijst. Dat heeft de nationale kiescommissie van N-VA gisterenavond beslist.
Eerder op de dag maakte de partij bekend dat partijvoorzitter Bart De Wever de kamerlijst in Antwerpen zal trekken. Fractieleider in de Kamer Jan Jambon duwt de lijst.
De Europese lijst zal aangevoerd worden door Johan Van Overtveldt, gewezen hoofdredacteur van het weekblad Trends. Achter hem komt Helga Stevens, gevolgd door Europees parlementslid Mark Demesmaker.
In Antwerpen trekt De Wever de Kamerlijst, gevolgd door kamerlid Zuhal Demir. De Vlaamse lijst wordt aangevoerd door Liesbeth Homans, gevolgd door Vlaams Parlemenslid Kris Van Dijck. Minister Muyters duwt de lijst.
In West-Vlaanderen trekt Brecht Vermeulen de Kamerlijst voor kamerlid Daphné Duméry. Pol Van den Driessche, gewezen vtm-journalist, duwt. Vlaams minister Geert Bourgeois trekt de Vlaamse lijst. Brugs N-VA-politica An-Minne Soete staat op twee, Kristof Pillaert is lijstduwer;
In Oost-Vlaanderen trekt Siegfried Bracke de Kamerlijst, voor Kamerlid Sarah Smeyers .De burgemeester van Aalst, Christophe D'Haese, is lijstduwer. Voor het Vlaams Parlement is Vlaams fractieleider Matthias Diependaele lijsttrekker, voor senator Elke Sleurs. Burgemeester van Sint-Niklaas Lieven Dehandschutter duwt.
In Vlaams-Brabant trekt Theo Francken de Kamerlijst, voor Kristien Van Vaerenbergh. Luc Deconinck, burgemeester in Sint-Pieters-Leeuw, duwt de lijst. Ben Weyts trekt de Vlaams lijst, voor Kamerlid Nadia Sminate. Willy Seghers duwt de lijst.
In Limburg is Steven Vandeput lijsttrekker voor de Kamer, voor Karolien Grosemans. Frieda Brepoels is lijstduwer. Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans trekt de Vlaamse lijst, voor Lies Jans. Huub Broers, burgemeester van Voeren, duwt de Vlaamse lijst.
Senator Karl Vanlouwe trekt de lijst voor het Vlaams Parlement in Brussel. Johan Van Den Driessche trekt de lijst voor het Brussels Parlement. Die lijst wordt geduwd door huidig Brussels Parlementslid Paul De Ridder.
BRUSSEL – Eurocommissaris voor Handel Karel De Gucht ontkent formeel dat hij meer weet over het lot van de BBI-inspecteur Karel Anthonissen, van wie sinds afgelopen weekend elk spoor ontbreekt. “Iemand ontvoeren en folteren, zelfs al was het maar een BBI-inspecteur, tot hij smeekt om de zoete genade van de dood, dat is beneden de waardigheid van iemand als Karel De Gucht”, verklaart Karel De Gucht.
De EU-excellentie erkent dat de relaties met zijn naamgenoot al een tijdlang waren verzuurd. “De heer Anthonissen en ik zijn niet de beste vrienden, dat klopt”, stelt De Gucht, “zeker niet sinds de heer Anthonissen heeft geprobeerd om mij, Karel De Gucht, te fucken voor een bedrag dat rond één miljoen euro draait. Dat geeft echter nog geen grond aan de indianenverhalen die stellen dat ik de heer Anthonissen zou hebben laten verdoven, ontvoeren, en folteren tot op een punt waarop de heer Anthonissen eventueel zou hebben gewenst dat hij nooit was geboren.”
Kapotmaken
De Gucht is dan ook verbaasd over de kwalijke insinuaties die hem sinds de onrustwekkende verdwijning van Anthonissen achtervolgen. “Awel ja, we hadden een beetje een klein dispuut over iets met de belastingen”, geeft hij hierover toe. “Maar wil dat daarom ook zeggen dat ik de heer Anthonissen, van wie ik overigens perfect weet waar zijn mooie huis is gelokaliseerd, en waar zijn lieve kinderen elke ochtend om 07u26 de bus nemen om naar school te gaan, een kwaad hart toedraag? Ik dacht het niet. Als ik iemand wil kapotmaken tot in de kern, dan doe ik dat louter verbaal, psychologisch, politiek, economisch en financieel”, sust De Gucht. “Echt fysiek geweld gebruik ik relatief weinig.”
Karel De Gucht: “Ik? Anthonissen met 9mm-Manillatouw vastgebonden en verzwaard met drie loodgordels in het kanaal Gent-Terneuzen gegooid ter hoogte van Zelzate?! Kletskoek!”
Intussen gaat het onderzoek van de federale politie naar de verdwijning van Anthonissen verder. De Gucht lijkt gerust in de afloop. “Cafévrienden zullen we wellicht inderdaad nooit worden”, analyseert hij de situatie. “Maar de insinuaties als zou ik de heer Anthonissen op dit moment vastgebonden gevangen houden in mijn kelder, als zou ik zijn nagels één voor één hebben uitgetrokken, als zou ik zijn vingers en tenen langzaam hebben afgezaagd met een gekarteld mes, als zou ik daarbij intens hebben genoten van hoe hij schreeuwde als een klein meisje, als zou ik hem op het hoofd hebben geslagen met een klauwhamer al roepende van ‘EN WIE FUCKT ER NU MET KAREL DE GUCHT HE JONG, INSPECTEUR VAN MIJN KLOTEN!!’, neen, dat soort wilde beschuldigingen, dat moet stoppen.”
In rook opgaan
Ook alle naaste familieleden, vrienden, buren en collega’s van Karel Anthonissen konden bij het ter perse gaan niet meer worden bereikt voor commentaar. “Da’s toch curieus he, hoe mensen zomaar opeens, poef, in rook schijnen op te gaan en nooit meer enig teken van leven geven”, mijmert De Gucht. “Ze zijn misschien toevallig allemaal op hetzelfde moment op vakantie vertrokken?”, oppert de Eurocommissaris. “Pas op, dat gebeurt soms he!”"
UPDATEKarel Anthonissen, de gewestelijk directeur van de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) Gent die een blaam riskeert als tuchtsanctie voor zijn tussenkomst in de belastingzaak rond Europees commissaris voor Handel Karel De Gucht en zijn echtgenote Mireille Schreurs, wil dat de FOD Financiën klacht indient tegen De Gucht. "De Gucht en zijn raadsman hebben mijn cliënt als ambtenaar in functie gesmaad, beledigd en bedreigd", zegt Hugo Coveliers, de advocaat van Anthonissen.
De fiscus startte een onderzoek omdat de villa van het echtpaar in Toscane argwaan wekte. Doordat de fiscus uiteindelijk de rekeningen van het echtpaar kon inkijken, werd een betwiste aandelentransactie opgemerkt. De Gucht realiseerde in 2005 een winst van 1,2 miljoen euro met het verkopen van aandelen van een zinkbedrijf, en het is op die transactie dat de fiscus 900.000 euro eiste van het echtpaar. Het Gentse hof van beroep oordeelde in december dat de fiscus onvoldoende aanwijzingen van belastingontduiking had om de rekeningen van het echtpaar in te kijken. De machtiging om de rekening in te kijken, werd vernietigd en alle gegevens daaruit mogen door de fiscus niet gebruikt worden.
De top van Financiën oordeelt dat Anthonissen zich had moeten terugtrekken uit de zaak-De Gucht. De baas van de BBI had voorgesteld om Anthonissen een terechtwijzing te geven, maar de top van Financiën wil hem een blaam geven. Omdat dat een zwaardere tuchtsanctie is, kon Anthonissen zich vandaag opnieuw verdedigen.
Gesmaad, beledigd en bedreigd "We hebben opnieuw weerlegd dat er sprake is van een fout in hoofde van Anthonissen", zegt zijn advocaat Hugo Coveliers. "Bovendien hebben we aan de voorzitter van de FOD Financiën gevraagd dat hij of de minister van Financiën klacht indient tegen De Gucht. Zowel meneer De Gucht en zijn raadsman hebben herhaaldelijk na de uitspraak (van het hof van beroep, nvdr.) mijn cliënt gesmaad, beledigd en bedreigd. Het artikel 276 van het Strafwetboek voorziet straffen voor iemand die een ambtenaar in functie beledigt. De Gucht heeft meneer Anthonissen onder meer een machtswellusteling genoemd."
Partijdigheid Volgens de verdediging van De Gucht had Karel Anthonissen blijk gegeven van partijdigheid in het dossier, maar het hof oordeelde dat die "partijdigheid niet aanwezig is in het dossier". Anthonissen had meer dan tien jaar geleden over De Gucht geschreven in een stuk over het cordon sanitaire in 't Scheldt. "Ik heb De Gucht inderdaad een 'cordon bleu'-voorzitter genoemd, maar had het ook over een cordon vert en cordon rouge", verklaarde Anthonissen voor het hof van beroep.
De Gucht verklaarde na het arrest van het hof dat hij blij was dat er "een einde komt aan de vaudeville opgezet door meneer Anthonissen". Hij omschreef hem als "partijdig", "een gevaarlijk man" en "een machtswellusteling". Gevraagd of hij verdere stappen ging ondernemen tegen Anthonissen, zei De Gucht: "Ik zal er eens over nadenken onder de kerstboom."
Anthonissen schiet nu terug en wil een klacht van Financiën tegen De Gucht. "Nu is het aan de FOD Financiën om te zien wat ze doen. Ze moeten een definitief voorstel overmaken aan de minister van Financiën. Als ze bij een blaam blijven, gaan wij aan minister Geens vragen om artikel 276 toe te passen en klacht neer te leggen bij de procureur des Konings tegen meneer De Gucht wegens smaad, beledigingen en bedreigingen aan een ambtenaar", zegt Coveliers.
Rondtrekkende dadergroepen plegen steeds vaker inbraken in België. Ongeveer de helft van alle inbraken is het werk van zo'n bende. En daarvan blijkt bijna 70 procent buitenlander te zijn. Dat schrijft Het Laatste Nieuws vandaag op basis van cijfers die minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) vrijgaf na een parlementaire vraag van Peter Logghe (Vlaams Belang).
In 2012 waren er in België 75.268 inbraken, het grootste aantal in jaren. In 2011 schatte minister van Justitie Annemie Turtelboom (OpenVld) het aandeel van rondtrekkende daders daarbij nog op 25 tot 30 procent. "Nu is dat al 40 à 50 procent", zegt hoofdcommissaris Eddy De Raedt, directeur goederencriminaliteit bij de federale politie. "Hun 'marktaandeel' neemt almaar toe."
Aangezien zowat 70 procent van de geïdentificeerde bendeleden van buitenlandse komaf is, kan je dus stellen dat 35 procent van alle inbraken in ons land gepleegd is door een buitenlander. Het grote struikelblok is de aanpak van minderjarige daders, vaak Roma-kinderen. "In één dossier op de vijf speelt een minderjarige een rol", zegt De Raedt. "Zij worden beschermd door het jeugdrecht en blijven vaak ongestraft."
Maximum 0,2 promille in het bloed van wie achter het stuur kruipt. Dat is een opvallende maatregel in het ontwerp van het 'Mobiliteitsplan Vlaanderen' waaraan Vlaams CD&V-minister van Mobiliteit Hilde Crevits momenteel de laatste hand legt. Momenteel ligt die grens op 0,5 promille, goed voor zo'n twee glazen wijn of bier.
Crevits heeft geen enkel onderzoek gedaan bij de Belgen en wat zij van deze maatregel vinden.
Ze baseert zich op Amerikaans onderzoek dat recent in het vaktijdschrift Injury Prevention verscheen. Uit een analyse van 570.000 politierapporten blijkt dat bestuurders met 0,1 promille in het bloed al liefst 46 procent meer risico lopen om een ongeluk te veroorzaken dan bestuurders die geen druppel op hebben.
Iedereen weet hoe de VS staat ten opzichte van alcoholgebruik. In Amerika wordt alcoholgebruik erger aanschouwd dan wapenbezit. Daarom dient men dit soort studies met de nodige relativering te bekijken.
Maar Crevits vindt toch een partner in het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid. Of het zover komt is koffiedik kijken. Minister Crevits zal over de promillegrens op het federale niveau moeten onderhandelen. En daar zitten gelukkig nog een paar ministers die dagdagelijks wel onder de mensen komen en aanvoelen wat er bij de bevolking leeft.
Bovendien heeft de Horeca al heel wat moeten slikken de voorbije jaren. Er was het bikkelharde rookverbod, nu komt de zwarte kas. Tel daarbij een bijna compleet alcoholverbod en duizenden jobs zullen verdwijnen. Wat Crevits met dat extra leger van werklozen zal doen, weet niemand.
Staatssecretaris voor Mobiliteit Melchior Wathelet (CDH) meldt alvast via zijn woordvoerster dat hij geen brood ziet in een lagere promillegrens. Hij ziet meer heil in de recente verhoging van de boetes voor dronken rijden. Wathelet is ervan overtuigd dat meer sensibilisering meer zoden aan de dijk zal zetten.
Men kan zich toch de vraag stellen of sommige politici wel affiniteit hebben met de bevolking. Vele beslissingen zijn zo wereldvreemd dat men zich ernstig zorgen moet beginnen maken.
Een jongeman uit Oostende keek raar op toen bleek dat hij samen met twee andere mannen voor de rechtbank van Veurne moest verschijnen naar aanleiding van een vechtpartij vorig jaar in Diksmuide, schrijft Het Laatste Nieuws.
Davy V. beweerde gisteren voor de strafrechter dat hij daar niet thuishoorde. Volgens zijn advocate Ruth Vermeersch moest niet haar cliënt, maar een naamgenoot uit Nieuwpoort gedagvaard worden. "Mijn cliënt heeft een blanco strafblad, maar zijn naamgenoot heeft al meerdere feiten op zijn kerfstok", klonk het.
De 'beklaagde' kon niet lachen met de misser. "Ik heb speciaal hiervoor verlof moeten nemen." Het Openbaar Ministerie beloofde de zaak te onderzoeken.
"De niet aangegeven activa van Belgische klanten in Zwitserland zouden zeker oplopen tot 60 miljard euro. Dat schrijft L'Echo vandaag op basis van berekeningen van Gabriel Zucman, professor aan de London School of Economics. Hij baseert zich op cijfers van de Zwitserse nationale bank," schreef de website van HLN vandaag.
We zijn weer vertrokken met het gegoochel van cijfers. John Crombez kan er weer een gans politiek pamflet aan wijden. Een "Zwart en Wit bis" dus. Wie zou de staatssecretaris nu bedanken in zijn voorwoord voor de -onbezoldigde of zwarte (!)???- hulp bij het schrijven van zijn boek.
Dus de Echo haalt de cijfers van een professor, die de cijfers op zijn beurt haalt van de Zwitserse nationale bank. Waar zijn aub deze cijfers? Ik wil ze zien want ik ben dat beu om via omwegen gezever te moeten aanhoren.
"Zwitserland startte in de herfst van 2012 gesprekken op met België over een Rubik-akkoord om de Belgische tegoeden in Zwitserland te belasten. Er was toen sprake van 30 miljard euro die Belgen in Zwitserland op rekeningen hadden staan, maar dat bedrag zou dubbel zo hoog liggen. En dat is nog een "lage schatting", zegt Zucman. "De gegevens van de Zwitserse nationale bank zijn van hoge kwaliteit: ze omvatten alle banken die in Zwitserland actief zijn, ook de vele filialen van buitenlandse banken, en alle vermogens die er neergelegd zijn", zegt hij. "Het probleem is dat de statistici de echte begunstigden van het geld niet opsporen. Bepaalde tegoeden die aan Zwitsers worden toegeschreven, behoren in de werkelijkheid toe aan buitenlanders.""
Hoe Zucman weet hoeveel er Belgen achter zogezegde Zwitserse namen zitten, kan hij natuurlijk niet vertellen. Misschien dat hij het 's nachts gedroomd heeft of misschien dat hij bij de zelfde waarzegster gaat van John Crombez.
30 miljard euro verloren inkomsten in België
Crombez kan er natuurlijk ook wat van. Volgens hem mislopen we jaarlijks 30 miljard euro door zwartwerk. Helemaal achteraan in zijn politiek pamflet geeft hij meer informatie over dit mysterieuze cijfer. Het zou van een "meting" komen van de Europese Unie. Inderdaad, volgens Crombez kan de EU ons zwart geld "meten", en dus niet "schatten". Ergens moet men overal afluisteringsapparatuur geplaatst hebben, zodat ze alle Belgen onophoudelijk kunnen "meten". Larie en apekool. De EU baseert zich natuurlijk op een studie van één of andere wetenschapper, die denkt aan de hand van statistieken te kunnen afleiden hoeveel zwart geld in omloop is. Die studie wordt dan stoer als een "meting" voorgesteld, maar is een inschatting waarvan niemand weet of ze écht strookt met de realiteit.
Wanneer we het cijfer van 30 miljard aan gezond boerenverstand onderwerpen, zakt het cijfer direct in duigen. Want zoals elders beschreven dient men voor 30 miljard te moeten betalen een bruto winst aangeven van ca 100 miljard euro. En voor 100 miljard euro bruto winst moet men dan weer ca 200 miljard omzet draaien. 200 miljard euro zwarte omzet zou betekenen dat ELKE zelfstandige per jaar 200.000 euro in het zwart zou moeten doen in België. Zelfs de freelance journalist voor Roularta zou elke maand ca 20.000 euro in het zwart doen. Absurde hoge cijfers die kant noch wal raken.
Crombez blijkt in zijn eigen boek plots niet goed meer te kunnen rekenen. Volgens hem komt 30 miljard euro aan gemiste inkomsten overeen met een zwarte economie van ca 60 miljard. Super bizar. Crombez moet als geen ander weten dat de belastingsvoet in dit land ca 30% is. Dus 30 miljard kan nooit een afgeleide zijn van 62 miljard. Geen enkele intelligente reporter die deze BEWUSTE rekenfout heeft gezien.
Rijken worden de nieuwe Joden
Ik heb het al geschreven. Dit soort artikels gaan er in als zoeke koek. Iedereen in deze maatschappij draagt de gevolgen van de crisis. Iedereen heeft het moeilijk en dan is een "zondebok" altijd welkom. En men mag geen buitenlanders meer viseren want dat is racisme. De NAZI's hadden de Joden als zondebok en dat werd gretig gesmaakt door de bevolking. Indien een zondebok rijk is, dan is dat een serieuze meevaller. Men kan de zondebok verdrijven en zijn geld opstrijken. Het is nu niet anders. Door pseudowetenschappelijk gezever voor te stellen als een "wetenschappelijke meting" geeft men wapens aan diegenen die de rijken als zondebok willen gebruiken.
Ook de studie over de 60 miljard euro in Zwitserland raakt kan noch wal. Wellicht heeft de Zwitserse centrale bank een cijfer van 30 miljard overgemaakt. De Zwitsers werken zeer nauwkeurig. Als ze 30 miljard overmaken, dan is wellicht ook zo. Dat er één of andere politiek benoemde "professor" dat bedrag nog eens verdubbelt, is zijn probleem. Maar dat is zeker geen "meting".
En wat meer is, het betekent eveneens de dagen van het zwarte geld in Zwitserland geteld zijn. In plaats van dit artikel als een negatief aanvallend artikel te plaatsen op de website van HLN, zou men beter titelen: "Zwart geld Belgen in Zwitserland niet meer veilig". Dit geld komt vroeg of laat terug in onze maatschappij. De ontduikers zullen hiervoor een fikse boete moeten betalen.
Waar zit dan al het zwarte geld?
Maar ik zit opnieuw met een probleem. Volgens John Crombez is de zwarte economie in dit land goed voor ca 60 miljard euro PER JAAR. En er staat maar 30 miljard -of volgens de professor 60 miljard- in Zwitserland. Waar zit verdorie al dat zwart geld? Let op met spreekt hier over gigantische sommen van honderdduizenden euro's per zelfstandige. Buiten Zwitserland zie ik in Europa geen land waar men nog terecht kan. Dus alle zelfstandigen moeten jaarlijks met een geldkoffertje ergens heen gaan. Men kan perfect de vluchten van Belgen vanuit België in kaart brengen. Er zijn één miljoen zelfstandigen. Er moeten vele duizenden vluchten naar belastingparadijzen zijn om al dat geld te kunnen deponeren op een "veilige" buitenlandse rekening.
Welnu, mocht men de proef op de som doen, dan zou men vaststellen dat er geen honderdduizenden euro's aan zwart geld per zelfstandige zijn. Er zijn geen duizenden vluchten naar het buitenland. Het gaat slechts over een fractie van hetgeen in de media voor waarheid wordt verkondigd. En het "zakgeld" dat de kleine zelfstandige hier en daar eens opraapt, dat biedt hem een beetje comfort en deze barre tijden. Met dat zakgeld gaat eens met zijn vrouwtje gaan eten of koopt hij haar een braceletje bij een lokaal juwelier. Vroeger mocht die kleine zelfstandige eens op kosten van zijn bedrijf gaan eten. Het werd door de vingers gezien. En hij mocht zichzelf eens een geschenk geven na jaren inzet. Dat is nu ook verboden. Natuurlijk dat het zwartwerk geen 60 miljard euro per jaar is. Misschien is het 10% procent hiervan. Een druppel op een hete plaat.
Sukkelaars van kleine zelfstandigen
En als de zelfstandigen op pensioen gaan, krijgen ze een pensioen dat lager is dan de uitkering van een asielzoeker. En zij hebben dan wel 45 jaar voor de maatschappij gewerkt. Ik heb veel medelijden met de échte kleine zelfstandigen. De mevrouw met het groentenkraam, de frituuruitbaatster, de hoogbejaarde nachtwinkelhoudster. Het geld loopt daar niet vanaf. Het zijn sukkelaars.
Natuurlijk dat iedereen staat te gapen naar de Mercedes van de lokale beenhouwer of bakker. Dat is juist. Die bakker of beenhouwer staat elke dag om 5u op en ziet er meestal niet gezond uit. Ik ken er weinig die 80 jaar oud worden. De rijkdom die ze hebben, is er grotendeels gekomen door zich letterlijk kapot te werken. En voor hun mercedes mogen ze sinds Di Rupo I elke maand 300 euro extra personenbelasting betalen. Echt iets om jaloers op te zijn...
Als ik de facebookpagina van John Crombez lees, moet ik overgeven. Zoveel gefrustreerde mensen die Crombez feliciteren met zijn aanvallen op de nieuwe zondebok: De zelfstandige.
Luie ambtenaren
Zwartwerk is verboden. Maar niets doen op kosten van de maatschappij is dat ook. Ik ken iemand van de NMBS die elke dag op mijn trein zit, die niets te doen heeft. Elke dag zit op zijn bureau naar buiten te staren. Hij verveelt zich stierlijk dood. Gaat nu en dan TIJDENS DE WERKUREN met de trein naar Oostende achter verse vis om zo zijn dagen door te komen. Deze man wordt betaald door de overheid...Tijdens de Tour de France sturen stedenbouwkundige ambtenaren mij berichtjes dat ze met gans hun dienst live naar de koers aan het kijken zijn, terwijl burgers braaf zitten te wachten op hun dossier. In december kreeg ik een antwoordbrief van het kadaster ivm een simpele vraag die ik in augustus had gesteld. Iedereen kent op zijn dienst statutair benoemde ambtenaren die amper 50% doen van een contractuele. Jawel, het statuut van ambtenaar beschermt die mensen nog steeds. Waarom werken er in ons land twee keer zoveel ambtenaren dan in Nederland? Wie heeft het boek van John Crombez geschreven en waar en wanneer? Wellicht tijdens de uren op kosten van de gemeeschap. Als men een zondebok zoekt, kan men er vlug één vinden. Men moet niemand in de maatschappij viseren. Want men is zelf niet zuiver!
Gigantisch bedrag in vergelijking totale rijkdom van ALLE belgen
Ons vermogen bedraagt, na aftrek van de schulden, 838,4 miljard euro. Dankzij het verbeterde klimaat op de beurzen is dat vermogen in amper drie maanden tijd - van eind juni tot eind september 2013 - met meer dan 9 miljard euro gestegen, zo leren cijfers van de Nationale Bank.
Als we al ons spaargeld en onze beleggingen samentellen, beschikten de Belgen eind september vorig jaar over een brutovermogen van liefst 1.057,8 miljard euro. Dat brutobedrag houdt wel geen rekening met de waarde van het vastgoed en de leningen die we hebben uitstaan. De Belgen hebben tijdens de zomer immers ook meer financiële verplichtingen opgebouwd. Zo kwam er voor 1,7 miljard euro aan woonkredieten bij. Samen met alle uitstaande kredieten en belastingen brengt dat het totaal van onze financiële verplichtingen op 219,4 miljard euro. Dat is een klein miljard meer dan in het tweede kwartaal van 2013.
Een agent in uniform maakte seksfilmpjes in de kleedkamer van het commissariaat. De man stuurde het beeldmateriaal naar een collega. De ontvanger was allerminst onder de indruk en maakte de beelden over aan de disciplinaire raad van de politie in Zweden.
De agent ging aan de slag in het politiekantoor van de stad Uppsala waar hij werkzaam is en stuurde de filmpjes naar een collega met wie hij al tekstberichtjes uitgewisseld had.
De raad kwam na rijp beraad tot de conclusie dat de agent "de seksuele integriteit van de ontvanger door de filmpjes overschreden was" en dat de daden van de agent "het vertrouwen in de politie kon schaden omdat hij tijdens zijn bezigheden het uniform droeg". De knappe koppen van de raad bedachten hem met een boete in de vorm van vijf dagen loonverlies en een waarschuwing.
Een non uit de Italiaanse stad Rieti is deze week onverwachts bevallen. De vrouw zou aan lokale media hebben verteld dat ze "geen idee had dat ze zwanger was". Ook het klooster waar de vrouw woonde zou "verrast" geweest zijn door het nieuws. Dat meldden verschillende internationale media.
De 31-jarige vrouw werd woensdag in allerijl met hevige buikpijn naar het ziekenhuis gebracht. Daar beviel ze enkele uren later van een gezonde baby. De jonge moeder komt oorspronkelijk uit El Salvador en zou haar pasgeboren zoontje Francesco genoemd hebben, naar de huidige paus.
Italiaanse media berichtten gisteren over de gebeurtenis, die ondertussen ook internationale aandacht geniet. Burgemeester van Rieti, Simone Petrangeli, riep intussen op om de privacy van de vrouw te respecteren. Een lokale priester Don Fabrizio Borello liet aan journalisten weten dat de non "van plan was zelf voor het kind te zorgen".
De PS wil inkomsten die mensen verwerven via onroerend patrimonium belasten. Dat zou volgens de Franstalige krant Le Soir in het verkiezingsprogramma van de partij komen.
Daarmee wil de partij naar eigen zeggen niet de kleinere investeerder viseren, maar de 'multi-eigenaars'. "Het is niet normaal dat wie 96 appartementen heeft, enkel onroerende voorheffing betaalt", zegt Paul Magnette, voorzitter van de PS, vandaag in Le Soir.
De partij stelt voor huurinkomsten progressief te belasten: wiens eigendommen meer opbrengen moet meer betalen. Investeringen zoals bijvoorbeeld een energiebezuinigende verbouwing zou de PS fiscaal aftrekbaar maken.
In november van vorig jaar sloot Koen Geens, minister van Financiën, al niet uit dat er een belasting zou komen op de reële huurinkomsten uit een eigendom die verhuurd wordt aan een privaat persoon. Europa dringt er al langer op aan dat ons land de vastgoedfiscaliteit aanpast.
De Bijzondere Belastinginspectie (BBI) onderzoekt een miljardenstroom van de groep KBC naar verschillende belastingparadijzen. Dat is maandag achter gesloten deuren meegedeeld aan de andere antifraudediensten in het college voor de strijd tegen de fiscale en sociale fraude, schrijft De Tijd vandaag.
De cel Belastingparadijzen van de BBI gaf tekst en uitleg. Daarbij was zelfs sprake van een "cijfer met twaalf nullen", dus meer dan duizend miljard euro, aan transacties die KBC via de belastingparadijzen zou hebben gedaan. Dat is volgens de fiscus veruit het hoogste bedrag van alle Belgische bedrijven die werken met fiscale "vluchtlanden".
Tijdens de vergadering werd afgesproken dat de BBI het voortouw zal nemen in het onderzoek. Staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (sp.a), die het antifraudecollege voorzit, wil niets zeggen over het dossier. "Ik heb wel gevraagd de kwestie zo snel en zo efficiënt mogelijk aan te pakken. Eén ding is duidelijk: de aankondiging dat we de fiscale paradijzen aanpakken, is realiteit."
"Niets te verbergen" KBC-woordvoerster Viviane Huybrecht benadrukt dat KBC niets te verbergen heeft. "Enkele jaren geleden is in ons land een wet ingevoerd die alle Belgische bedrijven verplicht betalingsstromen met firma's in belastingparadijzen aan te geven. KBC Bank heeft dat volledig en correct gedaan. En wij hebben aan de belastinginspecteur naar aanleiding van de gewone controles uitvoerig en in alle transparantie uitleg gegeven over die transacties. Wie ons daarom vraagt, zullen we graag opnieuw uitleg verschaffen."
Radarverklikkersysteem Coyote heeft vandaag naar eigen zeggen in België 440.000 abonnees, een stijging met ongeveer 40 procent in een jaar tijd. "2013 was dan ook een Grand Cru jaar voor ons", klinkt het tijdens de persdag van het autosalon van Brussel. Een op de tien automobilisten in België rijdt rond met een Coyote-radarverklikker.
Coyote Systems maakte dinsdag ook bekend dat het ook in België winkels gaat openen. De eerste 'Coyote Store' is gepland in Waver en zou er al in het eerste kwartaal van 2014 moeten komen. Daarna volgen winkels in het Antwerpse en het Brusselse.
Wegtakelen Tot slot kondigde Coyote ook aan dat het, samen met het bedrijf 'Thank you', een systeem ontwikkeld heeft dat zijn gebruikers moet toelaten om, voor een jaarlijks abonnement van 25 euro, te vermijden dat hun wagen weggesleept wordt in geval van slecht geparkeerd staan. Via een vignet op de voorruit kan de bestuurder van de wagen in kwestie gratis en anoniem verwittigd worden dat hij zijn wagen moet verplaatsen. "Het is niet de bedoeling om fout parkeren aan te moedigen, maar wel om onder andere dure sleepkosten te vermijden", klinkt het.
Didier Reynders: ‘In Wallonië is het zoals in Noord-Korea’
Bron: Raaskalderij - Gepost door Lander Maanop 13 januari 2014
BRUSSEL – Didier Reynders, de in ongenade gevallen voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Wallonië die onlangs uit de communistische streek kon wegvluchten, deed in De Ochtend op Radio 1 zijn verhaal. “In Wallonië is het zoals in Noord-Korea,” verklaarde hij.
Didier Reynders houdt moedig stand onder de toornige blik van de Grote Leider. (archieffoto)
Het is uitzonderlijk dat nieuws uit de erg geïsoleerde regio de Vlaamse media bereikt. Reynders vertelde hoe hij en enkele getrouwen ‘s nachts de gedemilitariseerde zone tussen Vlaanderen en Wallonië konden oversteken, nadat ze aan enkele PS-grenswachters hun “lichamelijke diensten” hadden aangeboden. Het gerucht dat alle PS’ers perverte devianten zijn lijkt daarmee ook bevestigd.
“Alles in Wallonië draait om één partij, en zelfs maar één man,” getuigde Reynders. “Het hele staatsapparaat staat er in dienst van de verheerlijking van de Grote Leider, Elio Di Rupo. De RTBF (De Waalse staatszender en het enige televisiestation dat in Wallonië mag uitzenden, nvdr.) ontwikkelt aan de lopende band programma’s waarin de lof van Elio Di Rupo wordt gezongen. Hij wordt afgebeeld als een bijna goddelijke figuur met bovenmenselijke krachten en de enige die de Waalse bevolking kan beschermen tegen de constante dreiging uit Vlaanderen.”
Draagraket
De personencultus rond Elio Di Rupo gaat hand in hand met het voortdurende machtsvertoon van het Waalse leger, het tweede grootste ter wereld. De militaire parades, waarbij duizenden Waalse soldaten voor het oog van de Grote Leider voorbij marcheren, volgen elkaar in snel tempo op en moeten de bevolking verzekeren van de kracht en de sterkte van het PS-partijapparaat. “Ook het nucleaire wapenprogramma en de voortdurende stroom nieuwsberichten over de nieuwe technologische doorbraken die daarmee verbonden zijn, passen in die strategie,” vertelde Reynders. Wallonië demonstreerde onlangs nog zijn lanceercapaciteiten door een draagraket vanuit Luik over Vlaanderen in de Noord-Zee te schieten. “Een zet om Vlaanderen te provoceren, maar ook vooral om indruk te maken op de eigen bevolking,” verduidelijkte de gevluchte Waal.
Somber
De toekomst van Wallonië ziet Didier Reynders somber tegemoet: “De PS is al 25 jaar op alle niveaus van Brussel en Wallonië aanwezig. Niemand kan die macht zomaar breken. Pas als de bevolking leert hoeveel beter het in bijvoorbeeld Vlaanderen is, kan er een krachtige verandering komen. Maar zolang Elio Di Rupo als enige Waalse politicus in ’69 minutes sans chichis’ kan optreden, zal dat niet gebeuren.”
He promised the crowd that if his African National Congress (ANC) party was re-elected into power with over 90 per cent of the popular vote, he would come back to the village to slaughter cows in celebration.
'When the elections are over, I'm coming again. If you give us 90 per cent upwards during the elections, we are coming here to slaughter cows. Less than 90 per cent, I don't come.'
South Africa President Jacob Zuma (second left), the ex-wife of Nelson Mandela, Winnie Mandela Madikizela (left), and the widow of Nelson Mandela, Graca Machel (third left) sit by the coffin of Nelson Mandela during his funeral ceremony
Zuma also told the crowd that the ANC would continue to run South Africa 'for ever'.
'We will continue to run this government forever and ever. Whether they (detractors) like it or not!' Zuma said.
Although South Africa's ANC government is predicted to win this year's election with around 60 per cent of the vote, it is forecast to lose a great deal of popular support.
The past five years have seen widespread economic strife in South Africa.
The former liberation party has also been embroiled in a series of highly damaging corruption scandals.
President Zuma is also widely perceived has having personally profited from his presidency by building a lavish £10 million homestead with what is alleged to be taxpayers' money.
Jacob Zuma played a significant role in the ANC's struggle against apartheid, working as a commander of the movement's armed wing, the uMkhonto we Sizwe (MK).
As part of his underground work for the MK, he travelled incognito around South Africa, helping plot military exercises against apartheid targets.
Many South African political commentators have expressed fears that Zuma's and the ANC's growing unpopularity may see him and the party try to play on South Africans' racial fears to win support.
President Zuma is also widely perceived has having personally profited from his presidency by building a lavish £10 million homestead with what is alleged to be taxpayers' money
Ofschoon ik mij op voorhand mateloos ergerde aan de kritiekloze manier waarop het boek in de media werd voorgesteld, heb ik het tijdens de Kerstvakantie toch volledig doorgenomen.
Crombez verwijst zelf in zijn voorwoord dat het boek werd geschreven met hulp van een aantal personen; Hij noemt "Jeroen, An, Sarah en Isabelle".
Volledig in de lijn van het boek plaats ik daar natuurlijk bedenkingen bij. Wie zijn deze mensen die hebben geholpen?
Hebben ze geschreven aan dit boek NA hun uren of TIJDENS hun uren bij de overheid op het kabinet?
Want indien ze het NA hun uren hebben gedaan, is dit een geval van zwartwerk en indien ze het tijdens de uren gedaan hebben op een overheidsdienst of een kabinet, dan is dat ook een vorm van fraude. Want overheidspersoneel wordt niet betaald om politici persoonlijk te helpen bij het schrijven van een politiek pamflet.
Heeft John Crombez hen dus vergoed? Heeft hij hiervoor facturen? Of betaalde hij in natura, via een diner of via het door hem zo gehate cash geld?
Anders gebruikt Crombez overheidsgeld of overheidspersoneel voor persoonlijke verrijking en dat kan wel tellen voor een staatssecretaris voor Fraudebestrijding. Ik stel er mij dus vragen bij, zonder ik inzage heb in de situatie. Maar het zou mij verwonderen dat het allemaal koosjer is verlopen.
Wat gaat Crombez overigens doen met de opbrengst van dit boek? Ik denk dat we als bevolking ook recht hebben op transparantie bij onze politici.
Amper cijfermateriaal, noch statistieken
Het boekje telt 188 bladzijden. Op pagina 11 stelt Crombez stoer dat ons land "30 miljard euro" misloopt door fraude. Dat cijfer komt volgens hem van Europa. Meer zegt hij er niet over. Wie? wat? waar? Daar heeft de lezer het gissen naar. Geen enkele bron wordt meegegeven.
Maar op basis van dit geheimzinnig cijfer wordt een gans pleidooi gehouden voor de aanpak van fraude in dit land. Opmerkelijk is ook dat hij op pagina 11 toevoegt: "Even kort door de bocht, we betalen dus 30 procent te veel belastingen omdat een aanzienlijke groep er géén of te weinig betaalt." Belangrijk is het eerste deel: "kort door de bocht". Want nadien heeft Crombez niets anders gedaan dan zelf "kort door de bocht" te gaan door in de media stoer te gaan vertellen dat we 30% teveel belastingen betalen door de fraudeurs. En dat is toch straf. Zelf doen wat hij in zijn eigen boek als een foute redenering omschrijft.
Professor Schneider en "goed geplaatste" advocaten
Uiteindelijk duurt het tot de pagina's 145 e.v. vooraleer we nog een paar cijfers krijgen: "Volgens schattingen van professor Schneider circuleert anno 2013 één op zes euro in de zwarte economie. Tien jaar geleden van dat nog één op vijf euro. Een belangrijke afname dus, al blijven koploper in West-Europa..." Waarop die professor Schneider zich gebaseerd heeft, weten we niet.
Wat ik wel weet is dat Crombez in de media stoer verklaarde dat we koploper zijn "in Europa" en dus niet in "WEST-Europa". Opnieuw "kort door de bocht" aangezien we WEST-Europa totaal niet mogen vergelijken met ZUID-Europa of OOST-Europa. Wellicht scoort België in gans Europa niet slecht omdat de Zuiderse en Oost-Europese staten het veel slechter doen. Maar dat klinkt natuurlijk niet goed in de oren. En ondertussen werd de schade opnieuw aangericht.
Grappig wordt het giswerk over het zwart geld in Luxemburg en Zwitserland. Op blz. 146 schrijft hij: "In Zwitserland en Luxemburg zou het telkens over 40 miljard euro gaan, in de belastingparadijzen 55 miljard euro voor België alleen. Het blijven ramingen, bedragen genoemd door fiscale advocaten die wel goed geplaatst zijn om in te schatten welk vermogen Belgen in het buitenland hebben staan."
Men kan toch geen beleid uitwerken op basis van "ramingen en bedragen genoemd (sic)" door bepaalde advocaten. Mocht het cijfers zijn die werden afgeleid uit het NIS of van de Zwitserse overheid of bankwezen, dan zou men dat nog enigzins kunnen aanvaarden. Maar dit gelul houdt geen enkele steek.
30 miljard, 65 miljard of 200 miljard euro?
Nog op blz 147-148 het knettergekke giswerk ivm met de bewuste 30 miljard euro die wij allen aan belastingen mislopen. Deze 30 miljard komt volgens Crombez vanuit een Europese studie die president Herman Van Rompuy overnam. In die studie beweert men dat er in Europa 1.000 miljard euro door fraude aan inkomsten verdwijnt en in België zou dat dus 30 miljard zijn. "Een cijfer dat in de buurt ligt van de meest pessimistische, maar helaas ook realistische metingen." Sinds wanneer is een meest negatieve schatting -hij zegt zelfs "meting"- het meest "realistisch". Iedereen weet dat de waarheid steeds ergens in het midden ligt. Ik zou graag het échte cijferwerk van de Europese instellingen bestuderen en werkelijk lezen wat Europa over België schrijft. Ik ben er zeker van dat dit mijlenver staat van hetgeen in het boekje van Crombez stoer wordt beweerd.
Maar dat is nog niet alles. Volgens Crombez komt deze 30 miljard euro voort uit een zwarte economie van 65 miljard euro! En dat is fiscaal gewoon onmogelijk. Want in België is er een belastingvoet van ca 30%. Dus voor 30 miljard belastingen te ontlopen, moet er ca 100 miljard euro brutowinst zijn. En voor 100 miljard euro moet er een omzet zijn van 200 miljard euro. Ik heb het vroeger reeds geschreven. Dat zou betekenen dat elke zelfstandige (kapper, beenhouwer, bijklusser, vertaler, freelancer etc) elke maand 20.000 euro in het ZWART zou moeten doen. Een klein kind voelt aan dit opnieuw zeer kort door de bocht is.
Daarom dat het totale cijfer door Crombez werd gereduceerd tot 65 miljard euro. Maar bij een zwarte economie van 65 miljard euro zou België "slechts" 10 miljard euro mislopen aan inkomsten en zouden we "slechts" 10% teveel aan belastingen betalen. Maar zelfs 10 miljard euro is een gigantische overschatting van de realiteit. Want concreet zou elke zelfstandige gemiddeld nog altijd 7.000 euro per maand in het zwart doen. Op 10 jaar tijd zou een doorsnee zelfstandige nog altijd 1 miljoen euro zwart gedaan hebben! Compleet geschift natuurlijk.
Waarom toch dit gegoochel met cijfers?
Zoals elders in het boek, doet Crombez hetgeen hij zelf op papier verafschuwt: Stigmatisering en stemmingmakerij. Hij zegt dat de discussie over fraude dikwijls gepaard gaat met scheldtirades. Welnu, door met cijfers te goochelen, door manifeste leugens voor waarheid te verkondigen stigmatiseert de staatssecretaris diegenen die in dit land voor de ruggegraat zorgen: De ondernemers en zelfstandigen. De timing van dit boek zegt veel. Binnen enkele maanden zijn het opnieuw verkiezingen.
Dit boek mag niet worden aanzien als een wetenschappelijk werk, maar als een politiek pamflet. Wat ik dus niet heb kunnen appreciëren is de houding van de media. Zij hebben politieke stellingen van Crombez als een wetenschappelijk gegeven voorgesteld en hebben op die manier mee geholpen aan de stigmatisering van de zelfstandigen.
Ondernemers worden de 21e eeuwse Joden
En omdat Crombez meerdere malen "kort door de bocht" is gegaan, wil ik zelf het volgende kwijt. De voorbije Kerstvakantie las ik eveneens "De geschiedenis van de Joden van prof. Simon Schama" Het is een wetenschappelijk onderbouwd meesterwerk van meer dan 500 blz. Doorheen de geschiedenis werden Joden vervolgd door ongeveer alle mogelijke volkeren en leiders van in de oudheid tot in de 20e eeuw. Het waren niet alleen de Duitsers, zoals wij dat graag willen voorstellen, maar het waren Christenen, Pausen, Ridders, Fransen, Spanjaarden, Engelsen, Romeinen e.a. die met regelmaat van de klok de Joden op gruwelijke wijze vermoordden. Vooral maatschappijen die in een (economische) noodsituatie verkeren hebben nood aan een zondebok. En de kapitaalkrachtige Joden staken natuurlijk steeds de ogen uit van onze leiders. De reden waarom de Joden zo rijk waren, heeft te maken met hun religie. Christenen mochten lange tijd geen interesten aanrekenen op uitgeleend geld. Overigens kampen de hedendaagse moslims nog altijd met dit probleem, waardoor er geen grote moslimbanken bestaan. De Joden konden wel banken oprichten en geld uitlenen. Hun geld en kapitaal was welkom voor de staatsuitgaven te betalen. Maar indien de heersers niet meer in staat waren de schulden in te lossen, pakte men gewoon alles af van de "gemene Joden".
Welnu, "kort door de bocht" kan ik stellen dat kapitaalkrachtige mensen in dit land, de nieuwe Joden zijn van de 21e eeuw. De overheid heeft geld nodig om haar putten uit het verleden te vullen. En daarom vindt men vanalles uit om de ondernemers en gepensioneerde ondernemers hun laatste Euro uit de zakken te kloppen.
Onder het motto dat men "Fraudeurs" aanpakt, viseert men een ganse bevolkingsgroep. Via stemmingmakerij tracht men de bevolking op de hand te krijgen en men lukt daar nog grotendeels in. En ondernemers worden niet beschermd door een "centrum tegen racisme". Ze zijn vogelvrij en slecht georganiseerd. Het "ondernemersracisme" is dus de ideale zondebok voor de nieuwe socialisten.
Naar het schijnt was 2013 het jaar van Maggie De Block. De staatssecretaris van Open VLD slaagde erin zich op een spectaculaire manier naar boven te werken in de populariteitspolls. Hoe ze dat deed? Daarvoor moet u maar eens met Carl Devos of Ivan De Vadder bellen. Maar De Block deed het alvast niet door een boek te schrijven
Het is haar collega-staatssecretaris John Crombez die zich daarmee moet behelpen. In ‘Zwart en wit’ (De Bezige Bij Antwerpen) probeert hij zichzelf op de borst te slaan als bestrijder van fiscale en sociale fraude, in de hoop dat anderen hem zijn jubelkreten zullen nazeggen, maar die aandrang wisten wij makkelijk te onderdrukken. Na hoofdstukken met titels als ‘Meer rechtvaardigheid tussen vele tinten grijs’ en ‘Fraude is een maatschappelijk debat’ te hebben gelezen, zien we Crombez de opmars van De Block niet meteen herhalen.
De reden die het meest voor de hand ligt, geldt voor meer politici. Crombez is geen al te begenadigd schrijver: hij put zichzelf uit in stoere maar vervelende clichés als ‘onaanvaardbaar’ en ‘essentieel’. Zijn boek mist bovenal een duidelijke focus. Zo wordt het laatste deel enkel benut om de verkiezingsvoorstellen van SP.A te overlopen.
Erger is dat Crombez te snel gaat: eigenlijk heeft hij nog niet zo veel verwezenlijkingen voor te leggen. Nee, hij moet de fiscale amnestie en de afkoopwet verdedigen. Lastenverlagingen voor de horeca probeert hij als ‘fraudepreventie’ te verkopen. John Crombez had beter gewacht tot hij mooiere prijzen in handen had. Maar dan heeft hij de komende maanden niets om campagne mee te voeren.
Het Verenigd Koninkrijk lost in 2030 Duitsland af al grootste economie van Europa. Die voorspelling deed het Centre for Economic and Business Research (CEBR). België zou in 2028 de 33e economie ter wereld zijn, tegenover de 25e nu (2012).
Volgens de Londense denktank zal de aanhoudende bevolkingsgroei in het Verenigd Koninkrijk leiden tot een snellere expansie van de economie. Vooral het relatief lage belastingniveau komt de groei ten goede. Het rapport van het CEBR volgt op positieve geluiden uit het Britse bedrijfsleven. De lokale kamers van koophandel voorspelden onlangs dat de Britse economie volgend jaar met 2,7 procent zal groeien, het hoogste tempo sinds het eerste kwartaal van 2008. Frankrijk, momenteel de nummer 2 in Europa, zal volgend jaar een van de slechtst presterende westelijke landen zijn "vanwege de hoge belastingdruk en alle perikelen in de eurozone". Het CEBR verwacht dat het Verenigd Koninkrijk al in 2018 Frankrijk heeft ingehaald. Ook de socialistische regering in België doet het land geen goed. België verliest haar aantrekkingskracht en zal jaar na jaar achteruit gaan op de lijst. En dat is bijzonder, zeker gezien de centrale ligging van ons land in Europa met bovendien de Internationale en Europese instellingen op ons grondgebied. Op het wereldtoneel zal Groot-Brittannië volgens de denktank de komende twintig jaar wel achteruitgaan op de economische ranglijst, gezien de sterke groei in groeilanden als India, Brazilië en Rusland, zo bericht de Britse krant The Guardian op haar website. Tegen 2028 zal China volgens CEBR de VS ingehaald hebben op de eerste plaats wereldwijd. De economie van beide landen zal in 2028 vijfmaal groter zijn dan de Indiase, die dan op de derde plaats staat. Japan zou binnen de vijftien jaar de derde plaats verliezen, Brazilië volgt op 5, net voor Duitsland. Maar twee jaar later zouden Duitsland en Groot-Brittannië dus haasje over spelen. Voor 2028 vervolledigen Rusland, Mexico en Canada de top 10. Rusland en China vallen op in dit lijstje. Tijdens het communisme werd China nog als ontwikkelingsland gezien en ook in Rusland had men beperkte welvaart. Sinds de economische liberalisering van beide land de voorbije 20 jaar zijn deze landen enorm gegroeid. Een heleboel miljardairs komen uit deze voormalige communistische gebieden. En terwijl deze landen de weg van de welvaart bewandelen door verregaande liberalisering zweren sommige oude Europese landen momenteel bij het socialisme, met al nefaste gevolgen vandien. In 2028 zou Frankrijk de 13e economie ter wereld zijn, tegenover de vijfde nu (2012). Haar "kleine socialistische broer" België zou zakken tot de 33e plaats. Totaal onbegrijpelijk is dat men in België liberalen in de regering heeft, die deze socialistische koers niet tegenhouden.
UPDATEOud-premier Jean-Luc Dehaene (CD&V) is het niet eens met de manier waarop de federale regering het dossier rond de toplonen en de verloning van bpost-topman Johnny Thijs heeft aangepakt. Nochtans maakt zijn partij deel uit van diezelfde regering. "De minister is niet de CEO van het bedrijf", klonk het vanmorgen op Radio 1.
Dehaene vindt niet dat de regering zich moet inlaten met het beleid van een overheidsbedrijf als bpost. Daarvoor is er volgens hem een raad van bestuur, waarmee de overheid dan ook sowieso in conflict zal komen. Dehaene pleit daarom voor verdere privatiseringen en is tegen het PS-plan om de politiek meer invloed te geven in de overheidsbedrijven. "De minister (minister van Overheidsbedrijven Labille (PS), red.) is geen ceo van het bedrijf."
"Ik begrijp Johnny Thijs zeer goed. Het gaat niet zozeer om het loon, maar wel om de manier waarop hij behandeld is geweest, waarbij er geen enkel vertrouwen of respect is getoond."
Foute principe Volgens de voormalige premier is de regering in de hele verloningsdiscussie vertrokken van het foute principe, namelijk dat de wedde van de CEO niet hoger mag zijn dan die van de eerste minister: 290.000 euro. "Maar dat is appelen met peren vergelijken, men moet de wetmatigheden van een bedrijf leren aanvaarden."
Dehaene noemt 650.000 ook "veel geld", maar vreest vooral dat het vertrek van Johnny Thijs bij het postbedrijf een groot verlies zal zijn, omdat zijn werk nog niet af was. "Hij is de best geplaatste persoon om het bedrijf te leiden." Om een nieuwe topman aan te duiden pleit Dehaene voor een onafhankelijke procedure, zonder inmening van de politiek.
Europa Het Europarlementslid ging ook in op de teleurstelling van ex-minister en partijgenoot Steven Vanackere, die de derde plaats op de Europese CD&V-lijst van volgend jaar kreeg. Vanackere is niet tevreden met die plaats omdat die volgens hem onverkiesbaar is en kondigde vorige week daarom aan dat hij allicht uit de politiek stapt. Dehaene begrijpt Vanackere naar eigen zeggen niet: "Ik denk dat Vanackere ongelijk heeft. Die plaats is perfect haalbaar, ik snap niet dat hij die niet wil."
Dehaene blijft wel optimistisch over het Europese project en pleit voor verdere integratie. "Europa probeert een antwoord te bieden op de langetermijnantwoorden van vandaag." Hij erkent wel dat Europa vaak een ver-van-mijn-bedshow is, die vaak te technisch en daardoor niet wervend genoeg is.
Over Verhofstadt, die graag kandidaat-commissievoorzitter wil worden, zegt Dehaene dat zijn grote enthousiasme rond 'de Verenigde Staten van Europa' hem parten kan spelen bij een eventuele verkiezing. Dehaene noemt die idee "zeker niet 'the next step'.
Er is iets aan de hand in dit land. De manier waarop topmanager Johnny Thijs aan de deur werd gezet, stuit ondernemend België tegen de borst. De gazetten stonden er vol van deze ochtend. Toch menen de socialisten via dit soort van populistische maatregelen de bevolking op de hand te krijgen. Minister Labille en de eeuwige linkse strijdster Laurette Onckelinckx lanceren de ene aanval na de andere tegen het "kapitalisme" en de Vlaamse regeringsleden staan erbij en kijken ernaar. Natuurlijk dat John Crombez dergelijke maatregelen steunt. In zijn jeugdig idealisme trekt hij ten strijde tegen alles wat vermogend is in dit land en ook de managers moeten eraan geloven.
Van ethisch-progressief naar economisch-progressief
Er schuilt een groot gevaar in deze tendens. Links populisme en socialistisch idealisme zijn een gevaarlijke cocktail. Mocht de VS een buurland zijn, ze zouden een putsch voorbereiden tegen dit land. Zo erg zijn we aan het afdwalen.
Ethisch valt er al vele jaren iets te zeggen over het gevoerde beleid. Waarom moeten wij voortrekker zijn in de debatten over abortus, euthanasie en homohuwelijk? Is er werkelijk een meerderheid van inwoners voorstander voor een compleet geliberaliseerde maatschappij? Deze tendens gaat zo snel dat men op enkele jaren tijd compleet vervreemd raakt van zijn eigen land. En men mag bovendien met moeite uitkomen voor zijn eigen mening. Want bij het minste dat men zegt en schrijft dreigt men met klachten bij het centrum voor gelijke kansen.
Als aanhangwagen van het ethisch debat heeft men het gevoerde migrantenbeleid. Progressief België heeft beslist dat dit land moet instaan voor de opvang van honderdduizenden gelukzoekers van over heel de wereld. Onze sociale uitgaven zijn reeds gigantisch. Dankzij het gevoerde beleid van de voorbije jaren wordt de molensteen nog wat zwaarder.
Maar de progressieven hebben ons land niet alleen ethisch in de greep. Sinds Di Rupo hebben ze een openlijke aanval ingezet op de economie. Sector na sector wordt aangepakt en gesocialiseerd. Managers worden naar de slachtbank geleid en prompt vervangen door een bevriende socialist. Minister Johan Vande Lanotte werd recent door ex-spoorbaas Marc Descheemaecker vergeleken met de Gottfather. Dat kan tellen. Om dan nog te zwijgen van de miljoenen overheidsgeld die verdwenen in Electrawinds waarin Vande Lanotte op een ondoorzichtige manier participeerde. Buiten Kathleen Cools in Terzake bleef de media opvallend lief voor deze "Oostendse peetvader". Men liet zelfs een socialistisch gelieerde professor als "objectieve wetenschapper" de aanklachten weerleggen. Miljoenen overheidsgeld werd verkwist door socialisten en geen haan die er naar kraait.
En nu was De Post aan de beurt. Johnny Thijs had een prachtjob geleverd en werd zonder pardon afgevoerd. Wie hem gaat vervangen weet niemand, maar de socialisten kennende zal de partijkaart belangrijker zijn dan de intrinsieke kwaliteiten. Binnen enkele jaren dreigt opnieuw de afgrond en dan zal niemand in de media de vraag durven stellen hoe het zover is kunnen komen.
Het fundamenteel probleem bij al deze overheidsinmengingen is dat men vanuit socialistisch oogpunt blijkbaar een onweerstaanbare drang heeft om zich met iedereen en alles te moeien. Men heeft zogezegd een meer rechtvaardige wereld voor ogen, maar hetgeen men creëert is chaos en onbestuurbaarheid. Ook al steekt Laurette Onkelinckx graag haar socialistische vuist in de lucht bij het zingen van de Internationale, het socialistisch project is overal ter wereld mislukt. Een beetje meer bescheidenheid zou de socialisten zeker sieren.
En naast het ideologische is er natuurlijk het populistische aspect. Het klinkt mooi als men "de rijken de crisis laat betalen". Dit soort van slogans bestond al 30 jaar geleden bij Amada en PVDA. Het probleem is echter als men een zot vindt die hiervan overtuigd is en als deze nog eens macht heeft. Dan zit men met een gevaar opgescheept. Dergelijke figuur kan een Westerse maatschappij volledig ontregelen en doen afglijden in een ongeziene chaos. Als men jacht begint te maken op de ondernemers en de vrije beroepen dan breekt men de ruggengraat van een land.
En ik dien eerlijk te bekennen dat ik mij ernstig zorgen maak over John Crombez. Deze staatssecretaris combineert zijn jeugdig idealisme met een gevaarlijk populisme. Hij heeft de ondernemingen als serieus doen bloeden en nog maar enkele dagen geleden opende hij de aanval op de vrije beroepen. Als we ergens fier over mogen zijn, dan is het wel onze gezondheidszorg. Duizenden mensen die hard geleerd en gewerkt hebben om dit land te dienen. Deze mensen hebben recht op een eerlijke vergoeding. Crombez maakt van hen zwarte schapen.
Populistisch cijfermateriaal doet denken aan totalitaire regimes
Op een populistische manier heeft Crombez met verzonnen cijfers die indruk gewekt dat wij allen 30% teveel belastingen betalen omdat de zelfstandigen massaal in het zwart werken. Het cijferwerk van Crombez raakte kan noch wal. Hij beweerde er 30 miljard euro aan gederfde inkomsten zijn. Aan normale belastingvoeten betekent dit 100 miljard euro aan niet aangegeven brutowinst. Dat staat dan weer voor een zwart omzetcijfer van ca 200 miljard euro. Als men weet dat er 1 miljoen zelfstandigen zijn in dit land, zou ELKE zelfstandige volgens Crombez maar liefst 20.000 euro per maand in het zwart werken!!! Compleet onmogelijk en wat meer is; Dit plat opportunisme werkt stigmatiserend en is een regelrechte schande voor iemand met de functie van staatssecretaris. Indien Crombez een debiel was zou ik het hem vergeven. Maar de staatssecretaris is slim genoeg om te weten dat zijn cijfermateriaal schromelijk overdreven is. Het is niet meer dan een populistische manier om te scoren op kap van een bepaalde bevolkingsgroep.
Populisten hebben steeds nood aan een zondebok
Dit soort van populisme bestond ook in de vorige eeuw in Duitsland. De Nationaal-Socialisten maakten er een sport van om één bepaalde bevolkingsgroep met geld te stigmatiseren. Men had het geld nodig van de Joden voor de staatsuitgaven. Men viel ze aan met halve waarheden en grove leugens en de bevolking slikte dit. Er was ook een economische crisis en de zondebok was welgekomen.
Dat neemt niet weg dat we het socialistisch populisme in de kiem moeten smoren. We moeten de markt haar werk laten doen en we moeten voldoende zuurstof geven aan onze ondernemingen en vrije beroepen. Anders zullen we inderdaad de weg opgaan van de Zuiderse landen van Europa.
De top van het Vlaamse bedrijfsleven staat als één man achter de beslissing van bpost-topman Johnny Thijs om op te stappen. Dat schrijft De Tijd.
Waar is het gezond verstand van de regering naartoe?
Karel Vinck noemt minister van Overheidsbedrijven Jean-Pascal Labille (PS) een gevaarlijk man, die niet weet wat een bedrijf is. "Er gelden in het bedrijfsleven andere basisregels dan de ideologische waar sommige politici en partijen bij zweren", zegt Vinck. Ook in De Standaard spaart Vinck, ooit topman van de NMBS, zijn kritiek niet. "Labille gaat zuiver ideologisch te werk. Dat mag misschien waardevol zijn bij een ziekenfonds, maar dat is het zeker niet bij een bedrijf dat onderworpen is aan de wetten van de markt."
Luc Bertrand, topman van holding Ackermans & van Haaren, wijst op de gevaren van zo'n vertrek zo kort na de beursgang. "Je komt in gevaarlijk vaarwater als je je steengoede ceo zo ziet vertrekken."
Paul Buysse, voorzitter van Bekaert, is streng voor de politici. "De verstrengeling van politiek en economie bij een beursgenoteerd bedrijf is beschamend voor ons land. De politiek steekt voortdurend het vingertje op over het belang van corporate governance. Wat moeten wij dan zeggen van het circus dat politici bij de overheidsbedrijven opvoeren?"
Ook Didier Bellens, ontslagen ex-topman van Belgacom, reageert in Het Nieuwsblad en De Standaard ontzet op het vertrek van postbaas Johnny Thijs. "De regering moet zich dringend afvragen of de fixatie op de verloning niet ten koste gaat van goed management. Waar is het gezond verstand? De regering zal zich die keuze nog beklagen", aldus Bellens. Hij argumenteert dat het contract van Thijs enkel en alleen een zaak zou mogen zijn voor de raad van bestuur van bpost.
Bellens begrijpt de teleurstelling van Thijs. "De beslising van de regering om zijn loon te verlagen, terwijl ze zeggen dat hij goed bezig is, is onbegrijpelijk."
De PS grijpt het ontslag van postbaas Johnny Thijs aan om meer macht over overheidsbedrijven te eisen. Uiterlijk in februari stelt bevoegd minister Jean-Pascal Labille (PS) een aanpassing van de wet voor. Dat schrijft De Morgen.
De turbulenties met ex-Belgacombaas Didier Bellens en Thijs doen Labille pleiten voor een hervorming van de wet van 1991 over de overheidsbedrijven. "De minister staat nu te ver van de onderneming waarvoor hij politiek verantwoordelijk is. Wij krijgen de verwijten als er wat fout loopt, maar kunnen weinig veranderen aan de gang van zaken", zegt de PS'er.
"Het is niet mijn bedoeling om de plaats in te nemen van de ceo, de raad van bestuur of het directiecomité. Maar op de lonen en de filialen of dochterondernemingen moet de verantwoordelijke minister meer greep krijgen."
In januari of februari zal Labille zijn plan voorleggen op de ministerraad.
Met N-VA zou er te onderhandelen zijn over een hoger loon voor de toplui van het beursgenoteerde bpost en Belgacom. Dat zegt Kamerlid Siegfried Bracke in een reactie op het ontslag van Johnny Thijs. Bracke vermoedt dat de regering Thijs aan de kant wou om een politieke benoeming mogelijk te maken.
"Ik heb altijd gevonden dat er redelijkheid moet zijn in de verloning van CEO's, maar voor beursgenoteerde bedrijven gelden andere wetten", zegt Bracke. "Men moet kijken naar de verdiensten van de persoon, Johnny Thijs heeft bij Bpost een ware cultuuromslag bewerkstelligd. Stap maar eens een postkantoor binnen, dan zie je wat ik bedoel."
In dit geval moet het volgens Bracke dan ook mogelijk zijn te praten over een jaarloon boven de 650.000 euro. "Dit is een kortzichtige beslissing", zegt hij. "De man is wellicht in zijn waardigheid aangetast."
Het Kamerlid heeft naar eigen zeggen aanwijzingen dat Thijs moet wijken voor een nakende politieke benoeming.
En daar zijn de socialisten zeer goed in. Johan Vande Lanotte zal wel iemand vinden uit zijn bevriende socialistische omgeving...
